เพื่อน เพื่อน กระทู้นั้นยาวมากตกไปหน้าสองแล้วค่ะ เปิดกระทู้ใหม่คุยกันต่อนะค่ะ วันนี้ตอนเย็นเราก็ไปเรียนค่ะ แต่วันนี้ยังไม่ได้เปิดอ่านหนังสือธุรกิจเลย ง่วง ง่วงค่ะ เมื่อคืนหลับไม่ค่อยสนิท เลยเปิดหนังสือคอม คล่ำ คล่ำ คลิก คลิก คอมไปนะค่ะ
คุณเทวี คุณเพ็ญ คุณคารุสุ คุณZHR คุณUmm และเพื่อน เพื่อน ทุกคน ที่กำลังหาเรียน หางาน ทำงาน หรือ เรียนอยู่ เชิญเข้ามาคุยกันนะค่ะ .....
การได้คุยกันเป็นสิ่งสำคัญเป็นการแลกเปลี่ยนความคิดเห็น แบ่งปันสารทุกข์สุขดิบ แลกเปลี่ยนข้อมูลความรู้ เขามาคุยกันเยอะ เยอะนะค่ะ เราคุยกันไปเรื่อย เรื่อยค่ะ ไม่จำกัดระยะเวลา เอาเป็นว่าจนกว่ากระทู้ตกหน้าแล้วกัน :)
**กระทู้นี้เป็นกระทู้เดิมหมายเลข 0613 ห้อง openroom (เผื่อใช้ในการค้นหา)**
สวัสดีครับ
เออ กระทู้ยาวเหยียดเลย เช้านี้ผมเข้ามาดู เฮ้ย กระทู้หายไปไหน งง แต่ก็ไม่ได้ค้นหาต่อ พอกลับมาบ่ายนี้คุณบัวขาวเปิดกระทู้ให้ใหม่แล้ว
เมื่อวานผมไปสัมมนามา เรื่องเรียนเอา Kaufmann/-frau กับ AKAD ตอนแรกที่อ่านในอินเตอร์เนต ฟังดูดีมากๆ แต่พอไปฟังเค้าพูดแล้ว กลับท้อเลยละครับ ไม่ใช่อะไรหรอก ตอนแรกผมนึกว่าเรียนทางไปรษณีย์จนถึงขั้น Handelsdiplom ได้ แต่จริงๆแล้ว ได้แค่ Bürofachdiplom ถ้าอยากไปสูงกว่านั้นต้องไปโรงเรียน (มันก็ถูกของเค้านะ เรียนอยู่กับบ้านอย่างเดียว เราคงเรียนอะไรได้ไม่มาก)
เค้าบอกว่าถ้ามีแค่ Bürofachdiplom ไปสมัครงาน ไม่มีใครรับหรอก มันก็คงจริง
ปัญหาคือ ผมยังไม่กล้าไปโรงเรียน ภาษาเยอรมันยังไม่คล่องเลย เลยอยากเรียนทางไปรษณีย์ไปก่อน ... เมื่อวานเค้าก็ถามว่าจะให้เค้าพูด Hochdeutsch หรือ Schweizerdeutsch ผมก็เลือกตัวเลือกแรกนะครับ แต่... Hochdeutschของพี่เค้าสำเนียงสวิสชัดๆครับ ฟังแทบจะไม่รู้เรื่อง เออ จะไปโทษเค้าอย่างเดียวก็ไม่ได้อีก เพราะตัวเราเองยังไม่คล่องเยอรมันเลย แต่ไม่เป็นไร ไม่บ่นมากละครับ เค้าให้ของฟรีกลับบ้านด้วย ปากกา1ด้าม สมุดบันทึก1เล่ม ลูกอม(อร่อยมาก)ด้วย แถมเลี้ยงน้ำอีก ... เออ เข้าท่าแฮะ นึกว่าที่สวิตฯไม่มีของฟรีหลงเหลืออยู่แล้ว... ผมก็ไม่ได้หวังของฟรีนะ แต่ถ้าได้ก็เอา ฮิฮิ
เดี๋ยวมีคืบหน้าอะไร ผมจะมาเล่าให้ฟังอีก วันนี้ต้องพอแค่นี้ก่อน ผมอยู่หน้าจอคอมฯทั้งวันเลย หาทั้งงาน ทั้งที่เรียน แต่สรุป ไม่ได้อะไรเลย เซ็งครับ...
คุณบัวขาวขยันจริงๆครับ ขอซื้อความขยันซัก 2กิโล จะขายมั้ยครับ จัดส่งทางไปรษณีย์ละกัน เพราะช่วงนี้ผมชอบอะไรๆทางไปรษณีย์หมด แม้แต่ความรู้ 555
สวัสดีครับ
ป.ล. คุณบัวขาวเรียน Vorkursด้วยหรือเปล่าครับ หรือว่าเริ่ม Semester 1 ไปเลย
ตามมาอ่านค่ะ
สวัสดีครับทุกๆคน
หวังว่าคุณเทวีจะมาอ่านด้วยนะครับ มีเรื่องมาฟ้องคุณด้วยแหละ เดี๋ยวนี้ก็อ่านๆประสบการณ์ผมไปก่อน เดี๋ยวผมจะเล่าเรื่องคุณเทวีให้ฟังตอนท้ายๆ ... ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไรหรอกครับ
คือว่า วันนี้ผมไปสัมภาษณ์งานมาครับ งานที่คุณเทวีไปนะแหละครับ ทุกอย่างโอเคดี ไม่มีการติชมอะไรทั้งสิ้น คนสัมภาษณ์เป็นผู้หญิงสาว 2คน (ผู้จัดการกับผู้ช่วยผู้จัดการ) ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใสดี หัวเราะบางครั้ง ส่วนเรื่องภาษาที่ใช้สัมภาษณ ์ผมขอเป็นอังกฤษครับ ผมถามเค้าว่า Können wir Englisch sprechen? Mir ist einfacher. ก็ไม่รู้ว่าพูดถูกหรือเปล่าแหละครับ แต่ก็ไม่สนครับตอนนั้น พูดอังกฤษไปได้สักช่วง เค้าขอลองเยอรมันครับ ทีนี้ผมก็ช็อคจนพูดเกือบไม่ออก จนสุดท้ายเราก็เปลี่ยนมาเป็นอังกฤษเหมือนเดิม ภาษาอังกฤษของผมใช้ได้(คิดว่าอย่างนั้น) แต่ศัพท์เฉพาะทางเกี่ยวกับการค้าแย่เอามากๆ
แล้วมีช่วงหนึ่ง ผมคิดว่าเค้าพาดพิงถึงคุณเทวีด้วย แต่ก็ไม่แน่ใจนะครับ เค้าบอกว่า มีคนหนึ่ง (เค้าไม่ได้บอกชายหรือหญิง)มีวุฒิการเรียนการท่องเที่ยวมาสมัครด้วย แต่เค้าไม่ถูกใจเพราะเรียนมาคนละด้านกับงานของเค้า
เออ ในเมื่อคุณเทวีมีประสบการณ์ มีปริญญามาสมัครขนาดนั้น เค้ายังไม่เอา ผมว่าเดี๋ยวบริษัทก็ส่งแห้วมาให้ผมอีกแน่ๆเลย เพราะผมแค่ใช้วุฒิม.6ไปสมัครเอง
ตอนสัมภาษณ์ผมทำตัวสะบายมากๆ ยกเว้นตอนแรกๆที่เกรงนิดๆ ผมถามเค้าไปเยอะตามความอยากรู้อยากเห็น แล้วคำถามหนึ่งที่ผมอยากถาม ผมก็ถามไปว่า - คุณต้องการอะไรจากคนที่มาสมัครงาน - เค้าตอบว่า เค้าต้องการคนที่มีกริยามารยาทดีและต้องการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆเพิ่มเติม - ผมดันปากพล่อยเอ่ยออกไปว่า "นั่นมันสำหรับผมเลย" สงสัยเค้าหาว่าผมหลงตัวเองแน่ๆเลย แต่ก็ไม่เป็นไร......
ผมพิมพ์จนตาลายแล้วครับ งั้น วันนี้แค่นี้ก่อนนะครับ สวัสดีครับทุกคน
สวัสดีค่ะ
แวะเข้ามาอ่านค่ะ พอดีเพื่อนบอกให้เค้ามาอ่าน
เท่าที่อ่านมา ก้อน่าลุ้นนะคะ สำหรับคุณ ZRH ยังงัยก้อขอให้โชคดีนะคะ
พอดีเห็นความคิดเห็นของคุณเพ็ญจากกระทู้ที่แล้วด้วย
ก้อเลยสนใจอยากทราบรายละเอียดงานที่พูดถึงกันนี้อ่ะคะ
จริงๆ ภาษาเยอรมันของดิฉันแย่มากๆค่ะ แค่พอสื่อสารได้นิดหน่อย
ภาษาอังกฤษก้อแค่พอใช้
ไม่ทราบว่าพอจะให้ข้อมูลเกี่ยวกับงานที่พูดถึงกันนี้ได้มั้ยค่ะ
ดิฉันฝากอีเมลไว้ให้นะคะ ยังงัยก้อกรุณาติดต่อกลับด้วยนะคะ
หรือไม้ก้อฝากอีเมลไว้ เดี๋ยวดิฉันติดต่อกลับไปค่ะ dkueng75@yahoo.com
ขอบคุณล่วงหน้ามากๆค่ะ
ตามมาอ่านอีกค่ะ อยากเรียนอะไรซักอย่างที่นี่เหมือนกัน แต่เยอรมันไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่ ทำงานช่วยในครัว เขาก็ไม่ได้พูดเยอรมันกันมากเท่าไหร่ ส่วนมากจะพูดเป็นคำ ๆ พอสื่อสารกันได้ อยากทำงานเกี่ยวกับเอกสารหรือในออฟฟิศ (เยอรมันไม่แข็งแรงอังกฤษพอไปได้) ไม่รู้ว่าจะต้องเรียนสาขาไหนของที่นี่ อย่างคุณบัวขาวบอก(กระทู้แรก) เราคงไม่อยากจะอยู่กับที่ ต้องพัฒนากันไปบ้าง ไม่อยากเป็นแจ๋วในครัวตลอดไปน่ะ
สวัสดค่ะคุณZRH ใช่เลยค่ะ2สาวนั่นเป็นคนสัมภาษณ์เทวีด้วย เราคุยกันภาษาเยอรมันก่อนแล้วเขาก็ขอเป็นภาษาอังกฤษด้วยก็เลยคุยกันทั้ง2ภาษา เรื่องที่คุณบอกไปเทวีเเองก็บอกเขาไปเหมือนกัน เขาถามเทวีว่า เทวีคิดว่าเทวีมีอะไรดีและเหมาะการงานแบบนี้ เทวีบอกว่าเรื่องเทวีเป็นคนที่พร้อมที่จะเรียนรู้ทุกอย่าง และเป็นคนที่เรียนรู้ได้เร็ว ส่วนเรื่องปริญญาที่เรียนมาเอกด้านการท่องเที่ยวและโทการตลาด และงานที่ทำก็งานด้านบริการลูกค้า จนทุกวันนี้ยังไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าทำไปเทวีถึงได้แห้วมากิน เพราะตอนที่คุยกันเทวีก็ยิ้มแย้มและเขาก็ด้วย ศัพท์ที่เขาคุยไม่ว่าจะเป็นเยอรมันหรืออังกฤษมันก็เป็นศัพท์ธุรกิจและสาวเจ้าก็พูดเบามากๆแต่เทวีก็พยามยามฟังและคิดว่าเราคุยกันรู้เรื่องในขั้นที่เทวีเองก็พอใจ เขายังบอกก่อนกลับเลยว่าหากเทวีมีปัญหาอะไรก็ให้โทรหาเขาได้โดยตรง นี่ถ้าเขาไม่ให้อีกคนโทรมาบอกว่าเทวีไม่มีประสบการณ์เทวีคงคิดว่าเทวีได้งานนี้แน่แล้ว แต่แล้วมันก็แห้ว ยังไงตอนนี้เทวีก็เอาใจช่วยคุณนะคะ แล้วมารายงานด้วยนะคะ ว่าเป็นยังไง ของเทวีเขาให้รอ1อาทิตย์แล้วก็โทรมาบอกข่าวร้าย แง้ๆๆๆๆๆ แห้วๆๆ
แล้วคุณเอาวุฒิม.6ไปสมัคร แต่เทวีว่าหากคุณมีประสบการณ์เกี่ยวกับงานด้านนี้เขาคงจะรับคุณ เอาใจช่วยแล้วกันค่ะ
แง่ม....แง่ม...มาแล้วค่ะเพื่อน เพื่อน ไม่ได้จับคอมนานเลย คือมันต้องอ่านหนังสือ ทำงานในส่วนของตัวเอง และแทนคนอื่นที่มาไม่ได้ (มันก็ดีได้ตังค์ด้วย) เลี้ยงดูแลลูก ลูก ความคืบหน้าตอนนี้ วันศุกร์ร้านเบอรเกอรี่ที่เราสมัครไปข้างบ้าน ทำแซนวิชตอนเช้า โทรมาเรียกสัมภาษณ์ ดีใจ เราก็ไม่คิดว่าเขาจะเรียกสัมภาษณ์ เพราะเขียนไปทางอีเมล์เฉย เฉย ไม่ได้ส่งเป็นจดหมายเป็นกิจะลักษณะ แต่เนื้อความ เราพยายามเขียนให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำไป ถ้าได้งานนี้ดีเลย ใกล้บ้านมาก มาก เดินไปแปดนาที เวลาทำงานไม่เดือนร้อนใคร และเป็นประจำด้วยไม่ต้องเปลี่ยนไป เปลี่ยนมา คือ สามชั่วโมงตอนเช้ามืด จันทร์ถึงศุกร์ สัมภาษณ์วันพุธนี้ มีลุ้นอีกแล้วค่ะ :-)ขอให้เพื่อน เพื่อน เป็นกำลังให้ด้วยนะค่ะ :-) ถ้าได้ที่นี่อีกเราก็ทำงานสองที่ไปเลยค่ะ
เรื่องสัมภาษณ์ .... ตามความสังเกตุเรานะ.....เรา ว่าHR (ผู้สัมภาษณ์) ที่นี่กลับ HR ที่เมืองไทยมองต่างมุมกันนะ HR ที่นี่เราว่าน่าจะเป็นออกแนวเรามีอะไรเราก็ใส่ ใส่ ไปนะ gibst alles , was du hast (แต่จริง จริง ก็ไม่ต้องทั้งหมดหรอกเดี๋ยวเข้าตัว หุ หุ) HR ที่เมืองไทยอีกแบบ ออกแนวนอบน้อมจะดี
เรื่องงาน .... ในครัวนะ ..ไม่ต้องเน้นการปราณีตอะไรมากมาย ออกมาดูดี เร็ว เร็ว พอ เวลาทำงานเสียงดังวางของโครมครามไม่เป็นไร เน้นงานดี และเร็ว
เรื่องเรียน .... ตอนนี้เรียนไปสามวิชาแล้ว มีคอมพิวเตอร์ บัญชี และ Betrieb Kunden พิมพ์ดีดเขาให้ฝึกที่บ้านเอาเอง (เขาจะมีซีดีการฝึกให้) สำหรับเราตอนนี้ คอมพิวเตอร์ กับ บัญชี พอได้นะ คือคอมพิวเตอร์มีอยู่ที่บ้านปรึกษาคุงสามีได้ บัญชีนี่เคยเรียนมาบ้างแล้วจากเมืองไทย พิมพ์ดีดเคยเรียนมาแล้วไม่มีปัญหา แต่..... Betrieb Kunden ง่ายสำหรับทุกคนในห้องเรียน (มีแต่คนสวิส กับ เยอรมัน ในห้องมีนักเรียนสิบเอ็ดคน) แต่ยากสำหรับเราคนเดียว เพราะมันไม่ใช่ภาษาแม่ เราต้องใช้เวลากับการเปิดคำศัพท์ เตรียมตัวก่อนเรียน แต่พอฟังครูอธิบายก็แจ่ม..ขึ้นมาหน่อย กลับบ้านมาก็งมอ่านคนเดียว เรื่อย เรื่อย เท่าที่ครูเขากำหนดก็เพิ่งอ่านจบนี้แหละถึงมาจับคอม
คุณ ZRH จริง จริง เราเป็นคนขี้เกียจค่ะ แต่พออยู่บ้านเลี้ยงลูกมาห้าปี พบว่า จริง จริง การทำงาน การเรียนเป็นเรื่องสนุกค่ะ เราเรียน Semester 1 ไปเลยค่ะ ตกก็ตก ผ่านก็ผ่านค่ะ ไม่เป็นไร เพื่อนที่เรียนด้วยกันนะค่ะ เขาก็แนวเดียวกับเราค่ะ อยากเปลี่ยนลองทำอะไรใหม่ ใหม่ดูบ้าง อยากได้เงินเดือนสูง หุ หุ เพื่อน เพื่อนที่เรียนด้วยกัน เป็นคนสวิสซะส่วนใหญ่ ไม่แน่ใจว่าหนึ่งในสามคนข้างหลังเป็นคนเยอรมันหมดหรือเปล่า เพราะคนหนึ่งนามสกุลยูแชงโก ออกแนว ยุโรตะวันออก แต่ภาษาเขาก็โป๊ะเช่กว่าเรามากมาย
เราก็ตั้งใจเรียนให้ดีที่สุด สมกับที่เราได้ทุน (ทุนสามี หุ หุ ) กลับบ้านเห็นเราดูแล ลูก ลูก และอ่านหนังสือ เขาก็ดีใจ ตกก็ไม่เป็นไร แต่ก็ต้องอ่านหนังสือนะ สามีจะออกแนวนี้ตลอด ทุกอย่างให้ทำไป จองทัวร์ ติดต่อเนอรเซอรี่ลูก ติดต่อหาอาพาร์เมนต์ ให้ทำไป ผิดถูกก็ทำไป พูดไม่รู้เรื่องก็พูดไป เพราะสามีต้องทำงานหาเงินไม่มีเวลา ถ้าทำอะไรผิดแล้วก็ค่อยแก้ หรือ ถ้าไม่ได้จริง จริง ค่อยปรึกษาเขา แล้วกลับไปแก้ให้ถูก
คุณ เจนนี่ เราแอ็ดอีเมล์ไว้แล้วนะค่ะ ถ้าออนไลน์เจอกันก็คุยกันได้นะค่ะ :-)
คุณ umm หาตัวเองให้เจอว่าอยากเรียนอะไร และก็เดินไปตามนั้นเลยค่ะ เรื่องภาษาในครัวที่เราอยู่มีหลายภาษามาก ทั้งอินเดีย ยูโกสลาเวีย ภาษาเยอรมัน หรือ สวิสถูกต้องจริง จริง ไม่ค่อยจะมีอ่ะ แต่ก็สื่อสารกันรู้เรื่อง แต่เราไม่จับการออกเสียงเขาตรงนั้นมาใช้เพราะมันผิด เขาก็ไม่ใช่เจ้าของภาษาเหมือนกัน แต่ถ้าอยากได้เสียงเจ้าของภาษาจริง จริง ก็ลงเรียนพวก เต้นแอโรบิกแบบนี้ เจ้าของภาษาตรึม คอสภาษาฝรั่งเศลเหมือนกันคนเยอรมันลงตรึม มีอยู่ครั้งหนึ่งเราลงเรียนภาษาฝรั่งเศล ปรากฎได้ฝึกภาษาเยอรมันซะ
คุณ เทวี เก่งจังเลยค่ะ จบเอกด้านการท่องเที่ยว จบโทการตลาด
แวะมาอ่านกระทุ้ก่อนนอนค่ะ
ขอบคุณคะคุณบัวขาว ลืมไปว่าyahoo
ไม่ค่อยได้ใช้แล้วนะคะ แต่จะใช้ hotmail ออนmsn
dkueng75@hotmail.com ค่ะ
ว่างๆก้อแวะมาคุยกันนะคะ ยินดีรุ้จักทุกๆคนค่ะ
ไปนอนละคะ ก ุ๊ดไน้ท
สวัสดีค่ะคุณบัวขาวและทุกๆคน เทวีสนใจเรียนบ้างจัง*ที่คุณบัวขาวเรียนนะคะ มันเป็นการเรียนอะไรยังไงเหรอคะ คือเทวีไม่อยากเรียนแค่ะภาษาเยอรมันนะคะ เพราะหากเราได้ภาษาเยอรมันซึ่งคนที่นี่เขาก็พูดกันอยู่แล้ว แต่เรากลับไม่มีออฟชั่นอื่นให้เขาอีกคือว่าง่ายๆก็แค่พูดได้เหมือนคนที่นี่(ซึ่งนั่นถือว่าสุดยอดสำหรับเรา)แต่เราก็ไม่มีความรู้ด้านอื่นไปให้เขาดูเพราะเขาไม่รับการศึกษาจากต่างประเทศ ตอนนี้เทวีสับสนมากๆเลยค่ะ เพราะว่าใจหนึ่งก็อยากเรียน HV หรือไม่ก็พวกในออฟฟิศน่ะค่ะ ซึ่งประสบการ์ตรงนั้นเรามีมาจากเมืองไทยอยู่แล้วแต่เรากลับไม่มีใบเบิกทางที่นี่ แต่อีกใจหนึ่งก็อยากจะมีน้อง ตอนนี้เทวีอายุ27ค่ะสามีน่ะ36แล้ว ปล่อยมาจะ1ปีแล้วก็ยังไม่ติด แต่ถ้าจะทำงานก็ต้องพักเรื่องลูกก่อน สับสนมากๆ เพราะเราเองก็กลัวว่าเราจะมีลูกยากเหมือนพ่อกะแม่ของเทวีรอเทวีมาตั้ง7ปี ถ้ามันเป็นยังงั้นจริงๆเทวีก็คิดว่ายังไงลูกก็คงสำคัญกว่าการเรียนและการทำงานที่นี่ เทวีมาที่นี่เพราะเทวีแต่งงานและมีสามี ดังนั้นการมาอยู่ที่นี่คือการมาใช้ชีวิตครอบครัวมิได้มาหางานทำ แต่พอมาเข้าจริงๆถ้าทุกอย่างลงตัวมีงานทำด้วยนี่จะสุดยอดมากเลย ใครเคยมีปัญหาตัดสินใจไม่ได้แบบเทวีบ้าง ว่าจะทำอะไรก่อนหลังดี ช่วยแนะนำเทวีหน่อยค่ะ เรื่องแบบนี้ที่โรงเรียนเขาไม่สอน เทวีกะว่าจะอยู่ที่นี่แค่ไม่เกิน13-14ปี อย่างช้าที่สุ....ดดดดด เพราะตอนนี้อยู่มาแล้ว2ปีค่ะ แม่ที่เมืองไทยก็อยากให้กลับบ้านเหลือเกิน ส่วนแม่สามีที่นี่ก็แก่แล้วสามีก็ทิ้งแม่ไม่ได้เราก็เข้าใจ อีกอย่างตัวเองก็ยังไม่อยากกลับหรอกอยากอยู่ที่นี่ให้มีลูเข้าโรงเรียนก่อนให้ลูพูดได้สัก5ภาษาก่อน แบบว่ากลัวว่าอยู่เมืองไทยแล้วลูกจะพูดแค่2-3ภาษาน่ะคะ (แบบว่าเทวีโลภน่ะคะ) ไหนๆก็มีสามีเป็นฝรั่งแล้วอะ แถมเป็นฝรั่งลูกครึ่งที่อยู่ต่างประเทศอีก นั่นคือความซวยและความโชคดีปนกัน เพราะที่บ้านเรามีด้วยกันทั้งหมด5ภาษาเน้นๆ ซวยคือเทวีต้องเรียนเพิ่มอีก3ภาษา และโชคดีคือถ้าเทวีพูดได้ทั้งหมด5ภาษา มันจะสุดยอกมากเลย ...อันนี้มีเวลเรียนทั้งชีวิตไม่ต้องรีบซึ่งตอนนี้เทวีเรียนเพิ่มแล้วอีก2ภาษาจากสามี คือสเปน และเยอรมัน ที่เหลือภาษาอังกฤษและไทย ได้อยู่แล้ว ภาษาสุดท้ายคือ อิตาลี สามีบอกว่าถ้าพูดสเปนได้แล้วภาษาอิตาลีไม่ยากหรอก เหมือนๆกับ โฮคดอยช์กับสวิสดออยช์ละ เทวีเลยอยากเรียนมันให้หมดเลย ภาษาสเปนสำหรับเทวีเพราะมากๆไม่เหมือนเยอรมันฟังแล้วเซ็ง แล้วเทวีก็เลยอยากให้ลูกพูดได้มากว่าพ่อของเขาน่ะคะ ฝันไกล...จังเลยเนอะ แต่ถ้าไม่ฝันนี้ก็ไม่รู้จะเดินไปทางไหนเนอะนั่นคือความฝันของเทวีแล้วเราค่อยกลับไปเมืองไทย ยังไงก็มาแนะนำกันหน่อยนะคะ เอ่ออีก2เรื่องทีอยากรู้จากคุณบัวขาวค่ะ คือว่าก่อนที่จะรียนแบบคุณบัวขาวนี่ต้องเรียนดอยช์จบชั้นไหนคะ แบบว่าเทวีจบC1 mittlen stufe น่ะค่ะ แล้วต้องมีทดสอบอะไรก่อนหรือเปล่าคะ
ส่วนอีกเรื่องคืออยากถามเรื่องลูกของคุณนะคะถ้าไม่รบกวนมากไปแบบว่าเลี้ยงลูกครึ่งเนี้ยยากไหมคะ ลูกพูดทั้งภาษาพ่อและภาษาแม่หรือเปล่า มีประสบการณ์อะไรดีๆมาแบ่งกันบ้างนะคะ เอ่อ เทวีชื่นชมสามีคูณจังที่คอยช่วยเหลือ น่ารักดี สามีเทวีด้วยค่ะถ้าใครคิดมากนี่คงเลิกเรียนภาษาเยอรมันไปแล้วหากอยู่กะสามีเทวี เพราะเขาย้ำทุกคำที่เราพูดผิดเลย (พูดถูกนี่เฉยๆ)สำเนียงนี่ขอโทษนะคะ อย่ามาอ้างว่ามาจากเมืองไทย ของอย่างนี้เรียนกันได้ สามีบอก เธอต้องพยายามให้มาก และต้องใส่ใจหน่อยก่อนจะพูดอะไรออกไป อย่าสักแต่ว่าพูด เพราะการพูดเร็วๆมิได้หมายความว่าเธอพูดดี แต่ถ้าอักขระถูกต้อง(ซึ่งมันยากมากสำหรับคนไทย)มันจะดีมากๆ พออักขระถูกแล้วคำลงท้าย เอย พหุพจน์เอยต้องถูกด้วย ทุกวันนี้เทวีเรียนมาก็เยอะค่ะ แต่ก็ยังผิดประจำ ที่รู้เพราะว่าสามียังคงตอกย้ำทุกวันๆๆๆๆๆ แต่ไม่เป็นเรา คนไทยสู้โว๊ย
ถามคุณ ZHS และคนอื่นๆว่า เวลาสำภาษณ์งานต้องแต่งกายสุภาพแค่ไหน เช่น ชายต้องแบบสูท ผูกเนกไทเลยไหม หรือแค่เชิ้ตพอ แล้วถ้าเป็นผู้หญิงต้องใส่กระโปรงไหม เพราะมันค่อนข้างต่างจากบ้านเรา จากที่เห็นชุดทำงานทั่วไปของคนที่นี่ และยังไม่มีประสบการณืการสัมภาษณ์งานที่ไหน
ขอความรู้จากผู้ที่เคยผ่านมา เผื่อจะมีประโยชน์ในวันข้างหน้ามั้งจ๊ะ -.-
ตอบคุณเทวีค่ะ.....ที่เรียนตอนนี้เป็นตัวนี้ค่ะ Bürofachdiplom vsh (verband Schweizerischer Handelsschulen) ใช้เวลาเรียน หนึ่งปี คิดเป็นสองเทอม ถ้าได้คะแนนเกิน 4.5 ก็พุ่งตรงไปเรียน Kaufmann/frau BVS หรือ Kader-Jahreskurs Höheres หรือ Wirtschaftsdiplom HWD/VSK ก็เลือกเอาเองตามความถนัด แต่ถ้าได้คะแนนต่ำกว่า 4.5 ต้องเรียน Handelsdiplom VSM อีกครึ่งปีก่อน ถึงจะขึ้นไปเลือกเรียนสามตัวข้างบนได้ สำหรับคุณเทวีเรียน Deutsch c1 แล้วสมัครเรียนได้ค่ะ จะเลือกเรียนสองเย็น หรือ เฉพาะวันเสาร์ หรือ เฉพาะวันจันทร์ก็สุดแล้วแต่จะสะดวก
เรื่องลูกนะค่ะ ถ้าเราจัดการดีดีมันจะไม่เหนื่อยค่ะ แต่ที่ผ่านมาเราว่าเราจัดการไม่ค่ะดีก็เลยเหนื่อย ถ้าเราจัดการหา Tageseltern หรือ Krippe ให้เขาช่วยเลี้ยงเราก็จะสบายค่ะ หุ หุ เรื่องเลี้ยงลูกนี่เกี่ยวกับการจัดการของแต่ละคนมากกว่า ถ้าเราไม่ไว้ใจให้ใครเลี้ยง มานั่งเลี้ยงคนเดียวเราก็จะเหนื่อยคนเดียวค่ะ (ซึ่งเราช่วงลูกเล็ก เล็ก ก็เป็นแบบนี้ค่ะ ) เราเลี้ยงลูกคนโตจนถึงสองขวบคนเดียวทุกวัน ไปไหนก็ไปด้วยกัน จึงส่งไปเนอรเซอรี่อาทิย์ละสองวัน ต่อมาลูกคนเล็กก็เหมือนกัน เลี้ยงเองคนเดียวจนถึงสองขวบแล้วก็ส่งไปเนอรเซอรี่อาทิตย์ละสองวัน ตอนนี้ลูก ลูก ไปเนอรเซอรี่กันหมดแล้วและก็มีเวลา ปลอดโปร่งโล่งสบาย จะหางานทำ และเริ่มเรียนค่ะ ลูกพูดได้สามภาษา เราพูดไทยร้อยเปอร์กับลูก สามีพูดฝรั่งเศล เยอรมันลูกไปเรียนเอาเองที่เนอรเซอรี่ค่ะ พวกเขาสามารถพูดได้เป็นธรรมชาติทั้งสามภาษาค่ะ แต่ดีที่สุดในตอนนี้เป็นภาษาไทย เพราะมีเวลาอยู่กับเราเยอะค่ะ ถ้าจะวางแผนมีลูกด้วยเรียนด้วย ก็อย่างน้อยลูกโตสักขวบก็คงจะดีแล้วค่อยไปเรียนค่ะ เพราะอยู่ที่บ้านก็ต้องให้นมลูกด้วย ลูกกวนด้วย จะไม่ค่อยมีสมาธิเรียนค่ะ ถ้าจะเอาลูกฝากเนอรเซอรี่ก็ต้องจองล่วงหน้าอย่างน้อยหกเดือนค่ะ ที่เต็มสุด สุด ก็วางแผนไว้แบบคุณเทวีดีแล้วค่ะ มีอะไรก็คิดไว้ก่อน อย่างเรามาถึงก็ท้องเลย ยังไม่ทันตั้งตัวอะไรสักอย่าง ไม่มีข่าวสารข้อมูลอะไร ไปไหนไม่ถูก เรื่องง่ายกลายเป็นเรื่องยาก เรื่องที่ไม่ควรต้องเหนื่อย ก็ต้องมาเหนื่อย เหมือนไม่รู้เหนือ รู้ใต้อะไร แต่ตอนนี้ทุกอย่างเริ่มเข้าที่ เข้าทางลูกตัวค่ะ
ตอบคุณ st.gallen สำหรับเราแต่งตามตำแหน่งงานที่ไปสัมภาษณ์ค่ะ ถ้าเป็นบริหารเราก็จะล่อใส่สูทไปเลย แต่ถ้าเป็นใช้แรงงาน เราก็จะไม่เวอร์ใส่สูทไปแน่นอน กลัวเขาว่าจะมาชี้นิ้วหรือจะมาทำงานกันแน่ อันนี้ความเห็นส่วนตัวค่ะ
มาเป็นกำลังใจให้ทุกคน โดยเฉพาะคุณเทวี อย่าสับสนเลยค่ะ พูดถึงลูก อย่างโบราณว่า มีเร็ว เราก็สบายเร็ว ทันกิน ทันใช้ ไม่รู้ถูกหรือเปล่า มีตอนพอดี พอดีกับเวลา กับอายุ ร่างกายพร้อม ใจพร้อม คนรอบข้าง สิ่งแวดล้อม ทุกอย่างพร้อม ไม่น่าคิดมากเลยค่ะ
ส่วนการเรียน คนเราไม่มีใครแก่เกินเรียนค่ะ ถ้ามีลูกตอนนี้ ไม่เกินห้าปีก็สบาย พอมีเวลาเป็นของตัวเอง ทีนี่ก็จัดเวลาเรียน เวลาทำงานให้ตัวเองได้ อีกอย่างมีพ่อบ้านน่ารัก คอยช่วย ให้กำลังใจอย่างนี้ ตัดสินใจไปได้เลยค่ะ
สวัสค่ะคุณบัวขาวคุณเพ็ญและทุกๆคนด้วยค่ะ ขอบคุณมากๆสำหรับคำแนะนำจากทั้ง2คน เอาว่ะ ปล่อยโรดอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด *เราก็อยากมีลูกจนตัวสั่นลูกเลยไม่มาสักที ปล่อยธรรมชาติแล้วกันเรื่องอื่นว่ากันอีกที ตอนนี้ก็ไปเรียนเยอรมันไปก่อน แล้วเรื่องอื่นแล้วแต่เวลาและสถานะภาพจะเอื้ออำนวย.
เพิ่มเติมข้อมูลเรื่องลูกค่ะ พอดีตอนเย็นรีบไปเรียนตอนนี้กลับมาแล้ว วันนี้เรียนคอมพิวเตอร์อย่างเดียว ... สบาย .... ตอนนี้เลยได้มาอยู่หน้าคอม มาฝึกค่ะ
ค่ะเรื่องลูก ..... คลอดลูกแล้วจะเหนื่อยค่ะ ...โดยเฉพาะเลี้ยงนมแม่ .... ให้ลูกดูดนมแล้วแม่จะเหนื่อยอยากนอนค่ะ ลูกคนโตดื่มนมแม่ถึงสิบเดือนค่ะ เพราะดื่มขวดนมไม่เป็น จากนมแม่แล้วก็ดื่มแก้วเลย ไม่ใช้ขวดนมเลยค่ะ คนที่สองกินนมแม่ถึงสี่เดือน แม่เหนื่อยเลี้ยงลูกสองคน นมไม่ค่อยมี คนนี้ชอบดูดขวดนมด้วย กลางคืนนะค่ะจะไม่ได้หลับได้นอนสบายหรอกค่ะ ลูกจะร้องหิวนม หรือบางทีฉี่ ถ่าย ผ่านไปจนลูกอายุประมาณหกเดือนเริ่มได้กินอาหารบดอย่างอื่นบ้าง แล้วก็ลูกก็จะเริ่มหลับตลอดคืนไม่ค่อยกวนค่ะ พอลูกโตขึ้นมาประมาณ ขวบกว่าเห็นจะได้ ลูกจะช่างเลือกจะมีความคิดเป็นของตัวเอง ข้าวปลา อาหารก็บ้างทีก็ป้อนอย่าง ก็แล้วแต่เด็กอีกที พวกอายุสองขวบกว่ายิ่งเอาใหญ่ไม่พอใจอะไร ชักดิ้นชักงอค่ะ พอไปนอนก็นอนยาก แล้วพอสามขวบขึ้นไปแล้วเริ่มสบาย ลูกพูดรู้เรื่อง เชื่อฟังดีค่ะ กินข้าวก็กินดี เข้านอนก็นอนดีค่ะ ไม่มีผ้าอ้อม ข้าวก็ไม่ต้องบด ...สบายค่ะ.......
ที่นี่ถ้าช่วงลูกเป็นเบบี้ถ้ามีญาติก็ให้ญาติช่วยเลี้ยง ถ้าไม่มีญาติก็มี Tagesseltern กับ
Babysitter กับ Kippe ค่ะ อนุบาลเข้า ถ้าเกิดก่อน สิ้นเดือน พ.ค. ก็เข้าสี่ขวบ ถ้าหลังจากนั้นก็เข้าห้าขวบค่ะ เขาจะมีจดหมายมาที่บ้าน ไม่ต้องจ่ายตังค์ใด ใด ดีจังเลย (ซึ่งปีหน้าลูกชายเราก็เข้าค่ะ หุ หุ ประหยัดค่าเนอรเซอรี่ไปอีกเปราะหนึ่ง) เข้าอนุบาลสองปีจากนั้นก็เข้าโรงเรียนค่ะ โรงเรียนบางที่ก็จะมี Tagesschule บางที่ก็ไม่มีค่ะ (โรงเรียนข้างบ้านเรา โชคดีว่าเริ่มมีปีนี้พอดีเลยค่ะ หุ หุ ) คลอดลูกที่นี่ดีค่ะ พอลูกเข้าโรงเรียนเราไม่ต้องค่าเล่าเรียนใด ใด ไม่ต้องปวดหัวค่าแปะเจี้ยะอะไรต่าง ต่าง การเรียนเขาก็ดี เพราะสวิสเซอแลนด์ ไม่ค่อยมีทรัพยากรธรรมชาติอะไร ดังนั้นทรัพยากรที่สำคัญของประเทศนี้คือมนุษย์ จะเห็นได้ว่า บริษัทใหญ่ ใหญ่ดัง ดังมากมายเข้าลงทุนในสวิส เพราะมีทรัพยากรมนุษย์พร้อม ดังนั้นทางรัฐเขาจึงทุ่มทุนกับตรงนี้ด้วย และคนก็ต้องเรียนด้วย การเรียนจึงเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับที่นี่ ประกาศนียบัตรก็สำคัญ ดังนั้นคนที่นี่พอมีเวลาก็เรียนเพิ่มโน้น เพิ่มนี้กันเรื่อย เรื่อย (ชักนอกเรื่องมากไปแล้ว พอแค่นี้ก่อนนะค่ะ เดี๋ยวไปซ้อมมือกับคอมที่เรียนมาวันนี้ก่อนค่ะ)
น้องเทวี ขออีเมลติดต่อด้วยค่ะ
หรือไม่ก้อ ช่วยเมลกลับมาที่อีเมล ที่ให้ไว้ข้างบนด้วยนะคะ
ไว้เมลมาก่อนนะ จะเมลกลับด่วนเลยจ้า
:-)
saiong@hotmail.com เป็นเมลล์เทวีคะ
ตามมาอ่านจากกระทู้ที่แล้วเหมือนกันมีเรื่องจะเล่าด้วยแต่ไม่มีเวลาเลย แต่อขอแสดงความคิดเห็นนิดนึง
สำหรับคุณเทวีและคุณบัวขาว น่าจะเขียนหนังสือนะคะ
เพราะที่คุณสองคนเขียนมาอ่านแล้วมันมากๆค่ะ
ชวนให้น่าติดตามตอนต่อไป ไม่น่าเบื่อน่ะค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ ที่มาเล่าสู้กันฟัง หนุกหนานมากค่ะ
เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังหางาน
ขอบอกคุณเทวีว่า ลองสมัครงานที่ร้านขายของที่ระลึก,นาฬิกา
ที่ขายของให้นักท่องเที่ยวสิคะ ทั้งภาษาและวุฒิที่คุณมีอยู่
เป็นอะไรที่น่าสนใจและน่าจะได้เปรียบมากค่ะ
ตอนนี้ทำอยู่สองปีแล้วค่ะเพื่อนๆ ร่วมงานคนไทยเยอะ
มีจบ ป,ตรี แค่สองคนเอง อย่างคุณน่าโอเคมากๆ
แนะนิดหนึ่งหากอยากสมัครงานเกี่ยวกับนักท่องเที่ยว
ให้สมัครราวเดือน กุมภาหรือมีนาค่ะ เค้าจะเริ่มรับและพิจารณาบุคคลากร เพื่อต้อนรับ ซัมเม่อร์
ขอบคุณค่ะ ขอให้ทุกคนโชคดี
ขอบคุณมากค่ะคุณ mayhunsa ใจจริงๆเทวีก็อยากทำงานด้านที่เรียนมาเหมือนกันแต่เมืองที่อยู่เนี้ยหาไม่ค่อยจะเจอเลย นักท่องเที่ยวเนี้ย แต่ก็ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ เทวีเองยังไม่เคยสมัครงานทางนี้เหมือนกันแล้วจะลองดูค่ะ เรื่องที่เข้ามาอ่านของเทวี บางทีเทวีก็แอบคิดว่าคนอ่านเขาจะรู้สึกยังไงหน้อเวลาเราเขียนอะไรลงไป ประการเรียก หมั่นไส้ หรือเห็นใจ หรืออะไรอีกต่างๆนานา ยังไงก็เข้ามาคุยกันบ่อยๆนะคะ
อีกเรี่องค่ะ เทวีอยากถามคุณบัวขาวอีก เรื่องเรียนที่คุณบัวขาวแนะนำมาไม่ทราบว่าเทวีจะหาข้อมูลได้จากที่ไหนคะ คุณบัวขาวอยู่เมืองอะไรเหรอ แล้วมันต้องจ่ายค่าเรียนเปล่า เพราะเทวีเคยเข้าไปดูของ เบเนดิค เห็นค่าเรียนแล้วอยากมีลูกให้รู้แล้วรู้รอดมันตอนนั้นเลย เพราะแพงมั๊กกกกกกกกก เป็นหมื่นสวิสฟรังค์ บ่มีปัญญาจ่ายค่ะ ยังไงเข้ามาแนะนำอีกทีนะคะ ขอบคุณค่ะ
ผ่อนเอาค่ะคุณเทวี .... นี่ค่ะจ่ายสี่ครั้ง ครั้งจะ 1175 fr ปีหนึ่งนะค่ะ
http://benedict.ch/be,ha,1
เราอยู่เมืองเบริน์ค่ะ
เกี่ยวกับค่าใช้จ่าย ดูที่ Kosten ล่างสุดค่ะ รวมทุกอย่างเลยค่ะทั้งหนังสือด้วย จ่ายแล้วหิ้วกระเป๋าเข้าเรียนได้เลยค่ะ
คุณ mayhunsa ขอบคุณค่ะ เราเขียนไปตามเรื่อง ตามราวค่ะ อยากแบ่งปันประสบการณ์ให้เพื่อน เพื่อน ที่มาอยู่ใหม่ไว้เป็นแนวทางด้วย อยากแชร์ข้อมูลสารทุกข์สุขดิบ กับเพื่อน เพื่อนด้วยค่ะ เพราะแต่ละคนก็มากันจากคนละที่ พอมาอยู่ที่นี่ก็อยู่กันคนละที่ละทาง บางคนก็ไม่รู้เหนื่อ รู้ใต้อะไร ถ้าเข้ามาอ่านก็อาจเกิดประโยชน์จุดประกายได้ค่ะ .....สำหรับเราการได้คุยกันเป็นสิ่งที่ดีค่ะ เข้ามาคุยกันบ่อย บ่อยนะค่ะ :-)
วันนี้ไปสัมภาษณ์มาแล้วค่ะ เขาถามว่าเราจะเอาชั่วโมงเท่าไรด้วยอ่ะค่ะ ... หยุดคิดนานจิ๊ดหนึ่งแล้วก็ตอบไป .... เพราะไม่ได้คิดค่ะว่าเขาจะถามด้วย .... เขาตอบเออสูงไปจ่ายไม่ไหว .... เราก็เลยถามไปว่าปกติจ่ายอะไรกันยังไง เขาก็บอกมา เราว่าขอขึ้นอีก ห้าสิบรับเพ้นได้เปล่า เขาว่าเอาไว้ดูผลงานอีกที เออ เออ ก็ได้วะ (ที่จริงค่าแรงงานที่ให้มาต่อชั่วโมงถือว่าโอ เค ค่ะ ต่อไปงั้นแหละ เพื่อได้เพิ่ม หุ หุ ) อาทิตย์หน้าเขาจะให้ลองไปทำงานให้เขาดูสองชั่วโมงค่ะ วันไหน เวลาไหน แล้วจะโทรมานัดอีกที ภาษาเยอรมันเขาพูดว่า schnuppern???? หรืออะไรเนี่ยะแหละค่ะ เขาบอกว่าต้องดูผู้สัมภาษณ์รายอื่นด้วย .... แต่เขาว่าเรานี่บ้านใกล้ ... อืมก็อาจจะพิจราณาให้พิเศษกว่าคนอื่นเขาหน่อยอ่ะค่ะ แต่ก็ต้องรอดูคนอื่น ก็ยังไม่รู้อ่ะค่ะ ได้ก็ดีไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เขาก็เชิญให้ไปดูห้องครัว เพื่อนร่วมงานค่ะ ก็ดีค่ะ เราไม่ค่อยตื่นเต้นอะไรเท่าไรค่ะ (คิดว่าผู้ที่มาสัมภาษณ์เราเสียอีกออกจะตื่นเต้น หุ หุ) เพราะมีสามสาขาเท่านั้น เขาก็คงไม่ค่อยได้สัมภาษณ์ใคร เขาก็ถามไปว่าไปตามเรื่องที่มันเป็นอยู่ในการทำงาน ถ้าเราทำงานจริง จริง คนทำแซนวิชก็จะมีเรากับพี่อีกคนเท่านั้นเป็นสองคน ทำแซนวิชประมาณวันละ สามร้อยห้าสิบอันถึงห้าร้อยอันค่ะ ส่งไปสามสาขา วันนี้เดี๋ยวไปเรียนบัญชีกับ Betrie Kunden อีกแล้ว ..... เออ......สู้ สู้ สู้กับวิชาที่เรียนค่ะ หุ หุ
ผู้จัดการให้โอกาสอีกแล้ว ทำงานครบ สามเดือน (ตามสัญญา)ให้ทำต่อไปอีกเรื่อย ๆ ประมาณว่าต่อสัญญา แต่ไม่รู้ว่าเป็นแบบไหน ปีต่อปี หรืออย่างไรก็แล้วแต่เขาล่ะ
หลังจากที่ได้ทุ่มเทพลัง (ที่มี) ทำงานผ่านมาได้ หนึ่งเดือน (สาหัสพอสมควร เพราะไม่เคยผ่านงานแบบนี้มาก่อน:-) ก็พอจะทำ (ใจ) ได้ดีขี้นบ้าง แต่ความเร็ว (และดูดี)ในการทำต้องฝีกอีกพอสมควร สาธุ...ขอให้ลูกและเพื่อนร่วมชาติ (ในสวิต) ผ่านอุปสรรคต่าง ๆ ไปได้ด้วยดีเถิด :-)
คุณ umm แล้วต่อสัญญาให้แสดงว่าเราทำงานดี ถ้าทำงานไม่ดีเขาก็ไม่ต่อสัญญาให้หรอก ดีแล้วเนอะ
วันนี้ทำงานเหนื่อย เหนื่อย หัวหน้าก็ลืมเวลาหยุดพักให้ (เวรกรรม) แล้วเขาก็แก้ไขให้ ว่าให้เวลาพัก (แต่จริง จริง ไม่มี แต่เขาบวกไป คือเป็นความผิดเขา) คือเราออกมาเวลา 17.04 แต่เขาจะบอกให้ เป็น 17.20 แต่ตอนที่เราออกมาเขายังไม่ได้ต๊อกให้ คือเขาต๊อกให้เป็นเวลาเริ่มทำงาน 11.45 ถึงกี่โมงก็ไม่ได้ดูที่ว่ามันควรจะเป็นเวลาพัก แล้วเขาจะต็อกเวลากลับเป็นเวลา 17.20 ให้ที่หลัง ยังไงเราก็จดไว้ในสมุดหละ ถ้าจ่ายตังค์ไม่ถูกยังไงก็ต้องทวงกันบ้างหละ (เออ เวรกรรม) ทำงานผ่านไปเดือนหนึ่งเหมือนกัน ยังไม่ได้ไปเช็คเงินเดือนเลย เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปเช็ค
คุณบัวขาวพูดเรี่องลูกแล้วเห็นภาพเลยคะ ต้องอยู่เลี้ยงลูกคนเดียวเร็วๆนี้ด้วยคะ เฮ้อ...
อ้าว คุณบัวขาวทำแต่งาน (เหมือนเราเลยแฮะ) ไม่ได้เช็คเงิน (เหมือนกัีน) ระวังเงินเดือนหายเน้อ
ตอนนี้เชพปล่อยให้ทำงานคนเดียวในส่วนจัดสลัด,ของหวาน และอื่น ๆ จิปาถะ เหนื่อย เหนื่อย เหลือเกิน บ่าสองข้าง ถ้าพูดได้ก็คงจะบอกว่า "ใช้งานฉันน้อย ๆ หน่อย" ไม่รู้ว่าคุณบัวขาวจะเป็นเหมือนกันหรือเปล่า
คุณnanstor ยินดีด้วยกับตำแหน่งว่าที่คุณแม่คนใหม่ ถามว่าทำงาน เรียน กับเลี้ยงลูก อันไหนเหนื่อยที่สุดสำหรับเรา ตอบได้เลยว่า เลี้ยงลูก แต่ก็เลี้ยงแล้วก็มีความสุข เห็นเขาโตขึ้นทุกวัน จากที่ขาดเราแล้วจะอยู่ไม่ได้เลย ต้องดดูแต่นมเราตลอด จนวันนี้ วิ่งกัน ลิ่ว ลิ่ว ลิ่ว ฟังว่าเราพูดอะไร ก๊อปเรามาทุกอย่าง คุณกันจ่อเลยสองคน แกล้งกันบ้าง ถามหากันบ้าง เล่นกันดีบ้าง มีหมดทุกอย่าง ลูกคนโตปีหน้าก็จะได้เข้า คิดเดนการ์เทน แล้ว คนเล็กก็ผ้าอ้อมไม่มีแล้ว ภูมิใจนะทำมาได้ถึงขนาดนี้ (โดยสองมือแม่นี้ที่สร้างลูก ลูก ) ที่นี่เขาจะ Muttersberatung (ให้คำปรึกษาคุณแม่คนใหม่ หาข้อมูลได้จากเกมายเดที่อาศัยอยู่หรือ จากหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น) ฟรีค่ะ เราลูกคนแรกก็พาไปนะ พาลูกไปวัดความสูง ชั่งน้ำหนัก มีปัญหาอะไรก็ปรึกษาเขาได้ เช่น เจ็บเต้านม ให้นมลูกอะไรอย่างไง อาหารเสริมให้เมื่อไร อย่างไงบ้าง ปรึกษาฟรีค่ะ มีทั่วประเทศ ดีนะค่ะ เราช่วงลูกคนแรกน้ำนมมาเยอะมากลูกตัวน้อยก็ดื่มไม่หมด เจ็บ ไข้ขึ้นเลยค่ะ โทรไปปรึกษา Mutterberatung เขามาเยี่ยมที่บ้านเลยค่ะ ดีมากเลย แม้แต่การพาลูกไปหมอหรืออะไร เขาแนะนำทุกอย่าง จำได้ว่าพอลูกครบเดือนก็ต้องรีบพาลูกไปฉีดยาวัคซีนที่หมอ อย่าไปช้า เพราะถ้าไปช้าเกินไปเกินลูกเกินเป็นโรคอะไรขึ้นมา เดี๋ยวบริษัทประกันจะไม่จ่ายขึ้นมาซะ หาว่าเป็นว่าความผิดของเราพาลูกไปหมอช้าเอง มันก็เป็นไปได้เหมือนกัน ทุกอย่างต้องหาข้อมูล ต้องระวังนะค่ะ ไม่งั้นเราก็จะเสียตังค์ หุ หุ
ไปเช็คมาแล้วคุณ umm เข้าแล้ว หุ หุ ดีใจ อืมทำมันทุกอย่างแหละในครัว ทุกแฮมเบอร์เกอร์ จัดสลัด เช็คโต๊ะ เช็คพื้น เช็คส้วม ทุกอย่าง เตรียมของ ของอะไรขาดก็เอาใส่เตรียมไว้ ในครัวเราถ้าไม่มีลูกค้า ต้องเช็ดเรียบร้อยตลอดเวลา เพราะเป็นครัวเปิด ลูกค้าเข้ามาในร้านก็ต้องเห็น ของตกพื้นเก็บทันที ต้องทำงานให้ ดีและเร็ว เร็ว ลูกค้าเยอะ เยอะก็ดีอ่ะมีงานทำ สนุกดี สิ้นเดือนมาเงินก็เข้าบัญชี ก็ดีอีก
วันนี้ที่ร้านเบอเกอรี่ก็โทรมานัดให้ไป schnuppern อาทิตย์หน้าวันพุธ ถ้าได้ที่นี่ก็ดีมันใกล้บ้านดี แล้วก็ไม่ยุ่งยาก ทำงานจันทร์ถึงศุกร์ สามชั่วโมงเช้ามืด ใส่ชุดไรไปทำงานก็ได้ เราก็แค่ตื่นนอนเช้า แต่งตัวเดินแค่แปดนาทีก็ถึงที่ทำงานหละ โทรศัพท์เป๋าตังค์ ก็ไม่ต้องเอา ไปแต่ตัวกับผ้ากันเปื้อนอีกผืน ง่ายดีและแน่นอน ทำงานสองคน ช่วยกันทำแซนวิช วันละ สามร้อยห้าสิบอันถึงห้าร้อยอัน จะหยุดพักผ่อนอะไรก็ปรึกษากันสองคน ก็เปลี่ยนกันไป แล้วเขารับเป็นพนักงานประจำไปเลย (อันนี้หมายถึงถ้าได้ทำนะ) ถ้าได้งานที่นี่จริง จริง เราก็จะลดเวลางาน บริษัทแรกที่ทำอยู่ลง ทำเยอะก็ไม่ไหว สำคัญจริง จริง คือเรียนหนังสือให้ดี สอบให้ผ่าน เรื่องงานเรื่องเงิน เอาไว้รองลงมา ตอนนี้ที่เรียนอยู่ก็ถือว่าโอ เค ไม่ยากจนเกินไป คิดว่าน่าจะไปด้วยกันได้จนตลอดรอดฝั่ง แต่ก็นั่นแหละ ทุ่มเท ทุ่มเท ตั้งแต่เริ่มเรียนกับเริ่มทำงาน ลงทุนซื้อตั๋วรถไฟเป็นรายปีไว้แล้ว สามโซน ก็คุ้มค่า นั่งเกือบทุกวัน นั่งพาลูกไปเที่ยวด้วย ไปschnuppern มาเป็นไงไว้มารายงานบรรยากาศต่อเป็นระย ระยะ
สวัสดีค่ะทุกๆคน
สวัสดีจ๊ะบัวขาว
บัวขาวเก่งจังเลยโชคดีจริงๆที่มีงานให้ทดลองทำตลอดเวลา
อ่านดูการทำงานแล้วน่าสนุกอย่างมากเลย
ชอบงานเกี่ยวร้านเบอเกอรี่
ขอบคุณอย่างมากที่เข้ามาเล่าถ่ายทอดประสบการณ์แก่กัน
คนอื่นๆที่กำลังหางานทำอย่างเพิ่งท้อแท้ใจนะคะ
ถ้าเราไม่เลือกงานจะมีงานรอเราตลอดเวลา
ขอเอาใจช่วยให้คนที่กำลังหางานทำได้งานตามความต้องการนะคะ
เอาใจช่วยทุกๆคนค่ะ
คุณ ZHS มีข่าวดีรึยังคะ
อ่าวชื่อ ZRH นี่นา
เงือก....เงือก.....มาแล้วค่ะ...เพิ่งค่อยฟื้นค่ะ สองวันที่ผ่านมาเหนื่อยค่ะ คืนวันจันทร์ดูรักทรนงค์ซะเกือบตีห้าค่ะ (แฟนละครทางอินเตอร์จะรู้กันดีว่า ดูแล้วจะหยุดมันยาก จนกว่าจะจบกันไปข้างหนึ่งค่ะ) ตื่นเช้ามาวันอังคารเจ็ดโมงเช้า แต่งตัวให้ลูกเตรียมไปเนอรเซอรี่ กลับเข้าไปนอนหลับต่อถึงเกือบสิบเอ็ดโมง ตื่นมาอาบน้ำกินข้าวอ่านหนังสือเรียน บ่ายสามกว่า กว่านั่งรถไฟไปทำงาน เจอผู้จัดการบอกว่าเขียนเวลาทำงานผิด ที่เขียนวันนี้ที่เราเห็น บ่ายสี่โมงถึงสามทุ่ม เขาบอกที่จริงมันควรจะเป็นหกโมงเย็นถึงปิดร้าน(ตีหนึ่ง ตีสองโน้นละนะ) มันก็ความผิดเขาอ่ะนะ เขาก็เลยถาม จะอยู่เลยหรือกลับบ้านก่อนและหกโมงเย็นค่อยมาใหม่ เราก็เลยเออ อยู่เลยก็ได้ค่ะ(กลับไปfor what กลับไปเดี๋ยวก็กลับมาอีกอยู่ดีเหนื่อยเปล่า) ก็เออทำงานไปเรื่อย เรื่อย บอกหัวหน้าโทษทีตีหนึ่งฉันต้องไปหละนะ พอดีตีสี่วันพุธมี schnupper หัวหน้าก็เอาเหรอ แล้วใครจะมาช่วยเช็คร้านเนี่ยะ (คือปิดร้านมันต้องช่วยกันเช็ดห้า หก คน ) เขาก็เลยเออ ไม่เป็นไรไปเถอะ (ก็เหลือที่เช็ดก็อีกไม่มากหรอก เริ่มเช็ดเริ่มเก็บไป ขายไปต้องแต่สี่ทุ่มแล้ว) ก็เออสามีมารับ(รถไฟหมด)กลับบ้านนอนหลับ อีกห้านาทีจะตีสี่ตื่นนอน เดินไปที่ร้านเบอเกอรี่ รอสักครู่เจ้าของคนสัมภาษณ์ก็มาเปิดประตู เข้ามาครัวข้างบนเงียบไม่มีคนสักคน เขาก็พาลงลิฟไป โอ้โห้ ทั้งหญิง ทั้งชาย ประมาณสิบกว่า ช่วยกันทำของหวาน ขนมปัง เขาก็พาเราไปหาคนที่ทำแซนวิช ก็พากันขึ้นไปทำแซนวิชครัวข้างบน ก็มีหัวหน้าอีกคนช่วยทำอยู่ พวกเขาProfional ตัดขนมปังทำแซนวิชนี่ฉับ ฉับ เร็วมากเลย แล้วก็ดีนะ (แบบว่าคนเขาทำมานานแล้วอ่ะเนอะ) ก็เริ่มทำกันตั้งแต่ตีสี่ ทำแชนวิชเสร็จก็ เตรียมของทำแซนวิชพรุ่งนี้ต่อ หัวหน้านั้นก็เป็นคนฝรั่งเศล สังเกตุได้ กำมองแบก พูดชัดมาก ภาษาเยอรมันพูดไม่เหมือนเจ้าของภาษาอ่ะ ลุงที่ทำแซนวิชเป็นคนโปรตุเกส ครัวทั้งมีแต่ฝรั่ง มีคนศรีลงกาอีกคนล้างจาน ผู้ชายอีกสองคนคนอีนเดียศรีลังกานี่แหละ มารับของ คนส่วนใหญ่ในครัวเป็นหนุ่มสาวชาวสวิสทั้งนั้น ที่เห็นเป็นต่างประเทศก็มีลุงที่ทำแซนวิชนี่กับ คนศรีลังกาที่ล้างจาน กับหัวหน้า(อาจเป็นสวิสฝั่งฝรั่งเศลก้ได้ ไม่มีเวลาสัมภาษณ์อ่ะ) พอทำอะไรทุกอย่างเสร็จ เจ็ดโมงครึ่งมั่ง เขาก็บอกให้เราไปที่ห้องสำนักงาน ลุงเจ้าของที่สัมภาษณ์ก็บอก ทางทีมงานตัดสินใจเลือกผู้หญิงอีกคนหนึ่ง เขาก็ช่วยค่าเดินทาง ยี่สิบฟรัง เราก็รับมา เราก็ยิ้มไว้นะ เราก็ได้ไม่ได้มีค่าเท่ากัน เหมือนมาประกวดร้องเพลงอะไรอย่างไงอย่างงั้น(ก็ว่าไปนั้นอ่ะนะตามประสาคนชอบเมาท์ หุ หุ) เขาถามว่าจะเอาครัวกลับไปกินบ้านเปล่า เราก็คิดแป็บหนึ่ง(คิดว่าจะเอากี่อันดี) เราก็บอกว่าเอา เขาถ้าจะเอากี่อัน เราก็ห้าอันกำลังเหมาะ ก็เออ จากกันด้วยดีอ่ะ เราก็ยิ้มอ่ะ มีอะไรก็ยิ้มสู้ไว้ก่อน เราก็ทำได้นะ แต่คนอื่นที่คล่องกว่าก็ต้องได้งานไป รับคนเดียวอ่ะ เราก็ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร จริง จริง ค่าจ้างมีต่ำกว่า ที่เราทำที่แรกหน่อยหนึ่งด้วย แล้วก็เราก็ไม่ใช่ว่าจะสนใจงานด้านเบอเกอรี่อะไรเท่าไรหรอก แต่ที่สมัครไปเพราะเห็นว่ามันใกล้บ้านและเป็น เวลาที่เราสามารถทำได้ ก็เลยสมัคร ได้ไม่ได้มีค่าเท่ากัน ถ้าว่าเป็นประสบการณ์การ schnupper ก็ยังได้ตังค์อีกยี่สิบฟรัง กับ ครัวซองอีกห้าอันอ่ะ หุ หุ ทุกอย่างมันก็มีทำได้และได้ โลกนี้ก็ไม่ใช่ว่าเราจะเจ๋ง อยู่คนเดียวซะเมื่อไร คนอื่นที่เก่ง ที่คล่องกว่าเราก็ยังมีอีกเยอะ ก็ต้องฝึกจิตใจด้วยในด้านการยอมรับความจริง กลับบ้านไม่โศกไม่เศร้าอะไรหรอก เอาครัวซองว่าไว้ในครัว พุ่งหัวนอนหลับเลย ก็บอกสามีว่าไม่ได้นะ ครัวซองอยู่ในครัวไปกินด้วย สามีบอกไม่ได้ก็ดี จะได้ไม่ต้องตื่นเช้า แค่ทำที่แรกก็เต็มแล้ว เลี้ยงลูกดีดี เรียนดีดีแล้วกัน แล้วเขาจะได้ไม่ต้องมานั่งรอเรากลับตอนเช้าด้วย เขาจะตื่นมาอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานได้เลย วันนี้เวรกรรม ง่วงก็ง่วง ลูก ก็กวน (คนจะนอนอ่ะเนอะ ) ก็ได้พักบ้าง ตอนนี้ก็ค่อย ค่อยฟื้นแล้วหละค่ะ วันนี้ตอนเย็นไปเรียนต่อ ดีว่าอ่านเตรียมไว้แล้วค่ะ...ตอนนี้ก็พักก่อน .. (ไม่ค่อยจะพักสักเท่าไรค่ะ พักไปด้วยเลี้ยงลูกไปด้วยอ่ะ) ไปพักต่อก่อนนะค่ะ :-) หุ หุ
ก่อนอื่นขอชมคุณบัวขาวก่อน แล้วตามตัวชมสามีคุณบัวขาว แหมเป็นนักสู้ผู้ยิ่งใหญ่จริงๆ ไม่ได้ไม่เป็นไรยิ้มไว้ ไม่มีคำว่าขาดทุนเมื่อสมัครงานไม่ได้ เรามีแต่ได้กับได้อยู่แล้วไม่ว่าจะคิดด้านใด ได้เรียนรู้วิธีการหางาน วิธีการเขียนจดหมาย วิธีการพูดเวลาสัมภาษณ์ได้รู้จักคนเพิ่ม ได้ตังค์20ฟรังค์กับขนม และได้เรียนรู้คำว่าผิดหวัง และเท่านั้นยังไม่พอได้เรียนรู้ที่จะยอมรับมันให้ได้ จริงอย่างที่คุณบัวขาวว่า เราเก่งแล้วแต่บางทียังมีคนเก่งกว่าเราอีก ดังนั้นอย่าเลิกที่จะเรียนรู้ในทุกๆด้าน คุณบัวขาวทำดีที่สุดแล้วเหมือนสามีคุณบอกคุณนั่นละ ต่อไปขอชมสามีที่อยู่ข้างๆให้กำลังเสมอน่ารักจริงๆ อ่านแล้วคิดถึงตอนที่เทวีไม่ได้งานเหมือนกันสามีเทวีก็อยู่ข้างๆและบอกว่าไม่เป็นไร วันนี้ไม่ได้วันหน้าต้องได้ วันนี้ยังมีความรู้ไม่พอหรือยังดีไม่พอให้เรียนอีก ให้ขยันอีก เทวีน่ะ เก่งไม่กลัวกลัวขยันค่ะ แล้วยิ่งถ้าทั้งเก่งทั้งขยันเหมือนคุณบัวขาวแล้ววันนี้ไม่ได้วันหน้ายังไง๊ยังไงมันต้องได้ จริงไหมพวกเรา
คุณเทวีขอบคุณค่ะ :-) ตั้งแต่มาอยู่สวิสได้เรียนรู้หลายอย่างเพิ่มขึ้น ทั้งด้านภาษา ทั้งฝรั่ง(อย่างฝรั่งทำไมถึงชอบนอนอาบแดด ไม่เคยจะรู้เลยว่าบ้าน ว่าเมืองเขาเป็นแบบนี้ไม่ค่อยมีแดด พอได้มาอยู่ถึงเข้าใจฝรั่งมากขึ้น ) ได้เรียนรู้การหุงข้าวโดยหม้อ (ที่เมืองไทยมีหม้อหุงข้าวตลอด มาอยู่กับสามี เมียจะกินข้าวทำไง ช่วยกันหุงข้าวในหม้อ อืม ก็กิน) ได้เรียนรู้การเลี้ยงลูก (เป็นการเรียนรู้ที่ยิ่งใหญ่ และเหน็ดเหนื่อยมาก )
เมื่อวานไปเรียนแบบเบลอ เบลอ ง่วงนอนมากกกกก แต่ก็พยายามสามชั่วโมงนั่งฟังให้มันจบ นั่งรถไฟกลับบ้านไม่ไหวหละ โทรบอกให้สามีมารับที่สถานีรถไฟที่บ้าน (ทุกทีจากสถานีรถไฟที่บ้านจะเดินกลับเอง) สามีก็มารับ มาถึงก็ตรงไปนอนอีกตามเคย เจ็ดโมงแต่งตัวลูก ลูก ไปเนอร วันนี้ฟิตดีแล้ว ลูกไปเนอรก็หาอะไรกิน ทำการบ้านบัญชี ตั้งแต่ลูกไปเนอรจนถึงบ่ายสอง ถึงมาพัก ชอบเรียนวิชาบัญชีมาก สนุกดีค่ะ ทำแบบฝึกหัดบัญชีสนุก Betrie Kunden ไว้อ่านวันอื่น พักแป็บเดียวเดี๋ยวก็ต้องไปจ่ายตลาดอีกแล้ว เหออออ ไม่ไปจ่ายก็ไม่มีอะไรกิน ตู้เย็นโล่งเชียว.....มองดูตารางทำงาน อีกทีวันอาทิตย์ ตีหนึ่งอีกแล้ว พระเจ้าช่วยกล้วยทอด ถ้าทำทุกวันฉันคงแย่แน่ แน่ ....
ตีหนึ่งอีกแล้วเมื่อคืน พระเจ้าช่วยกล้วยทอด เดี๋ยวพรุ่งนี้ตีหนึ่งอีกวันเดียว สำหรับเดือนนี้หลังจากนั้นก็เวลาปกติด สบายแล้วเรา ทนเอาหน่อย ทนเอาหน่อย (เป็นกำลังใจตัวเอง หุ หุ) ตอนนี้ใช้เงินไม่สุรุ่ยสุหร่ายหละ รู้แล้ว่ากว่าจะได้มามันเหนื่อยนะ......
วันนี้ต้องทำงานสองรอบค่ะ รอบเที่ยงบ่าย กับ รอบเย็นถึงดึก เดี๋ยวก็กลับไปทำอีก (ตีหนึ่งอีกแล้วครับท่านงานนี้) เมื่อกี้แวะไป ซื้อถั่ววาซาบิมา คอปใกล้บ้านเรารับสมัครงานแคเชียร์อีกแล้ว เมื่อกี้ว่าจะเขียนจดหมายสมัครไปหละ เขายังไม่มาลงในเว็ปเลย เดี๋ยวตอนขาไปทำงานจะไปจดเมล์ที่หน้าร้านเขาอีกที่ บ้านเรานี้ถึงแม้จะไม่กว้างขวางเท่าไร แต่ก็ใกล้ที่ทำงานหลายที่ ทำให้เราเวลาเขียนจดหมายสมัครงานไปจึงถูกเรียก หุ หุ (เด็กเส้น)
คิดไปคิดมาเราว่าเราคงไม่หาสมัครงานที่อื่นในตอนนี้แล้วหละค่ะ เพราะที่ทำอยู่ตอนนี้มันดีตรงด้านเวลา เลือกเวลา เลือกวันทำงานได้ (เพียงต้องคุยกันให้เข้าใจเท่านั้นเอง ตอนนี้ก็ลงตัวแล้ว) และก็อยู่ใกล้บ้านด้วย ถ้ามีบางทีเลิกดึกสามีก็ไปรับได้ พาครอบครัวไปกินอาหารสาขาอื่นก็ได้ ได้ลดห้าสิบเปอร์เซนต์ทั่วประเทศ (วันนี้ก็พึ่งพาลูกไปกินมา ดีจริง จริง) งานก็ไม่น่าเบื่อ มีงานให้ทำตลอดเวลา คิดว่าจะอยู่ที่นี่ไปอีกนาน ถ้าลูก ลูก เข้าโรงเรียนแล้วค่อยว่ากันใหม่
บัตรโทรศัพท์ Dek Nork บัตรโทรศัพท์ของคนไทยที่ช่วยประหยัดค่าโทรกลับเมืองไทย อัตราค่าโทรแค่ 0.57 สตางค์ / นาที สนใจเป็นตัวแทนจำหน่าย ติดต่อ สุพรรษา 0894529444 อีเมล์ s.tijai@iplayinfo.com
ทำงานมาจะสองเดือนแล้วค่ะ รู้สึกดีดับที่ทำงานค่ะ เพื่อนร่วมงานก็ตลกค่ะ แล้วก็ช่วงสุดสัปดาห์ หนาวอย่างงี้ไม่รู้จะไปที่ไหน ก็ที่ทำงานเป็นพึ่งที่ดีสำหรับเราค่ะ ช่วงสุดสัปดาห์ก็ให้สามีจัดโปรแกรมเลี้ยงลูกเองบ้าง ก็เปลี่ยนบรรกาศกันไปค่ะ ลูกก็บอกพ่อทำงานบ้างแม่ทำงานบ้าง เปลี่ยนกันดูแลลูก กลับบ้านมาลูกก็รายงานวันนี้พ่อพาไปเดินที่ไหน ทำอะไรให้กิน ลูกมีเวลาอยู่กับพ่อมากขึ้นด้วยค่ะ ........เรียนเข้ามาได้เดือนกว่าแล้วนะค่ะ วันนี้ก็มี Test ย่อยค่ะ พระเจ้าช่วยกล้วยทอด ผ่านค่ะ :-) ได้ 4.4 คะแนนจากคะแนนเต็ม 6 เพื่อน เพื่อน จะบอกไรให้เวลาเรียนภาษาเยอรมันต้องตั้งใจเรียนดี ดี นะค่ะ ไม่งั้นเวลาเรียนอย่างอื่นนี่เสียเปรียบเขาค่ะ ในห้องเรียนมีสิบเอ็ดคน คนสวิสหก เยอรมันสาม ตรุกีหนึ่ง แล้วก็เราเอง ตรุกีนี้ก็ขอโทษเด่งภาษาเยอรมันมากค่ะ ครึ่งประเทศตุรกีพูดภาษาเยรมันได้ดีนะค่ะ ข้อสอบเป็นภาษาเยอรมันเวลาทำเท่ากัน .....เหอ....คงไม่ได้Top ค่ะClass นี้ เอาเป็นให้มันสอบผ่านก็เอาวะ ...แต่ก็จะพยายามทำให้ดีที่สุดค่ะ แต่Test ครั้งนี้ยังไม่ได้เตรียมตัวเต็มที่ค่ะ ก็นั่นแหละผิดที่ตัวเราเองดันติดละครอ่ะ โธ่...เอ๋ย
วันนี้สอบเก็บคะแนนมิทเทอมไปสองวิชาค่ะ Betrieb kunden กับ บัญชี
บัญชีสบายมาก ผ่านฉลุย น่าจะได้เต็ม
แต่ Betrieb kunden ขนาดฝรั่งเจ้าของภาษาออกมาว่ายากกันทุกคน แล้วเราจะไปเหลือเรอะ
ก็ตอนนี้สรุปสอบไปแล้วสามอย่าง
word 2003 สอบแล้ว ได้ 4.4 จาก 6 คะแนน (ก็ยังดีวะ)
บัญชี รอผลสอบอยุ่
Betrieb knden รอบผลสอบอยู่
Power point สอบจันทร์
ข้อสอบที่สอบไปนั้น เก้าสิบเปอร์เซนต์เป็นเขียนหมด ไม่ใช่เขียนแบบนกแก้ว นกขุนทองด้วย ให้เขียนจากความเข้าใจ เหอ เหอ อยากรู้ผลสอบไว ไวจัง
คุณบัวขาวเรียน Handelsschule ปีหนึ่งใช่ไม๊คะ
ถ้าใช้เมล มาหาหน่อยนะคะหรือแอดคุยก้อได้คะ
แล้วเจอกันนะคะ
เม
คุณ เม ... ค่ะเป็น Bürofach Diplom ค่ะตอนนี้ หนึ่งปีค่ะ เมลเราค่ะ
cuttocutto@yahoo.com
สอบ Power point ไปแล้วค่ะเมื่อวาน ได้ 4.4 จาก 6 คะแนน (อีกแล้ว) ไม่อ่านข้อสอบดี ดีเองอ่ะค่ะ เลยได้แค่นี้ เวรกรรม ก็ยังดีที่ผ่าน (ปลอมใจตัวเอง)
พรุ่งนี้ประกาศผลคะแนนมิดเทอม วิชาบัญชี กับ Betrieb Kunden พระเจ้าช่วยกล้วยทอดจะเป็นยังไงน่า
แล้วก็ปิดเทอม....สองอาทิตย์.....
กรอบ แกบ กรอบ แกบ มาแล้วค่ะ
วันนี้ประกาศผลสอบ สองวิชาแล้วค่ะ ผ่านค่ะ หุ หุ
สรุป
Word2003 4.4 จาก 6 คะแนน
Power point 4.4 จาก 6 คะแนน
ฺBetrieb kunden 4.5 จาก 6 คะแนน
บัญชี 5 จาก 6 คะแนน
เหอ....ผ่านหมดแล้ว ....โล่งดีจัง
ตอนนี้ปิดเทอมสองอาทิตย์ ยูปปี้ ..... ดีจริงจริง
สวัสดีค่ะพี่ๆ
ชื่อหวานนะค่ะ อยู่ kanton aargau มีร้องขอรบกวนถาม
มีงานประจำ หรือชั่วคราวให้ทำบ้างใหมค่ะ
หวานพอพูดภาษาเยอรมันได้นิดหน่อยค่ะ กำลังเรียน
อยู่บ้านเฉยๆ ทั้งเบื่อ ทั้งเซ็ง เหงาด้วย เฮ้อ
ไม่ทราบว่าพี่ๆมีงานอะไรให้ทำบ้างค่ะ
รบกวนด้วยค่ะ
0794564488
kamaree_wae@swissonline. ch
ขอบพระคุณค่ะ