วเรื่องที่เขียนต่อไปนี้ ไม่ได้เกิดกับตัวเรา แต่จะนำมาเล่าเพื่อเป็นอุทาหรณ์ กับเพื่อนๆทุกคนคะ
เรื่องมีอยู่ว่า เพื่อนเราแต่งงานกับคนอังกฤษ และเดินทางไปอยู่กับสามี สมมุติชื่อเพื่อนว่าต, แล้วกันนะคะ ต ไปอยู่กับสามีก็เพื่ออยากหางานทำเพื่อช่วยเหลือครอบครัวทางเมืองไทย
แรกๆอย่างที่เข้าใจเนาะ งานก็ใช่จะหากันง่ายๆ ค่าใช้จ่ายๆต่างๆสามีก็รับผิดชอบหมดแหละ สามีก็ให้ส่งทางบ้านนิดหน่อย แต่ต มีภาระเยอะทั้งแม่และลูกที่อยู่เมืองไทย
สามีต จะให้เงินไว้ใช้จ่ายค่ากับข้าว เป็นครั้งคราว เวลาอะไรขาดเหลือในครัว ครั้งละไม่มาก ต ถือโอกาสนี้แอบกิ๊กตังค์ไว้ตลอด สามีก็ไม่เคยทวงถาม พอหมดก็ให้ใหม่ หารู้ไม่สามีจำได้ตลอดว่าให้ไปเท่าไหร่ เขาแอบเขาแอบเช็คตลอดว่าซื้ออะไรไปบ้าง แต่แกล้งไม่ถาม
จนรู้ชัดเจนแล้วว่าต ไม่ซื่อสัตย์ วันนั้นสามีเอ่ยถามเรื่องเงิน ต ตอบแบบอึกอักเพราะนึกไม่ถึง แล้วสามีก็ค้นที่หาเงิน ผลปรากฎว่าเจอจริงๆ คิดเป็นเงินไทยก็หลายพัน สามีโมโหมาก จากที่เคยรักกันมาก จนขอแต่งงาน กลับเปลี่ยนเป็นสามีไล่ออกจากบ้าน และขอหย่าทันที
ต พยายามอธิบายแต่สามีไม่ฟังคำชี้แจงใดๆทั้งสิ้น บอกให้ขนของออกจากบ้านในวันั้นเลย
เรื่องนี้ทำให้เราได้มุมคิดว่า ฝรั่งเขาไม่ชอบความไม่ซื่อสัตย็อย่างมาก อย่าว่าแต่ฝรั่งเลยเราคนไทยก็เหมือนกัน เราได้จำบทเรียนจากเพื่อนมาใช้ในปัจจุบัน ทุกครั้งที่สามีเราให้เงิน ถึงจะไม่มากเวลาเราไปซ้อของ เงินทอนและบลเราจะวางไว้ให้เขาเห็นตลอด เขาไม่เคยถามหรอก ถึงแม้จะเป็นเศษตังค์ไม่กี่ฟรัง เราก็ไม่เคยเก็บไว้
เวลาไปเที่ยวเมืองไทย เขาจะกดเงินออกมาเป็นค่าใช้จ่าย เราจะเป็นคนถือเงินตลอดจำนวนหลายหมื่น เหลือเท่าไหร่ ก็แสดงความบริสุทธิ์ใจคืนเขา แต่เขาก็ไม่เคยขอคืน บอกเก็บไว้กับคุณนั่นแหละ
เรื่องที่เราคิดว่า เป็นเรื่องเล็กน้อย เงินก็ไม่มาก กลับกลายเป็นเรื่องใหญ่ ถึงขั้นไม่ไว้ใจกัน จนนำมาซึ่งการหย่าร้าง เราก็ขอให้เรื่องราวนี้เป็นข้อคิดสำหรับเพื่อนๆทุกคนด้วย
ดา บิวตี้
ขออภัย พิมพ์ตกไปบ้าง แป้นมันเลือนๆบ้างแล้ว คลำๆเอา ขอบคุณที่พยายามอ่านนะคะ
ดา บิวตี้