***ใครที่อ่านบทความนี้....***
ถ้าไม่พอใจ...รู้สึกหมั่นไส้...ขอความกรุณา...อย่า...เข้ามาอ่าน...
**กระทู้นี้เป็นกระทู้เดิมหมายเลข 0876 ห้อง pallswiss (เผื่อใช้ในการค้นหา)**
***บทความนี้ป้าเขียนเพื่อขอระบายความในใจของป้าเอง...***
เคยรู้สึกเหนื่อยใจและท้อใจกันบ้างไหม
ป้าคนหนึ่งที่มีความรู้สึกเหนื่อยและท้อใจมากช่วงนี้..
บางครั้งรู้สึกอยากหยุดและยุติทุกสิ่งทุกอย่าง
ไม่อยากแตะต้องทำอะไร....และอยากเลิก...
ไม่อยากทำอะไรที่เคยทำอีกต่อไป...
แม้กระทั่งการเขียนอะไรลงเวบ
มานั่งทบทวนถึงได้รู้สาเหตุหลายๆอย่าง
ช่วงนี้เป็นฤดูใบไม้ล่วง..อากาศหนาว
ไม่มีแสงแดด...ไม่ค่อยออกไปข้างนอก
ทำให้หงุดหงิดเกิดความเบื่อหน่าย...
ข่าวสารที่ได้รับฟัง...การนินทา...
สิ่งแวดล้อมบุคคลรอบข้าง
ก็มีอิทธิพลต่อความรู้สึกไม่น้อย
และอีกอย่าง........
ช่วงนี้ป้ากับลุงทำงานหนักมาก....
ว่าไปอายุแบบเราควรจะเลิกทำงานกันได้แล้ว
ลุงมีอาชีพส่วนตัว...รับเหมาทำสวน
และรับจ้างทำหลังคา
เราไม่มีลูกจ้างหรือคนมาช่วย
จะทำงานกัน2คนมาตลอด...
30ปีที่ใช้ชีวิตคู่กับลุง...เราจะเป็นคู่ทุกข์คู่ยาก
และปากกัดteenถีบกันจนถึงทุกวันนี้
ถ้าใครอ่านเวบไซด์นี้จะรู้ว่าลุงปลดเกษียรแล้ว
ไม่ควรทำงานควรจะพักผ่อน..หาความสุขบั้นปลายชีวิต
แต่ลุงก็หยุดไม่ได้...เพราะสาเหตุหลายอย่าง
เงินคนแก่ที่ได้รับมาไม่มาก..
และลุงก็หยิ่งไม่แบมือขอเงินช่วยเหลือจากรัฐบาลเหมือนคนแก่ทั่วๆไป
ลุงไม่เคยไปขอเงินช่วยเหลือต่างๆ
และจะทำงานหนักเลี้ยงครอบครัวด้วยความเหนื่อยยาก
และลำบากมาก.....ตลอดชีวิต...จนถึงทุกวันนี้
**ขอย้ำอีกครั้งว่า....ลุงหยิ่งมาก..กับการไปรับเงินสังคมส่วนนี้***
¨ลุงบอกว่าแกคงตายไปก่อนที่จะไปแบมือขอรับเงินช่วยเหลือส่วนนี้
เงินที่คนสวิสเรียกกันว่าEL
ป้าเคยเขียนเอาไว้เกี่ยวกับเงินประกันสังคม
ไปอ่านดูได้...
http://www.pallswiss.com/cgi-bin/webboard/generate.cgi?content=0683&board=pallswiss
ลุงกับป้าต่างกันราวฟ้ากับดิน
ลุงชอบสนุกสนานไม่ซีเรียสกับชีวิตผิดกับป้าซึ่ง
ป้าเป็นคนเก็บตัว..ชอบการอ่านมาก
ไม่ชอบการพูดมาก..และถ้าพูดคำไหนจะคำนั้น
เรียกว่าเด็ดขาด...และเป็นคนที่ถนอมใจคน
บางครั้งตัวเองจะเจ็บปวดก็ยอม
ป้าไม่เคยทำร้ายจิตใจคนที่รู้จักหรือไม่รู้จัก
ด้วยคำพูดถากถางหรือเชือดเฉือนใจคน
สิ่งนี้ยอมรับว่าเป็นสิ่งที่ดีที่สุดของตัวเอง
ป้าไม่ใช่คนดี100%หรอกยอมรับ...
ช่วงนี้ป้ารู้สึกผิดๆกับลุงเหลือเกิน
ไม่ได้สนใจเหมือนเมื่อก่อนทั้งๆที่แกเป็นโรคหัวใจ
หลังจากทำงานแทนที่จะเล่นหรือคุยกันเหมือนสมัยก่อน
แต่ป้ากับนำเอาเวลาว่างเข้ามาเล่นNet
ซึ่งทำให้คนสามารถด่าได้..ว่าเป็นคนว่างมาก...
ทั้งๆที่ไม่ค่อยว่างเลย
ไม่มีใครรู้หรอกบางครั้งต้องแอบอดนอนมาเขียนอะไรลงเวบ
แล้วก็ไปทำงานกัน..หรือไปเที่ยวกัน...
พูดถึงเวบนี้...มีคนถามว่าทำไปทำไม..
ทำเพื่ออะไร...ต้องเสียเงิน..
มานั่งหาข้อมูล...นั่งตาดำ...
ผลประโยชน์ไม่ได้เลย.....
แต่ป้าไม่สนใจหรอก..อยากทำเวบที่สามารถช่วยเหลือคนไทย
ที่มาอยู่ใหม่ๆไม่รู้อะไร...ไม่รู้ว่าจะหันหน้าไปหาใครได้
ป้านึกถึงตอนป้ามาอยู่ใหม่ๆช่วงแรกๆ
เหงา..ว้าเหว่มาก...ไม่มีเพื่อนไม่มีอาหารไทยขาย
เหมือนสมัยนี้..ไม่มีหนังสืออ่าน
ว้าเหว่สุดๆ....
จำได้ไม่ลืมในชีวิต...
เข้าไปทักคนไทย3คนยืนคุยกัน
เขาไม่พูดด้วยเดินหนีมองป้าเหมือนตัวเสนียด
จำสีหน้าเขาได้ไม่ลืมเลย
พอป้าเริ่มรู้จักคนไทย
พอคบกันนานๆก็เริ่มมีปัญหา
คือการนินทา..พูดลับหลัง..
และคนเอาเรื่องไปพูดต่อเติม..
จนกลายเป็นทะลาะกัน
การคบคนป้าเลยถือคติว่าห้ามคบเกิน2คน
ถ้าคบเกิน2มักจะมีเรื่องแทบทุกรายเพราะปากคน
****และอยากบอกให้รู้ว่า***
ถ้าใครมีเรื่องการทะเลาะเข้าใจผิดแบบนี้
ควรจะหันหน้าเข้าหากันพูดกันให้รู้เรื่อง
คนเราตอนคบกันดีกันอะไรก็ดีไปหมด
แบบที่คนไทยเราชอบพูดกันว่า แทบจะแหกtoodดม
แต่พอโกรธกันเอาความลับทุกอย่างออกมาประจานกันหมด
น่าเสียดายไมตรีจิตเก่าๆที่มีต่อกันจริงๆ
ป้ารู้ว่าคนเราย่อมมีทั้งข้อดีและข้อเสีย
ป้าไม่ชอบการนินทาและการทะเลาะกันแบบนี้
เลยเก็บตัวและตั้งปฎิฏานไว้ว่า..ถ้ามีโอกาส
อยากจะทำเวบเพื่อช่วยคนไทยที่มาอยู่ใหม่ๆ
เพราะเรียนรู้จากสิ่งที่ตัวเองเคยได้รับบทเรียนมาก่อน
ตอนกที่กระเสือกกระสนหาเพื่อนเพราะความเหงา
ถึงแม้เวบนี้จะช่วยคนไม่ได้มาก
แต่ช่วยคนแค่1คนที่เดือดร้อนแค่นี้ป้าก็ดีใจมากแล้ว
ที่ป้าทำเวบนี้....ไม่ใช่เพราะอยากอวดรู้...หรือมีเวลาว่างมาก..
หรืออยากจะทำตัวเป็นศาสดาจารย์
แต่เพราะเหตุผลที่เอ่ยมาจากข้างบนที่เป็นแรงบันดาลใจ
บทความนี้ป้าเขียนเพื่อขอระบายความในใจของป้าเอง
ไม่เกี่ยวกับใคร
เข้ามาให้กำลังป้าคนแรกเลย อยากให้ทำเว๊ปต่อไปตามที่ตั้งใจไว้ค่ะเว๊ปของป้าก็เป็นเหมือนจุดพบกันของคนไทยบนโลกไซเบอร์ในสวิสค่ะ หาเพื่อนคนไทยด้วยกันได้ ใครมีปัญหาอะไรถามได้ ตั้งแต่เรื่องการมาท่องเที่ยว การมาแต่งงาน การหย่า การใช้ชีวิตในสวิส การหางาน ถูกได้ทุกเรื่อง ใครรู้อะไร อะไรก็เข้ามาช่วยกันตอบตามประสบการณ์ เรามาอยู่ต่างแดนอย่านี้ควรรวม รวมกันไว้มีอะไรก็มาบอก มาเล่า อย่าแตกแยกกัน อากาศที่นี้ก็หนาวอยู่แล้ว เรามีกันไว้ อย่าให้หนาวใจอีกเลย ช่วย ช่วยกันหน่อย ขอให้เว๊ปป้าพรอยู่ตลอดไปนะค่ะ :-)
โห ป้าระบายได้ความรู้สึก อยากให้กำลังใจป้านะค่ะ นิดเชื่อว่าสิ่งที่ป้าและเพื่อนทุกคนในเวปที่เข้ามาช่วยกันตอบเราต่างหาข้อมูลที่ดีและชัดเจน เราต่างมีความคิดเช่นเดียวกัน มีเจตนาที่ดี ที่อยากช่วยเหลือทุกคนที่เข้ามาถามและหาความรู้ ทุกคนและป้าในเวปนี้ไม่ได้มาหวังเอาหน้าเอาตา คำเยินยอสรรเสริญ เรารู้ดีแก่ใจค่ะป้าว่าทำ ทำไม เพื่ออะไร ทำต่อไปเถอะค่ะ ส่วนตัวนิดเองแม้ความรู้จะน้อยนิดถ้าจะเทียบกับใครเค้า ก็จะยังคงเข้ามาแบ่งปั่นในสิ่งที่พอรู้บ้าง และเข้ามาศึกษาเพิ่มพลูความรู้ให้ตัวเองจากข้อความต่างๆที่เพื่อนๆทุกคนเข้ามาช่วยกันแบ่งปั่น ขอบคุณป้าอีกครั้งที่ทำเวปดีแบบนี้
เหนื่อย ท้อ เสียใจ กับคำพูดคนก็ระบายออกมาค่ะ อย่าเก็บไว้คนเดียว เอาสิ่งที่เขาว่า เขาด่า มาเป็นแรงผลักดันตัวเราดีกว่า อย่าโกรธในสิ่งที่เขาด่า เขาว่า ทำใจให้สงบแล้วอ่านในสิ่งที่เขาว่าเรามา แล้วพิจารณาว่าเราเป็นอย่างนั้นหรือเปล่าถ้าไม่ใช่เราก็เฉยเสีย แต่ถ้าใช่เราก็ปรับปรังตัวเอง แต่ถ้ามาด่ามาว่าเพียงเพื่อต้องการเอาชนะไม่ต้องไปต่อล้อต่อเถียงด้วยหรอก คนเราถ้าต้องการจะด่าจะว่าอยู่แล้ว ก็หาเรื่องจนได้นั่นล่ะ ไปต่อล้อต่อเถียงกับคนแบบนี้ก็ไม่ได้มีอะไรดีขึ้นกับชีวิตของเรา เป็นกำลังใจให้ค่ะป้า
(https://www.pallswiss.com/images/old_board/105928-121659-angel_baby.jpg)
**ดึกมากแล้วคืนนี้..แต่ยังข่มตาหลับไม่ลง เปิดทีวีดูก็ไม่รู้เรื่อง ไม่รู้จะหันเหไปทางไหน เลยมานั่งหน้าคอม เปิดเว็บนั้นเว็บนี้ไปเรื่อยๆแล้วก็มาทิ่เว็บของป้า เปิดมาปุ้บเห็นข้อความของป้า รีบกดเข้ามาอ่าน...
ป้าคะ..ยามใดทิ่ท้อแท้ ขอให้ป้านึกถึงลุงให้มากๆค่ะ ชีวิตคู่ 30ปีของป้านั้น เป็นข้อยืนยันได้ดีว่า แข็งแกร่งเพียงใด ฉนั้น อย่าได้ใส่ใจอะไรกับคำนินทา เสียงนกกาทิ่ไร้ศักดิ์ศรีเลยค่ะป้า คิดเสียว่านั่นคือ สายลมทิ่พัดผ่าน และถ้าสายลมนั้นนำมาซึ่งความเหน็บหนาว เราก็ป้องกันด้วยการใส่เสื้อหนาๆซะปิดกั้นจากความเหน็บหนาวนั้น.
มีข้อความหนึ่งได้มาจาก พระท่าน ท่านกล่าวว่า
***ไม่มีบุคคลใดในโลกนี้ ไม่โดนนินทาว่าร้าย***
ป้าพอล เขียนได้ใจหนูมากๆค่ะ
หนูเป็นคนหนึ่งที่ได้รับประโยชน์จากเว็บนี้
เว็บนี้เป็นส่วนสำคัญที่ทำให้การเดินทางไปสวิส
ของหนูสำเร็จและผ่านไปได้ด้วยดี
ถ้าไม่มีเว็บนี้ คงไม่ได้เจออาตุ้ม
ชีวิตที่สวิสคงยุ่งยากกว่านี้
และคงไม่ได้มีโอกาสดีๆได้ติดสอยห้อยตาม
อาตุ้มและอาผู้ชายไปที่โน่นที่นี่
ยิ่งไปกว่านั้น คำสอนที่อาตุ้มมีให้หนู
การได้มีโอกาสได้สัมผัสชีวิตของอาตุ้ม
เป็นบทเรียนชีวิตที่มีค่ามาก
เป็นมิตรภาพนิจนิรันดร์
และบุญคุณที่หนูไม่มีวันลืมเลือน
ป้าพอลกับคุณลุงเองก็เมตตาพาหนูกับแฟน
ไปเดินเที่ยวรอบเมืองเบิร์น
เสียสละเวลาและความสุขส่วนตัว
พาเราเข้าซอกนี้ออกซอกนั้น
อยากให้เราได้เห็นได้รู้ให้มากที่สุด
การเปิดบ้านให้เข้าไปทานอาหารค่ำมื้อนั้น
กับการได้มีโอกาสได้พูดคุยกับป้า
ถือเป็นเกียรติอย่างยิ่ง
ป้ารัก ใส่ใจ และทุ่มเทกับการทำเว็บนี้มากมายเหลือเกิน
เราสองคนซาบซึ้งในน้ำใจของป้ามากค่ะ
ส่วนคำครหาใดๆ อย่าได้เอามาใส่ใจให้ทุกข์ร้อนเลย
ยิ่งถ้ามันไม่จริงแล้ว ฟังแล้ว ก็ให้อภัยไป
คนเราไม่มีใครดี ผิดพลาดกันได้ทั้งนั้น
เรียนรู้จากข้อผิดพลาด ให้อภัยตัวเอง ขออภัยผู้อื่น
แล้วเดินหน้าต่อไป
ไม่ใช่หน้าที่ของใครบนโลกนี้จะมาตัดสินเราได้
คนบนฟ้าต่างหากที่จะรู้ดีว่าเราเป็นเช่นไร
และไม่ว่าเราจะผิดแค่ไหน เค้าก็ยังรักและให้อภัยเราเสมอ
ส่งใจไปเชียร์จากอเมริกาถึงสวิสนะคะ
ขอเป็นอีกหนึ่งแรงใจนะคะที่ให้กำลังใจ เตยได้รับความรู้หลายๆ อย่างจากที่นี่ โดยหลายๆ อย่างเช่นกัน รำพังตัวเตยเองไม่ทราบจะหาอ่านได้ที่ไหน ขอบคุณมากนะคะที่ทำให้โลกการอ่านของเตยกว้างขึ้น
" ถ้าคุณลงมือทำในสิ่งที่คุณสนใจอยู่เสมอ อย่างน้อยจะมีคนคนหนึ่งที่พอใจ "
อย่างน้อยหลายๆ คนในบอร์ดแห่งนี้ก็เห็นและพอใจคะ
(https://www.pallswiss.com/images/old_board/105928-155218-20.gif)
ดอกไม้แห่งกำลังใจ
ขอเป็นกําลังใจให้ ป้า คะ ทําดีถึงใครจะมองไม่เห็น แต่เราก็ได้ความสบายใจ ใครเค๊าจะเข้าใจเป็นอย่างไรก็ช่างเค้าเถอะคะ เราไม่สามารถไปห้ามความคิดของคนได้ ใครไม่เข้าใจ แต่ มิโกะ เข้าใจ ป้า และขอเป็นกําลังใจให้ ป้า ทําเว็ปดีๆให้กับคนไทยที่อยู่ต่างบ้านต่างเมืองได้เข้ามาหาข้อมูลในการใช้ชีวิตที่นี่ เป็นกําลังใจให้ ป้าคะ
@@@ หากวันนี้เราล้มลง ...ยังคงลุกขึ้นได้ใหม่
ยังคงมีหนทางและยังมียิ้มสดใส....
ก้าวไป...อย่าหวั่นไหวหวาดกลัว
พร้อมทนทุกข์หมองหม่น ผจญความมืดหมองมัว
ไม่กลัวจะฝันถึงวันใหม่ ....
หากวันใดอ่อนแอท้อแท้อย่าหวั่นไหว ....
ขอให้ใจไม่สิ้นหวัง
ปัญหาแม้จะหนัก.. ก็คงไม่เกินกำลังอย่าหยุดยั้งก้าวไป
ขออย่ายอมแพ้ อย่าอ่อนแอแม้จะร้องไห้ ...
จงลุกขึ้นสู้ไป จุดหมายไม่ไกลเกินจริง @@@
ป้าคะ แจงไม่ขอพูดไรมาก
เพราะ เราก็คุยกันเกือบจะทุกวันอยู่แล้ว
เพียงแค่ มาขอย้ำ ว่าจะเป็นกำลังใจ ให้ป้าเสมอค่ะ
ทิ้งท้าย...
องค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงแสดงพระธรรมเทศนา
แนะนำบรรดาพระสงฆ์ทั้งหลายว่า "ภิกขเว ดูก่อน ภิกษุทั้งหลาย นินทา ปสังสา
ท่านถือว่า การนินทา เป็นธรรมดาของโลก คนเกิดมาในโลกทั้งหมด จะพ้นการนินทาไม่มี
ตามพระบาลีว่า นัตถิ โลเก อนินทิโต คนไม่ถูกนินทาเลยไม่มีในโลก ฉะนั้นพวกเธอทั้งหลาย
จงอย่าสนใจกับคำสรรเสริญ และคำนินทา เราจะไม่ชั่ว ในเมื่อเราทำความดี มีชาวบ้านเขานินทา เราก็จะไม่ชั่ว ไปตามคำเขาว่า
ถ้าเราเลว เขาจะสรร เสริญเราเพียงใด ก็ดี เราก็จะไม่ดี ไปตามคำสรรเสริญนั้น
ขอเธอทั้งหลาย จงอย่าสนใจกับคำนินทา และสรรเสริญ
ถือว่า ธรรมดาของสัตว์ที่เกิดมาในโลก ต้องมีสภาวะกระทบกระทั่งแบบนี้ทั้งหมด
อยากให้กำลังใจเหมือนคนอื่นค่ะป้า
แต่ถ้าป้าเหนื่อยมาก และไม่มีความสุข
ที่เกิดจากการทำเวบ ป้าจะหยุดหนูคิด
ว่าคงไม่มีใครจะว่าป้าได้ แต่ก็คงมีคน
จำนวนนึงที่คิดถึง ถ้ายังไหวก็สู้ต่อนะค๊ะ
ป้า ถ้าไม่ไหวก็พักผ่อนนะค๊ะ
เพิ่งจะเริ่มรู้จักป้า ณ สัปดาห์ นี้ เพราะเข้าไปถามที่ website ของคนไทย ที่อยู่ในเยอรมัน เค้าแนะนำให้มาที่ web นี้ แทบจะไม่ต้องถามคำถามใหม่เลย ค้นจากคำถามเก่าๆ ที่ถามและตอบกันมา เก็บข้อมูลไม่ไหวแล้ว ขอเป็นกำลังใจค่ะ เคยท้อเหมือนกันค่ะ แต่ทุกเช้าที่ได้ตื่นมาเห็นดวงอาทิตย์ จะมีความสุขทุกครั้งค่ะ เพราะอย่างน้อย เราเป็นคนโชคดีคนหนึ่ง ที่ได้ตื่นมาเห็นตะวัน...............
สวัสดีค่ะป้า และทุกๆ คน โอเลี้ยงเข้ามาให้กำลังใจป้าด้วยคนค่ะ เห็นความเห็นพี่ๆ น้องๆ ข้างบน เขียนไว้ได้ดีแล้ว โอเลี้ยงคงจะไม่เพิ่มเติมอะไร แต่อยากจะบอกป้าว่า เว็บนี้เป็นเว็บที่ให้ประโยชน์กับคนไทยที่นี่มากๆ ผู้เข้ามาเยี่ยมเยียนต่างก็มีอัธยาศัยดีทุกคน หลายๆท่านให้ความรู้ พาเที่ยว หาเรื่องสนุกมาให้อ่านกัน และเป็นธรรมดาที่นานๆ จะมีประเภทบุคคลที่เรียกว่าขวางโลก เข้ามาในเว็บนี้ มาให้ความคิดเห็นที่ผู้อ่าน อ่านแล้วรู้สึกตะขวิดตะขวงใจ ก่อความไม่สงบในเว็บบอร์ดเล็กแห่งนี้ อ่านแล้วทำให้เรานึกคิด นึกไม่สบายใจ ถึงเหตุผลที่ใช้โต้แย้งกันไปกันมา เราเป็นทุกข์อยู่ เค้าอาจจะเป็นทุกข์ด้วยเหมือนกัน หรือมีความสุขก็ไม่รู้ถ้าผู้นั้นเป็นผู้ชอบทำลาย มันก็เหมือนชีวิตคนน่ะค่ะ มีขึ้นมีลง เจอมิตรที่ดี และมิตรที่ไม่ดี ต่างจิตต่างใจ ....เหนื่อยนักก็พักหน่อยนะคะป้า....อากาศช่วงนี้ยิ่งแปรปรวนอยู่ด้วย อาจจะมีส่วนที่ทำให้เราเครียด หรือรู้สึกเหงา เศร้า ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะป้า และทุกๆ คนด้วยนะคะ ตอนนี้โอเลี้ยงนั่งพิมพ์ไปเช็ดน้ำมูกไปน่ะค่ะ อิๆๆ
ป้าคะ หมดหวังได้ แต่อย่าสิ้นหวังค่ะ สำหรับบอมย์ มองว่า เมื่อเราทำดีแล้ว ใครยังหวังร้ายอะไรกับเราก็ไปเขาไปเถอะค่ะ กรรมมันมีจริงค่ะ เดี๋ยวก็ตามไปหาคนที่คิดไม่ดีกับเราเอง
ความสุขของป้าคืออะไร ป้าทำไปเถอะค่ะ เราไม่ได้ไปสร้างความเดือดร้อนอะไรให้ใครนี่คะ เงินเสียค่าเวบก็เงินป้า มีใครมาช่วยป้าออกหรือเปล่า ก็ไม่
มีหลายๆๆคนที่ประโยชน์จากเวบป้า บอมย์ไม่ค่อยเขียนนะคะ เพราะคุยไม่เก่ง ไม่รู้จะพูดหรือเล่าเรื่องอะไรมากมาย แต่อ่านทุกครั้ง เวบป้าให้ประโยชน์กับหลายๆๆ คน กำลังใจที่ทุกคนมีมันล้นหลามนะคะป้า
คำนินทากาเลเหมือนเทน้ำค่ะ ปล่อยให้มันไหลไปตามน้ำเถอะค่ะ อย่าท่อเรือไปตามหามันเลยค่ะป้า จะทำให้เราเครียดโดยเปล่าประโยชน์ มันทำลายเราทั้งสุขภาพ กาย อีกทั้งสุขภาพใจเราอีก
เป็นกำลังใจให้ป้านะคะ เป็นตัวของตัวเองเถอะค่ะป้า
เข้ามาให้กำลังใจ ป้า pall ด้วยคนค่ะ ...หนูอยากบอกให้ป้ารู้ว่า ป้าเป็นคนที่มีจิตใจสูงส่งมากและคงจะหาใครที่มีจิตใจเหมือนป้าได้ยากมากค่ะ ..จริงอย่างที่ป้าว่าบางคนอาจคิดว่าป้าทำ web นี้แล้วได้อะไร เหนื่อยเปล่าๆ..หนูไม่รู้ว่าคนอื่นคิดยังไง แต่สำหรับหนู ก่อนที่จะมาเจอwebsite ของป้าหนูนอนไม่หลับคิดมากเรื่องการแต่งงานกับแฟนคนสวิสและการใช้ชีวิตที่นู่น หนูต้องการใครสักคนที่สามารถให้คำตอบหนูได้ คุยให้หนูได้รู้ได้เห็น ..แต่ที่นี่ (เชียงใหม่) หนูจะไปหาใครได้ล่ะคะ..หนูก็ได้คุยและปรึกษากับแฟนกันแค่นั้น..จนกระทั่งหนูได้มาเจอป้าและพี่ๆ ถึงแม้บางครั้งคำตอบที่นู่นได้อาจจะไม่ใช่คำตอบที่ถูกต้อง 100 % แต่อย่างน้อยหนูยังได้คำแนะนำจากป้าและพี่ๆ รวมถึงกำลังใจที่น่ารักด้วยค่ะ ..หนูรู้สึกสบายใจและโชคดีมากที่มาเจอป้าและพี่ๆใน website นี้...ป้าเชื่อเถอะค่ะว่าป้าได้ทำประโยชน์ในชิวิตป้าอย่างมาก และการใช้ชีวิตอยู่สวิส 30 ปีของป้ามีประโยชน์กับคนอีกหลายคนซึ่งอ้อมเชื่อว่ามันหาซื้อหรือค้นคว้าไม่ได้ง่ายๆถ้าป้าไม่แบ่งปัน..หนูเชื่อว่าหัวใจป้าใหญ่กว่าฟ้ากว้างอีกค่ะ ..อย่าท้อแท้นะคะ ..ให้กำลังใจ และขอให้ป้ารักษาสุขภาพ อย่านอนดึก อดหลับอดนอนนะคะ เดี๋ยวจะไม่สบาย..เป็นห่วงค่ะ ...
สวัสดีค่ะคุณ Pall บังขาว นิด เกตุ พิราบสีชมพู เทียนหอม เตย มิโก๊ะ แจง น้องยิ้ม โอเลี้ยง บอมย์ และ ใครอีกคนก็ไม่รู้เอ่ยที่สวัสดีค่ะมา
ขอเป็นกำลังใจให้คุณ Pall อีกคน คนดีพระจะคุ้มครองค่ะ การที่อยู่ในกลุ่มชนจะมีทั้งคนที่รักและชังเราเพราะมนุษย์นั้นต่างจิตต่างใจกัน แต่เสียงมติชนส่วนใหญ่จะแสดงออกมาเองว่าความแท้จริงนั้นคืออะไร เวปนี้เป็นเวปเล็กๆที่เจ้าบ้านจัดตั้งขึ้นมาเพื่อประโยชน์ส่วนรวมโดยแท้จริง ได้สละทั้งเวลาหาข้อมูลความรู้ต่างๆที่เป็นประโยชน์มาเผยแพร่อีกทั้งยังได้สละเงินทองส่วนตัวเพื่อคนทั่วไปๆจะได้เข้ามาใช้หรือออกความเห็นในเวป(ทั้งๆที่เจ้าตัวประหยัดมากสำหรับตนเอง 5555) ขอให้บุญกุศลของคุณ Pall นี้ได้กลับมาสนอง ขอให้คุณ Pall มีแต่ความสุขกายสบายใจ สุขภาพดี และรวยมากๆจากการปีนหลังคาที่ยากลำบากหรือไม่ก็ถูกหวยรวย
หวัดดีค่ะป้าพอลและทุกๆคนข้างบน
ไม่มีใครไม่เคยท้อใจหรอกค่ะป้า
เรื่องการนินทาว่าร้ายกันนี่ มันเหมือนปัญหาโลกแตกนะคะ
อย่าไปใส่ใจมากเลยค่ะ ก็คนนี่นะ ไม่ใช่เทวดา
ป้าอย่าไปสนใจเลยนะคะ ปากคนไม่มีคุณธรรม
เป็นกำลังใจให้ป้าอีกคนนะคะ
รักษาสุขภาพนะคะ ขอให้ลุงกะป้ามีความสุขค่ะ
ต๋อยขอให้กำลังใจป้าอีกคน
เวปป้ามีประโยชน์มาก สามารถช่วยคนหลายๆ คนที่ไม่รู้ ได้รู้
ทำให้คนหลายๆ คนได้แชร์ แบ่งปันประสบการณ์ความรู้ เพื่อใช้ดำรงชีวติในสวิส
ทำโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน " ปิดทองหลังพระ"
น่ายกยกเชิดชู กรุณาอยู่ต่อเถอะป้า อย่าไปไหน หรือลบเวปบ้านหลังนี้เลย
รุ่นน้องๆ ที่มาสวิสที่หลัง จะได้มีที่พึ่งพา
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ รัก
ป้าพอลจ๋า หนูมาแอบอ่านอยู่เสมอ เพราะว่าหนูเป็นคนชอบอ่านแต่ไม่ชอบเขียน ที่หนูมาเขียนก็เพราะหนูอยากมาให้กำลังใจแก่ป้า หนูขอเพิ่มอีกหนึ่งเสียงว่าเว็บของป้า เป็นเว็บที่มีประโยชน์ สำหรับหลาย ๆ คนจริง ๆ ป้าบอกว่าป้าไม่ใช่ศาสดาจารย์ ไม่ใช่ผู้มากประสบการณ์ แต่
ป้าก็รวม คน หลาย ๆ คนที่มีประสบการณ์ต่างกัน มาบอกกล่าว แก่คนที่มาอยู่ ใหม่ และ เชื่ออย่างแน่นอนว่าคนที่ได้ความรู้จาก ณ ที่นี้
ก็รวมคนที่อยู่นานแล้วเช่นกัน ขอให้ป้า และ ลุง รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
ฝากพื้นที่ตรงนี้ทักทายบัวขาว และ แจง ด้วย ค่ะ คงสบายดีกันทุกคน นก (ฉไวซท์) ก็สบายดี ยุ่ง อยู่แต่กับลูก ๆ เหมือนเดิมจ้ะ
หวัดดีจ้าพี่นกเงียบหายไปนานมาก ดีใจที่มาทักทายกัน :-) หล้ามีลูกสองคนแล้วจ้าตอนนี้...ยุ่งเหมือนกัน แต่ก็สนุกดี อิ อิ
เมื่อวานนี้หนูแจงโทรมาหา บอกว่าป้าอยากจะหยุด ก็ฝากบอกกับแจงไปแล้วสำหรับความเห็นของเขมรน้อย ไม่รู้จะพูดคำไหน ที่จะเป็นการให้กำลังใจที่ดี เอาเป็นว่า คิดถึงพวกเราตาแดง ๆ ที่ไม่ค่อยจะรู้อะไรและได้มารู้จากที่นี่ก็แล้วกันหลาย ๆ คนที่ปีกหักแล้วแวะมาพักที่นี่ได้มีแรงดิ้นบินต่อได้ แล้วถ้าป้าหยุด อีกหลายคนน่ะที่เขาไม่ได้เข้ามาเขียนแต่เข้ามาอ่าน ได้ประโยชน์ไปเยอะ เขมรน้อยเคยอยู่ในสภาพนี้ แต่ต่างสถานการณ์ มาหลายครั้งเข้าใจดีว่ามันหมด และสภาพอากาศที่นี่ยิ่งทำให้เราเครียดค่ะ พักซักหน่อย ไม่นานก็คงจะหายท้อไปเองค่ะ ฟังคนที่เขารักและหวังดีกับเราซิค่ะ อย่างว่าน่ะป้า ถ้าเรามีคนรักเท่าผืนหนัง เราจะมีคนชังเท่าผืนเสื่อ เขมรน้อยหายไปเกือบจะว่าปีก็ได้ สาเหตุหนึ่งก็คือคอมพ์เสีย อีกสาเหตุหนึ่งก็คือ อ่านแล้วท้อ อ่านแล้วหดหู่ค่ะ แต่อีกส่วนหนึ่งก็ได้เรียนรู้อะไรหลาย ๆ อย่าง รู้ว่าคิดอย่างไรทำให้สบายใจค่ะ พยายามน่ะค่ะป้า พวกเราหลาย ๆ คนยังรักและนับถือป้าอยู่
hai kam lang jai pa pall deoy krub...
I cant type thai on this computer.
From kim in Geneva now...:-D
Take care for your health and cheer up na pa pall !!!
คุณ Kim อยู่เจนีวาเหมือนกันหรือคะ นานๆจะพบคนทางด้าน Swiss Romand ซักที
(https://www.pallswiss.com/images/old_board/105102-123748-36981_wallpaper280.jpg)
อุ้ย ...ไม่ได้อยู่สวิสค่ะ ขอแวะมาสวัสดีป้าพอล ขอบคุณสำหรับการสนทนาอย่างอบอุ่นค่ะ ไม่เข้าใจกับเหตุการณ์ แต่รู้ว่าบ้านนี้วุ่นๆ วันเวลาช่วยได้ค่ะ ความเลวร้ายเหมือนลมร้อนที่พัดผ่านมาแล้วผ่านเลยไป ลมหนาวกำลังมาเยือน อย่างน้อยๆลมร้อนนั้นยังความอุ่นไว้ให้อยู่ ดังนั้นสิ่งที่เราว่าไม่ดี มันก็ใช่แต่ว่าไม่ดีไปเสียหมดค่ะ เป็นบทเรียนที่ไม่เลวไปเสียเลยสำหรับชีวิต อย่างน้อยโลกทัศน์ของอีกหลายต่อหลายคนกว้างขึ้น ขอเป็นกำลังใจสำหรับบ้านเต็มไปด้วยความรอบรู้แห่งปัญญาชน
สวัสดีค่ะป้าพอล และทุกๆคนนะคะ
ปุ๊กไม่ได้เข้ามาตั้งนานก้อเลยลองเข้ามาอ่านดู เจอข้อความป้าแล้วรู้สึกเศร้าเลยค่ะ อ่านแล้วรู้สึกเห็นใจป้ามากๆ ถึงแม้ว่าปุ๊กจะยังเด็กอยู่ อาจจะยังไม่ค่อยเข้าใจความรู้สึกป้ามากนัก แต่คิดว่าป้าคงจะเหนื่อยมาก ไม่ว่าจะด้วยการทำงานและก้อคนรอบข้าง
ปุ๊กอยากจะบอกว่าสิ่งต่างๆที่ป้าทุ่มเทนั้น มันเป็นสิ่งที่ดีมากๆค่ะ
ถึงแม้ว่าปุ๊กจะอยู่ที่เมืองไทยแต่ปุ๊กก้อรับรู้ได้ว่าป้าทำให้คนในครอบครัวนี้รักกัน สนิทกันมาก
ยังไงปุ๊กก้อขอเป็นกำลังใจให้ป้าพอลนะคะ ถ้าป้าเหนื่อยก้อลองหยุดพักบ้างนะคะ มันอาจจะเป็นทางที่ดีทางหนึ่งเลย (เหมือนกับว่าป้าลาพักร้อนไง) แต่ถ้าป้าหายเหนื่อยแล้วก้อรีบกลับมานะคะ เพราะทุกๆคนที่นี่รอป้าอยู่ค่ะ สู้ๆนะคะป้า
yes, I am in geneva now...How about u? K Tum?
อยู่เจนีวาค่ะ กลางวันก็แขวนท้องที่ร้านสามล้อไม่ก็ร้านอาหารแถวๆนั้นหละค่ะ คุณ Kim อยู่แถวไหนคะ?
สวัสดีค่ะป้าพอล...ปุ้ยขอเป็นกำลังใจให้ป้าด้วยค่ะ..สู้ค่ะ..เมตรตาธรรมค้ำจุนโลกค่ะป้า..
Sawat dee ja! Khun pa Pall ja.
I wish you (Pa Pall) be stong and take care of your.
Got he know you are do good and help alot for same dont know.Thank you for you do on.
I live in panplalais krub...where is samlor ro+ krub?....now sooooo busy with school mak mak.
Plainpalais is a good location, it's not too far from the center of the town. I go to Saturday open market sometime to buy some old books and to do my excercise(walking). Sam-Lor is a Thai restaurant on rue de Monthoux just behind Hotel Noga Hilton which is very next to my office. Are you going to the University of Geneva? What are you studying? Hope that we could meet each other one day.
Hai komlangjai ka pa Pall. Thangs for on you do.
I also go to flea market on saturday almost every weekend. It is so nice to see all those antiques and old books..I usually go there around 10 or 11 am..
I am not going to U of Geneva. I am just studying french here..I think it is not too difficult or less difficult than I thought.. But the problem is that there is not much chance to practice my french..:-(
For Samlor, I think I have seen the place before, I think there is a big samlor in front of the restaurant or something.. I am not really sure. I have been in that area but always lost the way...so confusing....
What do u do in Geneva krub? And How long have u been here? I am sooooo new..hu hu..Hope we can meet each other one day too..
I'm married to a Swiss and have been here since 1982. It would be a pleasure to show you around Geneva and Switzerland. Why don't you contact me at sueiten@hotmail.com
ในแง่การนินทา
พระท่านว่า โลกธรรมแปด อันมี การนินทา รวมอยู่ด้วยนั้นเป็นสิ่งธรรมดาสามัญทางโลกครับ ท่านถึงตั้งชื่อว่า โลกธรรม คือ สภาพธรรมดาของโลก ท่านยังว่า เราต้องรู้ว่า มันเป็นธรรมดา ยากที่ใครจะหนีพ้น สรุป ทำใจปล่อยวางบางครับ มันเป็นธรรมดา และ เราก็ควบคุมไม่ได้
ดูแลสุขภาพทั้งใจและกาย อย่าแต่เพียงกายถ่ายเดียว
ไม่แปลกหรอกครับที่เราจะเหนื่อย คนเราเดี๋ยวนี้ ใช้ชีวิตดูแลกายเป็นหลัก ลืมดูแลสุขภาพจิต ผมเห็นว่า คุณ pall ต้องดูแลตรงนี้ด้วยครับ โดยส่วนตัวผมยึด 2 ขั้น คือ
1. ขอเรียกว่า "ทำใจให้ว่าง สบาย" คือ ปลดปล่อยใจเราจากอารามณ์ขุ่นมัวก่อนครับ เช่น ฟังเพลงที่ชอบ ร้องเเพลงที่ชอบ เป็นต้น แต่แม่ผมบอกว่า ให้สวดมนต์ครับ สวดชินบัญชรและบทสรรเสริญพระรัตนตรัย (ขึ้นว่า อิติปิโส ครับ) เนื่องจากยาวดี
แล้วจึงระลึกถึงคำพระที่ท่านว่าไว้อันเป็นความจริงแห่งชีวิต 5 ข้อที่เห็นได้ง่ายครับ เจ็บเป็นธรรมดา แก่เป็นธรรมดา ตายเป็นธรรมดา หลัดพรากจากสิ่งที่รักที่ชอบเป็นธรรมดาและสุดท้ายเราทั้งหลายมีกรรมเป็นของตนหว่านพืชเช่นไรก็ได้รับผลเช่นนั้นจะช้าจะเร็ว อานิสงค์แห่งการพิจารณาความจริงทั้งห้า คือ จะปลงและปล่อยว่างอารมณ์ขุ่นมัวได้ง่าย
จากนั้นให้
2. เรียกว่า "ทำสมาธิ" หมายถึง จดจ่ออยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ในอิริยยาบถหนึ่ง ๆ ใช้คำว่า "ทำ" นะครับ ไม่ใช่ นั่ง ต้องการย้ำว่า จะทำอย่างไรก็ได้ ที่ญี่ปุ่นผู้นับถือเซน เขามีวิธีการทำสมาธิหลายอย่าง ที่น่าสนใจมาก เช่น กวาดลานบ้านครับ แล้วเอาใจจดจ่อกับเรื่องการกวาดลานบ้านเท่านั้น บางคนใช้การชงชาครับ เป็นต้น รุ่นพี่ผมท่านชอบนอนทำสมาธิครับ แปลกหน่อย แล้วแต่จริต แต่ท่านอนนี่ง่ายต่อการหลับครับ
สำหรับผม แนะนำว่า
- เริ่มด้วยท่าเดินหรือยืนครับเช่น เดินจงกลมทำสมาธิ เป็นต้น แล้วจึงมานั่งทีหลัง
- หาที่ ๆ อากาศถ่ายเทนะครับ ไม่หนาว ไม่ร้อนเกินไป และ ไม่มีการรบกวนทาง "การรับรู้ทั้งห้า" ของเรา คือ ตา หู จมูก ลิ้น และ กาย ในส่วนตาง่ายหน่อย เพราะปิดตาได้ (ท่าสิ่งที่จดจ่อไม่ต้องใช้ตา) ส่วนหูนี้ ต้องเลี่ยงที่เสียงดังครับ จมูก ก็หาที่ ๆ อากาศบริสุทธิ์ *งจากกลิ่นรบกวนทั้งที่หอมและเหม็น ลิ้น นี่ง่ายหน่อย ล้างปากก่อนทำสมาธินะครับ กาย นี่ก็อย่าให้ใครมาแตะเราโดยง่ายครับ คือ ไปทำใน ๆ ที่ ๆ จะ ไม่มีใครมาจับตัวเรา คร่าว ๆ ก็เท่านี้ครับ
ทำเถอะครับ เชื่อผม ดูแลใจเราบาง นอกจากร่างกายแล้วเรายังมี"จิตใจ" ด้วย หมั่นดูแลโดยให้เวลาทำตรงนี้บ้าง บางคนใช้เวลาหลายชั่วโมงไปกับการปรุงอาหารชั้นดีเพื่อกิน และออกกำลังอย่างถูกต้องตามหลักการ แต่พอจะให้บริหารใจกลับบอกว่า ไม่มีเวลา ไม่เอานะครับ
ไว้แค่นี้ก่อนแล้วกัน บุญรักษา พระคุ้มครองทุกท่าน เทอญ