**ไม่บ่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ**
ถึงบ่นไปก็ไล้ฟ์บอยยยยยยยยยยย
ช่วง2วันที่ผ่านมา..............ข้อยเหนื่อยมั่กๆ..วิ่งขาขวิด..
อย่างกับนักร้องออกKonzerte - Tourneen
ตั้งวงนักร้องขยับคอหอยๆแบบลุง
ไหนจะหาหมอ..อันนี้เซ็งมากกกกเพราะแผลยังแฉะไม่แห้ง
และไปหาลุง
**7.กพ.07**
ช่วงเช้าลุงเข้ารับการเฉือนกระดูก
และหมอต้องดึงกล้ามเนื้อที่ขาดเข้ามาเย็บให้เข้ากัน
ป้าเดินไปมาและติดสินบนไปทั่วไม่ว่าจะเป็นพระแม่กวนอิม
ปู่โต...ซึ่งถ้าเป็นคนธรรมดาก็จะพูดว่าตรูละเบื่อสูมากจริงๆ
ติดสินบนทุกครั้งแต่ไม่เคยแก้...
ป้านั่งด๊อกแด๊กไม่รู้จะทำอะไรใจมันหล่นไปที่ตาตุ่ม...
นึกกลัวลุงจะบอกหมอผ่าไหล่ผิด(ลืมสั่งแกตอนที่โทรไป)
รอนานมากกกกกกกกกกกกกกกก(ที่บ้าน)
เวลาประมาณ10โมงกว่าๆหมอโทรมาบอกว่าลุงซำบายไปแล้ว
สะดวกโยธินผ่านฉะลุย..ถ้าจะมีอะไรฝากบอกก็บอกมาจะบอกลุงให้
ป้าก็เลยบอกว่า...ฝาก*๊สลุงไปก็แล้วกัน...
*๊สแปลว่าอะไรแปลกันเองก็แล้วกัน..
ป้าดีใจมาก.............เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ลุงไม่ซี้ๆๆๆๆๆๆๆและให้ป้าได้เป็นชาวเกาะต่อไปได้อีก....
เขียนถึงตอนนนี้เริ่มซึม....วุ๊ยส์ๆๆๆๆๆๆๆ
นึกถึงจำนวนตัวเลขที่จะเข้าพักต่อวันกับลุง...อยากบร้าๆอีกแล้วตอนนี้
และเฮ้อยังไม่ได้แก้บนปู่โตกับพระแม่กวนอิมเลย..สงสัยยกยอดรวมกันคราวหน้า
**กระทู้นี้เป็นกระทู้เดิมหมายเลข 0491 ห้อง openroom (เผื่อใช้ในการค้นหา)**
ลุงนอนอยู่ข้างล่างจนเวลาประมาณ13.30น.
ก็โทรมาด่า....ลิ้นยังคับปากอยู่เลยยังด่าได้อีก
ถ้าลุงยังด่าได้แบบบนี้แปลว่า..อยู่สู้โลกต่อไปได้ไม่ต้องเป็นห่วง
แกด่าว่าโทรมาจนจะไม่โทรแล้วทำไมไม่รับสาย
ตั้ง1ชม.ครึ่ง.....
ป้าเลยบอกไปว่าวางหูโทรศัพย์ไม่ดี
ถ้าแกรู้ว่าคุยกับเพื่อนสงสัยคงด่ามากกว่านี้แน่ๆ
ป้ามัวเม้าส์กับเพื่อนเม้าส์จนน้ำลายเป็นฟองเลย
เพื่อนคนนี้แกมีฐานะแต่ชอบทำตัวกระจอก...
ใครไม่รู้ก็นึกว่าแกเป็นคนเลี้ยงลูกมาดามทั้งๆที่เป็นลูกแกเอง
แกสวยแต่ชอบทำตัวโทรม..วันนี้ขอเผาเพื่อนซะหน่อยคงไม่ว่ากันนะ
เพราะถึงเผาอย่างไรก็ก็ไม่รู้หรอกเพราะไม่มีเวลาเข้ามาเล่นเน็ท
วันๆได้แต่จดจำนวนตัวเลข..เห็นแล้วเหนื่อยหัวใจแกจดซ้ำไปซ้ำมา
หลังจากไปหาหมอมาเรียบร้อยแล้วก็รีบไปหาลุงที่โรงพยาบาล
เจอลุงนอนกอดหมอนสีน้ำเงินมีด้ามสำหรับกดขยับนิ้ว
สีจ๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบมากกกกกกกกกกป้าเห็นแล้วชอบจริงๆ
ไหล่มีแต่ยาทิงเจอเหลืองไปหมด...มีเครื่องอะไรห้อยวุ่นวาย
ป้าร้องทักแกอะหอย...(แปลว่าฮัลโหล)
แกไม่ด่าแล้วตอนนี้สงสัยด่าจนลืมไปแล้วหรือยังเบลอจาก
อาการสลบก็ไม่รู้....
เพอเห็นหน้าป้าดีใจมากนึกว่าเห็นหน้าสุดที่เลิฟ..
ทีไหนได้บอกว่าปวดฉี่มากกกกกกกก..และรอให้ป้าบำบัดทุกข์บำรุงสุขให้
ลุงแกจะไม่ชอบให้พยาบาลทำหน้าที่ที่เสี่ยงกับเรทอาร์แบบนี้
เพราะความอาย..แกจะรอให้ป้าทำดีกว่า..
ตกลงมาบอกว่าทุกอย่างผ่านไปด้วยความตื่นเต้นระทึกใจ
ที่ตื่นเต้นเพราะป้ากลัวไม่มีคนเลี้ยงไง.....
ทู้ใครที่ป้ายังไม่ได้เข้าไปตอบเพราะไม่มีเวลาเลย
ถ้ามีจะเข้าไปแจมนะ....
โอมี่ดีใจกับลุงและป้านะคะ ที่ทุกอย่าง o.k และจะเข้ามาแจมบ่อยๆ เพราะเดี๋ยวนี้โอมี่ไม่ได้ทำงานแล้ว ออกมาเป็นชาวเกาะ ช่วงนี้สุขภาพไม่ค่อยดี(สงสัยแก่แล้ว)โอปี่(สามี)เลยให้ออกมาพักผ่อน แหะๆค่อยยังชั่วหน่อย ตอนนี้เลยเป็นแม่หมูเลย เพราะน้ำหนักเริ่มจะแซงหน้าสามี ไม่แน่นะคะบางทีอาจเจอกันที่ในเมืองก็ได้ Bern แล้วป้าจะบอกว่า เฮ้ยใครป้ากันแน่ เพราะโอมี่เป็นคุณย่าแล้ว ฮิๆ ขอให้ป้าและลุงจงมีสุขภาพแข็งแรงตลอดไปจ้า
สวัสดีค่ะป้าพอล เปิ้ลดีใจกับป้าด้วยที่การผ่าตัดของลุงผ่านพ้นไปด้วยดี อย่างนี้ป้าคงหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งแล้วไช่ไหมคะ ลุงคงจะเป็นคนที่แข็งแรงมากนะคะ ยิ่งได้พยาบาลพิเศษส่วนตัวอย่างป้านี่ น่าอิจฉาลุงจริงๆค่ะ ขอให้ลุงฟื้นตัวจากการผ่าตัดเร็วๆนะคะ
ขอบคุณสำหรับการตอบและเวลคัมค่ะ วันนี้เปิ้ลจัดกระเป๋าเดินทางเสร็จแล้ว ส่วนหนังสือตำราภาษาเยอรมัน รวมทั้งชุดแต่งงาน (ชุดไทย) ของเปิ้ลและของแฟน ก็จัดส่งพัสดุไปล่วงหน้าแล้ว อาทิตย์ที่ผ่านมาก็ไปเจอเพื่อนๆและเลี้ยงส่งกันเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ก็ใช้เวลาที่เหลือ อยู่กับแม่ให้มากที่สุด คุณแม่ของเปิ้ลคงจะคล้ายๆกับคุณแม่ของป้าพอลนะคะที่คอยช่วยเหลือ สนับสนุนและร่วมหัวจมท้ายกับลูกสาวคนนี้มาโดยตลอดเวลา 30 ปี....... เหลืออีก 3 วันก็จะบินแล้ว ตื่นเต้นจังเลยค่ะ ขอบคุณป้ามากนะคะ สำหรับคำอวยพรในการเดินทางและชีวิตคู่ เปิ้ลอยากมีชีวิตคู่ที่น่ารักเหมือนคู่ของลุงกับป้าจังเลยค่ะ ได้เข้าไปอ่านกระทู้เก่าๆของป้าแล้ว อ่านแล้วสนุกและซึ้งมากค่ะ........ ใกล้ฤดูใบไม้ผลิแล้ว ขอให้ป้ากับลุงหายดีเร็วๆนะคะ จะได้ไปเที่ยวเดินเขาและถ่ายภาพสวยๆมากฝากกันอีก
เมื่อวานคุยกับฝ่าน ฝากเยี่ยมป้าและโรเบิร์ตด้วยนะคะ
หายเร็วๆกันทั้งสองคนนะคะ