Pall's Webboard

ขอเข้ามาสังเกตการเก็บข้อมูลค่ะ กำลังหางานทำอยู่ค่ะ

หวัดดีค่ะ ทุก ๆ คน

ป่านนี้คุณนัน คุณตะวันคงจะคลอดกันแล้ว  ขอให้แข็งแรงทั้งแม่ทั้งลูก ลูกเลี้ยงง่าย ๆ  โตไว ๆ กันนะจ๊ะ

คุณ ๋Jeab ถ้าไม่เกี่ยงงาน เลือกงาน พยายามไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็ได้เองค่ะ ลองดูทำดูหลาย ๆ อย่าง ถูกใจไม่ถูกใจแล้วค่อยว่ากัน หาประสบการณ์ไว้ก่อน อีกอย่างได้ตังค์ด้วย ยิ่งถ้าไม่มีลูกโอกาสได้งานน่าจะมีมากกว่า เรียนไปด้วย ทำงานไปด้วย ดีกว่าค่ะ ไว้รอโอกาสที่ภาษาแข็งแรง แล้วค่อยหาลู่ทางทำงานอื่น ๆ ต่อไป อยู่ที่สวิสถ้าขยัน และรู้จักเก็บเงินไม่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย โจ้ว่ามีเงินกลับไปเมืองไทยไว้ใช้ตอนแก่อย่างสบาย ๆ 

เรื่องรับจ้างทำความสะอาดของโจ้ เป็นไปได้สวยค่ะ เจ้าของห้องพอใจค่ะ แล้วเค้าก็ดีด้วย ไม่เรื่องมาก เมื่อวานเข้าไปทำ 2 ชม. ดูดฝุ่น ปัด กวาด เช็ด ถู ล้างห้องน้ำ ก็เหมือนทำที่บ้านตัวเองแต่แค่พักไม่ได้เท่านั้น เพราะต้องทำภายในเวลา 2 ชม. ธุรกิจคือธุรกิจ จ้างแค่ 2 ชม.ก็ทำแค่ 2 ชม. ทำที่สำคัญ ๆ ก่อน พอหมดเวลา ก็ได้เขียนโน๊ตบอกเค้าว่า เราทำความสะอาดหน้าต่างกับของประดับบ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ทันภายในเวลานะ คุณโอเคมั๊ย เค้าก็ส่งข้อความมาบอกว่าโอเค ถ้าเค้าอยากให้ทำวันไหนเค้าจะบอกเพื่อจะได้จ่ายค่าชม.เพิ่ม  โชคดีดีจริง ๆ เจอคนแบบนี้ แฟร์ ๆ ดี ไม่จุกจิก ตอนนี้ก็หาจ๊อบเพิ่มอยู่ 
ถ้าใครคิดอยากลองทำบ้างก็ลองดูน่ะ จะบอกว่าห้องพักแบบ 4 ห้องทำความสะอาดอย่างเดียวภายในเวลา 2 ชม.นี้จะได้แค่ทำความสะอาดแบบพื้นฐานเท่านั้น ถ้าทำความสะอาดชนิดเก็บรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ ทุกซอกทุกมุม เพราะคนสวิสชอบแต่งบ้านด้วยของประดับกระจุ๊กกระจิ๊กกัน หรือต้องซักผ้า รีดผ้าด้วย เวลาไม่พอค่ะ 
ทุกวันนี้โจ้ลืมไปแล้วล่ะว่าเรียนจบอะไรมา เคยทำงานตำแหน่งอะไรมา เคยมีชีวิตแบบไหนมา สามีทำงานอะไร ตอนนี้คิดว่าตัวเองเป็นคนต่างด้าว ไม่มีความรู้(ภาษาเยอรมัน)ใช้ชีวิตแบบเริ่มต้นที่ศูนย์ แล้วคอยดูพัฒนาการของตัวเองว่าจะไปได้ถึงจุดไหน สูงสุดที่ไหน...จะทำให้ชีวิตมันท้าทาย ไม่น่าเบื่อ 

สวัสดีคะคุณโจ้,ทุกๆคน

ดีใจด้วยคะคุณโจ้ อีกหน่อยเจ้านายคนนี้ต้องหางานให้คุณโจ้แน่นอนคะ เพราะว่าเมื่อก่อนจูลก็ทำอยู่คะ ตอนแรกมีแค่บ้านเดียว2วันๆละ2ชั่วโมง ต่อจากนั้นไม่นานก้ได้เพิ่มขึ้นมาอีก1บ้าน2ชั่วโมงเหมือนกัน ต่อมาก็ได้ทั้งหมด5บ้าน แต่มีวันพฤหัสที่ต้องทำ2บ้าน ทำงานก็ไม่ลำบากเพราะว่าบ้านไม่สกปรกอย่างว่าหนุ่มสาว แต่พอได้งานโรงงานก็ไปทำไม่ไหวคะ เหนื่อยจากโรงงานกลับมาต้องรีบทำกับข้าวกินข้าวเสร็จแล้ววิ่งต่อ กว่าจะถึงบ้านก็5โมงครึ่ง6โมงก็มีรุ้ว่าเหนื่อมากไม่ไหวเลยบอกเลิกเขาหมดเลย แต่ละบ้านก็ใจดีมากๆเลยละ ถ้าเขารู้ว่าบ้านเขาสกปรกก่อนออกนอกบ้าน กลับเข้าบ้านมาสะอาดมาก อาทิตย์หน้าเขาก้จะเพิ่มให้อีก10ฟรั่งค์ บางทีไม่มีอะไรให้ทำมาก จูลก้จะเล่นอยุ่ในนั้นละจนถึงเวลา แต่ก้มีไม่บ่อยหรอก มองตรงไหนมันก้น่าทำ เพราะมันสกปรกเลยอยากทำให้มันเนี้ยบอยู่ตลอด บางคนที่ทำงานเขาต้องการคนไปช่วยทำความสะอาดที่ทำงานช่วงเมษา1อาทิตย์ หักค่าโน้นค่านี้ออกไปแล้วยังเหลือเป้นพันกว่าฟรั่งค์เลย แต่พอได้ทำงานที่โรงงานมันมีระเบียบงานการไม่จู้จี้มากนัก เลยติดใจอยากทำในโรงงาน น่าเสียดายถ้าโรงงานไม่โดนพวงกับพวกรถยนต์และเศษกิจไม่ดีอย่างตอนนี้ก็คงไม่โดนไล่ออกหรอก

คุณโจ้ เมื่อวันก่อนจูลเห้นร้าไทยเฮ้าส์ที่Dullikenเขารับสมัครพนักงานเสริฟนะคะ ไม่อยากลองส่งใบสมัครดูหรือคะ เพราะลงจากรถไฟข้ามถนนขึ้นมาก็เป็นร้านไทยเฮ้าส์แล้วนะคะ 50กับ100เปอร์เซ็นต์นะคะ เคยได้ยินคนเขาพุดว่า"คนอยากได้งาน ถ้าไม่เลือกงาน มันต้องได้งาน" ใช้ได้กับคุณโจ้เลยละจูลว่า แต่ที่จูลเลือกงานตอนนี้เพราะอยากให้เขาส่งเรียนก่อนและก็ยังมีสิทธิ์ได้เงินตกงานอยู่นะคะ เลยขอใช้ตรงนี้ก่อน
วันนี้ร่ายยาวเลยเนาะ นานๆถี่ๆ

สวัสดีค่ะคุณจูล และทุก ๆ คน

คุณจูลสบายดีมั๊ย เป็นไงบ้าง พอมีวี่แววจะได้งานหรือยัง ถ้าราฟเค้าให้สิทธิ์ต่าง ๆ ก็ใช้ไปก่อนให้คุ้มเลยค่ะ เพราะตอนเราทำงานได้ก็คงจะหักภาษีกันน่าดู ถึงเวลาเอาคืนบ้างก็ดีค่ะ
ขอบคุณสำหรับข้อมูลเรื่องงานนะคะ ตอนนี้ก็ค่อยเป็นค่อยไปค่ะ ไม่ใจร้อนเหมือนแต่ก่อนแล้ว เลยละความหงุดหงิดลงมาบ้างแล้วเรื่องหางาน
ก่อนจะย้ายมาสวิส ก็คิดว่าไม่น่าจะหางานยากขนาดนี้ คิดหวังแต่จะทำงานออฟฟิศเหมือนที่เคยทำที่เมืองไทย วาดภาพว่ามันคงจะง่าย ๆ เพราะเรามีวุฒิ มีประสบการณ์ แต่พอมาอยู่สวิสแล้วกลับไม่ง่ายอย่างที่คิดเลย เพราะเรื่องภาษาเยอรมันตัวเดียว วุฒิที่พกมากับใบรับรองการทำงาน มันก็กลายเป็นเพียงกระดาษใบนึงสำหรับที่นี่เท่านั้น  ตอนนี้ไม่หวังแล้วค่ะที่จะทำงานออฟฟิศที่สวิส ดูท่าจะเป็นไปไม่ได้..555 ถ้าถามตัวเองตอนนี้อยากทำอะไรที่สวิส ใจโจ้อยากได้ประสบการณ์งานร้านอาหาร กับดูแลคนแก่ค่ะ ก็พยายามหาอยู่ว่าจะมีที่ไหนใจดีรับโจ้เข้าทำงานกะเค้าบ้าง  แต่ ณ เวลานี้ได้งานอะไรก็ทำไปก่อน เพราะถ้าเคยผ่านการทำงานมาแล้วสักที่ สองที่ มันก็จะดีสำหรับการหางานต่อ ๆ ไป อีกทั้งตัวเองก็ยังไม่พร้อมกับการทำงาน 100 เปอร์เซ็นต์ รอภาษาดีกว่านี้อีกหน่อย กับลูกสามารถดูแลตัวเองได้ อะไร ๆ จะเข้าที่เข้าทางมากขึ้น สิงหานี้ลูกสาวก็จะขึ้น ป.1แล้ว ดูซิมาพร้อม ๆ กัน ลูกพัฒนาภาษาไปไกลกว่าแม่ซะอีก

ยังไงก็ขอให้คุณจูลโชคดีเรื่องงานนะคะ รอให้จังหวะงานดีๆ เข้ามา จะได้ทำได้นาน ๆ ไม่ต้องเจอปัญหาแบบนี้อีก 

สวัสดีค่ะคุณจูล คุณโจ้ด้วยค่ะ
  เฉิ่มขออนุญาตเข้าห้องคุณจูลนะคะ น่าเสียนะคะที่ปริญญาบ้านเราช่วยได้ไม่เต็มที่ต้องรอภาษาเยรมันใจเย็นๆค่ะอีกไม่นานภาษามางานก็จะตามมาติดๆเองแหละ เอาใจช่วยทุกท่านค่ะคุณๆยังโชคดีนะคะยังมีหวังงานดีๆกันบ้าง เพียงแต่รอภาษาแข็งแรงเท่านั้น ถ้าเฉิ่มมีอันต้องอยู่สวิสละก็คงได้แค่เำพ้อๆเรื่องงาน ดีสุดร้านอาหารหรือไม่ก็ทำความสะอาด ไม่มีความรู้ไม่มีปริญญา เดินเข้าๆออกมหาวิทยาลัยอยู่ 3 ปี ไม่ได้อะไรไม่เอาทั้งถ่านและไม่เอาขี้เถ้า
  ก่อนหน้านี้เฉิ่มมีญาติอยู่ที่เดนมาร์คแกอยู่ 13 ปี แกรับทำความสะอาดตามบ้านเหมือนกันเฉิ่มแอบสงสัยเพราะที่เมืองไทยแกเป็นครูสอนภาษาโรงเรียนมัธยมแถวหมู่บ้านหลังแต่งงานย้ายตามสามีแกไปอยู่เดนมาร์คน่าจะมีงานสำหรับแกบ้าง ขอโทษค่ะแกบอกว่าเอาใบปริญญาแปะฝาส้วมเรียบร้อยโรงเรียนลาวสิ้นเรื่อง มีประชด
  เฉิ่มไม่คิดอาไร 2 อาทิตย์กลับเมืองไทยปลูกผักเลี้ยงไก่รับประทานเอง ไม่มีอะไรให้ตื่นเต้นจะมีก็ตื่นเช้าค่ะ
สบายดีมีแฮงทุกๆท่าน

สวัสดีค่ะคุณจูล คุณสา

คุณจูล.. โจ้ไปสมัครมาแล้วนะร้านไทยเฮ้าส์ ไปทดลองงานอาทิตย์หน้า ไม่รู้จะเป็นยังไงบ้าง ขอบคุณมาก ๆ  สำหรับข้อมูล 

คุณสา.. กลับเมืองไทยไปแล้วหรือยังเอ่ย ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้กันมาตลอด 
เรื่องทรัพย์สิน ลาภ ยศ ชื่อเสียง มันเป็นของนอกกายอ่ะนะ ต้องไม่ไปยึดติดกับมันมาก คนเรามันวัดกันที่จิตใจกับการกระทำมากกว่า บางครั้งการศึกษาสูง ๆ ก็ไม่ได้ทำให้คนดีขึ้นสักเท่าไหร่  "ใครว่าอยู่เมืองนอกสบาย" อันนี้ก็น่าจะจริง เมืองไทยบ้านเราอยู่สบายใจกว่าเยอะ อยู่ที่นี่ต้องฝึกสะกดคำว่าอดทน วันละหลาย ๆ รอบ  ถ้าไม่คิดถึงเรื่องทำมาหาเก็บก็คงไม่มาหรอก แต่ค่าแรงมันล่อตาล่อใจเวลาคูณกลับมาเป็นเงินไทย มันก็เลยทำให้ขยันหางานน่ะช่วงนี้ งานอะไรเข้ามาก็ทำหมด ไม่อยากปล่อยเวลาให้ผ่านไปโดยไม่ได้อะไร แป๊บ ๆ อยู่มาจะครบปีแล้วล่ะ รอสามีโจ้เกษียณมั่ง แล้วจะตามกลับไปอยู่เมืองไทย ปลูกผักเลี้ยงไก่ด้วยคนละกัน ไม่นานหรอกค่ะ ราว ๆ อีก20ปีน่ะ

สวัสดีึคุณจูล ขออนุญาตเข้าห้องนะคะ
หวัดดีแม่น้องธัญญาค่ะ
  เฉิ่มกลับเมืองไทยเย็นวันที่ 11 สิงหาค่ะ คิดถึงบ้านพี่สาวบอกว่ามะละกอสุกเยอะกินไม่ทันต้องแบ่งญาติๆค่ะ แขกดำด้วยนากินอร่อยเนื้อหวานค่ะ
  เหรียญมีสองด้านค่ะคุณโจ้ อยู่สวิสก็ดีค่ะแต่ละคนมีวิุุถีแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับเหตุกับผลของใครๆ อย่างเฉิ่มพ่อบ้านเฉิ่มมีอายุเขาคงขี้เกรียจทำงาน เฉิ่มก็แก่เหมือนกรัน... อนาคตเราเริ่มนับถอยหลังค่ะ ลงมติแ้ล้วอยู่เมืองไทยดีที่สุดคงพอรอดตายบ้าง
  ไม่ผิดค่ะคุณโจ้ ยศ ชื่อเสียง จับต้องไม่ได้ไม่มีตัวตน ยกเว้นเงินทรัพย์ิสินค่ะ จับต้องได้ กิกิ..ส่วนลาบ(ลาภ)อันนี้รับประทานได้ค่ะ  ไม่คิดมากค่ะกินอิ่มนอนหลับพรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว
  ขอให้สมหวังตั้งใจความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่ไหน เฮ้ย..อยู่ที่นั้น
โชคดีนะคะ 

สวัสดีค่ะป้าพอล และทุก ๆ คน

จะบอกว่า ความพยายามในการหางานสำเร็จจนได้ค่ะ ได้งานประจำทำแล้ว แล้วก็เป็นงานที่คุ้มค่าต่อการรอคอยและพยายามแสวงหามาเกือบ 1 ปี
ไปพร้อม ๆ กับการกินแห้วไปหลายเข่ง..555 งานที่ได้คือ พนักงานช่วยในครัว ตอนแรกก็คิดว่าเป็นงานประเภทแจ๋วก้นครัว ล้างเก็บเช็ดถูธรรมดา เมื่อวานไปทดลองงานมา ที่ไหนได้มันคือตำแหน่งผู้ช่วยกุ๊กนั่นเอง ตื่นเต้นมากเพราะไม่เคยทำงานด้านนี้ หรือเรียนด้านนี้มาก่อน ความรับผิดชอบเบื้องต้นคือดูแลเรื่องสลัด อาหารหวาน หรือจำพวกอาหารเย็น หลังจากนั้นต่อไปก็ต้องเรียนรู้และฝึกฝนไปเรื่อย ๆ จนกระทั้งสามารถทำอาหารได้ทุกประเภทที่ร้านอาหารขายอยู่ เพราะทุกคนในครัวจะต้องทำแทนกันได้หมด ร้านอาหารก็มั่นคง อยู่ในเครือของ Auto Grill มีมาตรฐานในการทำงาน อาหารทุกอย่างจะมีรูปภาพประกอบ ฉะนั้นถึงภาษาเยอรมันไม่แข็งแรงก็ไม่เป็นปัญหาเท่าไหร่ ดูรูปแล้วทำให้เหมือน อีกทั้งทุกคนในทีมช่วยเหลือ และสอนงานดีมาก หัวหน้ากุ๊กก็พูดอังกฤษได้ ทำงานเพียง 30 เปอร์เซ็นต์ 3 วันต่ออาทิตย์เท่านั้น วันที่ขอเลือกทำงานก็ตรงกับที่ร้านต้องการ และก็ตรงกับวันที่พ่อแม่สามีสะดวกดูแลลูกให้โจ้ได้ ช่างเหมาะเจาะอะไรอย่างนี้ จะได้พัฒนาเรื่องภาษาเยอรมันซะที เพราะสถานการณ์บังคับให้ต้องพูดกับเพื่อนร่วมงาน

อยากจะให้กำลังใจคนอื่น ๆ ที่กำลังหางาน หรือกำลังวางแผนจะหางานค่ะ ว่าอย่าท้อถอย ขอให้พยายามต่อไปเรื่อย ๆ ค่ะ ซักวันมันก็จะเป็นวันของเรา อย่าไปคิดว่าต้องรอให้เก่งภาษาเยอรมันถึงจะได้งานทำ การที่จะได้งานทำที่สวิสมันก็มีองค์ประกอบหลายๆ ด้วยกันค่ะทั้งเรื่องภาษา เวลา และประเภทของงาน ขึ้นอยู่กับว่าคุณสร้างเงื่อนไขให้ตัวคุณเองแบบไหน และไม่ต้องไปใส่ใจหากใครจะว่าเราคิดไกลเกินตัว เพราะการที่คิดไกลนะคะ มันทำให้เราต้องก้าวไปให้ถึง

ขอให้ทุก ๆ คนโชคดีและประสบความสำเร็จตามที่ตัวเองตั้งใจนะคะ 

เข้าอ่านแล้ว ได้กำลังใจในการหางานเยอะเลยค่ะ ยินดีกับคุณโจด้วยนะค่ะ โหหหหห ได้งานตามฝันซะที ยังไงก็ฝึกฝนเยอะ ๆ นะค่ะ เจี๊ยบเชื่อว่า คนไทยเรา ขยัน อดทน รอยยิ้ม ความมีน้ำใจ อยู่ที่ไหน ใคร ๆ ก็รักค่ะ ยังไงก็สู้ ๆ นะค่ะ ว่าแต่เจี๊ยบก็หางานอยู่เหมือนกัน แต่ตอนนี้ยังไม่ได้ Auswiss เลยค่ะ ต้องรอไปก่อน เรียนภาษาฝึกฝนเข้าใจ สู้ตาย

hello everybody here sorry cant type in english and if use program it taking long for me. well first have to say

congraturation with k jo na ka

and hope all people who are looking for the job ll got it soon
take care everybody
cioa ciao

ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจ และคำอวยพรจากทุก ๆ คนค่ะ 
ชีวิตไม่สิ้นมันก็ต้องดิ้นกันต่อไปค่ะ
ตอนนี้ก็นึกภาพตัวเองใส่ชุดกุ๊ก ทำให้นึกถึงการ์ตูน ระตาตูอี้เลยอ่ะ...555 หวังว่าคงจะผ่านช่วงทดลองงาน 

ขอบคุณมากๆนะค่ะ พี่โจ้:)

สวัสดีค่ะป้าพอล และทุก ๆคน

พอดีช่วงนี้ว่างมากกก  เพราะเท้าเดี้ยงหมอออกใบรับรองแพทย์ว่าทำงานไม่ได้ 100 เปอร์เซ็นต์ และให้หยุดพัก 2 อาทิตย์ ไม่รู้จะทำไรดี
งั้นขอเข้ามาเล่าประสบการณ์การทำงานที่ผ่านมา 1 เดือนกว่า ๆ แล้วกัน

จะบอกว่าสนุกมาก เหนื่อยมั๊ยไม่เหนื่อยนะ เพราะทำแค่ 50 เปอร์เซ็นต์ ยุ่งมากกว่าแต่ก็ไม่ทุกวันแล้วแต่จังหวะลูกค้ามากหรือน้อย งานร้านอาหารก็อย่างนี้ล่ะ แต่เป็นอะไรที่ได้ประสบการณ์มาก ๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องงาน เรื่องภาษา และการฝึกการจัดเวลาให้กับตัวเอง เพราะทุกอย่างเราต้องวางแผนเวลาใหม่ จะเรื่อย ๆ เฉื่อย ๆ เหมือนตอนเป็นแม่บ้านอยู่บ้านเลี้ยงลูกอย่างเดียวไม่ได้แล้วอ่ะ เพราะไหนจะงาน ครอบครัว เรียนภาษา งานบ้าน มันเลยฝึกให้เรากลายเป็นคนที่ต้องทำทุกอย่างตามแผนที่เราวางไว้เลย

ในสัญญาการจ้างงานเค้าระบุเป็นตำแหน่งกุ๊กเลย ตำแหน่งสวยงามมากเกินประสบการณ์ที่มี...555 ทดลองงาน 2 เดือน ได้เงินเดือน 13 เดือนต่อปี ลาพักร้อน 5 อาทิตย์แต่โจ้ทำไม่เต็มร้อยกินค่าแรงรายชั่วโมง เค้าเลยบวกเงินลาพักร้อนไว้ในค่าแรงเลย คือหยุดก็ไม่ได้เงินเพราะเปลี่ยนจากวันเป็นเงินแทนประมาณเนี้ย ได้ค่าซักชุดฟอร์มด้วยอ่ะ หลังจากที่ได้สลิปเงินเดือน โอ้แม่เจ้า...หักโน่นหักนี่หักนั่น ก็ไม่เยอะเท่าไหร่นะดู ๆ ไปแล้วพวกโซเชี่ยลต่าง ๆ AHV, ALV, BUV, PK, KTG ก็หักออกประมาณ 12 เปอร์ฯจากรายได้ที่ได้รับ ได้มากก็เสียมาก ได้น้อยก็เสียน้อย อย่าไปเทียบกับประกันสังคมบ้านเราเพราะจะทำให้รู้สึกว่าโดนหักเยอะ..555 แต่พอได้ศึกษาผลประโยชน์ที่ได้รับทำให้รู้สึกว่า มันคุ้มน่ะกะที่เค้าหักโน่นหันนี่ไป อย่างกรณีโจ้ตอนนี้ ล้มเท้าพลิกตอนทำงานทำงานไม่ได้ 2 อาทิตย์ แต่ด้วยเรามีประกันอุบัติเหตุและประกันชดเชยรายได้ ไม่ต้องเสียค่ารักษา เห็นเค้าว่าจะได้รายได้ด้วยช่วงที่หยุดงาน (อันนี้ยังไม่รู้แน่ชัด) และก็บริษัทอยู่ในกลุ่มธุรกิจ Gastro คือพวกโรงแรม ร้านอาหาร ซึ่งจะต้องเสียค่าสมาชิก L-GAV ตอนแรกก็งง ทำไมต้องเสีย แต่พอศึกษาดูก็ได้เข้าใจ มันเหมือนเป็นการคุ้มครองแรงงานอย่างหนึ่ง (อันนี้ตามที่ตัวเองเค้าใจนะ ผิดถูกยังไงใครรู้ก็ท้วงมาได้นะ)คือ คุ้มครองด้านมาตรฐานค่าแรง และมาตรฐานกฎหมายแรงงานที่เราจะได้รับในกลุ่มธุรกิจนี้ให้เป็นมาตรฐานเดียวกันอ่ะ ถูกหักไป 24 ฟรังต่อปี ก็ยังพอทน..อิอิ ส่วนที่ชอบมากที่สุดคือเงิน PK เพราะว่าเราจ่ายส่วนหนึ่งนายจ้างก็จ่ายให้อีกส่วนหนึ่งเท่ากับที่เราจ่าย แต่เงินนี้มันจะสะสมให้เราเพียงคนเดียว เหมือนฝากเงินแล้วได้เงินเพิ่มดับเบิ้ลเลยอ่ะ..ชอบ ๆ

ต่อในเรื่องบรรยากาศในการทำงานกันบ้าง ก็ไม่มีคนไทยหรือคนเอเชียทำงานอยู่เลย วันแรกที่เข้าไปทำงาน ทักทายใครก็มีแต่คนทำเฉย ๆ ใส่ ซะงั้น
แต่ก็ไม่สน ยิ้มมันต่อไป สยามเมืองยิ้ม...555 เราคนไทยถือคติ อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย ปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น แต่ในครัวมันไม่จำเป็นต้องปั้นวัดปั้นควาย แต่เราทำทุกอย่างที่เราทำได้ก็พอ เห็นใครยุ่งเราก็เค้าไปช่วย บางทีมันก็ไม่ใช่หน้าที่เราแต่ก็เข้าไปถามเพื่อนร่วมงานว่ามีอะไรให้ช่วงมั๊ย เก็บ กวาด เช็ด ถู ล้าง อะไรได้ก็ทำไป ทิ้งขยะอาหารเน่า ๆ เราก็ทำได้ เพราะมันไม่หนักหนาอะไร อยู่ที่บ้านก็ต้องทำอยู่แล้ว เพราะการที่เรามีน้ำใจก่อน ผลที่ได้รับคือ วันต่อมาทุก ๆ คนเริ่มแสดงความเป็นมิตรมากขึ้น และเค้าก็มีน้ำใจกลับมาที่เรา อย่างเมนูบางตัวเราไม่เคยรู้มาก่อน ทำไม่เป็นแต่ดันมีออเดอร์จากลูกค้า คนอื่น ๆ เค้าก็ละงานของเค้าเข้ามาช่วยเรา เพื่อน ๆ ทุกคนดีมาก หัวหน้าก็ดี สอนงานทุกอย่าง ไม่เข้าใจภาษาเยอรมัน ก็พยายามอธิบายกัน ใช้มือช่วยบ้าง ทำให้ดูเป็นตัวเอย่างบ้าง แล้วมันก็เข้าใจไปเอง...

ต่อ ต่อ...ส่วนคนแผนกอื่น ๆ บางคนก็ดี บางคนก็เย่อหยิ่ง อาจจะเห็นว่าเราเป็นเอเชีย หัวดำอ่ะป่าวก็ไม่รู้นะ อันนี้โจ้ก็คิดมากไปโน่น แต่ก็ไม่สนในเมื่อทักทายแล้ว ไม่พูดด้วย ไม่มีปฏิกริยาตอบสนองกลับเกินกว่า 2 ครั้งขึ้นไป โอเค..ก็ไม่เป็นไร ครั้งต่อไปก็ทักเฉพาะคนที่เค้าทักเรากลับ พวกที่เห็นเราเป็นอากาศเป็นต้นไม้ก็ไม่ทักล่ะ เพราะเซ็งเป็ด..555 พอเค้าเห็นเราไม่สนใจเค้ามั่ง คือเล่นแรงมั่งอ่ะ อ้าวกลับเค้ามาคุยมาทักเราก่อนซะงั้น ตกลงจะเอายังฟ่ะเนี่ย...555 เราคนไทยไม่เคยเป็นเมืองขึ้นใคร ฉะนั้นก็ไม่ยอมก้มหัวให้กับชาติไหนเหมือนกัน...อิอิ
ตอนนี้ทุก ๆ อย่างก็เริ่มเข้าที่เข้าทางแล้วล่ะ ถึงจะทำงานแค่ 50 เปอร์ฯ แต่ก็เหมาะสมที่สุดสำหรับคนมีลูก เพราะได้มีเวลาให้ลูก พร้อมกับมีเงินค่าขนมใช้นิด ๆ หน่อย ๆ ถ้าไม่ฟุ้งเฟ้อใช้ชีวิตตามคนยุโรปไปหมดทุกอย่าง อยู่อย่างไทยกินอย่างไทย ใช้ชีวิตแบบพอเพียง มีเงินเก็บแน่นอน

งานรับจ้างทำความสะอาดก็ยังทำอยู่น่ะ เพราะมันก็ไม่หนักหนาอะไรนัก ได้ทิปมาสองรอบแล้วทีละ 10 ฟรัง..อิอิ เจ้าของบ้านเค้าวางไว้ให้เลยพร้อมกับค่าจ้างปกติ

อยากเป็นกำลังใจให้กับเพื่อน ๆ ที่กำลังหางาน หรือวางแผนจะหางานว่า ไม่ต้องท้อถอย ไม่ต้องคิดมากว่าภาษาเยอรมันไม่แข็งแรงแล้วจะไม่มีงานทำ เอาจุดเด่นของเราเรื่องอื่นมาเป็นจุดขายในการหางาน ไม่ต้องรอให้ภาษาเยอรมันเอ็กเซอร์เร้นแล้วค่อยออกไปหางานหรอก ถ้าภาษาพอไปวัดไปวาได้ ก็ลุยสมัครเอาเลย พยายามไปเรื่อย ๆ พอมันมีจังหวะและโอกาสมันก็จะได้เองล่ะ สู้ ๆ ๆ ๆ

เข้ามาอ่านกระทู้คุณโจ้ตอบกระทู้ไว้ เลยต้องได้เขียนคำว่า...สู้โว้ย..ให้ตัวเองค่ะ ตอนนี้รอทาง Rav ส่งเรียนหลังมกราคม ค่ะ เลี้ยงลูกให้นมลูกรอๆ ไปด้วย พอดีเลย นี่ก้อรอร้านอาหารไทย-สิงค์โปร ตอบรับมาเขาบอกว่าจะโทรหาหลัง 1 เดือนไป นานแล้ว 1 เดือนผ่านไปแล้วยังไม่เห็นโทรกลับมาเลย เง้ออออ..จริงแฟนตะวันเขาไม่อยากให้ตะวันทำงานเขาอยากให้เลี้ยงลูกเต็ม 100% ไอ้เราก้อนอนๆ นั่งๆ มานานแสนนานซะจะเบื่อคนเคยทำงานก้อดิ้นอยากจะหางานทำ ไงซะ ขอเป็นกำลังใจให้ตัวเอง พร้อมทุกๆ คนที่กำลังมองหางานนะคะ
ตะวัน