Pall's Webboard

General Category => ห้องนั่งเล่น คุยกันสบายๆ => Topic started by: จริงใจ on April 26, 2006, 10:59:42 PM

Title: ด้วยความเคารพ
Post by: จริงใจ on April 26, 2006, 10:59:42 PM
หลายครั้งที่ผ่านเข้ามาอ่านแต่ไม่เคยออกความเห็นใดๆ อาจเป็นเพราะไม่มีประสบการณ์ และอยากศึกษาประสบการณ์ชีวิตของคนที่อยู่ต่างแดน  หลายๆกระทู้ก็ให้ความรู้และความจริงใจดี เจ้าของเว็บก็ใจดีอ่านและตอบเกือบทุกกระทู้ ทั้งที่รู้จักและไม่รู้จัก  
 
 แต่คนที่เข้ามาตั้งกระทู้ให้คนตอบบางคนน่ารำคาญมาก กลายเป็นกระทู้ที่แสดงออกถึงความอยากมีสามีเป็นฝรั่งมากๆ  แถมบางคนก็เข้ามาคุยกันตอบโต้กันไร้สาระ บางคนก็ช่างมีน้ำใจ ให้ความรู้ความจริงใจ แต่บางคนดูตั้งกระทู้แบบกระแดะมากๆ (อ่านของบางคนที่ว่าเป็นนักข่าวอยู่กับ นสพ ฉบับหนึ่งรู้สึกสงสัยว่าคูณคนนี้ผ่านการเป็นนักข่าวมาได้อย่างไร) รู้สึกว่ารอยหยักในสมองน้อยจัง  
 
 บางคนก็ประกาศถึงความสำเร็จของตัวเองแนะนำคนอื่นทั้งที่ตัวเองก็รู้ไม่จริง  
 
 ที่ชื่นชมและยกย่องคือ คุณ พอล เจ้าของเว็บ , คุณนิด, คุณ มน.ตต, คุณพรหล้า,  และอีกหลายๆคนที่ให้ความรู้อย่างแท้จริงไม่ได้เอาความโง่มาโชว์
 
 ขอโทษด้วยถ้าจริงใจมากเกินไป เพียงแต่อยากอ่านสิ่งที่มีสาระฮ่ะ
 
                                     
 

**กระทู้นี้เป็นกระทู้เดิมหมายเลข 0250 ห้อง openroom (เผื่อใช้ในการค้นหา)**
Title: ด้วยความเคารพ
Post by: pall on April 27, 2006, 03:12:38 AM
สวัสดีค่ะคุณจริงใจ  
 ก่อนอื่นป้าขอขอบใจคุณจริงใจอย่างมากจริงๆที่สนใจแวะเข้ามาอ่านPallswiss  
 และแสดงความคิดเห็นส่วนตัว..  
 ด้วยความจริงใจของคุณและด้วยความปารถนาดีเกี่ยวกับการใช้เนื้อที่ที่นี่..  
 เวบไซด์นี้ถึงแม้จะเป็นเวบไซด์ส่วนตัวเล็กๆ  
 ที่เราทำขึ้นมาโดยเงินทุนส่วนตัวแต่ก็เปิดเป็นเวบสาธารณะ  
 เพื่อให้ทุกคนที่เดือดร้อนไม่มีที่พึ่ง..  
 เข้ามาสอบถามเพื่อรับคำตอบจากทุกๆคนที่มีประสบการณ์ข้อมูลที่เคยทำมา  
 ร่วมมือเข้ามาช่วยตอบเพื่อเป็นวิทยาทานกัน  
 ทุกๆคนมีสิทธิเข้ามาใช้สถานที่เวบนี้เพื่อสอบถามคำถามที่ข้องใจ  
 เพื่อได้รับข้อมูลคำตอบที่ถูกต้องชัดเจน  
 
 ป้าจะแยกห้องอื่นๆจัดเป็นห้องโดยเฉพาะ  
 สำหรับการเข้ามาสอบถามที่เป็นห้องมีสาระคำถาม..เรื่องน่าสนใจ..  
 เรื่องความรู้การใช้ชีวิตในสวิตฯโดยเฉพาะ...  
 ที่ทุกคนไม่สามารถไปหาอ่านได้จากที่ไหน  
 สำหรับคนที่สนใจ...สามารถเข้าไปอ่านได้อยู่แล้ว  
 ซึ่งมีให้เลือกเป็นห้องๆไป  
 
 และป้าได้จัดให้Pallswiss...มีห้องโดยเฉพาะสำหรับใช้  
 เป็นสถานที่พูดคุยกันยามเหงา...ยามเกิดความว้าเหว่...  
 หรือคิดถึงบ้าน..คิดถึงพ่อแม่พี่น้อง....  
 คนที่อยู่ต่างบ้านต่างเมืองรู้กันดีถึงความว้าเหว่คิดถึงบ้าน  
 ที่เราเรียกกันว่าโรคโฮมซิค...กันดี  
 และไม่รู้จะหันหน้าไปพูดคุยกับใคร  
 เพื่อระบายความเครียด..ความเหงา...  
 และเมื่อมีสถานให้พูดคุยกันได้  
 ก็เป็นธรรมดาที่เราจะคุยกันในเวบที่มีเรื่องที่มีสาระ..และไร้สาระกัน...  
 ที่คนอ่านบางคนที่เข้ามาอ่านมองดูแล้วเหมือนไร้รอยหยักในสมอง....  
 เพื่อลดความเครียด..คิดถึงบ้าน..  
 และอีกอย่างเกี่ยวกับห้องนี้  
 เป็นห้องที่ป้าจัดทำขึ้นมาโดยเฉพาะ  
 สำหรับให้คนที่อยู่ที่นี่..หรืออยู่ที่อื่นๆ  
 เข้ามาใช้พูดคุยกัน...สนุก..จะมีสาระ..หรือไร้สาระ..  
 หรือคุยตลกเฮฮา..ขำขัน..ไม่หยาบโลนหรือเกี่ยวกับเซ็กส์  
 หรือศาสนา...หรือการเมือง..จะคุยเรื่องลูกผัว...  
 หรืออะไรได้ทุกอย่าง...ที่มองดูแล้วเหมือนไร้สาระ..  
 แต่ห้องนี้เป็นห้องที่เราบอกจุดประสงค์ไว้แล้วว่า  
 **เป็น**  
 **ห้องนั่งเล่น..คุยกันสบายๆ.. Webboard  
 ดังนั้นการคุยเรื่องไร้สาระต่างๆจึงถูกจุดประสงค์ของห้องนี้  
 ***ต่อมาห้องนั่งเล่น...**  
 ที่จัดเป็นห้องคุยกันจิปาถะ...ไร้สาระห้องนี้..ช่วงหลังๆ  
 จะกลายเป็นการคุยแบบเครียดๆกันไป  
 ...ป้าเข้าใจดีและเห็นใจค่ะ..  
 บางคนที่ดูเหมือนน่ารำคาญ..หรือหลายๆอย่าง...  
 ที่แลดูไม่ถูกจริตและมุมมองในความคิดของคนอ่าน  
 ที่คนอ่านบางคนอาจจะไม่ชอบใจ...ไม่ถูกใจ..หรือรู้สึกมีอคติ  
 จนกลายเป็นการพูดจรุนแรงหยาบคาย..ถึงขั้นทะเลาะ...หรือการใช้อารมณ์ใส่กัน  
 
 มนุษย์เราเกิดมาต่างระดับ...ต่างความคิด...ต่างพ่อแม่..  
 ต่างกันเรื่องการเลี้ยงดู..การอบรม...  
 **ถ้าเราพยายาม....**  
 วางตัวเป็นกลาง..พยายามก้าวให้ทันโลก....และหมุนตัวปรับตัวให้ก้าวตามทันคนอื่นๆ...  
 หรือการพยายามปรับตัวและปรับใจ...มองโลกในแง่ดี...  
 ไม่มองดูเขาแต่มองดูแต่เรา..ทำตัวของเราให้ดีกว่าที่เป็นอยู่  
 โลกนี้จะมีแต่สันติสุข...มีความสงบสุข..  
 
 ต้องขอขอบใจคุณจริงใจอย่างมากจริงๆอีกครั้งค่ะ  
 ที่ช่วยเข้ามาเขียนบอกให้รู้ถึงความคิดเห็น  
 ป้ารู้สึกดีใจมากจริงๆ...เราติเพื่อก่อ.นับว่าเป็นการติที่มีประโยชน์ที่สุด  
 ที่เราจะได้รู้เพื่อนำไปแก้ไขปรับปรุง..  
 และถ้าทู้ไหนที่คุณคิดว่าไร้สาระหรือน่ารำคาญ..  
 ก็มองข้ามไม่อ่านไปเสียดีกว่านะคะ..  
 ป้าอยากให้Pallswiss…เป็นสถานที่ที่ใช้เป็นประโยชน์  
 สำหรับคนที่เดือดร้อน...มีปัญหา..และเราทำเพื่อช่วยเหลือ  
 คนไทยด้วยกัน...  
 และห้องนี้ใครอยากจะเขียนอะไรที่ไร้สาระหรือ...พูดคุยกัน...  
 ก็ขอให้เป็นห้องไร้สาระเหมือนเดิม....  
 
 ขอบคุณมากค่ะสำหรับทุกๆคนที่เข้ามาอ่าน  
 
Title: ด้วยความเคารพ
Post by: องุ่น on April 27, 2006, 03:43:18 AM
ขอบคุณน่ะค่ะ คุณจริงใจ ที่บอกว่าดิฉันสมองหยักในสมองน้อย
 อืม นั้นน่ะสิน่ะค่ะ คุณรู้ไหม ?? ฉันทำงานอยู่ฝ่ายอาชญากรรม นั้นคือสิ่งที่ฉันได้สัมผัสทุกๆๆวัน คือ เรื่องตายๆๆ เรื่องที่ไม่มีใครเขาอยากรับรู้
  มันไม่ได้เกี่ยวกับ สถานทูตเลย (คุยเรื่องสถานีตำรวจ+มูลนิธิยัง่ายกว่า)ไม่เกี่ยวกับกับจะเดินทางไปต่างประเทศเลย และฉันเองก็คิดว่า ฉันยอมรับว่าฉันไม่รู้ คนที่ยอมรับว่าตัวเองไม่รู้ไม่ใช่คนโง่ (เอ๋..???หรือว่าโง่)หรือบางครั้งรู้มาก ก็ต้องทำเป็นไม่รู้บ้าง แต่นี่ ฉันยอมรับว่าไม่มีประสบการณ์ (ประสบการณ์ ไม่ใช่เรียน)ขอวีซ่า กฎหมายมันเปลี่ยนไปเรื่อย รู้น่ะรู้ ว่าต้องโทรไปถามที่สถานทูต และรู้ว่าต้องเตรียมเอกสารอะไรบ้าง *ที่จะโทรน่ะ คุณลองโทรดูสิค่ะ ว่ามันยากแค่ไหน เจ้าหน้าเขางานเยอะมากๆ กับการที่เราจะเสียเวลาไป แต่ถ้าเราได้ข้อมูลจากเพื่อนๆในเวปนี้ ที่เขามีประสบการณ์มันย่อมทำให้เราไม่เสียเวลา
  และดิฉันเชื่อว่า ทุกสิ่งทุกอย่าง ถึงเราจะเรียนสูงแค่ไหน แต่ถ้าไม่มีประสบการณ์ มันก็ไม่มีประโยชน์ค่ะ เวลามีคนให้คำแนะนำ นั้นไม่ใช่ว่าเราจะต้องทำตามที่เขาแนะนำเสมอไปค่ะ คนเราต้องใช้วิจารณญาณ ในการรับรู้ค่ะ แต่ดิฉันบอกได้เลยว่าดิฉันไม่ได้กระแดะ แกล้งสร้างคำถามมา ฉันคิดว่าฉันไม่อยากถามเพื่อนที่ทำข่าวต่างประเทศมากกว่า ซึ่งเขาก็รู้ แต่ไม่มีประสบการณ์ขอเหมือนกัน ฉันอยากเรียนรู้ตรงเวปนี้ การใช้ชีวิตที่นั้น วัฒนธรรม และ เวลาฉันไปอยู่ที่นั้น ฉันสามารถมีเพื่อนคนไทยได้ในนี้  
  เราอ่าน เราสามารถเก็บเกี่ยวสื่งต่างๆๆที่เพื่อนๆนำมาเล่าให้ฟัง เราสามารถนึกภาพตามได้ กับสิ่งที่เราไม่เคยสัมผัส อย่างภาษาเยรมัน ฉันยังได้สัมผัส (ฉันจบปริญญาตรี ฉันไม่เคยได้สัมผัส) กับห้องของแม่จิ๋วสอนภาษาเลย  
   แต่อย่างไรก็ขอบคุณน่ะค่ะ ฉันยอมรับค่ะว่าฉันโง่ค่ะ รอยหยักในสมองมันน้อยมากๆเลย
 ทำไงได้น่ะค่ะ ก็คนมันเกิดมาโง่น่ะค่ะ  
 ****สวัสดีป้าพอลด้วยน่ะค่ะ ขอโทษน่ะคะ ที่เขียนซะเยอะเลย**
Title: ด้วยความเคารพ
Post by: pangya on April 27, 2006, 03:54:50 AM
ใจเย็นๆค่ะคุณ องุ่น อย่าไปต่อล้อต่อเถียงกับเขาเลยค่ะ เขาอาจจะไม่ได้อ่านกระทู้คุณตั้งแต่เริ่มต้นก็ได้  ว่าแต่สบายดีนะคะเป็นไงบ้างไปถึงไหนแล้วไม่ได้เข้ามาหลายวันแล้ว ไปเที่ยว ตจว. มาค่ะว่างๆ เขียนมาเล่าให้ฟังบ้างนะคะ..... ปังรอลุ้นของปังอยู่ค่ะ โชคดีค่ะ
 
 ******  ถึงคุณจริงใจ รู้สึกว่าคุณจะไม่เข้าใจถึงจุดประสงค์ของ Web นี้นะคะ ทำความเข้าใจใหม่นะคะ  
 
 ป้า pall สบายดีนะคะ สวัสดีทุกๆคนด้วยค่ะ
 
 
         
 
 
Title: ด้วยความเคารพ
Post by: องุ่น on April 27, 2006, 04:28:27 AM
สวัสดีค่ะป้าพอล
 ไม่ได้โมโหค่ะ ขอบคุณเพื่อนต่างหาก และเราก็ยอมรับค่ะว่า รอยหยักในสมองมันน้อยน่ะค่ะป้า คือหนูยอมรับน่ะค่ะ ก็มันไม่รู้จริงๆๆนี่น่า รู้จะมาถามให้เขาหมันใส้เหรอ แต่หนูคิดว่าคงจะมีคนคิดแบบ เพื่อนน่ะค่ะ แต่เพียงเขาไม่เขียนมาค่ะ เฮ้อ!!! คิดถึงทุกคนค่ะ คิดถึงคุณอ้อมด้วย สงสัยยุ่งกับการเตรียมตัวเป็นเจ้าสาว5555+5555
 วันนี้ แฟน หนูไปที่เขต Aarberg เขาตอบรับใบการันตีมาแล้วค่ะ และก็จริงอย่างที่เพื่อนบอกค่ะ ว่าบางเขตถือวีซ่าเยี่ยมญาติ.ท่องเที่ยว จะแต่งงานไม่ได้ ที่เขตของแฟนก็ใช่ค่ะ ไม่ได้ค่ะต้องถือวีซ่าแต่งงานค่ะ เนี่ยข้อมูลใหม่เลยน่ะเนี่ย แล้วแฟนก็จะไปรับวีซ่าวันอังคารค่ะเพื่อเดินทางมาเมืองไทย หนูคิดว่ามันคงไม่ยากค่ะ เพียงแต่แฟนรับเงินประกัน ทุกๆเดือนยังไม่รู้ว่ามันจะมีปัญหาหรือป่าวน่ะค่ะ ส่วนเรื่องอื่น รับรู้จากประสบการณ์ของเพื่อนๆที่ต่างเล่าประสบการณ์ของตัวเองให้ฟัง ก็เก็บเกี่ยวไว้เป็นความรู้ค่ะป้าพอล  
 ตอนนี้ที่เมืองไทยร้อนๆๆๆๆมากๆๆค่ะป้าพอล ปัญหาบ้านเมืองก็ยังไม่ดีขึ้นเลยค่ะ  
Title: ด้วยความเคารพ
Post by: พรหล้า on April 27, 2006, 05:29:16 AM
ไม่ว่าใครค่ะ...
 แต่ก็ต้องบอกว่าบางครั้งก็รู้สึกเหมือนกับคุณจริงใจ...ในบางกรณี
 เพราะเคยบอกไปแล้วว่าบางคนมองจากที่สูงก็เห็นอีกแบบ
 บางคนมองจากมุมที่ลดต่ำลงมาอีกหน่อย ก็เห็นอีกแบบหนึ่ง
 บอกตามตรงเลยนะค่ะว่า สามีดิฉันเป็นคนไทย ดิฉันก็คนไทย
 แต่ไปๆมาๆที่สวิต ครั้งแรกไปเที่ยว กลับมาแล้วเกิดติดใจ
 ก็กลับไปใหม่อีก แล้วก็อีกๆๆ  ไปแบบสองคนกระเทียมลีบ
 การไปของพรหล้ากับแฟนบอกตรงๆเลยว่ามันไม่อยากเย็น
 ไม่ต้องรอใครรับรองทั้งนั้น รับรองตังเอง
 นึกจะไปก็เตรียมตัวไม่ถึง 1 อาทิตย์ คือซื้อตั๋ว ซื้อประกันเดินทาง
 แล้วก็ไปขอวีซ่า ให้พูดตรงๆที่อะไรๆมันง่ายขนาดนี้ก็เพราะเงิน
 ถ้าคุณมีเงินเยอะคุณจะไปประเทศไหนก็ได้ในโลกนี้ เจ้าหน้าที่จะไม่มี
 ท่าทีที่ไม่น่าพึ่งประสงค์กับคุณเลย ที่เขียนเล่ามานี้ดิฉันก็ไม่เคยเล่าให้ใครฟังนอกจากป้า
  กับพี่นิด ไม่เคยคิดจะอวดว่าตัวเองมีอะไร มีสรรพคุณอย่างไร หรือร่ำรวยแค่ไหน
 แต่ที่เข้ามาวนเวียนช่วยตอบ หรืออ่านกระทู้ก็เพราะมีบางอย่างที่ดิฉันไม่รู้
 เช่นการย้ายบ้านที่เกตุมาตอบ ดิฉันก็ปริ้นท์เก็บไว้เป็นข้อมูลเผื่อจะย้ายกับเค้าบ้าง
 เรื่องการโอนเงินกลับบ้าน เพราะต้องโอนกลับไปใช้หนี้คุณแม่แฟนทุกเดือน
 เพราะยืมเงินมาลงทุนเปิดร้านที่สวิต ก็อ่านเท่านั่นไม่เคยบอกว่าหยั่งงั้นอย่างี้  
 มีหลายครั้งที่ดิฉันอยากตอบกระทู้บางกระทู้
 แต่คิดไปคิดมาก็ไม่ตอบ เพราะเค้าอาจจะว่าเราก็ได้
 จะแนะนำในแบบของดิฉันเค้าอาจจะว่า ว่าดิฉันแนะนำอะไรแบบนี้
 บางครั้งดิฉันก็อยากจะตั้งกระทู้ถาม แต่ก็ไม่ถามเพราะรู้วัตถุประสงค์ของเว็บ กับสิ่งที่ดิฉันถามอาจจะขัดกัน
 บอกตรงๆเลยนะว่าเคยอยากจะถามด้วยซ้ำไปว่า ถ้าจะลงทุนที่ซูริค  
 ขนาดร้านประมาณ 60 ตารางเมตร ค่าจ้างตกแต่งแพงไหม เท่าไหร่
 ก็ไม่กล้าถาม เพราะดิฉันรู้ว่าที่ถามมันเป็นเรื่องธุรกิจเกินไป
 แต่ที่คิดจะถามก็เพราะ ดิฉันจะได้ประมาณเงินถูก เพราะต้องขอเงินแม่แฟนไปลงทุน  
 จะได้รู้ว่าต้องขอเท่าไหร่ เพราะดิฉันกับแฟนก็มีอยู่ส่วนหนึ่ง จะได้ไม่เป็นหนี้เยอะ ก็ไม่กล้าถาม
 กลัวคนเค้าว่าเราอวด เราเว่อร์ ก็ได้แต่หาซื้อหนังสือมาอ่านเอง ได้เท่าที่รู้
 ไหนจะเรื่องอนุสัญญาการเว้นการเก็บภาษีซ้อนอีก ซึ่งไทยได้ทำไว้กับสวิต อ่านแล้วก็พอรู้แต่ก็อยากถามคนที่ทำธุรกิจ
 ที่สวิตอีกว่าคุณเคลียร์เรื่องภาษีตรงนี้ยังไง ก็ไม่กล้าถามอีกเพราะกลัวโดนว่า  
 ว่าทำไมยัยคนนี้ถามแต่เรื่องทำมาหากิน  
 มีครั้งหนึ่งเคยถามพี่นิดว่า "พี่นิดถ้าหนูจะจ้างคนมาเป็นคนขายของหน้าร้าน โดยการตั้งกระทู้จะได้ไหม"
 พี่นิด"เดี๋ยวพี่ลองถามป้าก่อน หรือไม่พรหล้าก็ลองส่งอีเมลล์ไปถามป้าดูว่าป้าอนุญาติไหม"
 ซึ่งจริงๆดิฉันแค่อยากได้คนไทย ที่ภาษาพอจะคล่อง ขายของได้ แล้วไม่มีงานทำมาทำงาน
 ถือว่าดิฉันช่วยเค้า แล้วเค้าก็ช่วยดิฉัน  
 แต่ดิฉันก็ไม่ได้ส่งเมลล์ไปถามเพราะเกรงใจป้า กลัวป้าจะยุ่ง กลัวจะขัดกับจุดประสงค์เว็บ
 ที่เขียนเล่ามาทั้งหมดนี้ก็แค่อยากจะบอกว่า เรื่องบางเรื่องเราก็ต้องช่วยตัวเอง
 หาข้อมูลด้วยตัวเอง เรื่องบางเรื่องก็ไม่ควรจะเอามาขึ้นกระทู้ หรือเอามาเขียนตอบ
 สิ่งหนึ่งที่ต้องเข้าใจก็คือ สังคมของโลกไซเบอร์ คนบางคนอาจไม่จริงใจ แต่ไม่ได้หมายถึงทุกคน
 บางคนเป็นเพื่อนกันก็จากสังคมนี้ บางคนรักกันก็จาสังคมนี้ บางคนโดนหลอกก็จากสังคมนี้
 ฉะนั้นก็อยากให้ทุกคนที่ใช้รู้ลิมิตกับตัวเอง
 
 ส่งข่าว
 ป้าจ๋า...พี่นิ๊ดจ๋า........
 หนูได้หุ้นส่วนแล้วค่ะ เป็นคุณหมอที่หนูกับแฟนเคยไปพักที่บ้านเค้า
 ตามที่กฎหมายสวิตกำหนดค่ะ คือหนูถือหุ้นไม่น้อยกว่า 50%(เพราะหนูเป็นต่างชาติ)
 จำหลักสูตรที่หนูบอกได้ไหมเกี่ยวกับอาหาร ที่รัฐบาลไทยออกทุนให้
 หนูจะเรียนเสร็จวันที่ 26 พฤษภาคม ค่ะ  
 วันที่ 29 พฤษภาคมนี้ หนูกับแฟนจะเหาะเรือบินไปหาคุณหมอกันแล้ว
 ส่วนพรุ่งนี้ไปซื้อประกันที่สีลมค่ะ  และก็เลยไปเอาตั๋วด้วยเลย
 แบบว่า...วันสะรุ่นใจฮ้อน อยากทำอะไรเร็วๆๆ
 หนูอ่านกฎหมายผู้ประกอบธุรกิจต่างด้าวมาเป็นปีแล้วค่ะ
 คราวนี้ได้เวลาแล้ว เอาใจช่วยหนูด้วยน๊าาาาาาาาาาาาาา
 
 
 
 
 
 
Title: ด้วยความเคารพ
Post by: จริงใจ on April 27, 2006, 06:17:56 AM
ไม่จริงเสมอไปหรอกคุณพรหล้า เพราะมีเงินเป็น10ล้านเขายังไปอเมริกาไม่ได้ ดังนั้นไม่จริงเลยที่ว่ามีเงินแล้วจะทำอะไรก็ได้ เว่อร์
 เว่อร์  
Title: ด้วยความเคารพ
Post by: pall on April 27, 2006, 08:08:13 AM
สวัสดีค่ะทุกๆคน
 สวัสดีจ๊ะพรหล้า
 ดีใจด้วยกับข่าวดีของพรหล้าที่ได้หุ้นส่วนเรียบร้อยแล้ว
 และดีใจกับข่าวดีด้วยจริงๆ
 
 เกี่ยวกับความข้องใจของพรหล้าที่เขียนมาข้างบน....
 ป้าไม่ได้หวงห้ามอะไรเกี่ยวกับการหางานทำ...
 หรือการหาคนทำงาน..ที่จะเข้ามาลงถามในห้องนี้
 เพื่อต้องการความช่วยเหลือ..หรือคำแนะนำจากคน
 ที่มีประสบการณ์หรือมีความรู้
 ถ้าพรหล้าต้องการจริงๆ...
 ตอ้งการรับคนเข้าไปช่วยทำงานในร้าน
 ถ้ามีคนสนใจซึ่งถูกจุดประสงค์ตามที่ต้องการ...
 ไม่เอารัดเอาเปรียบกัน..
 .และข้อสำคัญต้องถูกต้องตามกฏหมายทุกอย่างด้วยแบบนี้
 ป้ายินดีด้วยจริงๆ...เหมือนเป็นการช่วยเหลือคนไทยเราด้วยกัน
 ให้มีงานทำ...
 
 **ป้าจะห้ามแต่การลงประกาศโฆษณาขายของ..
 ขายสินค้าต่างๆ...หรือหารายได้แบบอื่นๆ...**เท่านั้น
 
 ป้าขอเอาใจช่วยให้พรหล้าและเพื่อนร่วมหุ้น
 มีกิจการรุ่งโรจน์นะจ๊ะ
Title: ด้วยความเคารพ
Post by: aom on April 27, 2006, 08:11:39 AM
สวัสดีค่ะคุณจริงใจ ได้อ่านกระทู้นี้แล้วก็ตกใจเล็กน้อยว่าทำไมคุณจริงใจแสดงความคิดเห็นส่วนตัวได้รุนแรงมาก ถ้าคุณจริงใจเข้าใจและเปิดตาเปิดใจให้กว้างคุณจะเข้าใจถึงความรู้สึกของคนที่เค้าต้องการความช่วยเหลืออยากได้ความกระจ่างอยากมีคนให้คุยให้ปรึกษาอยากรู้ในสิ่งที่หาคำตอบไม่ได้นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าคนๆนั้นโง่หรือไม่ฉลาดหรอกนะคะ เพราะคนเราเกิดมาทุกอย่างต้องเรียนรู้และใฝ่เสาะหาไม่มีใครเพอร์เฟค(perfect) 100% หรอกค่ะหรือคุณจะลองถามตัวคุณเองดูก็ได้นะคะว่าอะไรบ้างที่คุณรู้และอะไรบ้างที่คุณไม่รู้ เพราะฉะนั้นพระพุทธเจ้าถึงตรัสไว้ว่าการไม่รู้เป็นสิ่งไม่ผิด ดิฉันคิดว่าจะดีกว่าถ้าคุณเปลี่ยนแนวคิดที่ว่าคนที่ไม่รู้และต้องการความช่วยเหลือเป็นคนรอยหยักในสมองน้อยเปลี่ยนมาคิดสงสารและอยากช่วยเหลือเขาด้วยความจริงใจจะดีกว่า และสำหรับคนที่ช่วยเหลือแม้จะไม่สามารถช่วยได้เต็มร้อยแต่ก็เป็นสิ่งดีไม่ใช่เหรอคะที่เค้าคิดอยากช่วยและพยายามช่วยถึงแม้ว่าจะช่วยได้ไม่ร้อยเปอร์เซนต์ และถ้าคุณเปิดใจมองทุกอย่างอย่างใจกว้างแล้วล่ะก้อ แน่นอนคุณจะเข้าใจว่าทำไมป้าpall และทีมงานเค้าถึงสร้างเวปนี้ขึันมา และอีกประเด็นหนึ่งของการเข้ามาเขียนบรรยายเรื่องส่วนตัวไร้สาระ ดิฉันก็เป็นคนหนึ่งที่ชอบเขียนและเข้ามาแอบอ่านของชาวบ้านพี่ๆเพื่อนๆเค้ามันก็เป็นการดีไม่ใช่เหรอคะสำหรับการเรียนรู้ใหม่ๆ กบไม่จำเป็นต้องอยู่ในกะลาตลอดไปไม่ใช่เหรอคะ เพราะการใช้ชีวิตต่างแดนคุณย่อมต้องการเรียนรู้ทุกสิ่งทุกอย่าง ทำใจกว้างเถอะค่ะทำใจดีๆมองโลกในแง่ดีทำชีวิตให้มีความสุขเถอะค่ะ จริงอย่างที่ป้าpall บอกค่ะถ้าคุณไม่ชอบอะไรในเวปนี้ก็แค่ปิดตาไม่อ่านเท่านี้คุณก็เป็นสุขได้ไม่ใช่เหรอคะ
Title: ด้วยความเคารพ
Post by: พรหล้า on April 27, 2006, 08:24:23 AM
ก็คงใช่อีกนั่นแหละค่ะ
 ว่ามีเงินก็ไปไหนไม่ได้สำหรับบางคน
 เพราะเงินบางอย่างก็ไม่มีที่มาที่ไป
 ไม่สามารถยืนยันได้แน่ชัดว่าได้แต่ใดมา
 บางคนบอกว่าปีนี้ส้มราคาดี ขายได้กำไรมาหลายล้านบาท เจ้าหน้าที่ก็ไม่เชื่อ
 เพราะมันได้แต่พูด ทุกอย่างที่เล่ามามันก็มีอะไรหลายองค์ประกอบ
 แต่ถ้าจะให้อธิบายหมดก็คงไม่ได้ มันยาวไป
 ในการยื่นขอวีซ่า มีใครที่ไหนในโลกยื่นเงินอย่างเดียว
 เค้าต้องยื่นหลักฐานหน้าที่การงาน ว่ามีงานทำจริง ไปแล้วคงไม่หนี
 โดยหลักฐานตรงนี้บางทีก็ต้องให้เจ้านายยืนยัน เช่นเวลาพักร้อนนานแค่ไหน ตามที่อ้อมมาตอบไว้ี
 หน้าตา กริยาท่าทางก็เป็นองค์ประกอบ
 ส่วนคนที่มีกิจการที่เป็นของตนเองจะดูว่าจดทะเบียนพาณิชย์ หรือทะเบียนการค้ามากี่ปี
 มีเงินเข้าออกบัญชีในนามบริษัทมากน้อยแค่ไหน
 ของพวกนี้มันหลอกกันไม่ได้อยู่แล้ว เพราะต้องมีเรื่องของภาษีเข้ามาเกี่ยว
 ส่วนบุคคลที่ไปไหนมาไหนไม่ได้บางคน อาจเป็นเพราะเคยไปเป็นโรบินฮูดมาก่อน ไปแล้วไม่ยอมกลับ หรือไปทำอะไรที่ผิดต่อกฏของประเทศนั้น
 หรืออีกบางประเภทก็คือเป็นบุคคลอันตราย เป็นอาชญากร
 อย่างบินลาดิน มีเงินล้นฟ้า ก็เข้าอเมริกาอย่างที่คุณว่าไม่ได้
 อย่าว่าแต่อเมริกาเลย เข้าไทยก็ไม่ได้
 อ้อ...ลืมไป คุณชูวิทย์ก็รวยจนไม่รู้จะรวยยังไง ก็เข้าอเมริกาไม่ได้
 เหตุผลเพราะทางอเมริกาไม่ให้เข้า....
 เรื่องบางเรื่อง อธิบายกับคนบางคน ก็คงยาก
 ไหนขอถามคุณหน่อยสิค่ะคุณจริงใจ ว่าเวลาคุณเดินทางไปไหนมาไหน
 คุณให้ใครรับรอง หรือคุณขอเอง ถ้าคุณขอเองถามสักนิดเถอะค่ะ
 ว่าคุณใช้บัญชีย้อนหลัง 6 เดือน หรือว่าคุณใช้ statement ที่ขอให้ธนาคารออกให้
 ถ้าคุณใช้ statement ถามหน่อยเถอะค่ะว่า ธนาคารเค้าออกให้คนมีเงินกี่บาทค่ะ เพราะดิฉันจะได้รู้ไว้ว่าใครจริงใครหลอกกันแน่
 ช่วยตอบด้วยนะค่ะ ข้องใจมาก
 
 ขออภัยป้าด้วยค่ะ...
 
 
 
 
 
 
Title: ด้วยความเคารพ
Post by: พรหล้า on April 27, 2006, 08:57:15 AM
กระทู้ที่ตอบเมื่อกี้ตอบคุณจริงใจคนเดียวนะ
 
 หวัดดีจ้าพื่อนๆทุกคน ทั้งองุ่น pangya อ้อม
 เราเคยเห็นอารมณ์อย่างี้มาทีหนึ่งแล้ว
 ตอนที่กระทู้ของเค้าโดนย้าย แต่เค้าเข้าใจว่าโดนลบ  
 ต่อว่าทางเว็บใหญ่เลย สุดท้ายก็ไม่มีอะไร เพราะว่าเข้าใจผิด
 สิ่งหนึ่งที่ดีใจคือ เพื่อนในเว็บเราทุกคนใจเย็น ถึงเย็นมาก แต่ก็ยังมีเหน็บเล็กๆน้อยๆพอให้รู้บ้างว่าอะไรเป็นอะไร  
 *ที่เราบอกว่าบางครั้งเราก็รู้สึกเหมือนจริงใจก็คือ รู้สึกว่าบางครั้ง
 ตั้งกระทู้อะไรแปลกๆ *เรื่องงูก็ทีหนึ่ง ต้องไปให้งูกัดตายเองถึงจะรู้
 จำได้ปะที่อ้อมมาให้ความรู้เรื่องงูไว้ จริงๆเราอ่านหมดแหละ
 แต่ไม่ได้แสดงความคิดเห็นอะไร
 
 การอยากมีสามีฝรั่งมันไม่ได้ง่ายเหมือนอยากกินก๋วยเตี๋ยว อย่างที่จริงใจพูดหรอกนะ
 ยกตัวอย่างเราก็ได้ วันๆขายแต่ตู้ ฝรั่งก็ไม่ได้มาซื้อตู้เรา
 ฝรั่งสักหัวก็ไม่มีโอกาสเห็น
 แล้วเราจะมีโอกาสได้ฝรั่งเป็นแฟนไหม
 บางอย่างมันเป็นพรมลิขิต ไม่ใช่อยากได้ก็จะได้
 ถ้าเค้าไม่อยากได้เรา พยายามไปก็เท่านั้นแหละ
 ส่วนคำว่า "กระแดะ" อนุบาลที่ไหนสอน
 
 ถือโอกาสนี้ยืยยันอักครั้งนะ ว่าไม่มีเจตนาอวดอ้าง
 ที่เขียนไปบางที่มันอยากถามมานาน แต่ก็ไม่กล้า
 
 ป้าค่ะ...หนูก็ไม่รูหรอกค่ะว่าจะได้เปิดเมื่อไหร่
 เพราะไม่รู้ว่าจะเสร็จเมื่อไหร่  
 แต่ที่หนูอยากได้ช่วยคือคนช่วยขาย เพราะภาษายังไม่กระเดียดเลย
 ทั้งหนูทั้งแฟนพอกัน  
 ไม่ต้องการอะไรมาก ไม่ต้องมีวุฒิ ไม่ต้องอ่านเขียนคล่อง
 แค่ภาษาพอไปได้ก็ ok หนูจะได้มีผู้ช่วย
 
 ขอบคุณค่ะป้า
 
 
Title: ด้วยความเคารพ
Post by: นิด ( แม่ลูกหมูสามตัว ) on April 27, 2006, 02:47:28 PM
เผลอแผลบเดียว ยาวเลยนะกระทู้นี้ อากาศทางไทยมันร้อน ก็อย่าให้อารมณ์ร้อนตามไปกันนักนะค่ะ ทำจิตทำใจให้สบายๆ มองอะไรให้เป็นกลางๆ เปิดใจกว้างๆ คนเค้าไม่รู้ก็คือไม่รู้ ส่วนคนที่รู้ หรือพอรู้ก็มาช่วยกัน แบ่งปันกัน เอาแต่พอหอมปากหอมคอกันเน้อ  
 
 
 
 
Title: ด้วยความเคารพ
Post by: แม่จิ๋วจิ้ว สยิวกิ้ว on April 27, 2006, 03:28:53 PM
เหอๆๆ แม่จิ๋วจิ้วฯอยากสมัครเป็นผู้ช่วยคุณพรหล้าจริงจริ๊ง  เสียดายภาษายังไปไม่ถึงไหน  เรียนมาจะครบหนึ่งเดือนแล้ว der die das ตีกันให้มั่วไปหมด  ว่าจะเข้าไปเขียนต่อในกระทู้ "เรียนภาษาเยอรมันกับแม่จิ๋วจิ้วฯ" ก็ไม่ค่อยจะมีเวลาเลยค่ะพักนี้  แต่ยังไงเสียก็กะจะเขียนต่อให้จบ เพราะมีคุณองุ่นคอยอ่าน ( ดีใจจัง มีคนอ่านกระทู้เราด้วย )  
 
 อ่านกระทู้คุณจริงใจแล้วก็หันกลับมามองดูตัวเอง ว่าเคยเขียนอะไรที่งี่เง่าหรืิอออกแนวโอ้อวดความสำเร็จบ้างไหม  อืม..ก็เป็นไปได้นะ  ถ้าใช่จริงๆก็ต้องขอโทษคุณจริงใจและผู้อ่านท่านอื่นด้วยที่กระทู้ของแม่จิ๋วจิ้วฯทำให้เป็นทุกข์ ( หมั่นไส้ คือ ความทุกข์  หรืิอเปล่า ?  น่าจะใช่นะ  เพราะแม่จิ๋วจิ้วฯก็เคยมีอารมณ์หมั่นไส้คนอื่นเหมือนกัน  ใจมันร้อนรุ่ม  ไม่เป็นสุขเลย  แต่พอมีโอกาสได้ระบายออก  ก็จะรู้สึกดีขึ้น  รู้สึกดีขึ้นแล้วใช่ไหมคะคุณจริงใจ ?  เอ..หรือว่าหมั่นไส้มากขึ้นคะ...หุหุ )  
 
 เมื่อก่อนแม่จิ๋วจิ้วฯก็แอบอ่านอย่างเดียว  แต่ด้วยความที่ช่วงเดือนแรกที่มาอยู่นี่มันมีเวลาว่างมากจริงๆค่ะ การได้เขียนอะไร  ที่อาจจะมีประโยชน์กับใครบ้าง ( หรืออาจทำให้ใครหมั่นไส้บ้าง ) ก็ดีกว่าหายใจทิ้งไปวันๆ ( ยืมคำคนอื่นมาเขียน )  คนเคยทำงาน  มีเงินใช้เอง  จะใช้ยังไงก็ได้  ต้องมาอยู่เฉยๆ ใช้เงินคนอื่น  จะซื้ออะไรแต่ละทีต้องคิดแล้วคิดอีก  เพราะมันไม่ใช่เงินเรา เกรงใจคนให้ ฟังดููเหมือนจะสบายนะ ไม่ต้องทำงานก็มีคนให้ตังค์ใช้ แต่จริงๆแล้วมันไม่ง่ายเลยค่ะ  เครียดนะคะขอบอก  การได้เข้ามาคุยในห้องนี้ช่วยให้รู้สึกดีขึ้นมาก  บางครั้งแม่จิ๋วจิ้วฯอาจจะเขียนอะไรที่ดูเหมือนเว่อร์ไปบ้าง  แต่มันช่วยให้รู้สึกดีขึ้นจริงๆ ณ เวลานั้น  บางครั้งได้กลับไปอ่านที่ตัวเองเคยเขียนเอาไว้  ยังหมั่นไส้ตัวเองเลยค่ะ 555
 
 เมื่อไหร่คุณป้า Pall จะจัดปาร์ตี้คะ  แบบว่าให้ทุกคนทำอาหารที่คิดว่าสุดยอดแล้วของแต่ละคนไปแบ่งกันกิน  อยากกิน เอ๊ย! อยากเจอตัวเป็นๆทุกคนน่ะค่ะ  จะเหมือนหรือไม่เหมือนที่เคยคิดเอาไว้ว่าใครเป็นยังไงก็ไม่เป็นไรค่ะ  อย่างน้อยก็ได้ทำความรู้จักกัน  เผื่อมีอะไรจะได้ช่วยเหลือเกื้อ*ลกันในภายภาคหน้า  ตามประสาคนไกลบ้าน  อย่างน้อยได้คุยกันสังสรรค์กันแก้เหงาก็ยังดีค่ะ  เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา แม่จิ๋วจิ้วฯไปงานวันเกิดลูกสาวเพื่อนที่เจนีวา ได้เจอคุณป้าตุ้มตัวเป็นๆด้วยล่ะ  ไม่รู้ป้าตุ้มจะผิดหวังหรือเปล่าที่แม่จิ๋วจิ้วฯหน้าตาไม่จ๊าบสมชื่อเอาซะเล๊ย 555  ต้องขอชมออกอากาศว่าไก่อบขิงของป้าตุ้ม  สุดยอดจริงๆ  วันนั้นคนอื่นเขาได้กินกันคนละน่องสองน่อง  แม่จิ๋วจิ้วฯตะกละค่ะ  ฟาดทีเดียว 5 น่องเลย  แขกคนอื่นจะได้ชิมหรือไม่  ไม่สนค่ะ  ช้าหมด อดด้วย 555
Title: ด้วยความเคารพ
Post by: เทียนหอม on April 27, 2006, 10:24:42 PM
สวัสดีค่ะ ป้าพอล คุณนิด คุณพรหล้า คุณองุ่น คุณ pangya คุณอ้อม คุณแม่จิ๋วจิ้ว และคุณจริงใจ  
   
 หายหน้าไปน๊านนาน ชีวิตยุ่งเหยิงช่วงนี้เพราะใกล้จบภาคเรียนแล้ว
 
 มากรี๊ดที่คุงแม่จิ๋วจิ้ว ได้เจอตัวเปงๆของอาตุ้ม และลิ้มรสไก่อบขิงของอาตุ้มด้วย อิจฉาตาลุกเป็นไฟแล้ววววว
 
 =======================================
 
 อ่านที่คุณจริงใจเขียนแล้ว ต้องร้อง เฮ้อ ออกมาดังๆ
 
 คุณจริงใจ เขียนข้อความมา เพื่ออะไรคะ ???
Title: ด้วยความเคารพ
Post by: ตุ้ม on April 28, 2006, 03:41:06 AM
สวัสดีทุกๆคนค่ะ
 คุณ Pall คะขอขอบคุณในความมีน้ำใจที่ได้เปิดบ้านหลังนี้ไว้ให้เพื่อนๆได้เข้ามาคุยทักทายกันในประสาผู้ที่อยู่*งไกลบ้าน  อีกทั้งผู้ที่มีความต้องการจะทราบข้อมูลหรือประสบการณ์ของเพื่อนๆที่นำเอามาแบ่งปันในเรื่องนาๆสาระต่างๆ อาทิเช่นกฎหมาย การท่องเที่ยว ชีวิตความเป็นอยู่ประจำวันในสวิตฯ เป็นต้น  ขอย้ำว่าลูกบ้านที่เข้ามาส่วนมากเข้ามาดัวยใจบริสุทธิ์และเคารพกฎเกณฑ์ทั่วไปของบ้าน  ในบางครั้งก็จะมีผู้ที่มองโลกในแง่ไม่สบอารมณ์เข้าป่วนบ้าง  เราถือกันว่าเป็นเรื่องธรรมดาของสังคมเพราะขนาดลูกคู่แฝดยังมีอุปนิสัยใจคอและความคิดอ่านไม่เหมือนกัน  บ้านของเราก็อาจจะได้บุญกุศลโดยการช่วยทำให้บุคคลนั้นๆผ่อนความเครียดลงไปบ้าง  ใครอาจจะไปรู้ได้ว่าถ้าบุคคลนั้นๆไม่ได้เข้ามาปล่อยมูลพิษในบ้านหลังนี้แล้วอาจจะไปทำความเสียหายอื่นให้กับสังคมหรือครอบครัวของเค้าเองก็ได้  อยากจะขอร้องให้ลูกบ้านทั้งหลายคิดเอาว่าได้ทำบุญไปก็แล้วกันนะคะ  ชีวิตคนเรานั้นแสนสั้นหาความสุขและรักกันดีกว่าค่ะ
Title: ด้วยความเคารพ
Post by: ตุ้ม on April 28, 2006, 03:57:21 AM
สวัสดีจ๊ะเทียนหอม  จบแล้วอย่าลืมส่งข่าวนะ  ต้องฉลองกันเต็มที่ให้สมกับความเหนี่อยยาก  จะตามมากินไก่และตามดัวยข้าวเหนียวเนื้อ(ยังจำได้ไหม?)ก็ได้นะ  บ้านอาเปิดตลอดยินดีต้อนรับเสมอ  ขอให้โชคดีและสำเร็จไวๆ  อย่าทิ้งบิ๊กไว้คนเดียวนานล่ะสงสารเค้ากลัวผอม 5555
Title: ด้วยความเคารพ
Post by: ตุ้ม on April 28, 2006, 04:05:39 AM
สวัสดีค่ะแม่จิ๋วจิ๊วฯ เอาฟามลับมาเผยได้  5555 คราวหน้าจะเหมายกให้ครึ่งถาดเลย  หายเหนื่อยและพักผ่อนพอแล้วหรือยัง?  เราไปฟาดปิซ่ากันต่อแต่ปรากฎว่าต้องหอบกลับบ้านคนละกล่องเพราะซัดไม่ลงหลังจากอิ่มมาจากงานแล้ว  แต่ได้สัญญากับหลานๆไว้ว่าจะพาไปกินปิซ่าเลยต้องพาเค้าไป  แม่จิ๋วจิ๊วฯจ๊าบน่าดูเลย หลานๆติดใจบอกว่าพี่เค้าเก่งจัง  มีข่าวดีเมื่อไหร่อย่าลืมกระซิบนะคะ