คือว่าวันนี้หลังจากเลิกเรียนเสร็จตอนกลับบ้านลงรถไฟแล้วกำลังเลี้ยวเข้าทางขึ้นบ้านเจอป้าคนแก่ๆคนหนึ่งเขาถามเทวีตอนแรกถามด้วยภาษาสวิสเยอรมันเทวีไม่เข้าใจก็เดินไปใกล้ๆเขาแล้วบอกว่าพูดช้าๆและขอเป็นภาษาเยอรมันแทน ป้าแกก็อธิบายใหญ่เลย สรุปว่าแกเรียกเท็กซี่แล้วเท็กซี่บอกให้แกรอ แกก็รอตรงหัวมุม พอดีว่า2-3วันมานี้หิมะตกหนักคงรู้กันว่าถนนท่วมไปด้วยหิมะยิ่งในซังกาแลนด์ยิ่งเยอะมากๆ เราก็ยืนอยู่ข้างกองหิมะละคะ เทวีเห็นรถคนหนึ่งวิ่งออกมจากประตูทางเข้าโรงรถ เทวีก็หลบ แหมเราคนไทยรู้อยู่แล้วเห็นรถเป็นหลบด้วยสัญชาติญาณไม่ต้องมีใครบอก อีตานี่แกจอดรถแล้วบ่นใหญ่เลย เราก็คิดว่าแกคงเป็นลูกชายของป้าแก สรุปว่าไม่ใช่แกมาว่าเราว่าทำไมยืนกลางถนน เราก็ว่า อะไรนะ เพราะฟังไม่รู้เรื่องแต่พอเข้าใจว่าด่าเราเท่านั้นละคะ เทวีด่ากลับเป็นภาษาอังกฤษเลย บอกว่าเรายืนอยู่ข้างถนนไม่ได้ยืนกลางถนนและเรากำลังอธิบายให้ป้าคนแก่ฟังว่าได้ไม่เป็นไร อีตานี่ท่าทางน่าจะเป็นพวกยูโกหรือไม่ก็พวก อัฟกานิสถานเพราะเราเห็นตัวหนังสือที่รถ แกหงุดหงิดมาก เราก็ไม่เบา เพราะเราไม่ได้ทำอะไรผิดเลย แกมาว่าเราตาบอดหรือไงไม่เห็นรถ เราเดินชิดกองหิมะสุดๆแล้ว ตั้งแต่เห็นแกขับออกมา หงุดหงิดมากอยากตบปากมันสัก5ที เกลียดจริงๆพวกไม่มีน้ำใจชอบคิดว่าคนอื่นผิด เกลียดๆๆๆๆ ขอโทษนะคะที่มาบ่นในนี้แต่เทวีไม่มีที่ระบาย และได้ข่าวมาว่าเราไม่ควรมีเรื่องกับคนพวกนี้ใช่ไหมค่ะ ยิ่งอยู่บ้านเดียวกันด้วย แต่ไม่รู้อยู่หลังไหนแต่เราใช้ที่จอดรถเดียวกัน เอ่อเทวีว่าไม่มีใครกล้ากับคนแบบนี้ยิ่งทำให้เขาเหลิงไปใหญ่เลย นี่ถ้าเป็นเมืองไทยนะ จะได้รู้ดำรู้แดงกันไปเลย ..เอ่อวัยรุ่นเซ็ง
**กระทู้นี้เป็นกระทู้เดิมหมายเลข 0132 ห้อง openroom (เผื่อใช้ในการค้นหา)**
สวัสดีจ๊ะเทวี
ช่วงนี้เป็นช่วงที่คนมีอารมณ์หงุดหงิดกันมากที่สุด
ยิ่งคนขับรถยิ่งหงุดหงิดกับดินฟ้าอากาศและคอยระวังกับถนน
ที่ลื่นเพราะไม่อยากเกิดอุบัติเหตุ
การเกิดอุบัติเหตุเป็นเรื่องที่ไม่สนุกเลย
ป้าเข้าใจถึงความรู้สึกของเทวีอย่างมาก
ถ้าเป็นป้าก็คงต้องเถียงเพื่อความถูกต้องเหมือนกัน
ยิ่งถ้าเป็นการด่าแล้วคงทนไม่ไหวแน่ๆ
ป้ายอมรับว่าคงทำอย่างที่พระสอนว่า
ให้เราพยายามหลีกเลี่ยงหรืออดทนอดกลั้น
ไม่ต่อความยาว...แพ้เป็นพระชนะเป็นมาร..
ยอมรับเป็นการส่วนตัวว่าทำไม่ได้....
คนเราไม่ว่าชาติไหนเหมือนกันหมด
มีทั้งคนดีและคนไม่ดีคนมีเมตตราและปราศจากเมตตรา
สมัยก่อนป้าก็ทะเลาะกับคนบ่อยๆที่ไม่ใช่กับคนสวิส
ส่วนมากถ้าไม่จำเป็นจะหลีกเลี่ยงหรือเดิน*งไป
แต่ถ้าเกินไปก็จะต้องพูดเหมือนกัน
โชคดีเขตที่ป้าอยู่มีแต่ความสงบและคนก็เป็นมิตรดี
ทั้งคนต่างด้าวและคนสวิส..ที่อยู่แบบถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน
พูดถึงคนยูโกคนเตริ์กรู้สึกว่าภาพพจน์ของคนเหล่านี้
ไม่คอ่ยดีเท่าไรนักทั้งๆที่คนยูโกและคนเติร์กดีๆก็มีมาก
แต่อย่างที่เราพูดว่าปลาหมอตัวเดียวทำให้ชื่อเน่าหมด
ตัวป้าเองก็เคยทะเลาะกับคนยูโกมาแล้ว
แต่ก็มีเพื่อนเป็นยูโกที่ดีๆเหมือนกัน
ขอบคุณค่ะป้าพอลที่ช่วยอบรม เมื่อวานเทวีก็มานั่งสงบสติอารมณ์เหมือนกันแล้วยึดคำพระว่า โกรธคือโง่โมโหคือบ้า เพราะเทวีคิดว่าเขาคงสะใจถ้ารู้ว่าเทวีโกรธเป็นฟืนเป็นไฟดังนั้นเทวีไม่โกรธดีกว่า ในขณะเดียวกันเทวีก็สะใจที่ทำให้เขาหงุดหงิดได้ถ้าเขาโกรธแต่อย่างว่าละคะป้าเทวีพยายามแล้วแต่ก็ยังไม่วายคิดอยู่ดี เมื่อวานสามีบอกว่า อีตาคนนี้เขาเป็นแบบนี้ละชีวิตเขามีแต่อะไรแย่ๆเพราะเขาทำตัวแย่ๆ สามีเทวีก็เคยเจอเหมือนกันกับคนๆเดียวกัน แต่สามีเทวีคิดว่าเขาก็ทำแยๆกับทุกคนก็เลยไม่ใส่ใจ แต่ตอนนี้เทวีเจอด้วย สามีเทวีก็โกรธเหมือนกันเลยคิดว่าถ้ามีอีกคราวหน้าคงเจอกันสัก2-3กำปั้น เอ้อ เทวีละอยากจะเอากำปั้นอุดปากมันเหมือนกัน เพราะคิดว่าคงไม่เคยเจอหรือมีใครสั่งสอนคนแบบนี้ไม่รู้ว่าของจริงเป็นยังไง ...เอ่อ ว่าแล้วก็ปลงไม่ได้ จะพยายามนะคะป้า วันนี้ต้องไปโรงเรียนแล้วเดี๋ยวเรียนไม่รู้เรื่อง เอ่อลืมบอกไป เขาเป็นคนอิสราเอลค่ะ เป็นพวกดุถูกผู้หญิงนะคะ เทวียิ่งรับไม่ได้ใหญ่เลย
สวัสดีจ๊ะเทวี
พูดถึงความโกรธมีกันทุกๆคนป้าเองก็ยอมรับว่าสมัยก่อน
เป็นคนที่โกรธคนง่ายและลืมยาก
ถ้าโกรธใครจะเหมือนไฟไหม้ฟางไม่เก็บไว้ในใจ
โมโหจะออกมาเลย...ลักษณะคงเหมือนคนบ้าจริงๆ
พออายุมากขึ้น..เห็นคนโกรธและแสดง
ความโกรธออกมา...เหมือนกระจกเงาส่องให้เราได้รู้เห็นภาพ
ที่ไม่น่าดูและน่าเกลียดว่าสมัยก่อนเราก็เหมือนคนๆนี้
แต่ถ้าการเก็บความรู้สึกมากแบบเก็บกด
เพื่อภาพพจน์ดีในสายตาคนอื่น
ก็ไม่ดีต่อสุขภาพจิต...
ป้าเคยดูรายการในทีวีเมื่อ2ปีที่แล้วที่หมอโรคจิต
ได้พูดเกี่ยวกับการแสดงความรู้สึก
ไม่ว่าโกรธหรือเกลียดออกมาเป็นผลดีต่อสุขภาพจิตอย่างมาก
เพราะเราได้ระบายออกมาบ้าง
ฟังๆดูล้วนแต่มีความขัดแย้งกัน
ถ้าเราได้ระบายความโกรธเกลียดออกมาก....คนข้างๆ
ก็หาว่าเราเป็นคนไม่ดีอาเกรสซีฟ
ถ้าเราไม่ระบายออกบ้างสุขภาพจิตเราก็เสีย
สิ่งใดที่เราทำไปเพื่อป้องกันตัวเอง
หรือเพื่อความถูกต้องแต่ไม่ใช่ทำเพื่อเอาชนะ
เป็นสิ่งที่น่าทำอย่างมาก...
ปัจจุบันนี้โลกเปลี่ยนแปลงไปมาก
คนไหนที่อ่อนแอย่อมอยู่ในโลกแห่งความเห็นแก่ตัว
เอารัดเอาเปรียบไม่ได้
แต่ถ้าเรารู้จักการผ่อนปรนและรู้จักการหลบหลีก
เพื่อความอยู่รอดและสันติสุขเป็นสิ่งที่น่าทำอย่างมาก
ขอบคุณค่ะป้าพอลที่แนะนำเป็นคำแนะนำที่ดีมาก เราต้องรู้จักป้องกันตัวเองในขณะเดียวกันก็ต้องไม่แข็งและอ่อนจนเกินไป ขอบคุณค่ะ