Pall's Webboard

คืนนี้หนูนอนไม่หลับตะงอด กันกับแฟน พาให้หนูคิดถึงบ้านเลยและก็อยากคิดจะรู้เกี่ยวกับการที่อยากมี อาชีพที่มั่นคงที่นี่ จะคุยกับแฟนจริงๆ คราวนี้แหละรอวันเสาร์ก่อนให้เค้าหยุดงานจะได้คุยกันได้เป็นสาระหน่อย.....หนูคิดถึงบ้านป้าเวลาทะเลาะกันนะเถียงกันเรื่องไม่เป็นเรื่อง ยิ่งหนูคิดถึงแม่ ญาติที่เมืองไทยมากเลย วันนี้ก็พิเศษสุดๆ งอด กันเรื่องเรียน เขาจะ diktatให้หนูแต่หนูก็ยังนั่งอ่านแว็บป้าอยู่ แค่บอกว่าแป๊บนะ แค่นี้ เอง แต่ก็ประมาณ สาม สี่แปบ นะป้า ยังไม่ทัน จะแปบที่ห้าเลย เดินไปแปรงฟันนอนเลย หนูก็เลยมานั่งคิดนี่แหละอยากจะเรียนทำอะไรที่มันดูซีเรียสหน่อยนะป้าอยากบอกกับแฟนว่าอยากเรียน ดูแลคนชรา หนูเคยไปเยี่ยมย่าแฟนที่อยู่บ้านพักคนชรา และก็ได้คุยกับพี่หญิงคนสวิสที่นั่นเขาเป็นคลังเคนชะเวสเตอร์อยู่ที่ ที่ย่าเค้าอยู่และก็ได้คุยกัน หนูก็พูดช้าๆนะและเค้าก็พอเข้าใจนะป้า เขาคงอยากตอบเรา เพราะหนูถามเค้าเรื่องงานด้วยประมาณว่าเรียนที่ไหน แต่หนูไม่รู้ว่าคนที่นี่เขามีพื้นถานการเรียนต่างกับต่างชาติอย่าเรารึเป่าก็ไม่รู้ เราจะเริ่มตรงไหนก็จับจุดไม่ถูก...แต่ก็จับคำตอบของเขาได้ว่า เขาเรียนแค่คอร์ส หนึ่งปีมั้งป้าเขาก็ต้องสอบอะไรเนี่ยแหละและก็ได้มาทำงานที่นี่ พอดี กำลังจะได้เบอร์โทรเขาให้เขาช่วยติวให้ซะหน่อยหรืออาจได้ทิป อะไรที่ดี่ๆเป็นแนวของหนูบ้างคนแก่ที่นั่งข้างๆ อยู่ดีดี ก็ล้มลงซะงั้นก็เลยชุลมุนและก้อ ไม่ได้คุยต่อเลย แฟนหนูก็บอกว่า มานี่อย่าขวางเขาทำงาน อะไรของท่านก็ไม่รู้หนูเลย นั่งงงหน้าดำเลย กะจะรอซะหน่อยก็ท่านชายบอกว่า ต้องรีบไปทำธุระต่อ ก็เลยกลับไม่ได้บอกลา เลอ อะไรกันเลย.........หนูก็เลยอยากได้คำตอบจากป้านี่เอง....หนูก็เขียนระบายให้ป้าฟังนะว่า คืนนี้หนูจะไม่นอนหรอก แต่ถ้าหนูง่วงหนูก็ต้องนอนอยู่ดีนะ แต่หนูก็จะห่มผ้า คนละผืนเลย ไม่diktat ให้หนูเนี่ยแหมถ้าหนูมีคนสอนหนูนะ ตอนdiktatหนูจะไม่ง้อเลย.....คุยไปคุยมา หนูต้องไปนอนจริงๆ และป้าเที่ยงคืนกว่าแล้ว ...แค่นี้นะป้าเด๋ยวหนูมาใหม่พรุ่งนี้ หวัดดีเพื่อนๆและป้านะ.....จากคนโง่ คืนนี้ ที่ไม่ได้ Diktat

**กระทู้นี้เป็นกระทู้เดิมหมายเลข 0178 ห้อง openroom (เผื่อใช้ในการค้นหา)**

สวัสดีจ๊ะง่น
 ดีแล้วกับการที่ง่นจะหาที่เรียนหาความรู้ใส่ตัวเพื่ออนาคตข้างหน้า
 ที่เราไม่รู้ว่าอนาคตของเราจะเป็นอย่างไรบ้าง..
 วันนี้มีผัวเลี้ยงเราอยู่ไม่อดตายมีที่ซุกหัวนอนแต่อนาคตไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไร  คนเราอย่าประมาทกับชีวิตถ้าล้มหรือมีอะไรเกิดขึ้น
 เรายังมีอาชีพเลี้ยงตัวเองในวันข้างหน้า การทำตัวให้มีคุณค่า
 ย่อมทำให้คนเกรงใจและเชื่อถือเรา  ที่ป้าพูดไม่ได้ประชดง่นนะ
 แต่เป็นความจริงที่ป้าก็ทำมานานแล้ว
 ถึงแม้ว่าป้าจะมีอาชีพชาวเกาะแต่ก็เกาะแบบมีคุณค่า...  
 ป้ายึดถือสุภาษิตที่ว่าอย่าให้คนมาว่าหรือหมามาดูถูก..
 
 ป้าเห็นด้วยพูดคุยกันให้รู้เรื่อง.คุยกันตอนช่วงอารมณ์ดีๆ
 ผัวกันเมียกันถ้าจะร่วมชีวิตกันจนถือไม้เท้าเดินคู่กันแล้ว
 เราควรหันหน้าคุยปรึกษาหารือกัน คนเรานะง่นอยุ่กันไม่ถึง100ปี
 ก็ตายจากกันแล้ว  ผัวฝรั่งน่ะง้อก็หายงอนแล้วจะบอกให้
 มีอะไรให้เราหมดเชื่อป้าเหอะดูอย่างลุงทอดกายถวายตัว
 ให้ป้าหมดด้วยความรักความผูกพันธ์30ปีที่อยู่กันมา
 ป้าเขียนแค่นี้แหละและอย่างอนให้มากนะ...
 เห็นด้วยจริงๆว่าหาวิชาชีพเรียนไว้เพื่อเป็นหลักประกัน
 ให้ตัวเองและความรู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่าขึ้น