**รูปหลังคาของบ้านที่ลุงทำงานและปีนหลังคา และป้าจะไปช่วยลุงทำสวนบ่อยๆ**
หายหน้าหายตาไปนานพอสมควร...ไม่ใช่อะไรหรอกทำงานจนหูตูบ เหนื่อยสุดๆ
จ๊อบสุดท้ายที่รับคือการปีนหลังคาทาสีปล่องไฟที่มีเครื่องหมายXสีแดงจำนวน 5 ปล่องไฟ
ภาพที่เห็นเหมือนไม่อันตรายแต่จริงๆแล้วอันตรายสูงชัน การปีนต้องใช้เชือกและบันใดพาดบนกระเบื้อง กระเบื้องแตกหลายอันเหมือนกันเพราะทานน้ำหนักไม่ไหว อยากเล่าถึงความรู้สึกของความกลัวที่เกิดขึ้นครั้งแรกในชีวิตบนหลังคา
คนที่เคยประสบอุบัติเหตุคงรู้ถึงความกลัวว่าความกลัวสุดๆเป็นอย่างไร
**บันทึกความกลัวที่เกิดขึ้น**
** วันที่ 11 กันยายน 08 **
วันนี้ท้องฟ้าสดใส แต่ในหัวใจมันหม่นหมองและมีความวิตกกัลวลลึกๆที่เกิดขึ้นในตัวเองที่ไม่สามารถอธิบายได้ มันคงเกิดจากตัวซิกเซ้นต์ที่ตัวเองมีอยู่มัง ไม่อยากทำงานวันนี้...บอกลุงว่าไม่อยากทำมันเหมือนมีอะไรมาเตือน ลุงบอกว่าต้องทำจะได้เสร็จเสียที และไปเที่ยวปีนเขาที่Arosaได้อย่างสบายใจ อืม ไปทำก็ได้ ก่อนอออกจากบ้านไหว้พระ ไหว้พระแม่กวนอิม ไหว้เจ้าที่ หลังจากนั้นก็ไปถึงที่ทำงาน
ก่อนจะปีนหลังคาต้องไหว้เจ้าที่ทุกครั้งอยู่แล้วแต่วันนี้รู้สึกแย่มาก การทำงานมีอุปสรรคไม่ไวเท่าที่ควร กระเบื้องก็ลื่น
เราทำงานจนลืมเวลาจนลุงบอกลงมากินอาหารกลางวันได้แล้ว กินอาหารได้ไม่ถึง 10 นาทีเห็นท้องฟ้าครึ้มกระทันหัน
เรารีบตระกายขึ้นหลังคาต้องการทาสีให้เสร็จ 1 ปล่องไฟ ปรากฎว่ายังทาไม่เสร้จฝนเริ่มลงเม็ด
...ป้าต้องรีบตระกายจากปล่องที่อยู่ทางด้านซ้ายมือของรูปที่ทุกคนเห็นเดินเกาะสันหลังคากลับมายังบันใดที่พาดอีกด้าน ถ้าเดินมาช้าจะอันตรายมากเพราะหลังคาจะลื่นเดินไม่ได้ซึ่งหมายถึงตกลงมาข้างล่างเพราะตรงสันหลังคาจะทานน้ำหนักที่เราเกาะไม่ได้
ป้าเดินมาถึงบันใดเรียบร้อยแล้ว แต่ลุงยังอยู่ที่ปล่องไฟซ้ายมือ....โอ้ก๊อด..ฝนตกหนักไม่ลืมหูลืมตาตกหนักกระทันหัน...ลุงเกาะสันหลังคาแน่นและค่อยๆเดินทั้งๆที่รองเท้าลื่นไปมา ป้าสวดอ้อนวอนพระเจ้า..ขออย่าให้อะไรเกิดขึ้น..
ขอให้ลุงเดินมาถึงบันใดได้อย่างปลอดภัยด้วยเถิด........
ลุงเดินมาถึงบันใด ตัวสั่นมือสั่นเหมือนลูกนก เหมือนปลาถูกทุบหัว...การสั่นเกิดจากความกลัว ความกลัวที่มนุษย์ทุกคนรู้สึกเมื่อเกิดภัยอันตรายร้ายแรง...ขอบคุณพระผู้เป็นเจ้า ที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เรากลับลงมาข้างล่างด้วยความเหนื่อยในหัวใจ...และที่น่าแปลกมากคือ...
พอเราลงมาข้างล่าง...เตรียมตัวเดินทางกลับบ้าน ฝนหยุดตกทันที...ท้องฟ้าแจ่มใสเหมือนไม่มีฝนตก...
และที่อื่นที่อยู่บ้านใกล้เคียงไม่มีฝนตกเลย.....
มันคืออะไร......ทำไมฝนตกตอนเราอยู่บนหลังคา...ทำไมหยุดตกเมื่อเราลงมาจากหลังคา....
มันหมายถึงอะไร....?????????????????? เหล่านี้เป็นคำถามที่สงสัยมาก
และวันที่ 11 กันยายน ทุกคนคงจำกันได้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่อเมริกา...และมันเกี่ยวข้องกับเราได้อย่างไร
สงสัยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทุกวันนี้ยังเป็นปรัศนิย์ในหัวใจ
**17 กันยายน 08**
เย้ๆอากาศดีมาก คิดว่าเป็นวันสุดท้ายของการทำงาน ก่อนออกเดินทางเตรียมอาหารไหว้เจ้าที่ :-\อายจังสวดมนตร์ผิดๆถูกๆจนธูปไหม้จะหมดครึ่งหนึ่งแล้วยังสวดไม่เสร็จ จบเสียที หลังจากนั้นก็บอกเจ้าที่ทั้งหลายมากินอาหารที่ถวายให้
มีผลไม้ ชอกโกแลต ขนม น้ำหวาน น้ำ กาแฟ ว้าลืมนมสด ไม่เป็นไร
พอถวายเสร็จ ลูกช้างขอไปปีนหลังคา วันนี้อารมณ์ดีสดชื่น ลุงบอกว่าผิดสังเกตุ ไม่รู้ว่าทำไมอารมณ์ดี
งานผ่านเรียบร้อย ราบรื่นไม่มีอุปสรรค น่าแปลกใจมาก
เย้ๆๆๆๆๆๆ งานเสร็จเสียที งานสุดท้ายในชีวิต งานที่ทำพร้อมความกลัว...ความกลัวในความตาย...
ความตาย...ความกลัวที่ทุกคนเมื่อประสบแล้วจะรู้ว่า เราไม่ต้องการอะไรอีกแล้วในชีวิต
อะไรคือสิ่งที่เราต้องการอะไรอย่างแท้จริง ทรัพย์สินเงินทอง...ลาภยศ..ไม่สามารถนำติดตัวไปได้ยามเราตายลงไป
เราควรทำอย่างไรยามที่เรายังมีชีวิตอยู่ ความรัก ความเมตตราในเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเป็นสิ่งที่เราควรมอบให้แก่กัน
การให้แล้วใจเราเป็นสุข
ขอมอบความรักและความปารถนาดีให้ทุกๆคน
สวัสดีค่ะป้า ดีใจด้วยค่ะที่งานสำเร็จราบรื่น
ป้ากับลุงแข็งแรงจังค่ะ หนูเห็นที่สูงหน่อยก็ขอถอยแล้วค่ะ (กลัวความสูง --") ถ้าเป็นงานที่ไม่มีความสูงเข้ามาเกี่ยวข้อง ลุยค่าาาาา. . . .
ขอให้ปีนเขาสนุกไร้อุปสรรคค่ะ
สวัสดีค่ะพี่พอล
สาธุ. . . ที่พี่พอลกะคุณลุงปลอดภัย อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้ในชั่วพริบตา ถ้าเราประมาท จริงมั้ยคะ
พ่อยอดชายไวกิ้งของแพร ก็เกือบไปแล้ว ทาสีบ้านช่วงที่หยุดพักร้อน โดยใช้บันไดพาด แพรจะช่วยจับบันไดให้ แกก็ทำซ่า ไม่ยอมให้ช่วยเหลือ แถมยังมองสายตาสีน้ำข้าว. . . ทำนอง. . . นี่เธอ ไปทำอย่างอื่นดีกว่า ไป๊. . ธ่อ. . หารู้ตัวไม่ว่า น้ำหนักตัวตั้งร่วม 100 กิโล ;D. . .
มาวันหนึ่ง แม้ตอนกลางวันท้องฟ้าจะแจ่มใส แต่ฝนลงเม็ดเกือบทั้งคืน ทำให้พื้นปูนหน้าบ้านยังเปียกอยู่. . แพรพยายามบอกแกให้หยุดทาสีสักวัน แกก็ไม่ฟัง ดันทุรังจะทำงานให้เสร็จ อาสาจะช่วย แกก็ปฏิเสธ แพรก็เลยยืนดูอยู่ห่างๆ คิดยังไงไม่รู้วันนั้น เหมือนไม่อยากให้แกทำงานตามลำพัง. . . วันนั้น. . . แกจะปีนขึ้นไปทาสีตรงช่องหน้าต่าง ช่วงกึ่งหลังคาบ้าน ซึ่งบริเวณนั้นตรงกับบรรไดขึ้นบ้านพอดี จึงจำเป็นต้องพาดบันไดไกลออกไปมากกว่าที่ควร . . . ขณะที่แกทาสีเพลินอยู่ แพรก็เห็นว่า บันไดเริ่มเลื่อนไปมา ตามขอบรางน้ำ ตามจังหวะการโยกตัว. . . แพรกำลังจะร้องเตือนอยู่ แต่สายไปเสียแล้ว บันไดเริ่มเอียงลง แพรก็กรี๊ด ด ด ทันที บอกให้รีบจับกิ่งไม้ไว้. . . โชคดีที่มีต้นเมเบิ้ลแคระ 2 ต้น ปลูกไว้ระหว่างบรรไดบ้าน ทีแรกแกไม่ยอมนะคะ ห่วงกระป๋องสีอ่ะ กลัวจะหกเลอะล่ะมัง จับซะแน่นเชียว. . . ฮ่วย
คราวนี้แหละ. . . เลือดลูกสุพรรณชักสำแดง. . . รีบออกคำสั่ง. . . มารู้ตอนหลังว่า เสียงเหมือนมีดกรีด ด ด ซะจน คุณสะมีตกใจ โยนกระป๋องสีทิ้งไปในทันที . . . โธ่ กลัวเป็นม่ายจริงๆอ่ะ ไม่มีคนฟังเสียงบ่นแล้วเพี้ยน พี่พอลเป็นมั้ยคะ
บ้านหลังใหญ่มาก นึกว่าป้าซื้อบ้านใหม่อีกแย้วฮ่าๆ
สวัสดีค่ะ คุณkhuncamp
:Dขอบคุณมากค่ะกับคำชม ยอมรับค่ะว่ามีสุขภาพแข็งแรงพอสมควรตั้งแต่เริ่มกินมังสะ สมัยก่อนไม่ค่อยแข็งแรงป่วยบ่อย ป้าไม่กลัวความสูงชอบมากประเภทเสี่ยงๆ ตอนที่อายุยังน้อยเคยคิดจะเช้าชมรมปีนป่ายเขาแต่สู้ค่าใช้จ่ายไม่ไหว
เลยยกเลิกช่วงนั้นยังอยู่ในฐานะไม่ค่อยจะมีความพอเพียงเท่าไร ตอนนี้ก็เหมือนเดิมค่ะ :-\ ;Dฐานะพอจะมีความพอเพียงบ้างบางครั้ง
สวัสดีค่ะน้องแพร
ดีใจค่ะที่ได้คุยกับคุณอีกเราไม่ได้คุยกันนานแล้วจริงๆ :Dอ่านที่คุณเล่ามาแล้วขำมาก55555แหมเขียนได้ตรงใจพี่จริงๆ
ที่บอกว่ากลัวเป็นม่าย คุณกับพี่เหมือนกันจริงๆ พี่ก็เคยส่งเสียงแบบคุณนี่แหละจนลุงแกตกใจปล่อยของทิ้งหมดเลย
เสียงเป็นอาวุธของเราจริงไหม มีคนบอกว่าลุงกลัวพี่ พี่เคยถามลุงว่ากลัวเมียจริงไหม....
แกบอกว่าไม่กลัวแต่รักเมียเลยยอมทุกอย่าง ::)
พี่เคยคิดนะคะว่าบางครั้งเราประหยัดโดยไม่เข้าแก๊บเท่าไรนัก ความไม่อยากเสียเงินทำให้นึกอยากทำเองแต่พอลงมือทำเข้าจริงๆแทนทีจะดีขึ้นกับทำความเสียหายไปมากกว่าเดิม แบบเสียน้อย เสียยาก เสียมาก เสียง่าย
ตอนนี้พี่ก็ดีขึ้นค่ะไม่ค่อยจะดันทุรังทำอะไรเองแล้วเพราะแทนที่จะดีขึ้นกับแย่ลง
เห็นด้วยค่ะว่าอุบัติเหตุเกิดขึ้นได้ในชั่วพริบตา ถ้าเราประมาท
สวัสดีจ้าholy
ไม่ได้โม้น๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ บ้านหลังนี้เจ้าของบ้านถามลุงแล้วว่าให้ซื้อครึ่งหนึ่งเอาไหม
ชั้นที่3เป็นที่อยู่ของเรา............ :-\ลุงแกอยากไปมากตอนแรก..เกือบไปแล้วนะ..
แต่ป้าไม่ชอบเพราะฐานะไม่เพียงพอของเราและกลัวความวังเวง เนื่องจากไม่เคยชินกับฐานะอันสูงส่งแบบนี้
ต่อมาเจ้าของเขาเห็นว่าลุงพยักหน้าหงึกหงักไม่เอา เลยออกความคิดว่า งั้นมาอยู่แบบพอเพียง(ฟรี)
แต่ช่วยดูแลสวนให้ (จ่ายเงินให้ลุงในการทำงาน) ลุงแกเริ่มจะ :-\พยักหน้าหงักหงึก แต่พอเหลือบมาเห็นหน้าเมีย
เลยหุบ ไม่เอาหรอกบ้านนี้เจ้าที่ตรึมเลยนะขอบอก.. ::)เจอมาแล้ว..
ดีใจกับคุณป้าด้วยค่ะที่ผ่านไปด้วยดี พูดถึงวิญญาณเป็นสิ่งที่น่าสนใจมากจริงเป็นศาสตร์ที่เร้นลับน่าศึกษามาก
สวัสดีค่ะพี่พอล
ดีใจที่พี่พอลกลับเข้ามาประจำที่. . . . เอ้ย ประจำบ้านนะคะ แพรสัญญาว่าจะเป็นลูกบ้านที่ดี เข้ามาเยี่ยมเยือนบ่อยๆ. . ปล. ตอนลูกชายเผลอ หรือ หลับนะคะ ม่ายงั้น หมดสิทธิ. . . รู้แล้วใช่มั้ยคะ ว่าใคร ห ญ่า ย ในบ้าน. . . บ้านนี้ ปลาเล็กกินปลาใหญ่ค่ะ ;D