สวัสดีค่ะ ป้าพล คุณบัวขาว คุณศักดา และคุณไทยทุกคน เทวีมีข่าวดีมากๆ(สำหรับเทวี)มาเล่าให้ฟัง เพราะเก็บความดีใจไว้คนเดียวไม่ไหว
คือว่าเทวีได้งานทำแล้วค่ะ งานที่ว่านี่ก็คือVerkauf-Assistentin ที่บริษัท Rational ละคะ ก็งานที่เทวีเคยมาเล่าให้ฟังเมื่อเดือนตุลาปีที่แล้วนั้นแหละค่ะ เขาโทรมาเรียกไปสัมภาษณ์อีก2ครั้ง รวมทั้งสิ้น สัมภาษณ์ไป3ครั้ง แล้วเมื่อวานเขาโทรมาบอกว่าให้เทวีไปทำงานวันที่1 กุมภานี้ค่ะ ดีใจมากๆ เขาต้องการคนที่มีความรู้ทางด้านการตลาด ซึ่งตรงกับที่เทวีเรียนมาจากเมืองไทย(แม้ว่าจะเป็นสาขาวิชาโทก็ตาม)แต่เทวีก็มีประสบการณ์ทางนี้ บวกกับต้องการคนที่มีความรู้ด้านภาษาอังกฤษ (ซึ่งเป็นสาขาวิชาเอกของเทวีจากเมืองไทย แม้จะไม่มีประสบการณ์ตรงก็ตาม แต่ว่ายังใช้ภาษาอังกฤษอยู่ทุกวันกับสามี)และก็ต้องการคนที่มีความรู้ด้านภาษาเยอรมัน (ซึ่งเทวีเรียนจบคอร์ศMittle Stufeเมื่อวันที่18มกรา ที่ผ่านมาพอดี)แม้จะไม่มีประสบการณ์ตรงด้านการส่งออก แต่ก็ไม่เป็นไร (เพราะเขาบอกว่าเขาคงหาไม่ได้คนที่มีคุณสมบัตินี้ทุกอย่าง) งานนี้เทวีก็เลยได้มาครอง..ความพยายามเป็นผลอย่างยิ่งหลังจากที่ทุ่มเทแรงกายแรงใจไปมากๆกับการเรียนทุกๆวิชา
เขียนมายืดยาวก็ยากจะบอกว่าความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่นจริงๆ (บวกดวงด้วยมั้ง) และเทวีขอยืนยันว่าปริญญาจากเมืองไทยยังใช้ได้ในต่างประเทศ(ในสวิส) แต่อาจจะยากหน่อยตรงที่เราต้องผ่านด่านภาษาเยอรมันไปก่อนเมื่อเราผ่านด่านภาษาเยอรมันได้แล้วคราวนี้ใบปริญญาของเราจะใช้ที่นี่ได้แน่นอน เพราะตอนที่ไปสัมภาษารณ์รอบที่2มานั้น คนสัมภาษณ์บอกว่าคนสวิสก็แค่ไม่รู้ว่าระบบการศึกษาจากต่างประเทศว่าเป็นอย่างไรเท่านั้นเอง เพราะส่วนใหญ่เราจะมีปัญหากับการพูดภาษาเยอรมัน ซึ่งมันทำให้เราหมดโอกาสในทุกๆด้าน
หากวันนี้มีใครอ่าน กระทู้นี้แล้วคิดเสียดายว่าอุตส่าห์เรียนมากมายจากเมืองไทยก็มาใช้อะไรที่นี่ไม่ได้เลย เทวีอยากจะบอกว่าให้คิดเสียใหม่ เพราะมันใช้ที่นี่ได้แน่นอน แต่เราต้องพิสูจน์ตัวเองให้ได้ว่าเราไม่ได้ด้อยกว่าคนที่นี่ ด้วยการพูดภาษาของที่นี่ได้เหมือนกัน แล้วคราวนี้อะไรๆก็จะเป็นผลดีกับเรา
เทวีเองก็เฝ้าสวดมนต์ภาวนากับพระกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์แบบแฟร์ๆเลยว่า งานนี้เป็นงานที่คนไทยหลายคนหมายปอง เทวีขอให้เทวีเป็นคนที่ได้งานนี้หาก...เทวีเป็นคนที่ตั้งใจเรียนที่สุด เป็นคนที่ขยันที่สุด เป็นคนที่พากเพียรที่สุด แต่หากมีใครไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ใดก็ตามดีกว่าเทวี ตั้งใจเรียนมากกว่าเทวี มีความพยายามมากกว่าเทวี เทวีขอให้เขาคนนั้นได้งานนี้ไป โดยเทวีจะไม่เสียดายเลย เพราะถือว่ามีคนที่ดีกว่าและตั้งใจมากกว่า
เทวีกล้าขอแบบนี้เพราะเทวีคิดว่าสวรรค์มีตา และไม่ทอดทิ้งคนที่มีความพยายาม ของแบบนี้ไม่ได้ด้วยดวงอย่างเดียวแน่ๆ แต่มันต้องพยายามมากๆ หากวันนี้มีคนที่ยังไม่มีงานทำ มานั่งหมดหวังกับตัวเอง ให้มองย้อนไปแล้วถามตัวเองว่าฉันทำมันมากแล้วขนาดไหน ฉันลงทุนแค่ไหนกับสิ่งที่ฉันหวังไว้ ฉันอยากได้งานดีแต่ฉันไม่เคยตั้งใจเรียนแบบจริงจังเลย ...มันไม่เกิดผลแน่นอน
เหตุผลที่เทวีได้งานนี้เพราะเทวีตั้งใจจริงๆกับทุกเรื่องและเทวีใช้เวลานานแล้วกับความตั้งใจนี้ตั่งแต่เรียนมหาลัยที่เมืองไทย เมื่อทำดีเมื่อตั้งใจผลมันก็ออกมาดี แล้วพอมาที่นี่เทวีตั้งใจอีกอยู่ที่นี่มา2ปีกับ2เดือน เรียนภาษาเยอรมันมา2ปีพอดี ลงทุนกับการเรียนไปมิใช่แค่เงิน แต่มันเป็นทั้งหยาดเหงื่อ แรงงาน ความเพียร และต้องต่อสู้กับคำดูถูกของใครบางคนว่า"โธ่..จะพูดได้เหรอ ก็แค่คนไทย"ซึ่งมันฝังใจว่า ทำไม คนไทยแล้วไม ข้านี่แหละจะทำให้รู้ว่าในระยะเวลาแค่นี้ ฉันทำได้มากกว่าที่ฝรั่งดูถูก แล้วขอท้าเลยว่าในกรณีกลับกันให้ฝรั่งมาเรียนภาษาไทย ไม่ต้องเอาเพอร์เฟคหรอก เอาแค่พูดได้ไม่กลับหน้ากลับหลังก็พอ ...เพียงเพราะว่าภาษาของเราและเขานั้นต่างกันราวกับหน้ามือและหลังฝ่าเท้า ...เมื่อเราทำได้ทุกคนก็ยอมรับ
คำว่าพรสวรรค์มันไม่มีหลอก มันมีก็แค่พรแสวงที่แล้วแต่ว่าใครจะแสวงหาได้มากกว่ากัน อย่าท้อกับการเรียน อย่าท้อกับการหางาน เก็บคำดูถูกทุกๆคำที่ได้ยินมาเป็นพลังผลักดันให้ตัวเองก้าวได้ไกลและก้าวได้เร็วกว่าไม่ดีกว่าเหรอ
เขียนมาก็เยอะคนเห็นดีเห็นงามเห็นด้วย ก็คงจะมี
คนเห็นเป็นอื่นไปว่าเอาเรื่องตัวเองมาอวดแล้วก็มาคิดเป็นลบกับเทวีก็คงจะมีเช่นกัน มันอยู่ที่ว่าใครคิดยังไง และความคิดนั้นๆละจะแสดงออกมากวันหนึ่ง
วันนี้ขอจบบทเทศนาแต่เพียงเท่านี้...ขอให้คนทำดีทุกคนได้ดี...สาธุ
**กระทู้นี้เป็นกระทู้เดิมหมายเลข 0691 ห้อง openroom (เผื่อใช้ในการค้นหา)**
ขอแสดงความยินดีกับคุณเทวีดัวยค่ะ และขอแถมหน่อยในเรื่องการสมัครงาน ถึงแม้ว่าตำแหน่งงานเค้าต้องการคนที่มีประสบการณ์และเราขาดประสบการณ์แต่มีพื้นฐานมา อย่ายอมพลาดโอกาสค่ะ บอกเค้าไปเลยว่าลองให้เราทำดูก่อนเพราะทุกๆคนจะต้องมีจุดเริ่มต้นก่อนทั้งนั้น ขอให้ทุกๆคนที่กำลังหางานโชคดีเหมือนคุณเทวีคนเก่ง
ขอบคุณค่ะคุณตุ้มที่เข้ามาให้กำลังใจ แถมยังมีคำชมตบท้ายด้วยขอบคุณค่ะ
Gratuliere zu deinem Erfolg ja,
ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ แล้วจะนำประสบการณ์ของคุณมาเป็นแรงบันดาลใจให้ตัวเอง เพราะกำลังจะย้ายไปอยู่สวิส แต่ก็กลัวเรื่องภาษา และการหางานค่ะ ขอให้ประสบความสำเร็จกับงานที่ได้ทำนะคะ
สวัสดีค่ะทุกๆคน
สวัสดีค่ะคุณเทวี
ก่อนอื่นขอแสดงความยินดีกับความสำเร็จต่อการได้งานทำของคุณเทวีอย่างจริงใจค่ะ
ซึ่งเป็นสิ่งที่พิสูจน์ให้เห็นว่าเราอย่าท้อแท้หมดหวังต่ออุปสรรคในทุกสิ่งทุกอย่างที่เราต้องการ
อยากได้..ต้องการทำ..อุปสรรคทุกอย่างไม่พ้นเกินความสามารถของเรา
คนไทยเราเก่ง...ฉลาด..ไม่แพ้ชาติอื่นเลยบางสิ่งบางอย่าง...ความอ่อนน้อมมีน้ำใจ
และแนวความคิดบางอย่างฉลาดมากกว่าด้วยซ้ำ
เพียงแต่ถ้าเราสามารถสื่อสารพูดเข้าใจภาษาของเขาได้
ใครก็ตามถ้ามาอยู่ที่นี่อย่าท้อแท้ต่ออุปสรรคที่เกิดขึ้น
จงอดทน อดกลั้น มีสติ และพยายามเรียนภาษาให้ได้
ถ้าเราเข้าใจภาษาเมื่อไรเราชนะแล้วกับทุกสิ่งทุกอย่าง
การทำงานตามความถนัดทุกอย่างล้วนเป็นงานที่มีเกียรติ์
มนุษย์เรากว่าจะมีความสำเร็จได้ล้วนแต่ผ่านความล้มเหลวมาก่อนทั้งนั้น
บางคนโชคดีมากบางคนโชคร้ายหางานทำไม่ได้ถึงแม้จะพยายามหางานทำ
คนที่ยังหางานทำไม่ได้ถึงแม้ไม่เลือกงานทำก็อย่าท้อแท้ใจ
อย่างที่เราชอบพูดกันว่าพระพรหมลิขิตนั้น...นับว่าไม่ผิดนัก
เพราะเราจะได้งานอย่างไม่ตั้งใจเหมือนตั้งโปรแกรมทางชีวิตเราไว้ทีเดียว
ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกล้วนเป็นอนิจัง การเกิด การดับเป็นของธรรมดา
ถ้าเราได้มาหรือสูญเสียไปล้วนเป็นธรรมดา
ถ้าเราได้มาก็ต้องพยายามรักษาไว้ทำงานให้ดีที่สุดทำด้วยใจรัก
มีความรักซื่อสัตย์ต่องาน ให้ความรักเมตตาต่อเพื่อน
อดทน อดกลั้นกับต่ออุปสรรคและ ปัญหาต่อเพื่อนร่วมงานมีคนชอบก็มีคนเกลียดเป็นของธรรมดา
ป้าขอให้คุณเทวีมีความสำเร็จต่องานที่เริ่มต้นทำนะคะ
ยามใดที่มีอุปสรรคเกิดขึ้นจงอย่าท้อแท้
หวังว่าคุณคงมีเวลามาช่วยแนะนำประสบการณ์จากการทำงาน
มาช่วยแนะนำคนไทยอื่นๆที่กำลังหางานทำหรือเข้ามาอยู่ใหม่
คนเราถ้ามอบความรัก ให้ความมีเมตตาต่อกัน โลกจะมีแต่ความสงบสุขเพิ่มขึ้น
อยากให้คนไทยเราที่มาอยู่ที่นี่ให้ความรักต่อเพื่อนร่วมชาติ
ลดความมีคติ ลดความดูถูกดูแคลนต่อกัน.มีสามัคคี..ฯลฯ
เขาเอาใจช่วยต่อคนกำลังหางานทำขอให้ได้งานทำไวๆนะคะ
และขอให้คุณเทวีมีความสุข มีความเจริญต่องานที่ทำนะคะ
***ขอฝากคติจีนมาให้ทุกคนเป็นข้อคิด**
**รู้ไม่จริง อย่าเพิ่งพูด ข้อเท็จจริง ยังไม่ชัดเจน อย่าถ่ายทอด
***เห็นคนดีมีคุณธรรม ต้องยึดเป็นแบบอย่าง ถึงเรายังเทียบไม่ได้ สักวันต้องไล่เขาทัน
**เห็นคนชั่ว ต้องพิจารณาตน หาสิ่งบกพร่อง เป็นเครื่องเตือนสติ
**หากเสื้อผ้าอาภรณ์ อาหารการกิน ไม่เท่าบุคคลอื่น ใยต้องน้อยใจ
หากคุณธรรม ความรู้ความสามารถไม่เท่าบุคคลอื่น ต้องขวนขวายให้ทัดเทียม
ยินดีกับคุณเทวีด้วยค่ะ อ่านกระูทู้คุณแล้ว รู้สึกมีกำลังใจขึ้นมามากเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับการแบ่งบันประสบการณ์ดีดีนะค่ะ ขอให้คุณเทวีทำงานอย่างมีความสุขและพบเจอแต่เพื่อนร่วมงานที่ดีดีค่ะ
คุณเทวี ยินดีด้วย ดีใจด้วยจริง จริง ที่ได้งานที่อยากทำ สัมภาษณ์สามครั้งเชียว หุ หุ เราตอนนี้ก็ทำงานอยู่ที่เดิมอยู่ค่ะ ช่วงที่ผ่านมาทำงานหนัก ช่วงที่ผ่านมามีโอกาสได้ทำงานแผนกแคชเชียร์ คือเปลี่ยนไปมา แคชเชียร์บ้าง ในครัวบ้าง สี่เดือนที่ผ่านมาเพิ่งค้นพบตัวเองว่า ไม่ชอบทำงานร้านอาหาร ไม่ชอบทำงานในครัว (ต้องใช่เวลาตั้งสี่เดือนแน่ะ หุ หุ) ไม่ชอบบรรยากาศเหนียวหัว เหนียวตัว เหนียวน้ำมัน เวลาได้ทำแคชเชียร์จะรู้สึกดีมาก (เหอวันนี้หัวฉันไม่เหม็นแล้ว ) ฟังดู ก็อาจเหมือนคนหนักไม่เอา เบาไม่สู้เหยียบขี้ไก่ไม่ฟ่อ แต่รู้สึกว่าช่วงที่ผ่านมาสิวขี้น เวลาอยู่ใกล้เตาย่างเนื้อนานก็รู้สึกไม่ค่อยดีเพราะมันร้อน ช่วงคริสมาสที่ผ่านมาทำงานหนักมาก มาก หลายคนไม่สบายกันไป เพราะบรรยากาศภายนอนหนาวจัด แล้วตรงเข้ามาในครัวร้อนทั้งที วิ่งเข้าไปเอาของห้องแช่แข็งหนาวจัดทันที ร้อนทันที หนาวทันที สรุปไม่สบายกันเป็นแถว ไม่ดีต่อสุขภาพแบบนี้ หางานใหม่ดีกว่า
สองวันที่ผ่านมา........ก็ลองมองงานใหม่ดู...แต่คราวนี้เลือกหน้าดู...งานในครัวไม่เอา งานร้านอาหารไม่เอา มองหางานแคชเชียร์ งานขายเสื้อผ้า หรือขายของเล่น หรือ หรือ หรือ ประมาณนี้ก่อน ก็มีสมัครไปบ้างแล้วออนลายที่สองที่ แต่งานที่ทำอยู่ตอนนี้ก็ทำอยู่ ก็ดีขึ้นคือทำแคเชียร์บ้าง ทำครัวบ้าง ไม่ใช่ทำแต่ในครัวเหมือนช่วงแรกที่เริ่มทำงาน ก็อยู่เพื่อเงิน อยู่เพื่อประสบการณ์การทำงาน ก็อยู่ไปก่อนจนกว่าจะหางานใหม่ได้ค่อยลาออก แต่พบแล้วว่างานในครัวแบบนี้มันไม่ใช่เรา ให้ทำตลอดชีวิต...ไม่ไหว... เหมือนฝรั่งเขาบอก Nicht mein Leben lang อืมประมาณนี้เลย
การเรียนของเรา เป็นไปได้สวย เราพบว่ามันไม่ยาก และเราก็อยากเรียน เรียนต่อไปอีก การสอบที่ผ่ามมามันก็ไม่เลวร้ายอะไร ..... ตอนนี้เราออกแนวสนใจไปทาง Logistik นำเข้าส่งออก ก็ยังไงก็เรียนตัวนี้จบก่อน ก็ค่อย ค่อยหาข้อมูลไป
คุณเทวี สู้ สู้นะ :)
สวัสดีป้าพอล คุณเทวี และทุกคนค่ะ
คุณเทวีได้งานทำแล้ว แล้วจะมีเวลามาเขียนเล่าประสบการณ์ชีวิตอีกเหรอเปล่า กำลังว่าจะรวบรวมพิมพ์เป็นหนังสือ ฮ่าๆๆ แบบว่าเข้ามาแอบอ่านเป็นระยะ เขียนได้สนุกสนานน่าติดตามตอนต่อไปค่ะ
ล้อเล่นนะ จริงๆ อยากจะบอกว่า ดีใจด้วยจากใจจริงนะคะ เชื่อคุณเทวีค่ะว่าปริญญาที่เมืองไทยใช้ได้ เพราะมีเพื่อนรุ่นพี่คนนึง แต่เป็นคนลาว เค้ามีปริญญาโทคุรุศาสตร์ จากประเทศลาว แล้วก็เก่งอังกฤษเพราะไปเรียนที่ออสเตรเลียมาตอนนี้ทำงานอยู่แผนก *้เงินลงทุน ทีม อินเตอร์ ค่ะ ยูบีเอส ซูริค
เป็นปลื้มค่ะ ปลื้มกับทุกๆ คน
ก็เหมือนกับเมย์ ในเมื่อไม่มีวาสนาได้มีลูก ก็ขอฝากชีวิตไว้กับงานแล้วกันค่ะ
โชคดีตลอดปีและตลอดไปนะคะ เพื่อนคนไทยทุกคน
เมย์
สวัสดีค่ะทุกๆคน ขอบคุณมากๆที่มาเป็นกำลังใจให้ ขอบใคณสำหรับคำอวยพร ใครอวยพรให้เทวีอย่างไรเทวีขอให้พรนั้นย้อนกลับ10เท่าเลย สำหรับคุณบัวขาว เทวีว่าคุณเป็นหญิงเก่งคนหนึ่ง คงมีสักวันที่คุณพบงานที่คุณคิดว่าใช่ และเหมาะกับตัวเองมากๆ เทวีเอาใจช่วยเหมือนกันนะคะ หากเทวียังพอมีเวลาจะเข้ามาแบ่งหระสบการณ์ ในการทำงานออฟฟิศที่นี่นะคะ หวังว่ามันคงผ่านไปด้วยดี
วันนี้เทวีเอา สัญญาจ้างงานมาแล้ว และก็เลยฉวยโอกาสขอเขาดูออฟฟิศใหม่ด้วยเลย เพื่อนๆที่ทำงานน่ารักมาก แบบว่าอินเตอร์จริงๆ ที่บริษัทมีทุกภาษาเลย หลายชาติมากๆ ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใจดี
เทวีหวังว่าคงเป็นเช่นนี้เสมอไป
วันนี้ต้องไปก่อนนะคะ นัดหมดฟันไว้ แล้ววันหลังจะมาคุยใหม่
คุณเมย์ก็อย่าเพิ่งน้อยใจเรื่องลูกนะคะ ดีแล้วที่จะฝากชีวิตไว้กับงาน จะได้มีอะไรให้ทำ ยังไงก็ทุกคนสู้ๆค่ะ
ยินดีด้วยครับ ขอให้ทำงานให้สนุกนะครับ
สวัสดีครับคุณป้าPall และคุณเทวี และทุกๆท่าน ในเว็บ
ขอแสดงความยินดีกับคุณเทวีด้วยครับ ที่ได้งานแล้ว
นับว่าคุณเป็นคนที่มีความพยายามจริงๆ ผลถึงได้ออกมาดี
ประสบความสำเร็จ ในการหางาน และได้งานดีด้วย ขอให้คุณประสบความสำเร็จ ในสายงานนะครับ ขอชื่นชมจากใจจริง ครับ
สำหรับผมนั้นช่วงที่ผ่านมา เรียนหนัก และมีอะไรหลายๆอย่าง โถมเข้ามาในชีวิต... ทำให้*งหายไปครับ ตอนนี้ก็ดีขึ้นแล้วละครับ
ส่วนเรื่องเรียน ล่ามนั้นจะจบแล้วครับ เหลือแต่ทำรายงานจบ และชั่วโมงภาคปฏิบัติ ให้ครบตามที่ องค์กรล่าม กำหนดคือ 50 ชั่วโมง แล้วก็สอบ ใบประกาศ นักแปล ครับ เดือนหน้าผมไปบ้าน เดือนกว่า หลังจากนั้นค่อยว่ากันอีกทีเรื่องเรียน... ไปพักผ่อน...แล้วค่อยกลับมา
;) สวัสดีค่ะทุกๆคน เป็นไงกันบ้างค่ะ สบายดีหรือเปล่า ทั้งคนที่กำลังเรียนต่อ (ภาษาเยอรมัน)และคนที่ตั้งหน้าตั้งตาหางานกันอยู่
จริงๆเทวีเข้ามาอ่านบ่อยอยู่นะคะ และก็เข้ามาหาข้อความที่หายไปด้วย เพราะว่ามาโพสไว้2-3รอบแต่ว่ามันก็หายไปอีกแล้ว
ก็จะมาเล่าให้ฟังเรื่องการเริ่มต้นการทำงานในสำนักงานของที่สวิสเนี้ยค่ะว่า มันเป็นระบบมากๆ ซึ่งเราเองก็คิดว่ามันดีแต่ว่าเราเองยังไม่มีประสบกาณ์ด้านนี้เลย ทั้งเรื่องโปรแกรมทั้งหลายแหล่ ล้านแปดแสนกว่าโปรแกรม ทั้งภาษาเยอรมัน ภาษาอังกฤษ ปนกันให้วุ่นวาย ได้หน้าลืมหลังได้หลังลืมหน้า ดีว่าเพื่อนๆในออฟฟิศน่ารักกันทุกคน เพราะแทบทุกคนเป็นคนต่างชาติ เท่าที่เจอมันทั้งบริษัทยังไม่มีคนสวิส สักกะคนเลย จะมีก็แต่คนเยอรมัน ที่อยู่ที่นี่ เราพูดแต่โฮคดอยท์กันค่ะ สวิสดอยท์เราไม่ใช้ ส่วนภาษาอื่นก็มีมากมายในออฟฟิส ไม่ว่าจะเป็น จีน อินโด อังฤษ ฝรั่งเศส สเปน อิตาลี อัลบาเนียล ตรุกี เชคโก และอีกแปดแสนภาษา อ้อลืมภาษาไทย ได้ไงเนี้ย ดังนั้นเรื่องการเรียนรู้ทั้งหมด จึงเป็นเรื่องใหม่หมดสำหรับเทวี และทุกคนก็เข้าใจ เพราะมาจากพื้นฐานคล้ายๆกันคือ เรามันคนต่างด้าว555 ..เหมือนพวกเขมรหนีเข้ามาเมืองไทยเลยเรา เขาจึงคอยแนะนำเป็นอย่างดี จะเห็นได้คนเพื่อนๆในออฟฟิศนั้นอยู่ที่นี่ได้ไม่นาน บ้างก็3ปี จนถึง10ปี (อันนี้แทบจะเป็นคนที่นี่ไปแล้ว)แต่ส่วนใหญ่พูดภาษาเยอรมันและอังกฤษนี่เรียกว่าแทบหาข้อผิดพลาดน้อยมากๆ ยกเว้น คนจากทวีปเอเชียอย่างเราที่เห็นชัดๆคือ สำเนียงไม่เหมือนชาวบ้านเขา ไม่เหมือนพวกแถบยุโรปพวกนี้เรียนเร็วกว่าเราเยอะ เพราะความใกล้เคียงของภาษามันไม่เหมือนมาจากบ้านเรา คนจีนนี่ถ้าไม่เคยมีเพื่อนเป็นคนจีนจะฟังกันแทบไม่รู้เรื่อง ..เอ่อ อย่าไปว่าเขาเลย เอาตัวเราเองให้รอดก่อนดีกว่า
ตั้งแต่ทำงานมามีบ้างเหมือนกันที่รู้สึกว่ามันยากจังเลยอ่ะ บางทีก็ฟังเข้าหูซ้ายออกหูขวา เข้าหูหมาออกหูแมวไปโน่น แต่สิ่งที่ตอกย้ำตัวเองเรื่อยมามีอย่างเดียวคือ เราต้องทำได้ซิ และต้องทำได้ดีด้วย ของแบบนี้มันไม่เป็นกันในวันเดียวหรืออาทิตย์เดียวหรอก แหม โรมเขายังไม่สร้างเสร็จในวันเดียวเลย...นี้ยกตัวอย่างภาษิตยุโรปนะเนี้ย เพราะเรามันเด็กนอก..555
วันนี้ง่วงแล้วละ ต้องขอตัวไปนอนก่อน หามีเวลาจะมาเขียนใหม่นะคะ
สวัสดีจ๊ะเทวี
ป้าก็เสียใจจริงๆที่ข้อความที่คุยกันหายไปหมด...ป้าไม่รู้ว่าข้อความมันจะหายไป
**แต่โชคดีจริงๆที่ตาเขม่นบอกเตือน...ป้าเลยได้เซพคำตอบเอาไว้ **ถ้าเทวีอยากได้คืนป้าจะนำมาลงใหม่ ..
งั้นเทวีขอขอบคุณป้าพอลล่วงหน้าเลยละกันค่ะที่จะเอากระทู้ที่หายไปมาให้เราได้อ่านกันอีกครั้ง เพราะเทวีเองก็จำไม่ได้แล้วว่าโพสอะไรไปบ้าง ยังไงก็รบกวนด้วยนะคะ :)
**ขอนำข้อความเก่าที่หายไปนำกลับคืนมาต้องขออภัยด้วยที่เป็นการเซพเก็บข้อมูลธรรมดา หวังว่าคงพออ่านได้**
pall « ตอบ #15 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 02, 2008, 12:53:00 AM »
สวัสดีค่ะคุณเทวี
ขอบคุณมากค่ะที่ชอบเวบบอร์ดรุ่นใหม่
ดีใจที่คุณเข้ามาเล่าถึงการทำงานให้ฟัง
คิดว่าจะทำให้คนอื่นๆที่กำลังหางานทำไม่ท้อแท้กับการหางาน
หรือรู้สึกหมดหวังกับการเริ่มต้นชีวิตที่นี่
ขอเอาใจช่วยให้คุณเทวี ทำงานอย่างมีความสุขและสนุกกับงานที่ทำต่อไปเรื่อยๆนะคะ
pall « ตอบ #16 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 02, 2008, 01:01:43 AM »
สวัสดีค่ะคุณศักดา
ดีใจมากค่ะที่เห็นคุณอีกครั้งที่นี่และเล่าถึงความก้าวหน้าในการเรียนของคุณ
ดีใจที่คุณเรียนใกล้จะจบแล้ว
ขอแสดงความยินดีกับความสำเร็จของคุณค่ะ
ป้ายังนึกถึงคุณตลอดเวลาที่หายหน้าไป คิดว่าคุณเป็นอย่างไรบ้าง
ไม่เห็นแวะเข้ามานานแล้ว แต่คิดว่าคุณคงเรียนหนักและทำงานด้วย
ขอให้คุณประสบกับความสำเร็จในการสอบในการเรียนล่ามปนะสบกับความสำร็จในการทำงาน
และเที่ยวให้สนุกนะคะ
เทวี « ตอบ #17 เมื่อ: กุมภาพันธ์ 02, 2008, 01:31:57 PM »
เทวีก็เข้ามาเอาใจช่วยคุณศักดาอีกคนนะคะ ขยันๆเรียนเข้าจะได้ทำงานเร็วๆแล้วที่สำคัญเอาความรู้ที่มีมาแบ่งปันกันบ้างนะคะ เพราะเขาว่าไม่มีทานใดยิ่งใหญ่เท่าวิทยาทานอีกแล้ว ขอให้เจริญๆกันทุกคนนะคะ
ง่น « ตอบ #18 เมื่อ: เมื่อวานนี้ เวลา 02:33:06 AM »
หวัดดีค่ะ คุณเทวี ดีใจด้วยนะคะที่ได้งานทำ เราแอบอ่านทุกกระทู้ในบ้านอยู่ตลอดค่ะ แต่ว่าไม่มีเวลาเข้ามาเขียนอะไร เพราะว่ายุ่งและก็เหนื่อยกับงานที่ต้องทำและก็เรียนต่อเฉพาะสายด้วย ขอให้คุณเทวีและป้าพอลมีความสุขมากๆนะคะ เพื่อนทุกคนด้วย อยากรู้หรือเปลี่ยนแลกเปลี่ยนประสบการณ์การด้านการทำงานแขียนมาเล่าให้ฟังบ้างนะคะเรื่องสวัสดิการหรือเงินเดือนก็อยรากจะได้ความรู้จากคุณด้วยนะคะ เป็นยังไงบ้างเพราะว่า ไม่เคยรู้จักกับคนไทยที่ไหนเลยที่เขาได้งานอย่างคุณเทวีทำ ก็เลยอยากได้ไว้เป็นความรู้นะคะ
ขอให้คุณมีก้าวหน้าและก็เดินทางอย่างปลอดภัยนะคะ
ตุ้ม « ตอบ #19 เมื่อ: เมื่อวานนี้ เวลา 11:23:55 AM »
คุณเทวีคะ โชคดีจริงๆค่ะที่บริษัทของคุณให้พักร้อนปีแรกตั้ง 22วัน ตามกฎหมายแล้วแรกจะได้พักร้อนแค่ 20วันเท่านั้นค่ะ นอกจากว่าเป็นผู้เยาว์จะได้ 25วันหรือว่าทางสหภาพกรรมกรมีข้อสัญญากับนายจ้างที่ให้พักร้อนมากไปกว่าที่กฎหมายบังคับ ที่ทำงานเวลานี้ต้องทำงานครบถึง 10ปีแล้วจึงจะได้พักร้อนเป็น 25วันซึ่งถือว่ามากสูงสุดแล้ว ทำไปจนแก่ตายหรือปลดชราก็ได้แค่ 25วันเท่านั้น
บัวขาว « ตอบ #20 เมื่อ: วันนี้ เวลา 06:17:27 AM »
คุณเทวี....ได้ทำงานแบบนี้ดีแล้วหละ ... ได้ไปนู๊นไปนี่ด้วย .... รายได้ก็ดี ของเราเหนื่อยก็เหนื่อย หัวก็เหม็น เมื่อวานก็เจอแจ็กพ๊อตอีกหาก ใครก็ไม่รู้ท้องเสียถ่ายไม่ตรงโถส้วม เราไปทำความสะอาจล็อปบี้พอดี โชคดีไปเลย ได้ขัดโถส้วมส้วมที่เปื้อนสุด สุด ยังไงก็ต้องขัดมันเป็นหน้าที่ ก็อาศัยใส่ถุงมือหลาย หลายชั้นเอา แล้วมันก็ผ่านไป รายได้ก็น้อย หักโน้น หักนี่ เหลือสองพันกว่าเอง ทำไปประมาณ ร้อยยี่สิบชั่วโมงได้มั่ง (นะกว่าจะได้เงินเขา) หัวหน้าก็ออกแนวโหดกันทั้งนั้น (ก็หน้าที่เขาอ่ะนะ..เข้าใจ) (หน้าที่เราก็ ฟังหูทะลุหุ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ) ตอนนี้ก็สมัครงานที่ดูดีหน่อย และพอจะสมัครได้ แต่อาทิตย์ถัดไปจากอาทิตย์หน้า เราจะทำงานที่นี่แค่ เสาร์ อาทิตย์ เท่านั้นแหละ เพราะเราตระหนักแล้วว่า ใบประกาศ สำคัญกว่า ถ้าเราได้ใบประกาศมา สามารถเรียนต่อได้ หางานดีได้ง่ายกว่า เอาเวลาไปหางานอื่น กับ อ่านหนังสือดีกว่า อยู่กับครอบครัวดีกว่า พอได้ใบประกาศแล้วค่อยว่ากัน เราต้องเรียนที่นี่เพิ่ม เพราะที่แมืองไทยเราจบ แค่ ปวส อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวเท่านั้นเอง (แต่เราก็ส่งใบไปแปลอยู่ (เอามาจากเมืองไทยมีแต่ภาษาไทยอย่างเดียว ไม่ได้ใบประกาศภาษาอังกฤษตอนนั้น) ) ถ้าเรียนจบเดือน กันยา นี้ ก็เนี่ย ไม่ต่อ kaufmanische ก็จะดู Logistik ก็ดู ดู ไปก่อน เอาเป็นว่า อาทิตย์ถัดไปจากอาทิตย์หน้านี้สอบเก็บคะแนนให้ผ่านก่อนแล้วกัน เหอ สิวขี้น เครียดสอบ สามีคุณเทวี โรแมติก ดีจัง
เทวี « ตอบ #21 เมื่อ: วันนี้ เวลา 12:58:34 PM »
สวัสดีค่ะคุณตุ้ม คุณบัวขาวและคุณง่น แหม..ต่างคนก็ต่างประสบการณ์นะคะ เอามาแลกเปลี่ยนกันก็ความรู้ทั้งนั้น คุณบัวขาวก็เข้ามาบ่นให้ฟังเราคนอ่านก็คิดซะว่านั่นคือความโชคร้ายของคนมีงานทำ(กรณีที่ตกงานอยู่นะคะ)ละกรณีของคนที่มีงานทำก็ให้คิดซะว่า(นั่นน่ะเงินทั้งนั้น..ก็ดีกว่าอยู่บ้านเปล่าๆไม่ได้อะไรเลย)คุณว่าคิดอย่างนี้ดีไหม เพราะมันดีกับทั้งสองฝ่าย ทั้งฝ่ายมีงานทำและไม่มีงานทำ
คนไม่มีงานทำก็หางานต่อไป คนที่มีงานทำก็ทำกันไป
เมื่อวานเพื่อนสามีมาทานอาหารไทยที่บ้าน แล้วก็ถามเรื่องงานว่าเป็นไงบ้าง เราก็เล่าให้ฟังว่าหัวบานนิดหน่อย แต่ก็พอไปได้เพราะว่ามันเพิ่งวันแรกจะให้ตรัสรู้ทุกเรื่องคงเกินมนุษย์ธรรมดาสามัญไป เขาเลยบอกว่ายินดีต้อนรับสู่สวิสเซอร์แลนด์(เพราะที่นี่เราทำกันแต่งาน งาน งาน) เอ่อเมื่อมีงานก็มีเงิน เมื่อมีเงินก็ความสุข แม้บางครั้งเวลาอาจไม่ค่อยมี มันเลยทำให้รู้คุณค่าของการมีเวลาว่าง ว่ามันช่างสำคัญกับเราเสียนี่กะไร เพราะเมื่อก่อนไม่มีงานก็มีแต่เวลาที่ใช้ทำอะไรมากไม่ได้(ไปชอบปิ้งก็ไม่ได้..เพราะไม่มีตังค์..มีแต่เวลา)ตอนนี้พอเริ่มมีตังค์กลับไม่มีเวลา (อีกละ..จะไปชอปปิ้งก็ไม่ได้เพราะไม่มีเวลา..โอ๊ยโลกหนอโลกมันช่างไม่พอดีเสียนี่กะไร)
พร่ำมาซะยืดยาว ก็แค่บอกถึงความเป็นอนิจจังของโลกเท่านั้นเอง...เกี่ยวกันไหมเนี้ย
วันนี้ทำงานวันที่2ก็ยัง มั่วๆอยู่ เพิ่งจะได้คอมพิวเตอร์เป็นของตัวเองพร้อมพาสเวิรด์อีกล้านแปด บวกอีเมลล์ของตัวเอง พร้อมโทรศัพท์ที่ต้องติดต่อลูกค้า แต่ประทานโทษ ข้าพเจายังทำอะไรไม่เป็นเลย รับโทรศัพท์ครั้งแรก ยังงงๆอยู่เลย นี่เราจะพูดภาษาอะไรดีน้า อังกฤษหรือว่าเยอรมัน ..เอาวะ พูดเยอรมันก่อนแล้วกัน..พูดไปได้แบบผิดๆถูกๆ(ดีนะที่สามีไม่ทำงานบริษัทเดียวกันแล้วมานั่งฟังเราพูดภาษาเยอรมัน เขาคงไล่เราออกตั้งกะวันแรก เพราะว่าเราตื่นเต้นมากๆ ไวยกง ไวยกรณ์ที่เรียนมาก็เข้าป่าหมดเลย อุตส่าห์จดไว้พูดแล้วเชียว ยังอ่านผิดอ่านถูก
คิดว่าทุกคนคงนึกอารมณ์คนพูดโทรศัพท์ภาษาต่างประเทศได้ ว่าอารมณ์ไหน แบบว่า หน้าตาก็ไม่เห็น มือไม้ก็ใช้การเพื่ออธิบายไม่ได้ อารมณ์ปนแปรมันเลยถาถมเข้ามาล้านแปด เทวีว่าหลายๆคนน่าจะเคยเป็นกัน ก่อนวางหูมีการบอกว่า Aufwiedersehen (แหมจะไปเจอกันตอนไหนอีกนะ...แบบว่าติดปากไง เวลาไปซื้อของตามร้านค้าต่างๆก็พูดคำเนี้ย ทั้งๆที่ที่ถูกต้องคือ Aufwiederhören ก็มันตื่นเต้นไงเลยลืม..นี่ขนาดว่าเป็นคนมั่นใจในตัวเองสุดๆแล้วนะ ยังเปิ่นได้ขนาดนี้..เอ้อ ไม่น่าเลยเรา
นี่ยังไม่ได้หันพิมพ์ดีดภาษาอังกฤษเลยนะเนี้ย เพราะมัวแต่ทะนงตัวเองว่าภาษาไทยตัวอักษรเยอะกว่าตั้งแยะ เรายังพิมพ์เร๊วเร็ว ..แหมภาษาอังกฤษนะแค่24ตัว ค่อยเรียนก็ได้ ทุกวันนี้ก็เลยเป็นระบบ3นิ้วสัมผัส 555 ว่างเมื่อไรแล้วจะเรียน เพราะตอนนี้มันมีอะไรให้เรียนเยอะเหรอเกิน
แล้วเทวีจะเข้ามาคุยด้วยใหม่น่ะคะ
เอ่อลืมเรื่องเงินเดือน เห็นคุณบัวขางบอกแล้ว เทวีจะบอกมั้งคงไม่น่าเกลียด..เป็นเงินเดือนที่แลกตัวยน้ำพักน้ำแรก ขอไป4500เขาก็ให้โดยไม่ต่อเลย พร้อมโบนัสสิ้นปี (ถ้าเราทำได้ตามยอด) เงินเดือนขนาดนี้สามีบอกว่าเขาให้แค่3800ก็ดีใจตายแล้ว
555เราได้มากกว่าที่สามีคิดไว้
ยังไงก็ขอให้คนที่ตั้งใจจริงสมหวังดังใจปองนะคะ สาธุๆๆ
**เป็นบทความใหม่ล่าสุดที่คุณเทวีมาโพสล่าสุด**
เทวี « ตอบ #13 เมื่อ: เมื่อวานนี้ เวลา 01:20:39 PM »
สวัสดีค่ะทุกๆคน เป็นไงกันบ้างค่ะ สบายดีหรือเปล่า ทั้งคนที่กำลังเรียนต่อ (ภาษาเยอรมัน)และคนที่ตั้งหน้าตั้งตาหางานกันอยู่
จริงๆเทวีเข้ามาอ่านบ่อยอยู่นะคะ และก็เข้ามาหาข้อความที่หายไปด้วย เพราะว่ามาโพสไว้2-3รอบแต่ว่ามันก็หายไปอีกแล้ว
ก็จะมาเล่าให้ฟังเรื่องการเริ่มต้นการทำงานในสำนักงานของที่สวิสเนี้ยค่ะว่า มันเป็นระบบมากๆ ซึ่งเราเองก็คิดว่ามันดีแต่ว่าเราเองยังไม่มีประสบกาณ์ด้านนี้เลย ทั้งเรื่องโปรแกรมทั้งหลายแหล่ ล้านแปดแสนกว่าโปรแกรม ทั้งภาษาเยอรมัน ภาษาอังกฤษ ปนกันให้วุ่นวาย ได้หน้าลืมหลังได้หลังลืมหน้า ดีว่าเพื่อนๆในออฟฟิศน่ารักกันทุกคน เพราะแทบทุกคนเป็นคนต่างชาติ เท่าที่เจอมันทั้งบริษัทยังไม่มีคนสวิส สักกะคนเลย จะมีก็แต่คนเยอรมัน ที่อยู่ที่นี่ เราพูดแต่โฮคดอยท์กันค่ะ สวิสดอยท์เราไม่ใช้ ส่วนภาษาอื่นก็มีมากมายในออฟฟิส ไม่ว่าจะเป็น จีน อินโด อังฤษ ฝรั่งเศส สเปน อิตาลี อัลบาเนียล ตรุกี เชคโก และอีกแปดแสนภาษา อ้อลืมภาษาไทย ได้ไงเนี้ย ดังนั้นเรื่องการเรียนรู้ทั้งหมด จึงเป็นเรื่องใหม่หมดสำหรับเทวี และทุกคนก็เข้าใจ เพราะมาจากพื้นฐานคล้ายๆกันคือ เรามันคนต่างด้าว555 ..เหมือนพวกเขมรหนีเข้ามาเมืองไทยเลยเรา เขาจึงคอยแนะนำเป็นอย่างดี จะเห็นได้คนเพื่อนๆในออฟฟิศนั้นอยู่ที่นี่ได้ไม่นาน บ้างก็3ปี จนถึง10ปี (อันนี้แทบจะเป็นคนที่นี่ไปแล้ว)แต่ส่วนใหญ่พูดภาษาเยอรมันและอังกฤษนี่เรียกว่าแทบหาข้อผิดพลาดน้อยมากๆ ยกเว้น คนจากทวีปเอเชียอย่างเราที่เห็นชัดๆคือ สำเนียงไม่เหมือนชาวบ้านเขา ไม่เหมือนพวกแถบยุโรปพวกนี้เรียนเร็วกว่าเราเยอะ เพราะความใกล้เคียงของภาษามันไม่เหมือนมาจากบ้านเรา คนจีนนี่ถ้าไม่เคยมีเพื่อนเป็นคนจีนจะฟังกันแทบไม่รู้เรื่อง ..เอ่อ อย่าไปว่าเขาเลย เอาตัวเราเองให้รอดก่อนดีกว่า
ตั้งแต่ทำงานมามีบ้างเหมือนกันที่รู้สึกว่ามันยากจังเลยอ่ะ บางทีก็ฟังเข้าหูซ้ายออกหูขวา เข้าหูหมาออกหูแมวไปโน่น แต่สิ่งที่ตอกย้ำตัวเองเรื่อยมามีอย่างเดียวคือ เราต้องทำได้ซิ และต้องทำได้ดีด้วย ของแบบนี้มันไม่เป็นกันในวันเดียวหรืออาทิตย์เดียวหรอก แหม โรมเขายังไม่สร้างเสร็จในวันเดียวเลย...นี้ยกตัวอย่างภาษิตยุโรปนะเนี้ย เพราะเรามันเด็กนอก..555
วันนี้ง่วงแล้วละ ต้องขอตัวไปนอนก่อน หามีเวลาจะมาเขียนใหม่นะคะ
สวัสดีค่ะทุกคน เทวีเพิ่งกลับมาจากเยอรมันนีค่ะ เหนื่อยดีแท้ต้องนั่งรถไต้ง3ชม. วันนี้ก็ไปรู้จัก ฝ่ายขายจากเมืองไทยซึ่งเป็นคนไทย พี่เธอน่ารักมากๆ รู้สึกอุ่นใจขี้นที่ยังมีคนคุยภาษาไทยเหมือนกันในบริษัทแม้จะทำงานคนละประเทศกันก็ตาม ยังไงเราก็ต้องติดต่อกันอยู่แล้วก็ได้รู้จักฝ่ายขายจากอินเดียว ซึ่งเป็นประเทศที่อยู่ในความรับผิดชอบของเทวีด้วย หลายคนบอกว่า คนอินเดียไม่สุภาพ ซึ่งภาพโดยรวมก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ แต่พวกเรามันอินเตอร์ค่ะ หลายชาติหลายภาษาหลายวัฒนธรรมจะทำงานร่วมกันมันก็ต้องรับข้อบกพร่องของกันและกันให้ได้เนอะ ไม่งั้นก็ทำงานร่วมกันไม่ได้..อาทิตย์หน้าต้องไปเยอรมันอีก4วัน ตอนนี้ขอไปพักผ่อนกับสามีก่อนนะคะ คิดถึงแย่แล้ว ;D ;D ;D
สวัสดีค่ะ คุณเทวี
อ่านแล้ว ก็รู้สึกแอบอิจฉาอยู่เลยค่ะ ไม่กี่คนหรอกนะคะที่ได้ทำงานอย่างคุณ แถมได้ไปเที่ยวบ่อยๆ ต่างประเทศด้วย เนี่ยคิดได้เลยนะคะว่า ต่อไปนะ คงได้ไป พวก อเมริกา หรือ ไม่ก็เหมือนไปเที่ยวรอบโลกแน่ๆเลย ;) ขอชมจากใจนะว่า เป็นคนที่เก่งมากๆที่เพิ่งมาอยู่ได้ไม่ถึงสามปีใช่มั้ยค่ะ เท่าๆที่อ่านดู แต่ทำได้ถึงขนาดนี้ ทำเอาฝรั่ง อื้งเลยมั้ยละ เรื่องงานเป็นไงบ้างค่ะ ไปแล้ว ไปทำอะไรบ้าง ยังไง ช่วยเล่าให้ฟังหน่อยนะคะ สนใจอยากฟังมากๆ ตอนไปสมัครพูด อังกฤษ หรือ ด้อยช์ค่ะ ช่วยเล่าความรู้สึกให้ฟังหน่อยได้ไหม๋ค่ะ อยากฟังและก็ตื่นเกต้น แทนมากๆ เพราะว่าส่วนใหญ่ คนไทยที่นี่ที่ฟังๆและที่เห็นๆมา ก็จะมีอาชีพต่างกันไป ก็มีส่วนใหญ ก็ ทำงาน ทำความสะอาด บ้าง อยู่บ้านพักคนชราบ้าง ขายของบ้าง เป็นล่าม บ้างแม่ครัวบ้าง นี่ก็คือที่รู้จักๆกันนะคะ ก็จะรู้ว่าทำงานกันยังไง สวัสดิการอย่างไร เงินเดือนประมาณไหน ก็จะรู้จักันประมาณหนึ่ง แต่ว่า อย่างที่คุณเทวีทำเนี้ย ยังไม่รุ้เลยคุ่ ก็เลยสนใจมากเป็ฯพิเศษ คงความสามารถน่าดูเลย ยังไงเล่าให้ฟังบ้างนะคะ จะขอบคุณมากค่ะ
ส่วนเรานะคะ
เรามาอยุ่ที่นี่ สองปีกับอีกห้าเดือนค่ะ หลังจากแต่งงาน ก็หลับเมืองไทยสามเดือน และก็กลับมาเรียนภาษาที่นี่ ผ่านมา ห้า หก โรงเรียน เปลี่บยนมาเรื่อย รวมทั้ง ครูส่วนตัว พรีวาท ด้วย แต่ไม่รู้สึกชอบใคร ซักคน เรียนไม่ทนกับใครซักคน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็ยังอยากจะหาอะไรทำเพื่อที่ให้มันได้เงินขี้นมา ก็เลย เขียนใบสมัครมาได้ทำงานที่ บ้านพักคนชรา นี่ก็เกือบจะปีกับอีกห้าหกเดืนอแล้ว และก็เพิ่งได้สัญญา unbefristetเมื่อเดืนอที่ผ่านมานี้ ก็เลย อยากจะทำ ausbildung ต่อ หรือยังไงก็ยังไม่ทราบกับตัวเองเหมือนกัน สำหรับตัวเองแล้วจริงๆก็ชอบงานอะไรที่ ไปเดินทาง แต่ไม่บ่อยนัก และก็คอมพิวเตอร์ และก็ติดต่ออะไรพวกนี้อยู่เหมือนกั นเพระาดุว่ามันไม่เบื่อ เจออะไรใหม่ๆ ได้ คุย ได้พูด ดูแล้วมีประสิทธิาภาพดีจัง หือ หือ หือ :P แต่ว่าก็ยังไม่ได้เรืม อะไรที่มันเข้าทางซักทีเล็ย งานที่เราทำอยู่นี้ ก็โอเค ถึงขะไม่ได้ชอบ มากที่สุด แต่ว่าไม่ได้รังเกียจและ ทำได้ และก็ไม่เกินความสมารถ ก็เลยได้มาทำอย่างทุกวันนี้ เหอออออออออออ เดี่๋ยวก่อน เดี๋ยวให้มี เข้าทางซักวัน คงจะได้ลิ้มลองอะไรใหม่ๆบ้าง และของคุณเทวีและเพื่อนๆเป็ฯไงบ้างก้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา :D ;D
สวัสดีค่ะ คุณง่นและทุกคน เทวีเพิ่งกลับมาจากเยอรมันนี่เมื่อนวานนี้เอง เลยเพิ่งเข้ามาอ่านกระทู้ของคุณ แหมชมกันขนาดนี้ถ้าเทวีไม่เข้ามาตอบหน่อยหรือแบ่งปันรายละเอียดการทำงานก็คงใจร้ายเกินไปแล้วละ ก่อนอื่นขอบคุณมากๆสำหรับคำชมนะคะ เทวีเองก็ไม่ได้แตกต่างจากคุณหรอกค่ะ ก็แค่คนธรรมดาคนหนึ่งที่มีความดันทุรันสูงเท่านั้นเอง (แต่ว่าควรจะรู้ว่าจะดันทางไหนนะคะแล้วจะรุ่ง)เทวีมาถึงสวิสเมื่อนวันที่10เดือนกันยายนปี05ค่ะ จนถึงวันนี้ถือว่าเทวีอยู่นานกว่าคุณง่น1เดือน(โดยประมาณ)เทวีก็เริ่มเรียนภาษาเยอรมันครั้งแรกเมื่อวันที่28มกราคมปี06ค่ะ นับแล้วก็2ปี (โดยประมาณ)แต่ไม่ได้เรียนแบบไม่หยุดหรอกนะคะ เทวีเรียนเรียนหยุดๆค่ะ ที่หยุดนี่ไม่ใช่เพราะไม่มีตังค์เรียนอย่างเดียวนะคะ แต่หยุดเพราะต้องการใช้ความรู้ที่เรียนมาจากห้องเรียน ในชีวิตประจำวันด้วยค่ะ มิได้สักแต่ๆว่าเรียนๆไปงั้นๆละ ของอย่างนี้มันต้องเอามาใช้ด้วยในชีวิตประจำวัน
เทวีเรียนมาทั้งหมด3โรงเรียนแล้วค่ะ แต่ว่าเรียนส่วนตัวกับครูนี่ไม่เคย เพราะเทวีว่าการมีเพื่อนเรียนทำให้เรากระตือรีอล้นมากกว่า และทำให้เรากลัวที่จะโง่ หรือเรียกง่ายๆว่ากลัวเป็นที่โหล่ของห้อง ดังนั้นจึงตั้งใจเรียนค่ะ (อันนี้คิดเองนะคะ)และบวกกับเวลาที่เพื่อนถาม บางคำถามเนี้ยเราเองก็นึกไม่ถึงหรอก แต่ว่าเราก็ได้รู้ไปด้วย ...อันนี้คือเรื่องเรียนนะคะ
มาเรื่องงานบ้าง
ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดีที่เยอรมัน เทวีเพิ่งไปอบรมเรื่องผลิตภัณฑ์ของบริษัทมาค่ะ ภาคภาษาอังกฤษค่ะ รอบนี้ (ปรกติจะมีภาคภาษาเยอรมันด้วย)แต่เทวีถนัดภาษาอังกฤษมากกว่า ก่อนไปเยอรมันก็กังว๊ลกังวลตามประสาคนไทย ที่ไม่เคยเดินทางไปต่างประเทศคนเดียว แถมยังต้องไปเรื่องงานที่ไม่ได้ใช้ภาษาไทยด้วย แต่พอไปถึงจึงได้รู้ว่า ฝรั่งก็ฝรั่งเถอะที่มาอบรมด้วยกันเนี้ยภาษาอังกฤาเขาน่ะแย่ยิ่งกว่าเราอีก เพื่อนๆร่วมงานที่มา มาจากฝรั่งเศศกับโปรตุเกส คนพวกนี้มีภาษาของตัวเอง (เหมือนเราละ)เขาก็เลยพูดภาษาอังกฤาได้ห่วยพอๆกับเรา เลยไม่เครียดไป 3วันที่เยอรมันนีได้เรียนรู้อะไรเยอะแยะจากการอบรม นับว่าเป็นประสบการณ์ใหม่มากๆ ปรกติที่เมืองไทยเทวีเป็นคนอบรมคนอื่น เทวีเป็นคนบรรยายเรื่องผลิตภัณฑ์และการตลาดของบริษัทที่เมืองไทย (แน่นอนว่าตอนนั้นอบรมเป็นภาษาไทย) วันนี้มานั่งฟังฝรั่งพูดบ้าง บางทีก็มีนึกในใจเหมือนกันนะ นี่เราอยู่ที่ไหนเนี้ยทำไมคนนั่งข้างๆหน้าตาแปลกไม่เห็นเหมือนเราเลย ไม่มีหัวสีดำสักคน แล้วภาษาที่เขาพูดนี่ภาษาไรอะ ไม่เห็นเหมือนเราคุยกับแม่เราเลย)..ก็แค่ความคิดชั่ววูปที่ผ่านเข้ามาให้สับสนเล่น แต่นับว่าแค่3วันเทวีได้คำศัพท์ภาษาอังกฤาเพิ่มเยอะมาก สำเนียงการพูดด้วย และเมื่ออบรมแล้วก็ต้องมีการพรีเซ็นเทชั่นเป็นภาษาอังกฤษด้วย เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ต้องใช้ภาษาอังกฤษในการบรรยายกับฝรั่งหมู่มาก ที่นั่งฟังอยู่ แม้ว่าเราจะมีประสบการณ์ตรงจากเมืองไทยในการเป็นผู้บรรยายสินค้ามาแล้วก็ตาม มันก็ช่วยได้ในเรื่องของการควบคุมตัวเองเวลาอยู่ต่อหน้าคนหมู่มาก เรารู้ว่าเราจะวางตัวอย่างไร และพูดอะไร ทำอย่างไรให้ผู้ฟังสนใจ อันนี้ไม่มีปัญหา เพราะมันงานของเราโดยตรงอยู่แล้ว (ขอโม้หน่อยนะคะ ..เทวีได้รางวัลชนะเลิศการประกวดสุดยอดพิธีกรขายระดับประเทศจากเมืองไทยจากงานมหกรรมขายตรงปี04)อันช่วยได้เยอะค่ะ...แต่เรื่องภาษาอันนี้ต้องว่ากันอีกที
แต่อย่างน้อยฝรั่งก็อึ้งว่าเราทำได้ดีในระดับหนึ่ง เพราะมันเป็นการอบรมขั้นพื้นฐานและมันก็เป็นครั้งแรกของเราด้วย
พอเสร็จการอบรม วิทยากรที่อบรมเรามาแอบถามว่าอยู่เมืองไทยเราทำงานอะไรมา เทวีเลยเล่าให้ฟังว่าเทวีก็ทำเหมือนที่คุณทำวันนี้ละ คือเป็นพิธีกรและ วิทยากร แต่ในภาคภาษาไทย เขาเลยชมว่ามิหน่าละทำได้ดีมาก..5555(ตัวลอยอีกแล้ว)เขายังบอกอีกว่าถ้าอยากไปเที่ยวเมืองไทยแบบไม่ต้องจ่ายค่าตั๋วเครื่องบินเองละก็เอ่ยปากบอกหัวหน้าเธอนะว่างานออกบูทที่เมืองไทยนะเธอทำได้น่ะ รับรองว่าได้บินหลับบ้านโดยไม่ต้องจ่ายค่าเครื่องเองแน่
จากที่คุณง่นบอกว่าอีกไม่นานเทวีคงได้ไปอเมริกานั้น คงไม่ได้ไปเรื่องงานหรอกค่ะ เพราะอเมริกาไม่ใช้ประเทศที่เทวีต้องดูแลค่ะ บริษัทที่เทวีทำงานนี่มีทั้งหมด80ประเทศทั่วโลกพนักงานประมาณ3พันคน เฉพาะที่เยอรมันนี้นี่ก็700คนโดยประมาณ เรียกว่าโรงแรมที่เทวีไปพักนี้เปิดรับเฉพราะพนักงานก็เต็มแทบทุกวันแล้ว แล้วที่สำคัญผลิตภัณฑ์สุดยอดมากๆ เทวีนี่ยังอยากจะซื้อสักเครื่องเลย เอาไว้ทำกับข้าว เพราะงานในครัวนี่เยอะจริงๆ
ตอบคำถามคุณง่นอีกข้อนะคะ เรื่องเมื่อตอนที่เทวีไปสัมภาษณ์งานนี้เทวีใช้ทั้ง2ภาษาเลยค่ะ ทั้งเยอรมันและอังกฤษ แต่จะหนักไปทางเยอรมันมากกว่าค่ะ แต่งานที่ทำตอนนี้หนักไปทางภาษาอังกฤษมากกว่าค่ะ (ยกเว้นต้องติกต่อกับเยอรมันนีค่ะ..แต่พนักงานส่วนใหญ่พูดภาษาอังกฤษได้ค่ะ เรียกว่าอย่างน้อยทุกคนที่ทำงานที่นี่ต้องพูดได้2ภาษาคือภาษาแม่และภาษาอังกฤษค่ะ)
คุณง่นหรือท่านอื่นหากอยากทราบรายละเอียดเรื่องใดๆก็ตาม หากเทวีตอบได้ เทวีก็ยินดีค่ะ ยังไงก็เข้ามาแบ่งปันความรู้กันนะคะ
ไม่ทราบว่ามีท่านใดที่ทำงานบ้างแล้ว อยากเข้ามาเล่าหรือแบ่งปัน หรือแม้แต่ระบายความรู้สึก ที่เวปป้าพอลก็เปิดโอกาสให้ค่ะ
คุณเทวี เก็บความดีใจไว้ไม่อยู่เหมือนกัน เราได้รับโทรศัทพ์ให้ไปสัมภาษณ์เดือน พฤษภาคม ดีใจจังบอกคุณเทวีดีกว่า ถ้าได้ก็เป็นงานดีที่เหมาะกับเรา ได้ใช้ความคิด ได้แสดงออก สาธุขอให้ได้ทีเถอะ ;D แต่ขออุ๊บไว้ก่อนนะ ว่างานอะไร ยังไงจะมาคุยให้ฟังต่อ แต่เราจะพยายามเตรียมตัวให้ดีที่สุดสำหรับการสัมภาษณ์ครั้งนี้ได้ไม่ได้ก็ไม่เสียใจ ถ้าได้เต็มที่กับมันแล้ว ;D (แต่ถ้าได้ก็จะดีมาก มาก เลย) ขอให้เราได้โชคดีเหมือนคุณเทวีบ้างเถอะ สาธุ ท่าน(สิ่งศักธิ์ในสากลโลก)อุสาห์ประทานให้โอกาสมาแล้ว ต้องเต็มที ขอกำลังใจจากเพื่อน เพื่อนด้วยนะค่ะ ;D