คิดไม่ออกบอกไม่ถูกค่ะ กลุ้มใจมั่ก มั่ก

Previous topic - Next topic

ครีมโซดา

ครีมมาเรียนที่สวิสตั้งแต่เดือนสิงหา ปีที่แล้วอยู่ฝั่งฝรั่งเศสค่ะ เรียนทางด้านการโรงแรม เพิ่งได้มีโอกาสไปเที่ยวกับเพื่อนๆคนไทยแถวฝั่งเยอรมันเมื่อตอนปิดเทอมสองอาทิตย์ที่แล้วค่ะ ได้พบกับผู้ชายน่ารักคนนึงเค้าเรียนที่ซูริคค่ะ เค้าพาครีมไปเที่ยวถ่ายรูปที่เบิร์น กับซูริค ทำอาหารทานกัน คุยกันถูกคอ แล้วเค้าก็รู้สึกไม่ลำบากเวลาอยู่กับคนไทยมากๆ ครีมรู้สึกประทับใจมากค่ะ วันศุกร์นี้เค้าจะมาหานั่งรถไฟมาก็ประมาณสามชั่วโมงกว่าๆอยู่ เพราะว่าวันเสาร์เป็นวันเกิดเค้าค่ะ แล้วอีกอาทิตย์นึงก็จะเป็นวันเกิดครีม การสื่อสารของเราก็ลำบากนิดหน่อย เพราะครีมเรียนฝรั่งเศส ถึงแม้ว่าจะพูดไม่ค่อยได้แต่ก็ดีกว่าเยอรมันซึ่งไม่รู้เลย เราเลยคุยกันภาษาอังกฤษ ก็ตลกดีคุยไปคุยมาก็เปิดดิก คุยกัน เวลาที่เราเจอกันก็ไม่นานเท่าไหร่ ประมาณสามสี่วัน แต่แค่นั้นเค้าก็ทำให้ครีมรู้สึกว่าอยากย้ายไปอยู่ใกล้ๆ ครีมจะเรียนจบเดือน กรกฎาคม แล้วต้องหางานทำ ที่จริงตั้งใจว่าจะไปที่ไหนก็ได้ในโลกนี้ ถ้าเค้ารับ แต่ผู้ชายคนนี้ทำให้ครีมรู้สึกว่าอยากแค่อยู่ในสวิส แถวๆ เบิร์น ลูเซิน ยิ่งดีใหญ่ถ้าได้อยู่ ซูริค แต่ปัญหาคือ ครีมพูดเยอรมันไม่ได้เลย ใครเค้าจะรับเข้าทำงาน เฮ้อ... จริงๆ เรายังรู้จักกันไม่พอ แต่ถ้าครีมเลิกคบหากัน ก็เหมือนว่าจะตัดโอกาสที่ได้ใกล้คนดีๆ นึกอีกทีก็คิดว่าจะขอคุณพ่อไปเรียนภาษาเยอรมันที่ซูริค แต่เหมือนกับว่าครีมตัดโอกาสทางการงาน หากว่าครีมได้รับเข้าทำงานในที่ๆดี เซ็งค่ะ กลุ้มใจ ทำให้เบื่อไปเลย เค้าก็ไม่ได้เร่งอะไร อาจเป็นเพราะเรายังเรียนอยู่ด้วยกันทั้งคู่ เค้าไม่ใช่คนรวยอะไร ครีมไม่ได้หวังอะไรจากเค้า นอกจากแค่อยากรู้จักมากกว่านี้ แต่เหมือนว่าตอนนี้คงต้องแล้วแต่ดวง เพื่อนๆครีม ถูกปฎิเสธจากงาน เพราะว่าเค้า พูดฝรั่งเศส และ เยอรมันได้แค่เบสิค แต่ครีมสิพูดได้แค่กระเตาะกระแตะ จะไปหางานได้ที่ไหน ถึงแม้ว่าครีมจะพูดอังกฤษได้เรียกว่าคล่อง แต่ก็นะคะ เฮ้อ... วันนี้เข้ามาเจอเวปบอร์ดป้าพอล และพี่ๆ เพื่อนๆ ก็รู้สึกว่าครีมอาจจะได้คำแนะนำอะไรบ้าง รบกวนขอเป็นส่วนหนึ่ง ส่วนใหม่ของ ชุมชนสวิสบ้างนะคะ ขอบคุณค่ะ

**กระทู้นี้เป็นกระทู้เดิมหมายเลข 0619 ห้อง pallswiss (เผื่อใช้ในการค้นหา)**

blacktea

สวัสดีค่ะคุณครีม
 ก่อนอื่นก็ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่นะคะ
 แหม...อ่านแล้วพาลนึกว่าตัวเองยังเอ๊าะอยู่ อิอิ
 อารมณ์ตอนนี้เขาเรียกว่า "ตกอยู่ในห้วงแห่งความรัก" หรือเปล่าคะ
 เอาอย่างงี้ดีไหม ศึกษาดูใจกันไปก่อนซักพัก ในระหว่างยังเรียนอยู่
 คงไม่ต้องถึงกับเปิดกว้างจนเกินไป ถึงขนาดทิ้งการเรียน แล้วไปแค่ได้อยู่ใกล้ๆ เขา
 เอากลางๆ ไว้ดีกว่า ถ้ามีเวลา หรือวันหยุดยาวซักหน่อย ก็ไปเที่ยวหาเขา
 หรือเขามีเวลาก็เทียวมาหาคุณครีม
 เพราะจะบอกให้นะคะ คุณครีมยังเรียนอยู่ ยังมีหน้าที่ยังต้องรับผิดชอบ
 ซึ่งหน้าที่อันนี้ "เขา" ก็คงจะรับผิดชอบแทนคุณครีมไม่ได้
 
 ซึ่งเทียบกับชาดำแล้ว ก็เรียกว่าคล้ายๆ กันแหละนะคะ แต่ว่าไม่ได้อยู่ในช่วงของการเรียน
 เป็นช่วงของวัยทำงานแล้ว แต่แฟนเขาอาสา รับผิดชอบตรงนี้ไปได้
 ก็เลยทำให้ได้เปิดโอกาสให้กับตัวเอง ได้มีเวลาศึกษา "เขา" ให้ถ่องแท้มากขึ้น  
 ก็เรียกว่านานนะคะ 3 ปีแล้วค่ะ ยังไม่แต่งเลย อิอิ
 
 ส่วนกรณีคุณครีม เป็นรักระหว่างเรียน ซึ่งทั้งคู่ ก็ยังต้องทำหน้าที่ตรงนี้ให้ผ่านพ้นให้ได้ซะก่อน
 และมาว่าถึง เรื่องการทำงาน คิดถามตัวเองให้ดีๆ ว่าทำอะไรแล้วถึงมีความสุข
 หาความสุขให้ตัวเองเยอะๆ คนเราอยู่ไม่นานก็จากกันไปแล้วค่ะ
 ความสำเร็จในหน้าที่การงาน คือสิ่งที่น่าภาคภูมิใจน้อยซะที่ไหนล่ะค่ะ
 แต่ถ้าไม่ถึงขนาดต้องก้าวไปให้ถึงที่เราใฝ่ฝันจริงๆ แค่ได้มีโอกาสเดินในทางสายเดียวกัน
 แถมยังมี ไออุ่น จากคนที่เราอยากอยู่ด้วย และต้องมั่นใจด้วยว่า เขาอยากอยู่กับเราด้วยเหมือนกัน
 หมายถึง "รักกันจริงๆ" ก็ลงนั่งคุยกัน วางแผน ลองขีดเส้นชีวิตร่วมกันดูนะคะ
 แต่ต้องคุยกันนะคะ ห้ามตู่เอา แบบเข้าข้างตัวเองนะคะ
 
 เรื่องงานก็ขอเอาใจช่วยนะคะ แล้วค่อยๆ หาลู่ทางค่ะ
 ฟ้าคงไม่หม่นตลอดเวลาหรอกใช่ไหมคะ
 โชคดีค่ะ
 

Cream Soda : )

ขอบคุณมากค่ะ คุณชาดำ ยินดีที่ได้รู้จักคุณชาดำนะคะ และขอบคุณมากกับคำแนะนำดีๆ ผู้ชายคนนั้นบางทีอาจจะยังไม่ใช่สำหรับครีมก็ได้เนอะ แต่แหม คุณชา ครีมว่าอาจจะยังไม่ใช่รักหรอกมังคะ ครีมว่าคงแค่ชอบหน่ะค่ะ แต่อยากรู้จัก เนี่ยะครีมก็พยายามหางานหน่ะค่ะ แต่ภาษาก็ยังเป็นปัญหาอยู่ดี ดีใจนะคะที่ได้รู้จัก คนไทยที่นี่อย่างน้อย ครีมก็รู้ว่ายังมีใครให้ปรึกษาได้ที่นี่อยู่