**เซร็งหัวใจ...วัยรุ่นหลงวัยขอบ่น...**

[pall]

**2.กพ07**
 
 **อยากบร้า....จริงๆๆๆ**
 วันนี้นึกว่าจะตระกายออกจากที่นอนไม่ไหวแล้วเพราะป่วย
 จำใจต้องไปยื่นพุงให้เขาจิ้มและตรวจเลือดอีก....เซ็งมาก
 หมอมาดูรอยแผลสั่งให้ผู้ช่วยทำความสะอาดโดยการแช่น้ำ
 2อาทิตย์กับอีก2วันที่ไม่ได้ล้างขาตัวเอง...
 ไม่อยากเซ่ดเลยที่เห็นขี้ไคลตัวเองลอยเป็นแพแบบนี้
 เห็นแล้วอัปลักษณ์มากเลยขอทำเองดีกว่า....
 ถูซะลอยฟ่องไปหมด...ถูไปนึกถึงนางงามไปตอนเขาจับเข้าค่ายประกวด
 เขาคงจะถูขี้ไคลออกแบบนี้แน่ๆเลย
 ฮ่วย.....ทำไมมันมากจริงๆเลยบอกว่าขอกลับมาถูต่อที่บ้านดีกว่า
 หนังลอกด่างขลุยแบบงูถอดคราบ...เลยได้ครีมที่เป็นมันมากมาให้ทาวันละ2ครั้ง
 และสบู่สำหรับล้างขาอีก1หลอด..
 หมอตรวจเลือดแล้วบอกว่าต้องมาอีกวันจันทร์...
 เซ็งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆมากกกกกกกกกกกกก
 แต่ก็ดีใจที่หมดกรรมกับการทิ่มพุงซะทีนับว่าเป็นข่าวดีมาก
 ...............เซ็ง..................เซ็ง...............
 ใบบิลรองเท้าคู่จ๊าบมาแล้ววววววววววววววววว
 เห็นแล้วอยากบร้าตาย...อย่างกับแปะทองฝังเพชรเลย
 รวมMwst7.6%ไปแล้ว
 ราคาทั้งหมดCHF1122
 อยากจะบร้ายกกำลังล้าน........จริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 เพราะประกันคงจะไม่ช่วยจ่าย......
 เพราะในใบเก็บเงินเขาเขียนไว้ว่า
 ประกันคงจะไม่ช่วยจ่ายทั้งหมด..จะจ่ายเท่าไรไปถามกันเอง...
 และเซ็งยกกำลังจนอ่อนแรง........อีกแล้วววววววววววววววววววววว
 2อาทิตย์ที่ไปพักกับลุง......เราไม่ได้ทำประกันเพิ่ม...
 ดังนั้น........ป้าต้องจ่ายเอง.....ส่วนของลุง...คนที่ขับรถชนแก
 ประกันจ่ายให้หมด.....แบบนี้ไม่ยุติธรรมเลย...น่าจะจ่ายให้ผู้ติดตามด้วย
 มาดูราคาห้องพักต่อคืนแล้วอยากเอาหัวโขกพื้น....
 ราคาคืนหนึ่งร่วม200ฟรังก์....
 เฮ้อ.........กลุ้มว๊อยยยยยยยยยยยยยยยยย
 ไม่มีแรงเขียนแล้วหมดแรง........
 

[pall]

**5.กพ.06**
 ไม่ได้บ่นมา2วัน...วันนี้ขอบ่นแบบสั้นๆช่วงเช้า
 ช่วงเย็นจะมาบ่นต่อ...
 อะจึ๋ยส์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 เมื่อคืนพาน้องเท้าอาบน้ำ...เลยสังเกตุเห็นว่าทำไมมันบานทะโล่ง..
 ดูแผลแห้งแล้วนึกว่าจะซำบายใจที่ไหนได้
 แผลแห้งจริงแต่ไม่สนิทสนมสามัคคคีกัน
 ให้นอ้งลุงดูแกก็บอกว่ามีน้ำหนองและเลือดออกนิดหน่อย
 ถึงว่า.....ปวดมาหลายวัน...
 วันนี้ไปหาหมออีกแล้วเซร็งส์ส์ส์ส์ๆๆๆๆๆๆๆๆมาก
 วันนี้ไปตรวจเลือด..หมอบอกงดกินยาเพราะเลือดบาง
 พรุ่งนี้ถึงจะกินต่อได้...
 และหมอตรวจดูบาดแผล...หลังจากนั้นก็เล็มตัดหนังแผลออกหมด
 อะจ๋อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆปวดว๊อยส์ๆๆๆเพราะบางครั้งเล็มตัดเนื้อ
 ดูแล้วหนังที่เล้มออกมาสภาพเหมือนหนังหมูรมควันเลย
 หลังจากนั้นก็อาบน้ำน้องฝ่าเท้าอีก..เขาตั้งเวลาไว้5นาที
 แหมทำงานมีระบบมาก....
 หมอนัดให้มาหาอีกวันพุธตอนกลางวัน...
 อยากหัวเราเยาะเย้ยเหวยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆฟ้า..........
 ทำไมฟ้าถึงประทานมาแบบนี้...
 ตอนเช้าลุงขึ้นเขียงเลาะกระดูก
 ตอนบ่ายป้าก็ตอ้งไปหาหมออีก....
 ....เครียดนะว๊อยส์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...อยากไปหาลุงแทนที่จะมาหาหมอ
 ไม่รู้ว่าหมอทำไมรักป้าขนาดนี้....
 หมอบอกว่าจะดูสภาพว่าแผลเป็นอย่างไร...
 สาธุ..............ขอให้ดีขึ้นเหอะ..เบื่อหมอจริงๆๆ..
 หมอให้ยาระงับประสาทรับลุงและป้ามา
 ให้กินเช้าเย็น.....เพราะป้าบอกว่าลุงกลัวจนขึ้นสมองแล้ว
 แกกลัวมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกับการผ่าตัดครั้งนี้
 สงสารแกจริงๆ..แกกลัวจนหดดดดดดดดดดดดด
 ป้าก็กลัวเหมือนกันแต่ตอนนี้ประสาทคงช๊อคมากกว่า
 ชีอคจนเบลอกับค่าใช้จ่ายครั้งนี้....
 เรียกว่าช๊อคกับตัวเลขน่ะ...............

[pall]

**ดอกForsythie**
 
 
 **บ่นก่อนนอน**
 ลุงกลับมาจากทำงานดูสภาพเหมือนนกปีกหัก
 ดูแกอ่อนละโหยโรยแรง..เหมือนกล้วยน้ำว้าตากแดด
 มือหนึ่งถือกระเป๋าทำงานคู่ยากซึ่งมีสภาพอ่อนล้าพอๆกับเจ้าของ
 อีกมือหนึ่งหิ้วดอกForsythie
 ที่ตัดมาจากสวนที่ทำงานแบบไม่ตอ้งลงทุนมาฝากเมีย
 
 พอนั่งยังไม่หายเหนื่อยก็ต้องรีบไปซื้อกับข้าว
 ตอนนี้แกรับหน้าที่ตั้งแต่ไม้จิ้มฟันยันเรือรบ
 อาหารเย็นที่ลุงทำเป็นอาหารเลิศมาก..คือมันผัดดดดดดดด
 และสลัดเลี้ยงหมูเพราะแกโปะใส่จานซะพูนเลย
 สองเราฟัดด้วยความหิวโหย..ด้วยคติที่ยึดเป็นหลักประจำกายว่า
 กองทัพต้องเดินด้วยท้อง.....อรอ่ยไม่อรอ่ยช่าง...เฮด....มันเหอะ
 ตกถึงท้องเดี๋ยวก็ต้องเข้าสร้วม.....เราอย่าตกเป็นทาส..ของปาก...
 
 หลังจากอิ่มลุงก็โทรไปหาทนายเกี่ยวกับการเข้าโรงพยาบาล...
 โทรไปหาประกันชีวิต...เพราะทวงมีดพกเขาน่ะ(อย่าคิดมาก)
 โทรไปหาที่เราตอ้งไปพักฟื้นเพราะเขาบอกว่าถ้าเราต้องจ่ายเงินเอง
 ถ้าไม่เซ็นต์ชื่อจะให้ห้องคนอื่นเขา...ในกรณีย์ที่ประกันเราไม่จ่าย
 ฮ่วย.....แล้วมันจะทันเหรอเพ่..พรุ่งนี้ลุงจะเข้ารพ.แล้ว...
 ดูๆชักไม่อยากไปแล้ว...หมดอารมณ์...มั่กๆๆๆ
 ลุงบอกว่าต้องซื้อLotto...เผื่อฟลุกถูกขึ้นมา..
 ถ้ารวยแล้วจะหยิ่งให้เข็ดเลย...(สงสัยคงโดนงาบซะมากกว่า)
 
 บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆทั้งเย็น...................
 ลุงงอแงไม่อยากไปโรงพยาบาล...........เลยบังคับให้กินยาระงับประสาท
 ผลออกมาแกเดินเปร๋................สงสัยยาออกฤทธิ์....
 บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...............
 หลังจากบลาๆๆๆๆๆๆกันก็นั่งจั่วแก้กลุ้มกัน2คน
 หลังจากนั้นป้าก็นั่งอ่านหนังสือพิมพ์...ยิ่งอ่านยิ่งเซ็ง..
 สื่อเมืองไทยกับสื่อเมืองนอกลงข่าวพอๆกันเล๊ยยยยยยยยยยย
 มีแต่เรื่องฆ่าฟัน.ขับรถชนแล้วหนี..ปล้นจี้..ทำร้ายร่างกายตอนไม่สบอารมณ์โก๋กัน
 เด็กวัยลุ่ยยกพวกตีกัน...
 ช่วงนี้ต้องระวังไข้หวัดใหญ่ระบาดกันนะ
 บ่นแค่นี้แหละ....พรุ่งนี้จะมาบ่นต่อ..บ่นจนลุงเข้าโรงพยาบาล

[pall]

**เลิกบ่น**
 วันนี้จะมาส่งข่าวว่าเลิกบ่นแล้วจ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 เพราะลุงแบกประเป๋าหนีป้าเข้าโรงพยาบาลแล้ว.................
 และพรุ่งนี้ก็จะตะกายขึ้นเขียง...ให้หมอเฉือนกระดูก
 แกส่งข่าวมาว่าเขาพาแกไปนิทัศน์การณ์
 การเฉือนก่อนจะเฉือนจริง...และให้แกลองหนีบหมอน
 สงสัยเขากลัวว่าลุงจะหนีบจนหมอนเขาลีบจนเละกระมัง
 **ป้าสั่งแกว่าอย่าลืมนะก่อนที่จะสลบไป
 ต้องบอกหมอให้แน่ๆนะว่าเฉือนไหล่ไหน....ให้หมอกากะบาดเลย..
 และบอกหมอนะว่าห้ามใส่ที่เอ็กเรย์แผ่นกลับหัวกลับหาง...
 และ...บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆจนลุงบอกว่าเครียดดดดดดดดดดดด
 จากเสียงป้า....ลุงบอกว่าหมอมาพูดบอกแต่ว่าไม่ต้องกลัวจนหด
 หมอจะเฉือนให้ดีที่สุดดดดดดดดดเท่าที่พอจะเฉือนได้...
 พูดสั้นๆ....แค่นี้เอง
 ป้าเลยบอกว่าหมอพูดแค่นี้เองเหรอ....ทำไมน้อยมากกกกกกกก...
 ลุงบอกว่าหมอที่พูดน้อยแปลว่าผลงานต้องดี...
 ถ้าหมอพูดมากเกินปรกตินี่น่าคิดมาก...สงสัยจะจริงวุ๊ย...
 แต่ก็ข้องใจจริงๆ....
 
 ป้าโทรไปหาลุงถามก่อนอื่นเลยว่าหม่ำข้างหรือยัง...
 ลุงบอกว่าเรียบรอ้ยแล้วแต่ไม่รู้ว่าไปแกว่งแถบไหน
 เพราะน้อยมากกกกกกกกกกกกกกก
 นี่ถ้าอยู่บ้านแกคงควักอะไรมากินอีกแล้ว...
 เป็นอันว่าการเขียนบันทึกการบ่นขอจบลงแบบบนี้แหละ
 เพราะเริ่มเกิดความขี้เกียจเขียนมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[ศักดา]

สวัสดีครับคุณป้าPall
 เข้ามาอ่านการบ่นของคุณป้า ดีครับ ได้ระบาย
 บ่นเถอะครับ หลังจากนั้นแล้วสบายใจ คลายเครียด...
 ผมอ่่าน บางทีก็ขำ ในการบ่นแบบมีศิลป์ ของคุณป้า
 และขณะเดียวกัน ผมก็ได้ข้อคิดดีๆหลายๆ อย่างด้วยครับ
 
 ขอให้การผ่าตัดของคุณลุง ผ่่านพ้นไปได้ด้วยดี
 รวมทั้งขอให้ คุณป้า คุณลุงพักฟี้นหายเป็นปรกติไวๆ
 
 แล้วผมจะติดตามอ่านความคืบหน้า(การบ่น)ต่อไปในวันใหม่

[นู๋เอง]

พักผ่อนตามสบายนะป้าจ๋า
 

[เป็ด]

ขอให้ป้ากับลุงหายไว ไว นะค่ะเป็นกำลังใจให้ค่ะสู้ สู้ นะค่ะ