สวัสดีป้าพอลและทุกๆคนใน webboard วันนี้มาแนะนำตัวค่ะ ชื่อสิ อยู่ ennetburgen ค่ะไปๆมาสวิสก็เกือบจะ3ปีและตัดสินใจแต่งงานได้เกือบ2ปีแล้วหลังแต่งงานก็ยังไปๆมาๆ ตัดสินใจอยู่ที่นี่ได้ 8 เดือนแล้ว ทำงานนวดอยู่ที่บ้านลูกค้าส่วนใหญ่สามีและแม่สามีหามาให้ก็ดีนะป้าพอลเพราะอาทิตย์1ก็ 3หรือ4คนก็เลยไม่เหงา เป็นคนมีโลกส่วนตัวสูง ชอบอยู่บ้าน ไม่ชอบเที่ยว ไม่ชอบช้อบปิ้ง เดือนหรือสองเดือนจะออกไปเจอเพื่อนคนไทยที่สนิทหน1 ยังงัยก็ฝากเนื้อฝากตัวกับทุกๆคนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
**กระทู้นี้เป็นกระทู้เดิมหมายเลข 0409 ห้อง openroom (เผื่อใช้ในการค้นหา)**
สวัสดีค่ะคุณสิ
ดีใจค่ะที่ได้รู้จัก...เมืองที่คุณอยู่Ennetbürgen..ยังไม่เคยไปเลยค่ะ
อยู่Kanton Nidwalden ใช่ไหมคะ?
ดีจังค่ะที่คุณทำงานอาชีพอิสระ
มีคนไทยหลายคนทำแบบคุณ
และคนไทยเราบางทีก็แถถมนวดต่อไปอีก
ป้าว่าดีนะคะและงานที่คุณทำหลบเลี่ยงภาษีได้
ป้าเห็นหลายคนทำแบบคุณและลูกค้าถ้าเรานวดบริการดี
ปากต่อปากจะบอกต่อๆกันไป
มาเล่าให้ฟังบ้างซีคะว่าชีวิตที่สวิตฯเป็นอย่างไรบ้าง
และเขตที่คุณอยู่มีคนไทยมากไหมคะ?
อย่าลืมแวะเข้ามาคุยกันบ่อยๆนะคะ
อ้อลืมถามไปว่าคุณรู้จักWebนี้จากไหนคะ?
...ถามมากจริงๆๆ
ใช่แล้วค่ะ ennetburgen เป็นKanton Nidwalden ที่นี่วิวสวยค่ะเพราะที่นี่ติดกับ Vierwaldstattersee สายเดียวกันที่ผ่านที่ลูเซิร์น แต่ที่นี่จะเป็นที่สิ้นสุดของแม่น้ำสายนี้พอดีที่นี่เลยมีหาดสวยๆไว้ให้อาบแดด ที่นี่มีคนไทยอยู่4คนค่ะแต่หนูไม่ค่อยรู้จัก(บอกแล้วหนูไม่ชอบสุงสิงกะใคร) หนูรู้จักเวปนี้จากเวป Mthai มีใครคน1ไปโพสต์ไว้ว่า เวปคนไทยในสวิส ก็เลยลองเข้ามาดู เพราะปกติถ้าไม่ได้ทำอะไรจะเล่นเน็ตค่ะจนสามีรำคาญ จนต้องซื้อคอมให้ใช้ต่างหากคนเดียวอีกเครื่อง
อยู่ที่นี่ก็สบายดีค่ะเรื่อยๆ ไม่ค่อยเหงาเพราะสามีดูแลเทคแคร์ตลอด ครอบครัวพี่น้องของสามีก็อยู่ใกล้ๆกันทุกคนดูแลและเทคแคร์ดีมากๆอาจเพราะไม่มีลูกสาว แต่ก็มีห่วงบ้างนะคะคือลูกชายอยู่ที่เมืองไทยค่ะ(เราให้แกตัดสินใจว่าจะอยู่ที่ไหน) หนูไม่อยากบังคับลูก
ชีวิตที่นี่เรื่อยๆค่ะ แต่ไม่ชอบมากๆเลยอย่าง1คือการออกงานสังคมกับสามีค่ะป้าพอลคะถ้างานปาร์ตี้ธรรมดาเฮฮาก็พอถูพอไถ แต่ประเภทงานของผู้หลักผู้ใหญ่ใส่สูทผูกไทเนี่ยไม่ชอบเอามากๆเลย อย่างเมื่อเร็วๆนี้ ไปงานเลี้ยงผู้ใหญ่ท่าน1ที่ดูแล ennetburgen จัดงานเลี้ยงที่ Fürigen Hotel เกือบตายค่ะฉีกยิ้มจนหุบไม่ลงจนต้องไปห้องน้ำนวดปากตัวเองอยู่พักใหญ่ จนตอนนี้สามีเริ่มน้อยใจที่ไม่ค่อยออกงานกับเขา
เขียนซะเยอะเลยขี้เกียจอ่านเปล่าค่ะถ้าป้าพอลมีอะไรแนะนำก็แนะ นำด้วยแล้วกันนะคะ ถ้าผ่านมาแถวนี้ก็แวะทักทายกินข้าวกินน้ำก่อนก็ได้นะคะยินดีต้อนรับค่ะ ที่นี่เราอยู่2คนและก็มีลูกสาว1ตัว(น้องหมา)
มีรูปมาให้ดูค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ คุณ สิ เราอยู่ คันโตว์ชวีส อยู่สวิสมาจะ 6 ปี แล้ว
เพิ่งได้สวิสพาสเมื่อไม่นานมานี่เอง กว่าจะได้แทบตาย ต้องหาคนเชนต์การรันตีตั้ง 8 ครอบครัวแนะ เพราะปกติ ก็ไม่รู้จักใครเลย
เป็นคนมีโลกส่วนตัวสูง ค่อนข้างมากเหมือนกันคะ แถบเราอยู่มีคนไทยอยู่ 3ครอบครัว แต่เราก็ไม่ได้คบกับใครสักคนเหมือนกัน
เพราะไม่ค่อยมีเวลานะคะ ตอนนี้เราก็ทํางานโรงงาน ทํางานโรงงาน
เดือนหน้าก็ครบ 3 ปี แล้วคะ ชีวิตก็เรื่อยๆมีความสุขดีตามอัตภาพ
ครอบครัวเรา อยู่กัน 4 ชีวิตคะ เราอยู่กะแฟน และลูกชาย 2 ตัวคะ
ลูกชายเรา ชื่อ ร๊อกกี้ กะ โจโจ้ คะ ชนมาก อิอิ บรรยายมาชะนาน..
อยากบอกว่ายินดีเป็นเพื่อนคุยทางเนทนะคะ
สวัสดีจ๊ะมิโกะ
ก่อนอื่นขอแสดงความยินดีด้วยที่ได้สัณชาติสวิสเรียบร้อยแล้ว
เวลาผ่านไปไวจริงๆ..
ไวจนน่าใจหาย(เริ่มรู้สึกว่าตัวเองจ๊าบน้อยลงทุกวัน)
น่าสนใจมากจริงทีมิโกะเล่ามาถึงการทำเรื่องยื่นขอสัณชาติสวิส
ป้าอยากให้มิโกะเข้ามาเขียนแบ่งปันข้อมูลถึงเรื่องการยื่นทำ
ตั้งแต่เริ่มแรกเลยเพื่อเป็นวิทยาทานอันมีประโยชน์เหล่านี้
ซึ่งเป็นข้อมูลสำหรับคนรุ่นต่อไป..ซึ่งเป็นวิทยาทานอันมีค่าที่สุด
ถ้ามิโกะว่างช่วงไหนค่อยเข้ามาเขียนก็ได้
**ตั้งทู้ใหม่เขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้**
ป้าต้องขอโทษด้วยถ้ารบกวนมิโกะเกินไปนะ..
เพราะเหมือนมัดมือชกเลยขอขอบคุณมาก......
สวัสดีค่ะคุณสิ
รอดูรูปค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ Pall
คุณสิคะ ยินดึต้อนรับน้องใหม่อีกท่านค่ะ เข้ามาเยี่ยมเยียนบ่อยๆนะคะ
สวัสดีจ๊ะมิโกะ อย่างที่คุณ Pall ว่านั่นแหละเอาข้อมูลเรื่องการขอสัญชาติสวิสมาแบ่งปันเป็นวิทยาทานให้น้องๆและเพื่อนๆหน่อยค่ะ และจะได้เป็นความรู้เพิ่มเติมสำหรับรุ่นจ๊าบน้อยที่ไม่ต้องขอสัญชาติดัวย
เข้ามาสวัสดีด้วยคนค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณสิ ปังเพิ่งมาอยู่ใหม่ คล้ายๆกันคือ โลกส่วนตัวสูง ยังไม่มีเพื่อนคนไทยตัวเป็นๆ ที่นี่เลย มีแต่เพื่อนๆ ที่บ้านนี้ และมีป้าพอลใจดี พูดถึงเรื่องนวดน่าสนใจนะคะ เพราะว่าปังก็มีใบรับรองจากกระทรวงสาธารณสุข 150 ชม ปังไปเรียนมาเมื่อ 2 ปีที่แล้ว และก็มีประสบการณ์พอสมควรเพราะไปฝึกนวดอยู่กับร้านของอาจารย์ท่านหนึ่ง แต่ที่เนี่ยยังไม่เคยทำเลยค่ะ มีแต่นวดฟรี ให้คนที่บ้าน ของคุณดีจังมีแผนกหาลูกค้าให้ด้วย ยังไงก็ขอให้มีลูกค้าเยอะๆนะคะ
สวัสดีคุณมิโกะด้วยคน เข้ามาโหวด ให้เขียนเรื่องพาสสวิสค่ะ จะรออ่านนะคะ
สวัสดีคุณตุ้มด้วยคนค่ะ
สวัสดีค่ะคุณมิโกะ ป้าพอล คุณตุ้ม และก็ คุณpangya เป็นงัยบ้างค่ะวันนี้ อากาศดีๆอย่างงี้ไปเดินเล่นที่ไหนหรือเปล่า
คุณมิโกะมีskypeหรือเปล่าค่ะถ้ามีว่างๆต่อเข้ามาคุยกันก็ได้นะที่ rolinong เพราะไม่ได้เล่นmsn สามีไม่ชอบให้เล่นค่ะน่าอิจฉาจังเลยมีลูกชายตั้ง2ตัว ลูกสาวสิ นะเป็นหมาขี้เหงาและขี้อ้อนมากๆอยู่ตัวเดียวไม่ได้เลย อยู่ตัวเดียวที่ไหร่เป็นต้องหอนทุกที จนบางทีเพื่อนบ้านมีจดหมายฝากด่าตรงช่องรับจดหมาย
คุณpangya น่าจะลองทำที่บ้านดูนะคะเพราะเคยนวดมาก่อนน่าจะง่ายของสิเองไปเรียนมาเมื่อกลางปีกลายเองและไม่เคยทำงานมาก่อน(สามีติดนวดมากก็เลยไปเรียนซะเลย)อาศัยช่วงแรกนวดให้สามีและพ่อแม่สามีก่อนเป็นการออกกำลังพอเริ่มชินแล้วสามีและแม่ก็ บอกเพื่อนๆเขาให้มานวดก็เรื่อยๆค่ะสนุกดีบางทีคนแถวนี้อยากกินอาหารไทยหรืออยากจัดปาร์ตี้อาหารไทยเขาก็เรียกใช้บริการ ก็ดีนะ ไม่เหงา
อยู่ที่นี่ใช้ชีวิตแบบพอเพียงค่ะ เดินตามรอยในหลวงค่ะ
ขอโทษป้าพอลด้วยค่ะโพสต์รูปไม่ขิ้นเลย ว่าจะโชว์ความสวยของตัวเองซะหน่อย
ปังก็อยากทำค่ะ แต่คนที่บ้านบอกว่ายังไม่อนุญาติ เพราะตอนที่ทำกับอาจารย์ที่เมืองไทยมีแต่ลูกค้าผู้หญิงค่ะ เลยได้ทำ ก็คุยๆ อยู่เหมือนกันว่าอยากทำ รับเฉพาะลูกค้าผู้หญิงได้มั๊ย พี่เค้าก็หาเรื่องบอกว่าเรียนภาษาให้เก่งก่อนเถอะ (จริงๆ แล้วผิดจรรยาบรรณนะ เลือกลูกค้าเนี่ย) จะน่าเกลียดมั๊ยคะ ถ้าปังอยากถามเกี่ยวกับเรื่องราคาและระยะเวลาที่นวดต่อครอส์น่ะค่ะ อยากทราบไว้เผื่อวันหนึ่งข้างหน้าจะได้ทำบ้าง ถ้าไม่อยากบอกก็ไม่เป็นไรนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
บอกได้ค่ะคุณปังนวดเท้าที่สิทำอยู่ก็ประมาณ40นาที 30 ฟรัง นวดไทยก็1ชั่งโมงก็ 45ฟรังค่ะ คือสิจะนวดที่บ้านสิเองสิยังไม่มีห้องโดยเฉพาะก็เลยไม่เรียกราคาที่สูงมาก ปกติที่เขาเปิดร้านกันจริงๆนวดเท้า50 นวดไทย70 ประมาณนี้หละ
และปกติคนที่มานวดจะเป็นคนที่สิและครอบครัวรู้จัก และสามีสิเองเขาจะไม่มากังวลเรื่อง ลูกค้า ชหรือญ เพราะ เขารู้ว่าสิเป็นคนยังงัยค่ะ
เรื่องภาษาสิเองไม่ได้ภาษาเยอรมันค่ะแต่สิจะเก่งทางภาษาอังกฤษตอนนี้กำลังหาที่ลงเรียนค่ะ
ที่สามีปังเขากังวลเพราะเขากลัวว่าคนอื่นๆ จะแปลความหมายเป็นอย่างอื่นน่ะค่ะ แหมนวดไทยเรานะ ที่ประเทศแถบนี้ดังจะตาย ก็รู้ๆ กันอยู่ ขอบคุณมากค่ะที่บอก แต่ปังไม่ได้เรียนนวดเท้ามาค่ะ ไม่ทราบว่าคุณสิเรียนจบจากที่ไหนคะ ถามอีกและ 55555
สวัสดีคะคุณสิ พึ่งมาสมัคเป็นมาชิกที่นี้เหมือนกันคะ อยู่ซูริก ยินดีที่ได้รู้จักคะ
สวัสดีค่ะคุณดา ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ
ถ้าคุณปังถามเกี่ยวกับเรียนนวด สิจบจากต้นตำหรับเลย ก็วัดโพธิ์งัย แต่คิดว่าถ้ากลับเมืองไทยจะไปเรียนเอาใบประกาศของกรมพัฒนาแรงงานและของกระทรวงสาธารณสุขค่ะ
สวัสดีค่ะคุณดาซูริก
สวัสดีค่ะคุณปัง
สวัสดีค่ะคุณสิ
ดีค่ะเข้ามาคุยกัน....ป้าอยากให้คนไทยที่พำนักอาศัยอยู่ที่นี่
ใช้ห้องนี้คุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเป็นจุดรวมกัน
คุยกันได้เลยไม่ว่าเรื่องอะไร..
หรือถ้ารู้อะไรหรือเจอข้อมูลอะไรเข้ามาเขียน
ถ่ายทอดเป็นความรู้วิทยาทานกัน
และไม่ต้องกลัวว่าจะมีการด่าหรือทะเลาะกันที่นี่..
ขอรับรองค่ะว่าจะไม่มีขึ้นอย่างเด็ดขาด
ยอมรับค่ะว่าเราเข้มงวดมาก..
และจะเข้ามาตรวจดูความเรียบร้อยตลอด.!!!
ต้องขอขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านหรือเข้ามาเขียนที่นี่
ล้วนแต่สุภาพและน่ารักทุกคนเลย..
และต่างก็มาช่วยกันแบ่งปันความรู้ความสามารถ
ตามประสบการณ์ของแต่ละคน...ที่ประสบหรือได้รับมา
ต้องขอขอบคุณอย่างจริงใจ...และอย่างมากจริงๆ...
เหลืออีกแค่2อาทิตย์กว่า...ป้าคงไม่ค่อยเข้ามาเขียน
หรือตอบ..หรือคุยด้วย....เพราะใกล้วันเดินทางแล้ว
ตอนนี้ทุกอย่างเรียบร้อยหมดแล้วทางเด้านเอกสารต่างๆ
และได้ตั๋วเครื่องบินมากอดเรียบร้อยแล้ว
ขอบคุณ คุณสิ มากค่ะที่เข้ามาตอบทุกคำถาม เสียดายนะที่อยู่ไกลกัน ไม่งั้นปังจะไปใช้บริการ เพราะปังชอบนวดมากเลยค่ะ ทุกวันนี้เวลาปวดเมื่อยก็นวดตัวเองและใช้ท่า ฤาษีดัดตนช่วยแต่ไม่สะใจเท่ากับมีคนอื่นนวดให้หรอกค่ะ ปังเป็นคนขี้เมื่อยน่ะ
ป้าพอล จ๋า นอนกอดตั๋วเครื่องบินน่ะ อุ่นมั๊ย อิจฉาคนจะไปเที่ยวจังเลย อย่าลืมเช็คเมล์ก่อนไปนะจ๊ะ
สวัสดีค่ะคุณปัง
น้องฮอทเมล์ป้าทรยศ เขียนตอบคุณไปหายหมดเลย
แล้วจะเข้าไปตอบ..ขอออกไปเที่ยวก่อนนะคะ
ช่วงนี้ป้าเข้าฮอทเมล์ไม่ค่อยได้เลยค่ะ
รอด๊ายยยยยยยย ค่ะ
สวัสดีคะทุกคน สวัสดีคะคุณ Pall ช่วงนี้อากาศยังดีอยู่นะคะ มีแสงแดดทุกวัน เวลาว่างๆไม่ทราบเพือนๆทำอะไรกันบ้างคะ เมือก่อนเป็นคนชอบถักนู้นถักนี้อยู่เรื่อยเลยคะ แต่เดียวนี้ไม่ไหวคะ เพราะว่าสายตาไม่ค่อยดี แต่เป็นคนที่ชอบทำโน้นทำนี้ไม่หยุดคะ นี้ก็นึกเสียดายอยู่ไกลจากคุณสิคะ ไม่งั้งจะไปใช้บริการดูบ้างคะ เข้ามาทันอวยพรให้คุณ Pall เดินทางด้วยความโคช์ดีนะคะ ส่วนดาเองก็คิดๆอยู่เหมือนกันคะคุณ Pall ถ้าจะกลับก็ราวๆหลังปีใหม่ไปนู้นแหละ ไม่ค่อบกลับบ่อยคะ เพือนๆละคะกลับบ้านกันบ่อยไหม
โชคดีนะคะทุกคน
สวัสดีค่ะ หนึ่งเพิ่งมาอยู่ได้สองเดือนกว่า ๆ ค่ะ แต่กำลังจะกลับเมืองไทยแล้วค่ะ เฮ้อ....เรื่องมันเศร้าค่ะ
สวัสดีค่ะคุณดาซูริก
ขอบคุณมากค่ะสำหรับคำอวยพร
คุณดาจะกลับเมืองไทยเหรอคะ..
ถ้ากลับก็ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพเช่นกันค่ะ
ป้าเองก็ยังไม่ได้จัดข้าวของอะไรเลย..ได้แต่เที่ยวตลอด
ช่วงนี้อากาศดีมากต้องรีบกอบโกย..และไปเที่ยวดูนิทัศน์การตลอด
ไม่มีเวลามาทำรูป..หรือเข้ามาเล่าเลย..ไปดูเขาจัดแข่งขันเกี่ยวกับเนย
และดูการจัดชบวนวัวรับการตัดสินให้คะแนนวัวพันธ์
ตอนที่เขียนลุงก็ไปส่งการฝีมือของกลุ่มคนสูงอายุ
เพื่อจัดนิทัศน์การแสดงการฝีมือของคนสูงอายุ
ซึ่งจะจัดทั้งอาทิตย์..หวังว่าป้าคงจะมีเวลาลงรูป
วันนี้ก็จะไปช่วยเก็บลูกแอปเปิล...โอ๊ยงานตรึมเลย...
เห็นคุณบอกชอบถัก...ลุงก็ชอบถักภาพฝาผนังค่ะ
ป้าเองก็ยอมรับว่าสายตาแย่มาก
สวัสดีค่ะคุณหนึ่งนางนี้
เข้าใจถึงความรู้สึกค่ะ...เข้าใจดี.....
ชีวิตที่เราก้าวเดินไปข้างหน้า..เหมือนการเดินทางบนถนน
ที่เราคิดว่าราดยางมะตอย...ดูสภาพดี...แต่ถนนที่เราย่ำเดินใช้อยู่
บางครั้งมีการสะดุด..ตกหลุมตกบ่อ..
ซึ่งเป็นธรรมดาของชีวิต...
การเดินทางบางครั้งเราก็ต้องหยุด..เพื่อเรียกกำลัง..ความมั่นคง
กำลังเพื่อการก้าวเดินต่อไปข้างหน้า....
การผจญกับอุปสรรคเป็นการสร้างความแข็งแกร่ง..
พร้อมที่จะเจอกับอุปสรรคต่อไป..อย่าท้อถอยค่ะ...
การใช้ชีวิตในเมืองนอก..เราต้องพร้อมที่จะต่อสู้กับปัญหาต่างๆ
ไม่ว่าจะเป็นด้านงาน...เงิน...ที่อยู่อาศัย...หรือปัญหาจิปาถะ
ปัญหาที่เราเจอจะเหมือนๆกัน...ไม่ว่าที่เมืองไทยหรือเมืองนอก
ฝรั่ง..หรือคนไทย..หรือคนทุกๆคนในโลกก็คือคนค่ะ...
คนมีหลายระดับ...หลายประเภท...
เราเองก็คือคน...ที่เหมือนกับคนทั่วๆไป..ที่มีวุฒิภาวะขึ้นๆลงๆ
ทั้งทางด้านความนึกคิด.สมอง...และอารมณ์...
อย่าเพิ่งท้อแท้ใจกับอุปสรรค..วันนี้เราล้ม...ท้องฟ้ามืดมนต์...
มองรอบๆข้างด้วยสายตาและความรู้สึกหดหู่...
แต่สักวันที่ท้องฟ้าโปร่งใสคุณจะมองภาพรอบข้างคุณ
ด้วยความรู้สึกอีกแบบหนึ่ง...
...เข้าใจถึงปัญหาและความรู้สึกของคุณค่ะ...
ถามตัวเองก่อนว่า..กลับไปเมืองไทย..กับการอยู่ที่นี่...
ได้ผลเหมือนกันหรือไม่...
..สู้กับชีวิต...กับปัญหา...ที่เรากำลังประสบอยู่..
สักวันชัยชนะจะเป็นของคุณ...
เข้าใจค่ะกับคำว่าคับที่อยู่ได้..คับใจอยู่ยาก.....
ชีวิตนี้ยังมีหวังค่ะ.......อย่าท้อ...
ขอเอาใจช่วยให้คุณฝันฝ่าอุปสรรคไปด้วยดีนะคะ
สวัสดีค่ะป้าพอล และทุกคน สวัสดีคุณหนึ่งนางนี้ด้วยนะคะ เพิ่งมาอยู่จะกลับเมืองไทยแล้วเหรอคะ แวะเข้าไปอ่านบล๊อกของคุณเมื่อสองอาทิตย์ก่อนยังอ่านไม่หมดเลยค่ะ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ
สวัสดีค่ะคุณปัง
กำลังเขียนตอบทู้อื่นๆ..อย่างเร่งรีบ...เพราะต้องไปทำอาหาร
หลังกินข้าวเสร็จจะไปช่วยเขาเก็บแอปเปิล...
มาบอกว่าคิดถึงนะ..แต่ยังไม่ได้เขียนตอบเลย..อย่าเพิ่งงอนนะ
สวัสดีค่ะป้าพอล และคุณปัง สามีหนึ่งได้งานที่เมืองไทยน่ะค่ะ (ได้จากที่นี่แล้วเขาจะส่งไปเมืองไทย) เลยต้องกลับบ้านกัน
สงสารลูกเพราะเพิ่งเข้า รร แต่ต้องย้ายอีกแล้ว เฮ้อ ส่วนหนึ่งกำลังสนุกกับการเรียนภาษา และบอกตรง ๆ ว่าไม่อยากกลับบ้านเลยค่ะ อยากอยู่ที่นี่ไปสักระยะ
อย่างน้อยสัก สองสามปีน่ะค่ะ
เข้าใจค่ะคุณหนึ่ง พอจะเริ่มปรับตัวได้ก็ย้ายอีกและ ตามไปอ่านที่พันทิปอยู่เหมือนกันค่ะ สงสารลูกชายคุณนะคงกำลังสนุกกับทีมฟุตบอลเชียว ต้องมาช่วยแม่แพคของอีกและ
สวัสดีค่ะทุกๆคนเลย สิอิจฉาคุณ1จังเลยค่ะได้กลับไปอยู่เมืองไทย สิและแฟนก็อยากกลับไปอยู่เมืองไทยเหมือนกันค่ะแต่ต้องรอก่อน เพราะที่เมืองไทยไม่มีงานเงินเดือนดีๆให้ทำเหมือนที่นี่ แฟนก็เลยบอกให้รอก่อน คงต้องรออีกสัก20ปีละมั้ง
สวัสดึค่ะคุณหนึ่งนางนี้ ขอรบกวนให้คุณหนึ่งฯช่วยนำประสบการณ์ในการย้ายกลับไปอยู่ประเทศไทยมาเผยแพร่เป็นวิทยาการในเวปนี้ได้ไหมคะ ในส่วนลึกของจิตใจคนไทยทั่วๆไปต่างก็ฝันกันว่าอยากจะกลับไปใช้ชีวิตในบ้านเกิดของเราหลังจากที่หมดภาระในเรื่องครอบครัวและการทำงาน เพื่อจะได้ใช้ชีวิตแบบไทยๆให้คุ้มกับความเหนื่อยยากของการทำงานและการใช้ชีวิตในต่างประเทศ
ตัวอย่างที่พวกเรามีความสนใจกันก็คงเริ่มจากการส่งของใช้ส่วนตัวและการรับของใช้ในประเทศไทย โรงเรียนในประเทศไทยกรณีย์ที่มีบุตรในวัยศึกษา การปรับตัวของชาวต่างชาติ(ถึงทีเค้ามั่งละ พวกเราทำกันมาแล้ว) การประกันสุขภาพ การขอวีซ่าถาวร การรับเงินประกันสังคมของที่นี่ในประเทศไทย ฯลฯ
หวังว่าคุณหนึ่งฯคงจะไม่หนีหายไปนะคะ คิดว่าข้อมูลนี้มีเพื่อนๆในเวปตั้งหน้าตั้งตารอกันค่ะ ขอขอบคุณคุณหนึ่งล่วงหน้าดัวยค่ะ