(http://www.pallswiss.com/images/old_board/105115-110803-Zwischenablage000000000000000.jpg)
**วันที่1. Nov. 05**
ไปเที่ยวงานประจำปี Maerit ซึ่งเป็นงานเทศกาลจัดขายสินค้าต่างๆของหมู่บ้านAeschi
เทศกาลการจัดงานMaeritจะทำกันฤดูใบไม้ล่วง
ประเพณีการจัดรวมนำสินค้าต่างๆมาขายในท้องตลาดแบบนี้ทำกันมานานแล้วตั้งแต่ช่วงปี1300หรือ1400
ซึ่งเป็นประเพณีเก่าแก่ที่จัดกันมาจนถึงปัจจุบันนี้
อย่างAeschiได้จัดประเพณีงานเทศกาลแบบนี้มาตั้งแต่ปี1650
ซึ่งเรียกว่าเป็นประเพณีเก่าแก่ที่ทำตกทอดมาถึงปัจจุบันนี้
Gemeinde Aeschi
เป็น Gemeindeใหญ่แห่งหนึ่งใน Berner Oberlandสถานที่แห่งนี้จะจัดประเพณีเก่าแก่หลายอย่าง
และทุกวันอังคารต้นเดือนพฤศจิกายนของทุกปี จะจัดงานMaeritที่Aeschi
การจัดงานแบบนี้ที่Aeschiนอกจากจะมีการแสดงขายสินค้าต่างๆตั้งแต่ไม้จิ้มฟันยันเรือรบแล้ว
ที่นี่จะใช้เป็นจุดนัดพบเพื่อนเก่าแก่ที่ร่วมเรียนรร.และเรียนชั้นเดียวกันมาชุมนุมนัดพบกัน
หรือเพื่อนเก่าจะมาพูดคุยถึงสารทุกข์กัน อย่างลุงจะไปที่Aeschiทุกปี
และจะกลับมาด้วยอาการเศร้าสร้อยเพราะเพื่อนลุงบางคนที่ถึงแก่กรรมไปแล้ว
บางคนก็ป่วยเดินไม่ไหวหรือบางคนมีความจำเสื่อมจำใครไม่ได้นับว่าเป็นเรื่องเศร้ามากเลย
นอกจากคนเก่าแก่จะเอาวันนี้เป็นจุดนัดพบพูดคุยกันแล้วกลุ่มเด็กๆจะดีใจมากและไม่ต้องไปโรงเรียน
ที่นี่จะหยุดให้เด็ก1วัน ดังนั้นวันนี้จึงเป็นวันที่เด็กสนุกสนานกันอย่างเต็มที่
และสามารถนำเงินค่าขนมมาซื้อของกินของเล่นอย่างสนุก
www.aeschi.ch/
**กระทู้นี้เป็นกระทู้เดิมหมายเลข 0957 ห้อง pallswiss (เผื่อใช้ในการค้นหา)**
(http://www.pallswiss.com/images/old_board/105115-110903-Zwischenablage03.jpg)
ตอนแรกป้าคิดว่าจะไม่ไปงานนี้กับลุง ให้แกไปกับน้องชายตามลำพัง
แต่แล้วต้องไปงานนี้พร้อมลุงเพราะน้องสะใภ้เขามาด้วย เลยจำใจต้องติดตามไป
ยอมรับว่าไม่ค่อยชอบมาเที่ยวงานแบบนี้เท่าไรนักและเบื่อต้องรอลุงที่หยุดพูดคุยกับเพื่อนหรือคนรู้จักกัน
ตั้งแต่หัวซอยจนถึงท้ายซอย ตอนที่ป้ามาอยู่ใหม่ๆนึกว่าแกเป็นนักเลงประจำซอยแห่งนี่
เพราะแกจะเอามือพกกระเป๋ากางเกงคุยกับเพื่อนแบบนักเลงเลย
อยู่ต่อมานานๆเข้าถึงได้เห็นว่าคนสวิสทั่วๆไป ชอบเอามือใส่ในกระเป๋ากางเกงกัน
ขนาดร้องเพลงขยับลูกคอก็ยังเอามือใส่กระเป๋ากันเลย
ป้าเดินดูของ...ดูคน...ดูลุงหยุดคุยกับเพื่อน
จนระทั่งสะดุดกับควันไฟที่พุ่งขึ้นโขมงไปหมด จึงเดินเร่ไปดูข้างหลังร้านค้า
เห็นเด็ก2คนกำลังเอามือป้ายซอสมะเขือเทศ ลงในแผ่นแป้งไปมา
และเด็กอีก1คนเอาเนื้อรมควันหั่นเป็นชิ้นเล็กๆ ใส่เห็ดใส่เนยขูดลงไปเป็นภาพน่าเอ็นดูสุดๆ
เด็กเหล่านี้ทำงานกันอย่างขะมักขะเม้นไม่คุยกันเลย
(http://www.pallswiss.com/images/old_board/105115-111051-Zwischenablage02.jpg)
Pizzaถ้วยเล็กที่เด็กทำขึ้นมาดูท่าทางน่ากินมากจริงๆ ไม่ต้องกลัวว่าเด็กจะทำสกปรกเลย
เพราะเด็กเขาใส่ถุงมือทำอาหารกัน .....ราคาที่ขายแผ่นละCHF 3.50
ป้าเลยสั่ง1ถ้วยแต่เป็นPizzaมังสะเพราะไม่กินเนื้อ
Pizzaที่เด็กทำขายนี้เงินจะนำเข้ากองกลาง เพื่อนำไปใช้ในกิจกรรมที่จัดขึ้นต่อไปคราวหน้า
นับว่าเป็นความคิดที่ไม่เลวเลย ที่ให้เด็กมีส่วนร่วมหาเงินเข้าทุนกองกลางแบบนี้
เป็นการปลูกฝังความรับผิดชอบ และเด็กได้รู้จักคุณค่าของเงิน
(http://www.pallswiss.com/images/old_board/105115-111138-Zwischenablage04.jpg)
หลังจากนั้นก็มองเห็นเด็กสาวหน้าตาสวยน่ารักมากกำลังเลือกฟืนจะเอามาผ่าเป็นชิ้นเล็กๆอยู่
ป้าคนช่างซักอยู่แล้วเลยเข้าไปคุยด้วย เด็กสาวคนนี้น่ารักสุดๆอายุแค่19ปี
ทำหน้าที่เป็นคนดูแลเด็กๆเหล่านี้ เลยได้ความรู้อีกมากมายและประทับใจ
กับการทำงานของกลุ่มเด็กเหล่านี้มาก เด็กสาวคนดูแลบอกว่าเด็กเหล่านี้
เป็นเด็กที่มาจากที่ต่างๆที่เข้าร่วมชมรมกัน เด็กบางคนมาจากบ้านเด็กมีปัญหาทางครอบครัว
และเด็กที่มีปัญหาแตกต่างกันไป และนอกจากนั้นยังมีเด็กธรรมดาที่สมัครเข้ามา
เพราะชมรมจะสอนให้เด็กเรียนรู้กฎระเบียบ และมีกิจกรรมต่างๆซึ่งคล้ายๆชมรมลูกเสือของที่นี่
พูดถึงชมรมเด็กๆที่นี่มีมากมายหลายอย่าง ซึ่งล้วนแต่ให้เด็กได้เรียนรู้ปลูกฝังความรับผิดชอบ
ให้ความร่วมมือกับส่วนรวมและมีกิจกรรมมากมาย แทนที่จะสูญเสียเวลาอันมีค่าไปโดยเปล่าประโยชน์
สามารถเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีมีคุณค่าต่อสังคมในภายภาคหน้า
กลุ่มเด็กที่เห็นนี้เป็นกลุ่มเด็กที่มีชื่อว่าJungschar Aeschi
ภายในกลุ่มจะมีแบ่งออกเป็นกลุ่มซึ่งมีอายุแตกต่างกันไป
ตั้งแต่6-16ปีเป็นโครงการทำงานร่วมมือกันหลายฝ่าย ของรัฐและโบสถ์สนใจเข้าไปอ่านได้จากที่นี่
www.jungschar-aeschi.ch/
(http://www.pallswiss.com/images/old_board/105115-111218-Zwischenablage01.jpg)
ในภาพจะเห็นเด็กๆเข้ามาซื้ออุดหนุนPizza เป็นการเกาะกลุ่มที่น่ารักทีสุด
และดีใจที่เด็กรักใคร่ปรองดองและให้ความร่วมมือกันอย่างดี
ในความรู้สึกส่วนตัวแล้วป้าชอบเด็กนอกเมืองมาก
เพราะได้สัมผัสถึงความอ่อนโยนใสซื่อของเด็กนอกเมืองจากการพูดจาและการกระทำที่ได้แสดงออกมา
ซึ่งว่าไปก็คล้ายๆกันทุกประเทศ
(http://www.pallswiss.com/images/old_board/105115-111256-Zwischenablage05.jpg)
ระหว่างที่คุยป้ายืนมองถังน้ำมันที่ปิดฝาสนิททั้ง2ด้านด้วยความสนใจ
ลักษณะของถังก็เหมือนถังน้ำมันที่ใช้แล้วทั่วๆไป จะพิเศษตรงมีขาตั้งที่สามารถถอดชิ้นส่วนออกได้
สะดวกต่อการขนย้าย และข้างบนมีปล่องไฟให้ควันไฟออกมา
(http://www.pallswiss.com/images/old_board/105115-111349-Zwischenablage07.jpg)
สักพักเด็กหนุ่มก็เปิดฝาของถังน้ำมันอีกด้านออกมา
และใช้เหล็กเล็กๆค้ำเพื่อไม่ให้ฝาที่ทำเหมือนประตูตกลงมา
(http://www.pallswiss.com/images/old_board/105115-111437-Zwischenablage09.jpg)
ข้างในจะมีแผ่นเหล็กติดเชื่อมตรงกลางที่ใช้กรวดเล็กๆและทรายโรยไว้
ข้างล่างสุดจะเป็นท่อนฟืนที่ต้องคอยใส่และเกลี่ยไปมาเพื่อให้ความร้อนไปถึงข้างบน
นับว่าเป็นความคิดที่ดีมากที่นำของของที่ไม่ใช้แล้วนำมาประดิษฐ์ให้เป็นประโยชน์
เช่นการนำถังน้ำมันมาทำเป็นเตาอบ Pizzaแบบนี้
ป้าชอบระบบการสอนและความคิดของครูที่นี่มาก ที่ส่งเสริมการนำของที่ไม่ใช้แล้ว
ปลูกฝังเด็กเล็กๆตั้งแต่ชั้นอนุบาลขึ้นมาให้รู้จักการนำสิ่งของที่เลิกใช้แล้ว
แทนที่จะทิ้งลงถังขยะมาดัดแปลงมาเป็นประโยชน์
และเด็กเริ่มเรียนรู้ระบบของการใช้เงิน รู้จักการเก็บออมและวิธีการใช้เงิน
และการหาเงินพิเศษในรูปต่างๆ
เด็กที่นี่จะได้เงินค่าขนมจากพ่อแม่เป็นอาทิตย์
จำนวนเงินจะได้ตามอายุแล้วแต่ของใครของมัน ส่วนมากแล้วเด็กจะได้ไม่มาก
แต่เด็กจะไม่เสียใจและดีใจมากที่ได้รับเงินค่าขนม
บางคนจะเก็บรวมรวมเงินค่าขนมเพื่อซื้อของเล่น หรือหนังสือที่อยากอ่าน
หรือขนมหวานเอง ส่วนของขวัญใหญ่ๆที่จะได้ตามเทศกาลต่างๆ
ที่ตัวเองสามารถเขียนลงในแผ่นกระดาษ ให้พ่อแม่หรือปู่ย่า...ตายาย..พ่อหรือแม่ทูนหัวซื้อให้
ซึ่งไม่เคยผิดหวังเลยเพราะเป็นของขวัญที่พวกเขาอยากได้อย่างแท้จริงตามที่ตัวเองเขียนไว้
ระบบการให้ของขวัญเหล่านี้ คนไทยจะรู้สึกแปลกๆและไม่เคยเห็น
และคิดว่าถ้ารู้ว่าจะได้ของขวัญอะไรแล้วจะไม่รู้สึกตื่นเต้น
และบางครั้งไม่เข้าใจว่าทำไมการให้ของขวัญต้องถามคนที่เราจะให้ด้วย
ว่าอยากได้อะไรหรือเราได้เห็นคนข้างเคียงของ
จดรายชื่อของขวัญลงบนแผ่นกระดาษเป็นบัญชีหางว่าวเพื่อมอบให้แก่กัน
ป้าเองชอบการให้ของขวัญแบบนี้มากเพราะของขวัญที่มอบให้แก่ผู้รับจะมีประโยชน์มาก
เป็นของขวัญที่เขาต้องการจริงๆแทนที่จะซื้อให้แล้วผู้รับไม่ชอบหรือไม่ต้องการ
แทนที่จะใช้เป็นประโยชน์เขาทิ้งไว้เปล่าๆเสียดายเงินมากที่ผู้รับไม่ดีใจหรือไม่ได้ใช้เป็นประโยชน์
ปัจจุบันนี้พ่อแม่ทำงานนอกบ้านกันเกือบทั้งคู่เลยสปอยด์เด็กโดยการให้เงินมากเกินไป
เหมือนเป็นการชดเชยที่เด็กไม่ได้รับเวลาจากพ่อแม่เต็มที่ วิธีนี้เป็นวิธีที่ผิดมากที่สุด
เท่าที่เห็นเด็กสมัยนี้จะมีปัญหาหลายอย่าง เพราะขาดความอบอุ่น..และติดเพื่อน
ปัญหาเกี่ยวกับเหล้าและบุหรี่เป็นปัญหาหนักอกมากที่สุด
ขอสรุปปิดท้ายว่าการไปงานวันนี้กับลุง ป้าได้เห็นอะไรหลายๆอย่างที่ให้ข้อคิด
เช่นการนำของที่ใช้แล้วมาทำให้เป็นประโยชน์ เช่นการนำถังน้ำมันมาที่ใช้หมดแล้วมาทำเป็นเตาอบ
และได้เห็นกลุ่มชมรมเด็กที่ปลูกฝังความรับผิดชอบ ร่วมมือในการทำงาน
คิดว่าเด็กๆควรเข้ากลุ่มชมรมต่างๆ เพื่อเรียนรู้การเข้าสมาคมปลูกฝังความรับผิดชอบ
เพื่อที่จะเป็นผู้ใหญ่ที่ดีมีคุณค่าในอนาคต
สวัสดีครับป้า pall,
ได้อ่านข้อความป้าแล้วรู้สึกดีมากและเห็นด้วยที่ป้าบอกว่า
ชอบกับระบบการสอนของครูที่สวิส ตรงนี้ผมเห็นด้วยจริงๆ
เพราะจากการที่เพื่อนได้พาไปเยี่ยมโรงเรียนที่เค้าสอนอยู่อุปกรณ์ทุกอย่างนำมากลับมาใช้ได้อีกครั้ง
และที่ผมสังเกตเห็นได้คือการ์ดอวยพรตอนปีใหม่ที่ส่งมาให้เพื่อนผมจะทำขึ้นตลอด
โดยใช้กระดาษที่ใช้แล้วและให้นักเรียนช่วยทำด้วยซึ่งมีค่าทางความรู้สึกแก่ผู้รับมากเลย
ตอนที่พาไปโรงเรียนเด็กนักเรียนเค้าน่ารักดูแล้วเค้าอยากจะพูดคุยกับเราแต่เราก็พูดสวิตเยอรมันไม่ได้
ซึ่งเสียดายมากไม่อย่างนั้นคงจะได้มุมมองใหม่จากเด็กแต่ก็ได้พูดกับเพื่อนครูที่โรงเรียนบางคน
เค้าสอบถามเราเกี่ยวกับประเทศไทยเราสิ่งไหนเราพอมีภูมิเราก็ตอบเค้าไป
เมื่อวานก่อนไปร้านหนังสือได้ซื้อหนังสือเล่มหนึ่ง ชื่อ Der Keim Der Selee
เขียนโดยนักเขียนชาวสวิส ชื่อ คริสตอฟ เซาเรอร์ (ขออนุญาตเอ่ยชื่อ)
ผมอ่านแล้วเป็นหนังสือที่ดีมากแฝงไปด้วยแนวคิด ปรัชญาการดำเนินชีวิตที่ที่เรียบง่าย
ที่ได้จากธรรมชาติสิ่งแว้ดล้อมรอบตัวในประเทศสวิส ตลอดจนเรื่องราวในยุคระบบศักดินาในยุโรป
การเรียกร้องสิทธิของตนของชาวนาที่ยากจนกับเจ้าของไร่ผู้ร่ำรวย
โดยสถานที่ในเรื่องส่วนใหญ่จะเป็น location ในสวิส ทั้งสิ้น
ถ้าป้ามีโอกาสอยากให้ลองอ่านดูผมคิดว่าที่สวิสน่าจะมีขายนานแล้ว เป็นหนังสือที่อ่านแล้วดีทีเดียว
ป.ล ขอบคุณป้ามากสำหรับประสบการณ์ที่ดี่ที่ได้นำมาเขียนถ่ายทอดเพื่อเป็นความรู้ที่ไม่สามารถเรียนรู้ได้ในห้องเรียน
สวัสดีค่ะคุณ Pall เรื่องอะไรๆที่คุณนำมาลงน่าสนใจทั้งนั้นแหละค่ะ ขอบคุณที่เป็นสายตาและขาแทนพรรคพวกที่ไม่ได้มีโอกาสได้ไปด้วยตนเอง ขอกระซิบบอกความลับค่ะว่าที่คนสวิสเค้าเอามืองซุกกระเป๋าเวลาร้องเพลงนั้นเป็นเพราะเค้าจะได้ร้องเสียงสูงได้ 5555
สวัสดีค่ะคุณตุ้ม
เพิ่งรู้ว่าเอามือใส่กระเป๋าเพราะต้องออกโทนเสียงสูง ถึงว่าทั้งกลุ่มต้องเอามือใส่ในกระเป๋ากัน
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีจ๊ะyo
ขอบคุณมากสำหรับชื่อหนังสือDer Keim Der Selee
ที่บอกมา ถ้าป้าเข้าไปในเมืองจะไปดูสักหน่อย
ป้านึกไม่ถึงเลยว่าที่เมืองไทยมีขาย ดีจังที่โยอ่านภาษาเยอรมันได้
เรื่องราวในยุคระบบศักดินาช่วงนี้น่าสนใจมากที่สุด
ป้าชอบดูและสนใจมากเกี่ยวกับชาวนายอมรับว่าสนใจมาก
ชีวิตคนสวิสรุ่นก่อนเป็นชีวิตที่น่าสนใจเกี่ยวกับการต่อสู้เพื่อการดำรงชีวิตและต่อสู้เกี่ยวกับความยุติธรรม
เมื่อ30ปีที่ผ่านมาตอนที่ป้ามาอยู่ที่นี่ใหม่ๆ ป้ายังไม่เข้าใจภาษาของคนที่นี่
เคยดูหนังขาวดำที่เขาสร้างเกี่ยวกับชาวนา และการต่อสู้เรียกร้องสิทธิต่างๆ
ป้าชอบการเขียนหนังสือของ Jeremias Gotthelf
เป็นชื่อของนักประพันธ์อันมีชื่อเสียงมากของสวิตฯ ได้แต่งหนังสืออกมามากมาย
และส่วนมากจะเป็นพวกหนังสือที่เกี่ยวกับขาวนาสวิสและความเชื่อของคนยุคนั้น
ที่มีต่อพระเจ้าอย่างมากมาย
Jeremias Gotthelfจะไปกินอนอยู่บ้านชาวนาเลย
ดังนั้นการเขียนหนังสือจะถ่ายทอดออกมา จึงละเอียดเด่นชัดและมีปลีกย่อยที่คนทั่วๆไปมองข้าม
ป้ารู้จักขาวนาหลายคนและได้มีโอกาสสัมผัส และได้เห็นมุมมองของคนเหล่านี้ได้ปรัชญา
และข้อคิดมากมาย ยอมรับโดยส่วนตัวว่าชอบ ความเรียบง่ายของชีวิต ธรรมชาติ
และคำว่ารู้จักพอของคนชาวนา
พูดถึงระบบการศึกษาในสวิตฯ ยอมรับว่าตั้งแต่ลูกเติบโตเป็นผู้ใหญ่
ป้าไม่ได้ติดตามเกี่ยวกับระบบการศึกษาอีกต่อไป
แต่ได้ยินข่าวเกี่ยวกับรัฐบาลและแต่ละรัฐ ที่พยายามลดงบประมาณรายจ่ายลง
ลดจำนวนครู และลดเกี่ยวกับวิชาต่างๆ
ที่คิดว่าไม่จำเป็นเช่นวิชาพละศึกษา,คหกรรม,การร้องเพลง และอีกหลายอย่าง
การสอนภาษาท้องถิ่นเช่นเขตBernก็พยายามตัดการสอนวิชานี้ออกไป
ยอมรับโดยส่วนตัวว่าไม่เห็นด้วยเลย เพราะวิชาแต่ละวิชาที่เอ่ยมาล้วนจำเป็นทั้งสิ้น
ลูกชายป้าเขาจะเย็บปักถักร้อยซ่อมเสื้อผ้า
ทำอาหารได้แทบทุกอย่างก็เพราะได้เรียนจากโรงเรียนที่ครูสอน
ที่นี่จะมีชั่วโมงสอนแบบนี้ไม่ว่าจะเป็นเด็กหญิงหรือเด็กชาย
ระบบการศึกษาของที่นี่เรียนฟรี และได้รับอุปกรณ์การเรียนฟรี
เช่นพวกหนังสือต่างๆ บางรัฐอาจจะได้รับฟรีหมด
บางรัฐผู้ปกครองหาซื้อของใช้แค่นิดหน่อย ไม่ทราบว่าแต่ละรัฐเป็นอย่างไรตอนนี้
นอกจากนั้นจะมีรถบัสรับส่งเด็กไปโรงเรียนฟรี ต่อไปข้างหน้ารัฐจะหยุดการให้งบประมาณด้านนี้
แต่จะให้เขตที่อยู่ดูแลกันเอาเอง
การพูดถึงระบบการศึกษาพูดยากเพราะแต่ละเขตที่อยู่จะไม่เหมือนกัน
เขียนเรื่อยเปื่อยสงสัยyo คงจะเบื่อแย่เลย
สวัสดีค่ะพี่ pall,
ขออนุญาติเข้ามาเยี่ยมบ้านและถือโอกาสนี้ สวัสดีเจ้าของบ้านด้วยนะคะ ชื่อ miggi ค่ะ ชอบธรรมชาติและความเป็นอยู่อย่างเรียบง่ายของคนสวิสมาก แต่โชคชะตาพาตัวเองไปตกหลุมรักกับคนสวิดิชเสียนี่ อยู่ตอนใต้ของสวีเดน ปีนี้เป็นปีที่ 10 แล้วค่ะ
ข้อมูลบอกเล่าของพี่ pall น่าสนใจ เนื้อเรื่องทุกเรื่องที่พี่เขียน น่าสนใจและชวนติดตาม พี่ pall น่าจะเขียนหนังสือนำเที่ยวในสวิส ขายนะคะ มีคนไทยหลายล้านคนที่ชื่นชอบสวิส แต่ไม่มีโอกาสได้มาสัมผัสด้วยตัวเอง miggi ขอเป็นลูกค้ารายแรกค่ะ ^_^
สวัสดีค่ะน้องmiggi
ดีใจมากค่ะที่มัคนมาเรียกพี่
รู้สึกกระชุ่มเป็นสาวเพิ่มขึ้นหลังจากเป็นป้ามานาน
ขอบคุณอีกครั้งค่ะสำหรับคำชม
แต่พี่นึกสงสารเจ้าของสำนักพิมพ์มากจริงๆ
พี่ว่าน้องเข้ามาอ่านพาเที่ยวจากเวบนี้บ่อยๆดีกว่า
อ่านฟรีไม่เสียเงินด้วย..ถ้าน้องครึ้มอกครึ้มใจ
ก็กระโดดเข้ามาแจมไม่ให้พี่เหงาดีกว่า
ยอมรับค่ะว่าพี่ยังอ่อนหัดไม่กล้าอาจเอื้อม..
การเขียนเป็นแค่ความสนุก...เล่าประสพการณ์
และมีความสุขจากตัวอักษรและเขียนแบบตามใจฉัน...
มีคนไทยหลายคนเขาเขียนพาเที่ยวขาย
ประสบความสำเร็จหลายคน...
พี่เองยังเสียดายมากเลยนะคะอยากให้คนไทยหลายๆคน
ที่เล่นเน็ตเข้ามาอ่านหรือเขียนเล่าประสบการณ์
หรือพูดคุยกันสนุกในเวบนี้...
แต่เป็นแค่ความหวังและเป็นความหวังเท่านั้น..
นี่แหละคือสิ่งที่พี่เสียดายมาก
มีคนไทยที่เก่ง..มีประสบการณ์มากมายดีๆ
ที่ไม่นำมาถ่ายทอดเล่าสู่กันเพื่อเป็นความรู้
แบ่งปันกัน...
น้องmiggi อยู่ที่สวีเดนนานแบบนี้คงมีประสบการณ์
มากมาย พี่ยังไม่เคยไปสวีเดนเลยได้แค่ผ่านเท่านั้น
แต่ก็ติดตามเรื่องราวบ่อยๆเกี่ยวกับประเทศนี้
และติดใจติดตามเกี่ยวกับราชวงศ์มานานแล้ว
ตั้งแต่พระราชโอรสและพระราชธิดายังเป็นเด็กๆ
พระเจริญวัยขึ้นในปัจจุบันนี้
อยากให้น้องmiggi เข้ามาเขียนคุยอะไรก็ได้เกี่ยวกับที่นี่
อยากฟังมากจริงๆ รู้สึกว่าที่นี่จะมีคนไทยอาศัยอยู่มาก
สวัสดีค่ะพี่ pall
ยังยืดยัด เข้ามาสนับสนุนให้พี่ pall ทำหนังสือออกจำหน่ายเหมือนเดิม สู้หน่อยค่ะ ไม่ลองไม่รู้นา
miggi อายุเข้าเลข 4 จ๊ะ ไม่เคยเห็นรูปพี่สาวและเดาเอาจากคุณลุงว่า พี่คงอายุ*งจากคุณลุงอย่างมากก็ไม่เกิน 10 ปี ถ้าเดาผิดและเรามีอายุไล่เลี่ยกัน ขอเป็นเพื่อนใหม่แล้วก้นนะคะ แต่ข้อความนี้ขออนุญาตเรียก พี่สาว ไปพลางๆก่อนนะคะ ยืดเวลาให้ยากระชุ่มกระชวยไงคะ ^-^
miggi ขออนุญาตเข้ามาแจมเป็นครั้งคราวนะคะ ขอบคุณค่ะ เรื่องประสบการณ์ miggi เริ่มนับจากจำนวนปีที่อยู่ - จำนวนปีที่สามารถสนทนาภาษาชาวบ้าน ก็นิดหน่อยเท่านั้นเองค่ะ ประกอบกับเราอาศัยอยู่เมืองเล็กๆ ทางตอนใต้ ซึ่งมีประชากรประมาณ 12000 คน เรียกว่าใช้เวลาขับรถ 15 นาทีก็ขับรอบเมือง เรามีความสุขกับการใช้ชีวิตที่เรียบง่ายค่ะ หน้าร้อนปลูกผักไทยไว้แจกเพื่อนฝูง เก็บลูกไม้และเห็ดในป่า
มีคนไทยที่อาศัยอยู่ในสวีเดนเยอะค่ะ เฉพาะที่เมืองที่อยู่ก็ประมาณ 6 คน นานๆจะได้มีโอกาสเจอกันที เพราะต่างคนต่างมีภาระที่ต้องรับผิดชอบ แต่เราสมัครสมานสามัคคีกัน
จะมาเยี่ยมอีกนะคะ สวัสดีค่ะ
miggi
Hi there!
Unfortunately I don't understand any word, even I'm not sure, which language it is. (Thay?)
But I saw the pictures from the Aeschimaerit, where we (the Jungschi Aeschi) sold some Pizzas.
I don't know, how these pictures came onto that page, but I'm really interested in.
So, if anybody could explain me that fact (in English or German), I was really happy.
Thanks a lot and visit the page of the jungschi=) http://www.jungschar-aeschi.ch/jungschi
Kind regards
Stefan
stefan@jungschar-aeschi.ch