รูปกำแพงอิฐได้นำมาจากGoogle
ได้อ่านบทความเกี่ยวกับเรื่อง อิฐ 2 ก้อน แล้วทำให้เราได้รับทัศนะคติการมองชีวิตเปลี่ยนแปลงไปทันที
อาจารย์พรหมหรือพระวิสิทธิสังวรเถร
แค่อิฐ 2 ก้อน
คัดลอกมาจากหนังสือ "ชวนม่วนชื่น"
เป็นเรื่องของอาจารย์พรหมหรือพระวิสิทธิสังวรเถร เป็นชาวอังกฤษ เป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่ชา
ก่อนจะไปก่อตั้งวัดป่าโพธิญานใกล้เมืองเพิร์ธ ที่ประเทศออสเตรเลีย
ช่วงก่อตั้งวัดป่าโพธิญานเมื่อปี 2526 พระอาจารย์พรหมเล่าว่า หลังจากซื้อที่ดินแล้ว เงินก็แทบไม่เหลือ
ต้องสร้างวัดด้วยมือของตัวเองตั้งแต่ผสมปูน จนถึงการก่อกำแพงอิฐ
ท่านเล่าว่า ตอนที่ลงมือทำก็รู้สึกว่าได้ทำอย่างประณีตที่สุด จนกระทั่งกำแพงอิฐเสร็จสิ้นลง
แต่พอถอยออกมายืนดู ก็พบว่าก่ออิฐพลาดไป 2 ก้อน
พระอาจารย์พรหมขอเจ้าอาวาสทุบกำแพงทิ้งเพื่อก่อใหม่ แต่เจ้าอาวาสไม่ยอม
จากนั้นเป็นตันมา ทุกครั้งที่มาแขกมาเยี่ยมวัด พระอาจารย์ท่านจะพยายามหลีกเลี่ยงไม่พาแขกเดินผ่านกำแพงบริเวณนี้ เพราะอายที่ก่ออิฐผิดพลาดไป 2 ก้อน
จนกระทั่งวันหนึ่ง พระอาจารย์พรหมกำลังเดินกับแขกที่มาเยี่ยมวัดคนหนึ่ง เขาเห็นกำแพงนี้แล้วก็เปรยขึ้นมาว่า
" กำแพงสวยดีนี่" พระอาจารย์พรหมถามกลับด้วยอารมณ์ขันว่า "คุณลืมแว่นสายตาไว้ในรถหรือเปล่า คุณไม่เห็นหรือว่ามีอิฐ 2 ก้อน ที่ก่อผิดพลาดจนกำแพงดูไม่ดี"
แต่แล้วผู้เยี่ยมชมคนนี้ก็เอ่ยประโยคที่ทำให้พระอาจารย์พรหมเปลี่ยนแปลงทัศนคติทั้งหมดที่เคยมีต่อกำแพงนี้ พร้อมกับเปลี่ยนแง่มุมที่มีต่อชีวิต
เพื่อนๆ รู้มั้ยว่า แขกที่มาเยี่ยมชมได้พูดว่าอะไร
แขกผู้มาเยี่ยมชมได้พูดว่า"ผมเห็นอิฐที่วางไม่ดีสองก้อนนั้น แต่ผมก็ได้เห็นด้วยว่ามีอิฐอีก 998ก้อนที่ก่อไว้อย่างสวยงาม"
นับเป็นครั้งแรกในรอบ 3เดือนที่อาตมาสามารถมองเห็นอิฐก้อนอื่นๆบนกำแพงนั้น นอกเหนือจากเจ้า 2 ก้อนที่เป็นปัญหา"
ไม่ว่าจะเป็นอิฐที่อยู่ด้านบน ด้านล่าง ด้านซ้าย และด้านขวาของเจ้าอิฐ 2 ก้อนนั้น ล้วนแล้วแต่เป็นอิฐที่ก่อไว้อย่างดีไม่มีที่ติ ยิ่งไปกว่านั้นจำนวนอิฐที่ดีมีมากกว่าเจ้าอิฐไม่ดี 2 ก้อนนั้น
ใช่เพื่อนๆ ในช่วง 3 เดือนที่ผ่านมา สายตาขอพระอาจารย์พรหมเฝ้ามองแต่อิฐ 2 ก้อนนั้น
ท่านยอมรับว่าสายตาของท่านมืดบอดต่อสิ่งอื่นๆ ท่านอยากทลายกำแพง เพราะมองเห็นแต่อิฐ 2 ก้อนที่ผิดพลาด
แต่ทันทีที่ความรู้สึกเปิดกว้าง มองเห็นอิฐก้อนดีๆ จำนวนมากบนกำแพงนี้กำแพงเดิมที่อยากทลายลงก็กลับงดงามขึ้นมาทันที
"ใช่... กำแพงนี้สวยดี"
พระอาจารย์พรหมหันไปบอกกับแขกผู้มาเยี่ยมคนนั้น
จนถึงวันนี้ พระอาจารย์พรหมก็นึกไม่ออกแล้วว่าอิฐที่ผิดพลาด 2 ก้อนนั้น อยู่ตรงส่วนไหนของกำแพง
ทัศนคติในการมองโลกที่เปลี่ยนแปลง ทำให้อิฐ 2 ก้อนนั้นเลือนหายไปจากความทรงจำ
พระอาจารย์พรหมเปรียบเปรยว่า คู่ชีวิตที่ตัดสัมพันธ์หรือหย่าร้างกัน
ก็เพราะทั้งคู่เพ่งมองแต่ "อิฐที่ไม่ดี 2 ก้อน" ในตัวคู่ชีวิตของเขา
คนที่คิดท้อแท้ อยากฆ่าตัวตายก็เพราะเรามองเห็นแต่ "อิฐ 2 ก้อน" ในตัวเราเอง
ทั้งที่ในความเป็นจริง นอกจาก "อิฐ 2 ก้อน" ที่ผิดพลาดแล้ว ยังมี "อิฐก้อนที่ดี" และ "อิฐก้อนที่ดีไม่มีที่ติ" มากมายอยู่ในตัวเรา เพียงแต่เรามองไม่เห็นเท่านั้นเอง
อย่าให้ความผิดพลาดของ "อิฐที่ไม่ดี 2 ก้อน" ทำให้เราต้องทำลายกำแพงดีๆ จนพัง และในขณะที่เรามองหาข้อดีของตัวเราและคนอื่นแล้ว ให้มองหา "ข้อดี" จาก "ข้อบกพร่อง" ของตัวเราและคนอื่นอีกด้วย แล้วชีวิตนี้จะมีแต่ความสุข
http://www.oknation.net/blog/tocare/2008/01/28/entry-1
อ่านแล้วได้ข้อคิดมากมาย
พระอาจารย์พรหมต้องการเตือนให้คนเรานอกจากรู้จักมองข้อดีของตัวเราและคนอื่นแล้ว ยังให้มองหา "ข้อดี" จาก "ข้อบกพร่อง" อีกด้วย
คนที่คิดท้อแท้ อยากฆ่าตัวตายก็เพราะเรามองเห็นแต่ "อิฐ 2 ก้อน" ในตัวเราเอง
ทั้งที่ในความเป็นจริง นอกจาก "อิฐ 2 ก้อน" ที่ผิดพลาดแล้ว ยังมี "อิฐก้อนที่ดี" และ "อิฐก้อนที่ดีไม่มีที่ติ" มากมายอยู่ในตัวเรา เพียงแต่เรามองไม่เห็นเท่านั้นเอง
อย่าให้ความผิดพลาดของ "อิฐที่ไม่ดี 2 ก้อน" ทำให้เราต้องทำลายกำแพงดีๆ จนพัง และในขณะที่เรามองหาข้อดีของตัวเราและคนอื่นแล้ว ให้มองหา "ข้อดี" จาก "ข้อบกพร่อง" ของตัวเราและคนอื่นอีกด้วย แล้วชีวิตนี้จะมีแต่ความสุข
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?p=40592
http://www.littlecatzhome.net/chongter/Articles/general/2blocks.htm
สาธุ
อ่านแล้วได้ข้อคิดดีมากเลยค่ะ เป็นการมองโลกในแง่บวก ชอบมากค่ะ ;D
ขอบคุณมากค่ะคุณป้าพอล คำสอนของพระอาจารย์พรหมให้คติมากเลย
ตายแล้วๆๆๆ เพิ่งจะอ่านวันนี้ แต่ดีนะที่ได้อ่าน ถ้าไม่ได้อ่านเสียดายแย่เลย
ให้แง่คิดดีมากๆๆๆ
เหมือนหนูเลยค่ะป้า มีเพื่อนที่ทำงานคนหนึ่งที่ไม่ถูกกันทำให้หนูไม่อยากไปทำงานเลย
แต่จริงๆ แล้วหนูลืมไปว่า เพื่อนทุกๆ คนที่เหลือนั้นทำงานด้วยกันได้อย่างสนุกสนาน
เหมือนเรื่องอิฐสองก้อนเปี๊ยบเลยค่ะ
ขอบคุณป้าพอลมากๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องแพร
สวัสดีค่ะ คุณojo1081009
สวัสดีค่ะ คุณJungfrau
สวัสดีจ้าน้องเมย์
เมื่อวานไปเดินเขามาแถบJura ไปBielมา กลับมาแล้วล้มหมอนนอนเสื่อเลยเพราะอากาศหนาวมาก
ไม่มีเวลาเข้าไปเขียนคุยหรือตอบทู้ต่างๆได้เลย มันเหนื่อยใจบอกไม่ถูกหรือตัวเองเริ่มจ๊าบน้อยลง
ป้าเองก็ชอบบทความนี้มากค่ะทำให้เราได้สติ ทำให้เราได้มองโลกในแง่ดีขึ้น
ดีใจค่ะที่ทุกๆคนชอบ
มิตรภาพสร้างขึ้นง่ายๆถ้าเรารู้จักการให้ และผู้รับเต็มใจรับมิตรภาพเหล่านั้น
เรามองแต่ผู้อื่น วันนี้เราย้อนมองดูตัวเราเองหรือยัง
การแสดงออกต่างๆเป็นการแสดงพื้นฐานความละเอียดอ่อน ความอบรมกล่อมเกลาของของจิตใจของบุคคล คนนั้น
มนุษย์เราทุกคนชอบคิดและมองคนอื่น โดยการแสดงผ่านจิตใจความรู้สึกของเราออกไป
เมื่อจิตใจของเราสะอาดบริสุทธิ์ใสสะอาด ปราศจากอคติ เราก็จะมีความคิดและมองเห็นแต่ความดีงามรอบๆตัว
แต่ถ้าจิตใจของเราสกปรก ...มีอคติ...เราก็จะคิดมองเห็นแต่ความสกปรกรอบตัว
การที่เราคิดและมองเห็นแต่ความเลวความสกปรกรอบๆ ตัวเรา เราต้องเข้าใจว่า แท้ที่จริงแล้ว...
สิ่งสกปรกที่เรามองเห็นรอบๆตัวเราเองนั้น.... มันเกิดจากจิตใจของเราเองทั้งสิ้น
เราจะต้องหาทางฝึกจิตใจ...ฝึกความคิดของเราให้สะอาดบริสุทธิ์
ถ้าเราได้แต่คิดและเห็นแต่สิ่งที่เป็นสิ่งเลว...ความสกปรกรอบๆตัวเรา...จิตใจเราก็ไม่เกิดความสงบ
ไม่ได้คิดในสิ่งดีๆที่ถูกต้องสวยงาม เป็นบ่อเกิดแห่งความกลุ้มอกกลุ้มใจ มีแต่ความทุกข์
แต่ถ้าเราฝึกหัดมองสิ่งรอบๆตัวในแง่ดี ในแง่ความสวยงามและ คิดแต่สิ่งที่ดีๆ
จิตใจของเราจะเบิกบาน และมีความสุข...
ความสุขไม่ได้อยู่ที่ไหน อยู่ที่จิตเราสร้างขึ้นมาเอง
ทุกอย่างเกิดขึ้นในโลกล้วนเป็นสิ่งสมมุติทั้งสิ้น สรรพสิ่งในโลกล้วนเป็นสิ่งไม่จีรังยั่งยืน
อายุเป็นเพียงตัวเลข..เป็นสิ่งสมมุติ... แต่นิสัย...การกระทำเป็นพื้นฐานที่มีมาแต่ดั้งเดิม
ทุกอย่างที่เราแสดงออกมา...แบบไหน..อย่างไร....
ล้วนเป็นการแสดงออกถึงระดับ พื้นฐาน ความคิด วุฒิภาวะ จิตใจ..ของเราทั้งสิ้น
คติเตือนใจ
ดีมากๆค่ะต้องฝึกคิดบวกเป็นประจำแล้วจะติดเป็นนิสัย จะนำไปใช่ค่ะ เวลาเผลอไปคิดลบ
Thinking positive มากคะ ขอบคุณสำหรับ ข้อความดี ๆ