สวัสดีค่ะทุก ๆ ท่าน
ขอแนะนำตัวก่อนเลยค่ะ ชื่อบี ตอนนี้ก็คบหาดูใจกับหนุ่มสวิทอยู่ โดยที่เค้ามีแผนจะมาหมั่นหรือว่าขอเราแต่งงานในเดือนธันวาคมนี้ค่ะ พ่อแม่พี่น้องเราก็บ่นบอกว่าจะไปกันได้หรอ เราก็เลยถามข้อมูลส่วนตัวและทราบมาว่าเค้ามีรายได้จากการทำงานเดือนละ 120000 บาทไทยค่ะ ซึ่งบีไม่ทราบว่ารายได้ขนาดนี้นั้นถือว่าดีหรือว่าแย่ค่ะ เนื่องจากว่าเค้าอยากมีลูกมากและได้ทราบมาว่าที่โน้นค่าครองชีพและอาหารแพง ตอนนี้อยู่ในช่วงของการวางแผนค่ะ ว่าจะอยู่ในไทยหรือไปอยู่สวิสดี เพราะว่าเราทำงานที่นี้ก็ดีอยู่แล้วค่ะ
ขอให้พี่น้อง ๆ ช่วยกันตอบหน่อยนะค่ะ คิดหนักมาหลายวันแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ
ขอถามอีกอย่างค่ะ
คือว่าบีกะเค้าเจอกันที่สนามบินครั้งเดียวเองคุยกันประมาณ ห้านาทีเห็นจะได้ หลังจากนั้นก็แลก msn คุยกัน อีกสามวันบอกว่าจะมาขอแต่งขอหมั้น บีก็งง ๆ แล้วเค้าก็บอกว่าอยากมีลูกมาก จะไม่ยอมให้ทำงานจะต้องการให้เลี้ยงลูกอย่างเดียว อยากมีลูกซัก 2-3 คน บีแบบว่างงมากค่ะ เค้าบอกว่าตอนนี้ในหัวเค้ามีแต่เรื่องเราเรื่องลูกเท่านั้น ไม่ทราบทำมัยคนสวิทถึงอยากมีลูกมากขนาดนั้นค่ะ ไม่ทราบว่าใครมีประสบการณ์คล้าย ๆ แบบนี้กรุณาเล่าให้ฟังบ้างนะค่ะ ตอนนี้บีอยู่ในช่วงตัดสินใจว่าจะเป็นแฟนกันดีมั๊ย แต่เค้าคิดไปถึงขนาดมีลูกแล้วค่ะ ทำไงดีค่ะ เบรกก็ไม่ฟัง
เครียดค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่บี กิ๊ฟก้อไม่ทราบเหมือนกันน่ะค่ะ ว่าดีหรือป่าว แต่ในความคิดส่วนตัวอาจจะไม่พอหรอกค่ะ ในเมื่อเค้าอยากจะมีลูกด้วย ที่นี่ค่าครองชีพสู.มากๆค่ะ คิดว่าถ้าจะมีลูกด้วยก้อคงไม่พอค่ะ แต่ก้อระวังหน่อยน่ะค่ะ เพราะป้าของกิ๊ฟเองโดนมากับตัวค่ะ ตอนนี้ก้อยังหาเลี้ยงสามีตัวเองเลยค่ะ ยังมาช่วยเค้าจ่ายหนี้สินให้อีก ยังไงก้อลองดูเค้าอีกทีล่ะกันน่ะค่ะ อย่าพึ่งรีบตัดสินใจ การแต่งงานของปู้หญิงเรามานเปงเรื่องใหญ่ค่ะ ต้องคิดเยอะๆ คบกันไปนานๆกว่านี้ก้อดีน่ะค่ะ ;D เปงกำลังใจให้ค่ะ อย่าคิดมากเลยค่ะ ของอย่างนี้ต้องใช้เวลาพิสูจน์ว่าเค้าอยากอยู่กับเราไปชั่วชีวิตรึป่าว ในสิ่งที่เค้าพูดจริงรึป่าว ต้องใช้เวลาค่ะ อย่าพึ่งด่วนตัดสินใจ :)
Quote from: angkanaruk on March 11, 2009, 08:04:14 PM
สวัสดีค่ะ พี่บี กิ๊ฟก้อไม่ทราบเหมือนกันน่ะค่ะ ว่าดีหรือป่าว แต่ในความคิดส่วนตัวอาจจะไม่พอหรอกค่ะ ในเมื่อเค้าอยากจะมีลูกด้วย ที่นี่ค่าครองชีพสู.มากๆค่ะ คิดว่าถ้าจะมีลูกด้วยก้อคงไม่พอค่ะ แต่ก้อระวังหน่อยน่ะค่ะ เพราะป้าของกิ๊ฟเองโดนมากับตัวค่ะ ตอนนี้ก้อยังหาเลี้ยงสามีตัวเองเลยค่ะ ยังมาช่วยเค้าจ่ายหนี้สินให้อีก ยังไงก้อลองดูเค้าอีกทีล่ะกันน่ะค่ะ อย่าพึ่งรีบตัดสินใจ การแต่งงานของปู้หญิงเรามานเปงเรื่องใหญ่ค่ะ ต้องคิดเยอะๆ คบกันไปนานๆกว่านี้ก้อดีน่ะค่ะ ;D เปงกำลังใจให้ค่ะ อย่าคิดมากเลยค่ะ ของอย่างนี้ต้องใช้เวลาพิสูจน์ว่าเค้าอยากอยู่กับเราไปชั่วชีวิตรึป่าว ในสิ่งที่เค้าพูดจริงรึป่าว ต้องใช้เวลาค่ะ อย่าพึ่งด่วนตัดสินใจ :)
ใช่เลยค่ะ เค้าทำเราสับสนมากมายอ่ะ เค้าบอกว่าเค้าดูแลเราเอง เราก็ถามว่าถ้าบีไปอยู่โน้นมีลูกเนี้ยเค้าจะมีปัญหาอะไรมั๊ยกับทางการเงิน เค้าก็บอกว่าไม่มี เค้าบอกว่าเค้าทำงานดี แต่เท่าที่บีศึกษามาเห็นเค้าว่าค่าครองชีพแพงมาก เลยอยากทราบว่าเค้าได้เงินเดือนขั้นต่ำกันเท่าไหร่อ่ะค่ะ แล้วคนอื่น ๆ เค้าำได้ประมาณเท่าไหร่กันหรอค่ะ จะได้ไม่โดยหลอกอ่ะค่ะ แล้วเนี้ยคบกันไม่ถึงเดือนจะมาขอแต่งงาน บ้าเปล่าเนี้ย คนอย่างงี้จะมีอยู่จริงหรือ
หวัดดีค่ะ กิ๊ฟก้อไม่ทราบเหมือนกันค่ะ ว่าประมาณเท่าไหร่กัน ต้องดูที่งานการด้วยมั้งค่ะ เพราะของแฟนกิ๊ฟเค้า เงินเดือนขึ้นทุกปีค่ะ ตอนนี้ก้อราวๆ สามแสนกว่าบาทค่ะ ก้อยังต้องใช้กันประหยัดๆเลยค่ะ ลองให้เค้าไปหาที่เมืองไทยบ่อยๆซิค่ะ จะได้ตัดสินด้วยค่ะว่าเค้ามาหาเราได้รึป่าวเพราะไปเมืองไทยต้องใช้เงินเยอะ ไหนจะค่าตั๋วค่ากิน ค่าโรงแรม อีกจิปาถะ เยอะแยะค่ะ สู้ๆค่ะ
Quote from: angkanaruk on March 11, 2009, 08:23:28 PM
หวัดดีค่ะ กิ๊ฟก้อไม่ทราบเหมือนกันค่ะ ว่าประมาณเท่าไหร่กัน ต้องดูที่งานการด้วยมั้งค่ะ เพราะของแฟนกิ๊ฟเค้า เงินเดือนขึ้นทุกปีค่ะ ตอนนี้ก้อราวๆ สามแสนกว่าบาทค่ะ ก้อยังต้องใช้กันประหยัดๆเลยค่ะ ลองให้เค้าไปหาที่เมืองไทยบ่อยๆซิค่ะ จะได้ตัดสินด้วยค่ะว่าเค้ามาหาเราได้รึป่าวเพราะไปเมืองไทยต้องใช้เงินเยอะ ไหนจะค่าตั๋วค่ากิน ค่าโรงแรม อีกจิปาถะ เยอะแยะค่ะ สู้ๆค่ะ
ขอบคุณมากนะค่ะที่มาช่วยตอบ ตอนนี้ก็เริ่มที่จะคลายความเครียดไปหน่อยแล้วค่ะ ขอบคุณมากนะคะ่
สวัสดีค่ะคุณกิ๊ฟ
ได้อ่านเรื่องของคุณแล้วรู้สึกเสี่ยงๆยังไงไม่รู้ค่ะ ยังไงๆก็คิดดูดีๆนะคะ เหมือนที่น้องangkanaruk ของอย่างนี้นะจะให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์สักหน่อยจะดีกว่า เพราะมีคนไทย จำนวนไม่น้อย หรือจะเรียกให้ถูกคือมีจำนวนมากที่มีปัญหาเมื่อมาอยู่ที่นี่ เพราะหลายๆปัยจัย ทั้ง เงิน ภาษา วัฒนธรรม อาหาร อากาศ และเพือนๆ อันนี้รับรองว่าเป็นปัญหาแน่นอนถ้าเดินไปไม่ถูกทางหรือไม่รุ้จักปรับต้ว
ขอวกเข้าเรื่องเงินแสนสองที่คุณถาม นั้นถือว่าเป็นเงินเดือนเฉลี่ยๆ ระดับปกติของคนที่นี่ค่ะ ถามว่าน้อยไหม ถ้าอยู่คนเดียวไม่น้อยค่ะ แต่ถ้ามีครอบครัว บอกตรงๆว่าพอยาก กรณีของแฟนน้องangkanaruk นั้นบอกตรงๆว่าไม่ธรรมดาค่ะ ยิ่งบวกกับอายุ22ปีนั้นยิ่งไม่ธรรมดามากๆ แฟนน้องเขาต้องเก่งมากๆ ต้องเป็นระดับผู้จัดการแผนก(หนุ่มรูปหล่อ ::))ด้วยแน่ๆ เงินเดือนสามแสนกว่าก็ประมาณหมื่นสวิสฟรังค์ แหมอิจฉาจัง เพราะตั้งแต่ที่ทำงานที่นี่และรู้จักเพื่อนที่ทำงานกับบริษัทจัดหางานก็พอจะรู้ว่าเงินเดือนคนสวิสนี่ประมาณเท่าไร แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับงานที่ทำ อย่างเพื่อนที่เป็นวิศวะ หรือเป็นผู้จัดการที่มากด้วยประสบการณ์แบบว่า20ปีประสบการณ์ยังได้ไม่น่าจะเกินหมืน เหมือนที่น้องangkanaruk ว่าเลย แถมน้องเขายังบอกว่าเงินเดือนสามแสนกว่านี่ยังต้องประหยัด แหมคุณน้องขาจะเก็บเงินไว้ที่ไหนคะ คุณพี่อิจฉาเหลือเกิน :o
เขียนเรืองเงินเดือนแฟนของน้องangkanaruk มานาน เพียงแค่อยากจะบอกว่าเงินเดือนที่แฟนคุณกิ๊ฟได้นั้นไม่ถือว่าน้อยนะคะ คุยเรื่องเงินเดือนนี่น่าจะฟังจากคนทำงานจริง ก็จะทราบว่างานประมาณนี้ได้เงินเดือนขนาดนี้โอเคหรือเปล่า แต่อย่าลืมดูว่างานอะไรนะคะ
อย่างเทวีทำงานส่งออก ครอบจักรวาลใช้หลายๆภาษาในคราวเดียวกัน ก็ยังไม่เงินเดือนแค่ครึ่งของแฟนของน้องangkanaruk แต่เท่าที่คุยกับคนสวิสหรือเพื่อนๆที่นี่ ก็จะบอกว่าเงินเดือนขนาดนี้เยอะแล้ว และยังเยอะกว่าคนสวิสที่เรียนจบที่นี่และหางานทำที่นี่เลย และเทวีก็พอใจกับมัน นั่นคือดีที่สุด สองคนสามีภรรยาช่วยกันสร้างช่วยกันหา ช่วยกันใช้ สบายใจจัง ที่มีตังค์จ่ายค่าบิลแต่ละเดือน ???
หากมีอะไรจะปรึกษาเรื่องงาน หรือเรื่องเรียนยินดีให้คำปรึกษาในฐานะคนอยู่มากก่อนนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณangkanaruk
สวัสดีค่ะ คุณเทวี
ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาให้คำตอบข้อมูลที่เป็นประโยชน์อย่างมาก
สวัสดีค่ะ คุณmoo5202
รายได้ของแฟนคุณ เดือนละ 120000 บาทไทย ถ้าคิดเป็นเงินสวิสประมาณ CHF 4000
(Rateแลกเงิน ประมาณ 1 สวิสฟรังก์/30 บาท)
ไม่ทราบว่าเป็น Bruttolohn (เงินเดือนที่ยังไม่ได้หักอะไรออก )
หรือเป็น Nettolohn ( เงินเดือนที่หักประกันสังคมและประกันอื่นๆออกแล้ว)
ผู้มีรายได้ในสวิสต้องจ่ายเงินประกันสังคมไม่ว่าจะเป็น
.....AHV / IV / EO / ALV(เงินคนสูงอายุ)
Zweite Säule: Berufliche Vorsorge (BVG) เงินสะสม
ประกันอุบัติเหตุ..ฯลฯ
**ตัวอย่างเงินเดือน Bruttolohn (เงินเดือนที่ยังไม่ได้หักอะไรออก )**
Lohn (เงินเดือน): Fr. 4000
Abzüge( สิ่งที่ถูกหักออกดังต่อไปนี้)
AHV / IV / EO 5,05 %
ALV 1,25 % :
BVG ca. 3,23 %
UVG 1,27 % :
Gesamt..(รวมทั้งหมด) 10,80 % .........
**เป็นตัวอย่างคร่าวๆ
**หลังจากเงินที่ถูกหักออกไปแล้วเรียกว่า Nettolohn ( เงินเดือนที่หักประกันสังคมและประกันอื่นๆออกแล้ว)
เงินเดือนแฟนคุณ เดือนละ 120000 บาทไทย ถ้าคิดเป็นเงินสวิสประมาณ CHF 4000
คุณต้องคำนึงถึงรายจ่ายดังต่อไปนี้
1.ต้องจ่ายค่าเช่าบ้านรวมNK(ค่าน้ำค่าไฟ...ฯลฯส่วนรวม) ราคาขึ้นอยู่กับเขตที่อยู่และจำนวนห้องพัก
อย่างต่ำประมาณ CHF 1000 (เป็นการคาดคะเน) ถ้ายังพักอยู่กับพ่อแม่อาจจ่ายน้อยลง
ไม่ทราบว่าแฟนคุณจ่ายค่าที่พักเท่าไร?????????
2.ค่าน้ำค่าไฟ ค่าโทรศัพท์/เดือน
3.ค่าประกันเจ็บป่วย (ขึ้นอยู่กับบริษัทและการทำประกัน)
4.ภาษีที่ต้องจ่าย
5.ค่าเดินทาง น้ำมัน (ถ้ามีรถ) ค่ากินช่วงทำงาน
6.ภาษีถนน ค่าตรวจสอบสภาพรถฯลฯ
7.อาหารค่ากินอยู่
8.Hobby ...
.....ฯลฯ.....
เงินเดือนเฉลี่ยของคนที่นี่ประมาณ CHF 4500 – 5000 (ตามสถิติที่เขียนไว้จำไม่ได้แล้วว่าเคยอ่านเจอที่ไหน)
เงินเดือนของแฟนคุณที่ได้รับไม่มากต้องประหยัดมัธยัทถ์จึงจะมีเงินเหลือเก็บ ค่าครองชีพในสวิสสูงมากและถ้าเป็นเขตที่มีค่าครองชีพสูงจะมีค่าใช้จ่ายสูงเพิ่มขึ้น เงินเดือน CHF 4000 สำหรับคนโสดอยู่ได้สบายแต่ถ้าแต่งงานและมีลูกต้องมีรายจ่ายเพิ่มสูงขึ้นถึงแม้จะได้รับเงิน Kinderzulagen (KZG) (...เงินเด็ก) เพิ่มขึ้น
http://www.pallswiss.com/boards/index.php/topic,379.0.html
ไม่ว่าจะเป็นประกันสุขภาพ ของคุณและลูก และอื่นๆ ถ้าแฟนคุณมีรายได้คนเดียวโดยที่คุณไม่ได้ทำงานมีรายได้ช่วยเหลือคงจะรัดเข็มขัดสุดๆจนสุดรังดุม ปัญหาทางด้านการเงินของคู่สมรสนับเป็นปัญหาใหญ่ที่ทำให้เกิดการทะเลาะจนถึงขั้นเลิกกัน กัดก้อนเกลือกินกันอยู่ด้วยความรักใช้ไม่ได้ในชีวิตจริงอย่างหนังโรแมนติคที่เราได้ดูกัน
อ่านที่ป้าเขียนแล้วอย่าท้อใจนะคะ
ถ้าคุณมาสวิสดูการใช้ชีวิตที่นี่ก่อนจะมาอยู่จริงๆน่าจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการตัดสินใจต่อการใช้ชีวิตที่นี่
ชีวิตเป็นของเรา เราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เราสามารถเลือกวิถีชีวิตของเราเองได้
คือว่าตอนนี้บีก็ยังไม่ทราบอะไรเกี่ยวกับตัวเค้ามากค่ะ ทราบแค่ว่าเค้าทำงานเป็นพนักงานเงินเดือนเค้าบอกว่า sell truck ค่ะ แล้วก็บอกว่าได้เงินเดือนประมาณ 120000 บาทไทยต่อเดือน พอมีเงินเก็บแต่งงานและเลี้ยงลูกค่ะ บีเองก็ทำงานอยู่ที่นี้ค่อนข้างดี กำลังคิดว่าจะเอาชีวิตไปเสี่ยงกับเค้าดีมั๊ย เฮ้อ ช่วยด้วยค่ะ....
ขอขอบคุณ คุณ poll,คุณทเวี, และคุณ angkanaruk มากเลยนะค่ะ
ที่ให้คำแนะนำบี อันที่จริงบีก็ไม่ได้อยากเห็นแกเงินหรอกค่ะ แค่อยากให้ครอบครัวมีความสุข ถ้าหากว่าคิดจะมีครอบครัว ถ้าหากว่าบีไปอยู่โน้นบีก็จะหางานทำ บีเรียนปริญญาตรีบริหารคอมพิวเตอร์ค่ะ แต่ชอบทำอาหารและเบเกอรรี่มาก ๆ ไม่ทราบว่าที่โน้นเค้ารับคนทำงานอย่างไรค่ะ เพื่อคิดว่าจะแต่งงานจะได้ช่วยกันหาเงินนะค่ะ บีอยากทำงานไม่อยากอยู่ว่าง ๆ การทำงานที่โน้นได้ชัวโมงละเท่าไหร่ค่ะ อยู่ที่นี้บีมีความฝันอยากเปิดร้านอาหารพวก สเต็ก หรือไม่ก็ร้านเบเกอรรี่ค่ะ
อืม ขอขอบคุณอีกครั้งนะค่ะสำหรับมิตรภาพดี ๆ ที่มีให้นะค่ะ ไม่แน่เราอาจจะได้เจอกันค่ะ
สวัสดีค่ะเพื่อนบ้านป้าพอลทุกท่าน
สวัสดีค่ะคุณ moo5202
ขอเข้ามาออกความเห็นด้วยคนนะคะ นั้นแหละค่ะป้าพอลคือเหตุผลใหญ่..ถึงใหญ่มากๆๆ อ่านแล้วค่ะที่ป้าพอลตอบทู้ของคุณ MOO5202
ทำไมสาไม่ไปอยู่สวิส กว่าจะขอวีซ่าผ่าน,จะต้องเรียนภาษาเยอรมัน,แล้วหางานที่ไหน,เงินเดือนเท่าไหร่ ท้ายสุดคุณ รัด-ทะ-บาน สวิส
หักเงินอะไรบ้างนะจำไม่ได้เยอะจัด หัก AHV,IV,EO,ALV,BVG,KZG,หักและหัก ยังไม่หน่ำใจ งอภาษี...เอ้ย หักภาษีอีก ค่าโน้นค่านี้อีกสารพัด อีกแง่ก็ดีนะคะมีอนาคตแน่นอนที่รัฐบาลดูแลเรา ขอบคุณป้าพอลเหลือหลาย ขอพอใจกับวิถีตัวเอง
คุณ MOO5202 ค่ะขอโทษนะคะไม่มีเจตนาบั่นทอนวิถีและความตั้งใจของคุณเลยค่ะเป็นเพียงความคิดเห็นที่แตกต่างส่วนตัว
ขอให้คุณ MOO5202 ยึดมั่นในวิถีตัวเองและประสบณ์ความสำเร็จดั่งใจมุ่งหมาย พ่อบ้านสาก็จนค่ะเงินเดือนน้อยพอกับแฟนคุณขอว่าเรารักกัน มีเรื่องดีๆๆรออยู่อีกมากมาย โชคดีค่ะ
Quote from: kornnika on March 12, 2009, 02:45:49 AM
สวัสดีค่ะคุณกิ๊ฟ
ได้อ่านเรื่องของคุณแล้วรู้สึกเสี่ยงๆยังไงไม่รู้ค่ะ ยังไงๆก็คิดดูดีๆนะคะ เหมือนที่น้องangkanaruk ของอย่างนี้นะจะให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์สักหน่อยจะดีกว่า เพราะมีคนไทย จำนวนไม่น้อย หรือจะเรียกให้ถูกคือมีจำนวนมากที่มีปัญหาเมื่อมาอยู่ที่นี่ เพราะหลายๆปัยจัย ทั้ง เงิน ภาษา วัฒนธรรม อาหาร อากาศ และเพือนๆ อันนี้รับรองว่าเป็นปัญหาแน่นอนถ้าเดินไปไม่ถูกทางหรือไม่รุ้จักปรับต้ว
ขอวกเข้าเรื่องเงินแสนสองที่คุณถาม นั้นถือว่าเป็นเงินเดือนเฉลี่ยๆ ระดับปกติของคนที่นี่ค่ะ ถามว่าน้อยไหม ถ้าอยู่คนเดียวไม่น้อยค่ะ แต่ถ้ามีครอบครัว บอกตรงๆว่าพอยาก กรณีของแฟนน้องangkanaruk นั้นบอกตรงๆว่าไม่ธรรมดาค่ะ ยิ่งบวกกับอายุ22ปีนั้นยิ่งไม่ธรรมดามากๆ แฟนน้องเขาต้องเก่งมากๆ ต้องเป็นระดับผู้จัดการแผนก(หนุ่มรูปหล่อ ::))ด้วยแน่ๆ เงินเดือนสามแสนกว่าก็ประมาณหมื่นสวิสฟรังค์ แหมอิจฉาจัง เพราะตั้งแต่ที่ทำงานที่นี่และรู้จักเพื่อนที่ทำงานกับบริษัทจัดหางานก็พอจะรู้ว่าเงินเดือนคนสวิสนี่ประมาณเท่าไร แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับงานที่ทำ อย่างเพื่อนที่เป็นวิศวะ หรือเป็นผู้จัดการที่มากด้วยประสบการณ์แบบว่า20ปีประสบการณ์ยังได้ไม่น่าจะเกินหมืน เหมือนที่น้องangkanaruk ว่าเลย แถมน้องเขายังบอกว่าเงินเดือนสามแสนกว่านี่ยังต้องประหยัด แหมคุณน้องขาจะเก็บเงินไว้ที่ไหนคะ คุณพี่อิจฉาเหลือเกิน :o
เขียนเรืองเงินเดือนแฟนของน้องangkanaruk มานาน เพียงแค่อยากจะบอกว่าเงินเดือนที่แฟนคุณกิ๊ฟได้นั้นไม่ถือว่าน้อยนะคะ คุยเรื่องเงินเดือนนี่น่าจะฟังจากคนทำงานจริง ก็จะทราบว่างานประมาณนี้ได้เงินเดือนขนาดนี้โอเคหรือเปล่า แต่อย่าลืมดูว่างานอะไรนะคะ
อย่างเทวีทำงานส่งออก ครอบจักรวาลใช้หลายๆภาษาในคราวเดียวกัน ก็ยังไม่เงินเดือนแค่ครึ่งของแฟนของน้องangkanaruk แต่เท่าที่คุยกับคนสวิสหรือเพื่อนๆที่นี่ ก็จะบอกว่าเงินเดือนขนาดนี้เยอะแล้ว และยังเยอะกว่าคนสวิสที่เรียนจบที่นี่และหางานทำที่นี่เลย และเทวีก็พอใจกับมัน นั่นคือดีที่สุด สองคนสามีภรรยาช่วยกันสร้างช่วยกันหา ช่วยกันใช้ สบายใจจัง ที่มีตังค์จ่ายค่าบิลแต่ละเดือน ???
หากมีอะไรจะปรึกษาเรื่องงาน หรือเรื่องเรียนยินดีให้คำปรึกษาในฐานะคนอยู่มากก่อนนะคะ
หวัดดีค่ะ เหอๆ ใช้จ่ายเกือบหมดแล้วค่ะ เงินที่แฟนเก็บๆเอาไว้อ่ะ ไหนจาเรื่องวีซ่าตั้งแต่ปีที่แล้ว ยันปีนี้ กว่าวีซ่าจะออกได้ก้อเกือบๆแสนค่ะ ไหนจาค่าตั๋วอีก เห้อ เค้าก้อต้องจ่ายค่าห้องด้วย ปีนี้เค้าต้องจ่ายค่าภาษีเยอะมากๆเลย เห้อสงสาร อยากทำงานด้วยจังเน้อ แต่ยังทำไม่ได้เพราะยังไม่ได้แต่งงานเลย ถ้าแต่งงานก้อต้องจ่ายอีก หนึ่งหมื่นบ้านเราให้กับทางอำเภอของที่นี่ ก้อ ประมาณ 400 ฟรั้งค์ง่ะ ไหนจะค่าเรียนกิ๊ฟอีกเน้อ เห้อต้องประหยัดค่ะ เดือนนี้บิลค่าจ่ายเยอะ อ้อลืมบอกไปเค้ายังไม่จ่ายค่าแหวนแต่งงานเลย สองวง ประมาณ สามหมื่นกว่าบาทถ้าจำไม่ผิด มีแต่รายจ่ายค่ะ เดือนนี้กว่าจะได้มาที่นี่ลำบากมากๆ ??? แต่พอมาอยู่แล้วค่ะ ต้องซื้อนู่นซื้อนี่ ของจิปาถะค่ะ กว่าไม่พอใช้ค่ะ อิอิ กะว่าจะเก็บเอาไว้ให้ลูก อิอิ แต่แฟนเค้าก้อเรียนด้วยน่ะค่ะ เค้าบอกว่าถ้าเรียนจบ อีก สี่ปี ได้เงินเดือนเยอะกว่าเดิมอีก แต่เห้อ เบื่อภาษีง่ะ :(
สวัสดีค่ะ ;)
สวัสดีค่ะ
ตอนนี้ก็เครียด ๆ ค่ะ เพราะว่าเค้าอยากจะหาเรามาก ๆ ทำไงดีค่ะ ตอนนี้กลายเป็นเจ้าสาวกลัวฝนไปเสียแล้ว ขอถามหน่อยสิค่ะถ้าหากว่าบีไปสมัครเป็นผู้ดูแลผู้สูงอายุเนี้ย ไม่ทราบว่าเค้าต้องการอะไรบ้างค่ะ ภาษาเยอรมัน วุฒิอะไรบ้างค่ะ อยากทราบจริง ๆ ค่ะ หากใครมีข้อมูลกรุณาช่วยด้วยนะค่ะ ตอนนี้เริ่มรู้สึกจะรักขึ้นมาแล้วคะ่ อิอิ
หวัดดีค่ะคุณ MOO5202
ข้อมูลดูแลผู้สูงอายุเข้าไปดูทู้ของคุณโจ้นะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
อยากบอกว่า มีลูกด้วยค่าใช้จ่ายสูงมากค่ะ ที่เค้าบอกว่าเค้าได้เงินเดือน ประมาณ 4000 สวิสฟรังก์นี่ถือว่า ไม่น่าจะเยอะนะคะ เพราะคนงานที่บริษัทสามี เป็นคนทำพื้นปาร์เกต์เงินเดือน ปาไปเดือนละ 6500 ฟรังก์แล้วนะคะ แต่เค้าก้อส่งลูกที่หย่าจากภรรยาคนเก่าด้วย แถมเค้าก้อมีภรรยาใหม่ด้วย แต่เค้าก้อพออยู่น่ะฮ่ะ เพราะลูกๆเค้าก้อทำงานกันบ้างแล้ว
แต่ถ้าเพื่อนชายคุณได้ 4000 ฟรังก์ อยากมีลูกสัก สองสามคน ต้องลองเอามือก่ายหน้าผากดูหน่อยนะคะ อีกอย่างนึงเนี่ย คุณเพื่งเจอกันได้แค่ห้าที เป็นโหน่งๆคงไม่เอาอ่ะฮ่ะ ไม่ได้ว่าเค้าเงินเดือนน้อยนะคะ คือไม่รู้จักจิตใจกันมาก่อนอ่ะค่ะ แบบว่าถ้ามาอยู่เมืองนอก เมืองนา ก้อขอสบายนิดนึง ให้ไปนั่งแบกหามก้อคงขอตัว
ดีไม่ดี เจอพวกซาดิสม์ จิตทรามอีก ดีไม่ดี เจอเอาไปขายด้วยนะคะ ไม่กล้าเสี่ยงหรอกค่ะ ยิ่งคุณมีงานการดีๆทำอยู่เมืองไทยไปก่อนดีกว่า เพราะสามีหาเมื่อไหร่ก้อได้ แต่หาสามีให้ดีเนี่ยหายากนะคะ
Dear Khun Moo5002
As I read your stories, there are many questions to think. U just knew him for about 3 months. He needs to marrige u in such a short time. Is it possible? 4000 sfr. that he earn it is not a big problem if u two know how to organize it. Problem is, why don`t u lern to know him more?. Take your time. I lived here since 1995. I`ve heared manys manys problem from differents couples. At the end they gone in differents way. I write this just to tell u to rethink about your sweet dream there is no the rose way. I`m sure if u take sometime to know him more and make sure ,that is your dicision ,and u will not be setup with it. Wish u goodluck
Sapa
หวัดดีค่ะคุณ MOO5202
ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ลองคบกันไปก่อนซักระยะจะดีไหมค่ะ มีประสบการณ์ไกล้เคียงค่ะเจอกันวันแรกพ่อบ้านสาขอแต่งงานเลย นึกในใจเหมือนกันคนนี้คงจะบ้าแต่บางครั้งสาก็บ้าบิ่นเหมือนกันเอาละขอลองมีเพื่อนชายหน่อยเถอะน่าไหนๆๆก็เป็นสาวแก่อาศัยบ้านคานทองนิเวศย์มาร่วม 29 ปี ไม่มีแม้แมลงวันสักตัวมาตอม หลังจากนั้นเขาก็กลับไปทำงานที่สวิสแต่เขาจะโทรมาคุยเกือบทุกวัน สงสัยจะเอาจริงแฮะ...3 เดือนต่อมาพ่อบ้านย้อนมาเมืองไทยเขาชวนไปเที่ยวเกาะลันตาที่กระบี่คิดอยู่ 3 วันไป-ไม่ไป แต่ก็ไปค่ะถือว่าเสี่ยงมากๆๆ เขาไม่หล่อและจนด้วยนิสัยก็มีดีมีเสียค่ะเรื่องธรรมดา เราคบหากัน 2 ปี จากนั้นเราก็แต่งงานกันปีนี้ย่างเข้าปีที่ 5 ในอีก 2 เดือน
ไม่คิดเลยว่าจะมีวันนี้เพราะก่อนหน้านั้นคิดอย่างเดียวทำงานเก็บเงินแก่แล้วบวชชีรอวันตาย
สิ่งดีๆรอคุณอีกมากมาย อย่าคิดมากเลยค่ะคู่กันแล้วไม่แคล้วกัน
โชคดีนะคะ
หวัดดีค่ะทุก ๆ คน
เรื่องนี้มันก็พูดกันยากเน้อะ....เรื่องของบุพเพสันนิวาส ;D
เรื่องรายได้น่ะมันไม่เป็นปัญหาใหญ่ อยู่ด้วยกันแล้ว รู้จักกินรู้จักใช้ ช่วยกันทำมาหากินมันก็น่าจะอยู่ได้ ใช้ชีวิตแบบพอเพียงน่ะ
แต่เรื่องที่เพิ่งจะรู้จักกันไม่นาน แล้วจะตัดสินใจแต่งงานเป็นคู่ชีวิตกันทันทีนั้น ก็ดูให้ดี ๆ ล่ะกัน
เพราะเคยได้ยินเรื่องราวของคนอื่น ๆ อยู่บ้างว่าชีวิตคู่ไปกันไม่รอดที่สวิส ถ้าเราเอาตัวเองรอดมันก็ไม่เป็นปัญหาเท่าไหร่ แต่บางคนเอาตัวไม่รอดก็น่าสงสาร เช่น หลังจากแต่งงานแล้ว กลายเป็นว่าต้องเป็นผู้ร่วมชดใช้หนี้สิน ที่สามีก่อขึ้น เพราะคงเซ็นเอกสารต่าง ๆ โดยที่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร แบบนี้นะซิจะแย่ อยู่แบบกลืนไม่เข้า คายไม่ออก :-[
ประเทศสวิสเลยต้องมีกลุ่ม เพื่อนไทยเพื่อหญิงไทย ไว้คอยช่วยเหลือ ลองจินตนาการเอากันเองว่าเพราะอะไรมันถึงต้องมี
ถึงคุณangkanaruk
รบกวนแนะนำด้วยค่ะ ว่าแฟนคุณเรียนด้านไหน แล้วทำงานอะไรค่ะ คือว่าโจ้เป็นคนชอบวางแผนให้ลูกนะคะ ตอนแรกว่าจะให้ลูกเรียนหมอฟัน เพราะว่าเป็นหมอฟันที่สวิสรายได้ดี ฟังเรื่องของคุณแล้วเกิดเปลี่ยนใจนะคะ อยากให้ลูกเรียนอย่างแฟนคุณมั่ง เค้าจะได้เลี้ยงดูดิฉัน กะสามีได้ตั้งแต่เค้าอายุยังน้อย ;D
ขอบคุณค่ะที่ให้คำปรึกษา
แต่ตอนนี้บีก็ยังไม่ได้ตอบตกลงอะไรกับเค้าหรอกค่ะ แค่คบกันไปเรื่อยยังไม่ได้คิดไร แต่เค้าก็บอกว่าจะมาหาพ่อแม่เราและถ้าเราโอเค ก็จะค่อยมาว่ากันที่หลังเรื่องแต่งงาน บีก็ขอเวลาเค้านะค่ะว่าขอเวลาดูใจกันไปซักหน่อย เค้าบอกว่าถ้าหากว่าเค้ามาหาพ่อแม่เราแล้วก็อยากให้เราลองไปหาพ่อแม่เค้าบ้างค่ะ พ่อแม่เค้าอยู่ที่ New Zeland ทำฟาร์ม ม้าและเนื้อม้าค่ะ และเค้าก็บอกว่าให้มาเที่ยวดูก็ได้ว่าอยากอยู่หรือเปล่าที่สวิส หากไม่อยากอยู่เค้าก็จะหางานทำที่เมืองไทยค่ะ และเค้าก็บอกว่าให้รอเค้าหน่อย อย่าเพิ่งไปคบใคร พวกพี่ ๆ น้อง ๆ ว่าไงค่ะ
ถึงคุณ moo5202
ถ้าคุณมีใจไปเกิน 50 เปอร์เซ็นต์ ก็ต้องลองเสี่ยงดูค่ะ ไม่มีใครที่จะรู้จักว่าที่คุณสามีของคุณ ดีไปกว่าตัวคุณเองว่าคุณมั่นใจในตัวเค้ามากแค่ไหนนะคะ ลองศึกษากันดูก่อนก็ได้ค่ะ บางทีเค้าอาจจะเป็นเนื้อคู่ของคุณจริง ๆ ไม่ต้องคิดอะไรมาก ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์
เพราะคู่กันแล้วมันไม่แคล้วกันค่ะ ;D
บางทีเค้าอาจะเป็นคนดีก็ได้ ถ้าเจอคนดีคุณก็โชคดีไปค่ะ เพราะอนาคตก็จะได้เจอแต่สิ่งดี ๆ เข้ามาในชีวิต และถ้ากลัวเรื่องจะไปต่างประเทศกับเค้า คุณก็ซื้อตั๋วเครื่องบินไป-กลับ โดยคุณเป็นคนติดต่อเอเย่นที่เมืองไทยเองนะคะ ขอเงินพ๊อตเก็ตมันนี่ไว้ด้วย ให้พอกับค่าใช้จ่ายที่จะเดินทางกลับประเทศไทย ศึกษาเส้นทางเกี่ยวกับการเดินทางระหว่างที่พักในต่างประเทศกับสนามบินไว้ เซิร์ทหาตามเว๊บไซด์ไว้ก่อนนะคะ ก่อนจะไปก็บอกรายละเอียดกับคนทางเมืองไทยไว้ด้วย ขอถ่ายสำเนาพาสปอร์ตของเค้าไว้ เพียงเท่านี้โจ้ว่าก็เป็นวิธีที่พอจะเซฟตัวเองได้ค่ะ
เพราะโจ้เคยได้ยินกรณีของหญิงไทยเดินทางไปต่างประเทศ ไปถึงก็คงจะเกิดการทะเลาะกัน ผู้ชายไล่ผู้หญิงออกจากบ้าน ผู้หญิงต้องโทรมาหาเอเย่นขายตั๋วที่เมืองไทยพร้อมกับร้องไห้ฟูมฟาย ให้หาเที่ยวบินกลับบ้านให้ด่วน อะไรประมาณนั้นนะคะ
และถ้าอยากสร้างความมั่นใจให้ตัวเองมากขึ้น...ทางเลือกอีกทางหนึ่งคือ ไปดูดวงค่ะ ไปหาซัก 3 คนที่ว่าเจ๊ง ๆ แล้วดูว่า 2 ใน 3 เค้าจะทักว่ายังไง ;D
โชคดีนะคะ
Quote from: Jojo on March 16, 2009, 03:04:26 PM
ถึงคุณ moo5202
ถ้าคุณมีใจไปเกิน 50 เปอร์เซ็นต์ ก็ต้องลองเสี่ยงดูค่ะ ไม่มีใครที่จะรู้จักว่าที่คุณสามีของคุณ ดีไปกว่าตัวคุณเองว่าคุณมั่นใจในตัวเค้ามากแค่ไหนนะคะ ลองศึกษากันดูก่อนก็ได้ค่ะ บางทีเค้าอาจจะเป็นเนื้อคู่ของคุณจริง ๆ ไม่ต้องคิดอะไรมาก ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์
เพราะคู่กันแล้วมันไม่แคล้วกันค่ะ ;D
บางทีเค้าอาจะเป็นคนดีก็ได้ ถ้าเจอคนดีคุณก็โชคดีไปค่ะ เพราะอนาคตก็จะได้เจอแต่สิ่งดี ๆ เข้ามาในชีวิต และถ้ากลัวเรื่องจะไปต่างประเทศกับเค้า คุณก็ซื้อตั๋วเครื่องบินไป-กลับ โดยคุณเป็นคนติดต่อเอเย่นที่เมืองไทยเองนะคะ ขอเงินพ๊อตเก็ตมันนี่ไว้ด้วย ให้พอกับค่าใช้จ่ายที่จะเดินทางกลับประเทศไทย ศึกษาเส้นทางเกี่ยวกับการเดินทางระหว่างที่พักในต่างประเทศกับสนามบินไว้ เซิร์ทหาตามเว๊บไซด์ไว้ก่อนนะคะ ก่อนจะไปก็บอกรายละเอียดกับคนทางเมืองไทยไว้ด้วย ขอถ่ายสำเนาพาสปอร์ตของเค้าไว้ เพียงเท่านี้โจ้ว่าก็เป็นวิธีที่พอจะเซฟตัวเองได้ค่ะ
เพราะโจ้เคยได้ยินกรณีของหญิงไทยเดินทางไปต่างประเทศ ไปถึงก็คงจะเกิดการทะเลาะกัน ผู้ชายไล่ผู้หญิงออกจากบ้าน ผู้หญิงต้องโทรมาหาเอเย่นขายตั๋วที่เมืองไทยพร้อมกับร้องไห้ฟูมฟาย ให้หาเที่ยวบินกลับบ้านให้ด่วน อะไรประมาณนั้นนะคะ
และถ้าอยากสร้างความมั่นใจให้ตัวเองมากขึ้น...ทางเลือกอีกทางหนึ่งคือ ไปดูดวงค่ะ ไปหาซัก 3 คนที่ว่าเจ๊ง ๆ แล้วดูว่า 2 ใน 3 เค้าจะทักว่ายังไง ;D
โชคดีนะคะ
ขอตอบคุณ Jojo นะค่ะ
ว่าไปดูมาแล้วค่ะ เค้าบอกว่าดีนี้แหละเนื้อคู่ (อันนี้พี่สาวไปดูให้ ไปดูทั้งวันเดือนปีเกิดอะไรเนี้ยแหละค่ะ และก็โดนลากไปดูหมอดูฝ่าเท้ามาด้วย หมอดูก็บอกว่าเจอแล้วนิเนื้อคู่อ่ะค่ะ แต่ไอ้เราก็ไม่ใช่คนเชื่ออย่างงี้อยู่แล้ว เค้าก็บอกว่าเป็นคนดีนะค่ะ รักเรามากทำนองเนี้ย จะอยู่กันไปจนตายกันไปข้างหนึ่ง) แต่บีไม่ค่อยเชื่อค่ะ แต่พี่สาวเชื่อมากมาย เนี้ยก็ไปดูมาสามหมอล่ะ เค้าบอกว่าไม่เชื่อก็คอยดู จะแต่งกันในปีนี้หรือช้าสุดก็ต้นปีหน้าค่ะ บีว่ามันอยู่ที่ดัวเราและก็ดัวเค้าอ่ะค่ะว่าจะดีได้ขนาดไหน การดูหมอก็ช่วยเป็นแนวทางให้เราค่ะ
บีขอบอกเลยนะค่ะ ว่ามีความสุขมากที่ได้รับคำปรึกษาจากพวก พี่ ๆ น้อง ๆ ค่ะ ตอนนี้ยีอายุ 23 ปีค่ะ ไม่ทราบว่าเป็นพี่ใครน้องใครบ้าง แต่อยากบอกว่ารู้สึกดีมาก ๆ จริง ๆ ค่ะ สำหรับคำแนะนำค่ะ ว่าง ๆ จะเล่าให้ฟังบ่อยนะค่ะ จะได้ช่วยพิจารณาค่ะ อิอิ
สวัสดีค่ะน้อง moo5202
ดูดวงเหมือนพี่เลย พี่เชื่อ 30% อีก 70% เราต้องทำเอาเองค่ะ เชื่อเพื่อเป็นแนวในการใช้ชีวิตจะได้มีกำลังใจ ถ้าหมอดูทักไม่ดีก็จะได้ระวัง แต่น้องต้องหมั่นทำบุญมากๆนะ ชีวิตจะดีขึ้นทุกๆ วันเพราะการทำความดีค่ะ คิดดี ทำดี ชีวิตจะได้รับสิ่งดีๆเข้ามา
สำหรับเรื่องเนื้อคู่ ต้องศึกษาซึ่งกันและกันทุกๆ วันและค่ะ จะอยู่ใกล้ไกล เวลาจะพิสูจน์น้องและแฟนน้อง ถ้ามั่นใจว่าเขาสามารถทำให้น้องมีความสุข และน้องอยากจะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันก็ตัดสินใจเลยค่ะ หลังแต่งงานจะเป็นบทพิสูจน์รักแท้ หลายคู่ที่อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ชีวิตคู่แต่ละคู่มี เหตุและผลจากการกระทำทั้งสองคนค่ะ รัก ดูแล เข้าใจ ให้อภัย และซื่อสัตย์ ถ้าสองคนยึดมั่น ทุกคู่จะมีความสุขค่ะ เงินทองไม่ใช่เรื่องใหญ่นะ แม้ว่าจะทำให้ชีวิตสุขสบาย แต่ก็ใช่ว่าจะทำให้เรามีความสุข อย่างไร พี่เอาใจช่วยขอให้น้องมีความสุขนะคะ ;) mail มาคุยกันก็ได้นะจ๊ะ
:D สวัสดีค่ะ พี่ ๆ น้อง ๆ ทั้งหลาย
ตอนนี้บีมีเรื่องกลุ่่มใจเล็กน้อยค่ะมาเล่าค่ะ คือว่าเค้าบอกว่าจะมาแต่งอีกห้าเดือนข้างหน้าค่ะ เค้าขอเคลียงานก่อน ส่วนตอนที่เค้าบอกนั้นบีเองก็ยังไม่ได้ตกลงอะไรค่ะ เค้าบอกว่าจะมาหาพ่อแม่หนูก่อนจะพาออกไปกินข้าวและก็จะขอหนูเลย ถ้าพ่อแม่ให้อีกสองเดือนก็จะกลับมาแต่งงานค่ะ มันเหมือนเสี่ยงดวงอ่ะ ดวงดีได้ดวงร้ายเสีย อะไรทำนองเนี้ย บีเองไม่ได้กลัวเรื่องลำบาก แต่กลัวโดนหลอกอ่ะค่ะ เฮ้ย...คิดหนัก
สวัสดีค่ะคุณ moo5202 ตะวันเข้ามาเอาใจช่วยค่ะ เข้าใจนะคะว่า คุณอาจจะเป็นเจ้าสาวที่กลัวฝัน แต่ว่าไปแล้ว การแต่งงาน เปรียบเหมือนกันลงทุนที่มีความเสี่ยงสูง แต่ว่าเรื่องในบางเรื่อง ถ้าเราไม่เสี่ยงแล้วเราจะรู้ไหมคะว่าเราจะทำมันได้ไหม เช่นการทำธุระกิจ นักธุระกิจหลายๆ คนก้อยอมทำการลงทุนแบบเสี่ยงหัวขาดเหมือนกัน ผลรับในวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร เราเป็นผู้กำหนด และเคารพในการตัดสินใจของตัวเอง จะดีใจหรือเสียใจก้อเราตัดสินใจมาแล้ว ก้อเคารพตัวเอง เรื่องของการแต่งงานดวงแต่งงานเราไม่ได้มาบ่อยๆ นะคะ ถ้าเขาเป็นคู่คุณแล้วคุณหนีเขาไม่พ้นหรอก ดูเหมือนมันจะเร็วไป แต่ว่าเป็นคู่ประเภทไหนก้อแล้วแต่เวรกรรมที่คุณกับเขาสร้างกันมาแต่ชาติก่อน คู่สร้างคู่สม คู่ทุกคู่ยาก คู่เวรคู่กรรม การที่เรามีแฟนเป็นชาวต่างชาติเราต้องทำใจนะคะว่า เราไม่มีเวลามานั่งศึกษาใจกันเช้าเย็น ให้รู้กันมากขึ้นหรอกคะ เพราะคนหล่ะประเทศ ไม่เหมือนเราทำงานอยู่ บริษัทเดียวกัน หมู่บ้านเดียวกัน อำเภอเดียวกัน ประเทศเดียวกัน นี่เราไกลกันขนาดถึง 10000 กิโลเมตร ทางแผ่นดินวัดได้ เดินถึงไหมคะ แต่โลกอินเตอร์เน็ตก้อช่วยให้เรารู้หลายๆ อย่างได้ 10 ปีที่ผ่านมา คงบอกไมได่ว่าเราจะติดต่อทางไหน แต่สมัยนี้มันเร็วค่ะ ความรักจะแท้หรือเทียมมันก้อย่อมมาเร็วเหมือนกัน แต่ว่าไปแล้วกว่าเขาจะมาหาเราอีกที่กว่าจะมาแต่งก้อ 5 เดือน 152 วัน แต่หล่ะวันของ 152 คุณก้อต้องดูกันไปในช่วงนี้ค่ะ
ดิฉันเองกับสามีคบกันก่อนแต่งงานแค่ 1 ปี บอกตรงๆ ว่า 1 ปี เราเจอกันแค่ 2 ครั้ง ดิฉันก้อเสี่ยงมากๆ เหมือนกัน กับการแต่งงาน เพราะไม่มีทางเลือกค่ะ ประเทศเราไม่ได้ติดกัน จะทำไงได้ แต่พอเสี่ยงมาแล้วยอมรับค่ะว่าเสี่ยงมาถูกทาง สามีรักมาก ห่วงใยเรามาก ดูแลเราทุกเรือง บอกก่อนนะค่ะว่าสามีดิฉันอายุน้อยนะคะ รู้จักสามีโดยเพือนแนะนำมาให้ค่ะโชคดีหน่อยมีด้านคัดสรรให้มาแล้ว 1 ด้านแต่ก้อใช่จะรู้หมดซะทุกเรืองว่าเขาจะดีจะเลวไหมก้อไม่ใช่ เขาอายุยังน้อย เขาอาจจะคิดเร็วทำเร็วในการตัดสินใจ คนหนุ่ม ในเมือเราก้อหนุ่ม เขาก้อกลัวว่าเขาจะกลัวเสียเราไป (เพราะเราสวยเลือกได้ หุหุ)หน้าที่การงานที่ไทยของดิฉันก้อในระดับดีทีเดียว แบบไม่เดือนร้อนเลย ถ้าดิฉันจะอยู่ทำงานต่อที่ไทย ก้อทำได้แต่ต้องเสียเรื่องคู่ครอง ดิฉันเลยต้องตัดสินใจครั้งใหญ่ค่ะ หมอดูก้อทักค่ะว่า ถึงเวลาที่ดิฉันต้องเลือกระหว่างได้อย่างเสียอย่างไปค่ะ ดิฉันรู้อยู่แล้วว่า ถ้าเลือกคู่ครองดิฉันได้พลัดถิ่นแน่นอน ได้มาเริ่มต้นที่ 0 ใหม่หมดทุกอย่าง รู้ทั้งรู้ว่า คู่ครองที่กำลังจะเลือกตอนนั้น ก้อหาเช้ากินค่ำ ชีวิตอาจจะลำบากมากกว่าอยู่เมืองไทยด้วยซ่ำไป แต่ดินฉันก้อไม่กลัวที่จะตัดสินใจ เพราะถ้าดิฉันไม่เลือกที่จะมาสวิสและแต่งงานกับเขา ๆ ก้อจะไปอยู่ไทย ขายทุกอย่างที่สวิสไปอยู่ไทยกับดิฉัน แต่ดิฉันมองว่า ถ้าเขาไปอยู่ไทย เขาจะไปทำงานอะไรหล่ะ ดิฉันเลยตัดสินใจที่จะมาอยู่สวิสกับเขา (เขาใช้ไฟด์บังคับค่ะ) จากการที่เรานั่งคุยกันทุกวันทางอินเตอร์เน็ต การให้เวลากับเรา การที่เราทะเลาะกันเหมือนหมากับแมว เพราะภาษาสื่อสารกันผิด ต่างๆ นาๆ ทะเลาะกันวันเว้นวัน จนทำให้เราบอกหลายๆ อย่างได้ว่าเขาสู้ๆ ที่จะศึกษาเราต่อไป ตลอดเวลา 1 ปีก่อนแต่งงาน ทางหน้าจอคอม.เขาเคยทะเลาะกันพ่อแม่ เรืองว่าดิฉันเป็นไครกล้าที่จะไปแต่งงานด้วย พ่อแม่ก้อห่วงลูกชายมาก แต่เขารู้ในตัวเองแล้วว่าเขาขาดเราไมได้จริงๆ อุปสรรคอาจจะเยอะ ที่สำคึญเรืองเงินไม่ใช่ปัญหาอยากบอกตรงนี้ แต่ว่าไม่ใช่ปัญหาซะทีเดียวก้อไม่ได้ มันตอ้งได้ใช้เงิน แต่ถ้าคุณสองคนเดินในทางถูกต้อง ไม่เที่ยว ไม่ฟุ้มเฟ้ยไปตามสถานการณ์พาไป คุยอยู่ได้กับเงินเดือนเริ่มต้นของแฟนช่วงแรกอาจจะลำบากหน่อย ต้องทนค่ะ รอการได้ทำงานจากคุณภายหลัง ทำงานสองคนที่สวิส ผัวเมียช่วยกัน ของบอกค่ะว่า ชีวิตคุณไปได้สวย ถ้าคุณตั้งใจ ที่สำคัญเป็นคนดีด้วยนะคะ เอาใจแรกใจ เอาจิตใจเราให้รักแท้แรกรักแท้ กับครอบครัวแฟนก้ออย่าเสแสร้งแกล้งทำเป็นดี ทำให้เขารัก คนไทยจะได้ชัยชนะตรงนี้คะ ทุกวันนี้จากที่พ่อแมสามีดิฉันทะเลาะกันลูกชายว่า ดิฉันเป็นใครมาจากไหน สงสัยว่าดิฉันจะดีจะร้ายไหม ขอบอกคะว่าทุกวันนี้ พ่อแม่สามีรักดิฉันไม่ใช่รักแบบลูกสะใภ้แต่เขารักแบบลูกสาวเขาไปแล้วค่ะ เพราะการทำตัวของเราค่ะ ทำตัวดีที่สุด ช่วยเขาเท่าที่เราช่วยได้ กินเสร็จก้ออย่านั่งดู รีบจัดหาจัดวาง ล้างสิ่งที่สกปกติดค้าง นอนตื่นสายๆ (อันหลังนี่ดิฉันคะทำไม่แนะนำค่ะ)
เขียนมาเยอะแล้ว ไปก่อนหล่ะ เดี๋ยวคุณ Moo5202 รำคราญ
โชคดีนะคะ
ขอขอบคุณ the sun มาก ๆ เลยนะค่ะ
สำหรับที่ให้คำปรึกษาที่ดีมาก ๆ บีอ่านแล้วซึ่งใจมาก ๆ เลยค่ะ ไม่เบื่อหรือรำคาญเลย แต่กลัวพี่ ๆ น้อง ๆ และก็ป้าพอลรำคาญเสียมากหว่าที่มาบ่นเรื่องส่วนตัวมากไปหน่อย แต่ว่าตอนนี้บีเองก็ไม่รู้จะพึ่งใครแล้วนะค่ะ อย่างน้อยก็ได้ระบายที่นี้ และได้รับรู้ความรู้สึกที่ดี ๆ กลับมาจาก พี่ ๆ น้อง ๆ ที่เป็นสะใภ้สวิส อย่างน้อยถ้าหากว่าบีตัดสินใจไปอยู่โน้น ก็ยังมีคนดี ๆ อยู่ที่โน้นอีกมากที่ให้ความรู้สึกเหมือนพี่น้อง ส่วนตอนนี้เค้าก็ไปบอกพ่อแม่เค้าที่ NZ แล้วค่ะว่าจะแต่งงาน เค้าบอกว่าพ่อแม่เค้าดีใจนะค่ะ ที่จะได้สะใภ้เป็นคนไทยเค้าว่าคนไทยเป็นคนจิตใจดีค่ะ ตอนนี้เองบีก็รู้สึกดีนะค่ะ เราคุยกันเช้าเย็นแทบทุกวัน หากวันไหนไม่ได้คุยแสดงว่าวันนั้นมีปัญหาเรื่องคอมพิวเตอร์ค่ะ ถ้าหากว่าได้แต่งกันจริง ๆ บีคงจะหางานทำนะค่ะ คงไม่นั่งกินนอนกินเฉย ๆ เป็นแน่ เพราะว่าบีเป็นคนอยู่นิ่งไม่เป็นค่ะ อยากช่วยกันแบ่งเบาภาระบ้าง ไม่เกี่ยงหรอกค่ะว่าจะเป็นงานอะไร ถ้าหากเปรียบความรักเป็นการลงทุนในตอนนี้ บีเองก็อยากจะลงทุนกะเค้าคนนี้แหละค่ะ ไม่ว่าจะขาดทุนหรือกำไร อย่างน้อยเราก็ต้องยอมรับในผลของการกระทำค่ะ หากว่าเราทำการติดสินใจไปแล้ว บีได้อ่านเรื่องของคุณ the sun ทำให้นึกถึงตัวเองเลยค่ะ เำพราะว่าอยู่เมืองไทยเราก็มีหน้าที่การงานที่ดี ครอบครัวก็โอเคค่ะ ไม่ได้ขาดหรือว่าเหลืออะไรมากมายนัก แต่ก็ไม่เดือดร้อนอะไร ส่วนพ่อแม่ของบีนั้นไม่ต้องพูดถึงค่ะ เค้าบอกว่าถ้าลูกรักใครเค้าก็รักคนนั้นค่ะ (ไม่มีห้ามปรามเล้ยยย) สินสอดไม่ต้อง ;D ฮ่า จริง ๆ
สามีที่ดีต้องให้ได้ 4 อย่าง
สามีเป็นผู้ให้ครับ ภรรยาเป็นผู้เก็บ ( นี่จึงเป็นสิ่งที่ครอบครัว ทุกครอบครัวต้องมี ) แล้วชีวิตแห่งคู่สมรสจึงจะ สมบูรณ์ ที่สุดครับผม สิ่งที่ควรจะให้ มี 4 ข้อ คงจะตรงกันข้ามกับการเก็บของสาว ๆ เลย ดีไหมครับ หุหุหุ
1. ให้ เรื่องการเงินแก่ครอบครัว ตามความสามารถของตัวเอง ( ให้ภรรยาควบคุมด้านการเงินของครอบครัวทั้งหมด ) และเราขอเงินไปทำงานวันละ 20 บาทไง หุหุหุ ( แบบสามีที่ดี เขาทำกัน )
2. ให้ เรื่องเวลา แก่ครอบครัว เมื่อครอบครัวต้องการตัวสามี ................ ( ไม่ต้องอธิบายนะ ) ก็เวลาเขาเรียกใช้เมื่อไร ก็รีบ ๆ มาให้เขาใช้เป็นพอ ไม่ว่า อบ ซัก รีดเสื้อผ้า เก็บกวาดความสะอาดบ้าน ทำอาหาร และ สำคัญ ( ช่วยเลี้ยงลูกด้วยจ้า )
3. ให้ เรื่องการยอมรับในสังคมแก่ครอบครัว แสดงว่าเวลาจะไปไหน ต้องมีภรรยาเป็นตุ๊กตาหน้ารถเสมอ ห้ามหนีไปไหน ๆ คนเดียวเด็ดขาด หุหุหุ
4. ให้ เรื่องไว้วางใจ การเปิดเผยในการสอบถามหาข่าว หาความของภรรยา ( ข้อนี้เพื่อให้เขาไม่มีความระแวง ) และยอมรับการตามล่าตามล้าง ตามผลาญ ของภรรยาได้ ทุกเมื่อเชื่อวัน หุหุหุ แบบ ......ไปตีกอล์ฟ มาจ้า 55555555 ก๊าก กกกกกกก
ประกอบคำพิจรณาค่ะ ;D
ผู้หญิงมีหน้าที่ต้องเก็บได้ 4 อย่าง
ผู้หญิงมีหน้าที่ต้องเก็บได้ 4 อย่าง ตามความเหมาะสม
1. ต้องเก็บเงินได้ ถ้าสามี ให้ เงินมา แล้วเก็บไม่เป็น บริหารการเงินไม่เป็น ในจังหวะชีวิต ช่วงใดช่วงหนึ่งเกิดตกงาน หรือ ไม่มีอาชีพ เราก็สามารถที่จะนำเงินที่เก็บสะสมไว้ หรือมีการจัดการบริหารการเงินที่ดีไว้ ( ถ้ามัวแต่เอาเงินไปเล่นการพนัน จนหมดตัว ทำไง ) *-* เพื่อนำมาเป็นทุนรอนในการหางาน หรืออาชีพใหม่ หากพบจังหวะทางออกที่ดีอาจนำมาลงทุนเป็นเจ้าของกิจการตัวเองได้ ............
2. ต้องเก็บคำพูดได้ ถ้าสามี หรือในครอบครัวทำอะไรหรือมีอะไร ( ทะเลาะกันหรือมีปัญหาเรื่องอะไร ) ชาวบ้านหรือคนที่รู้จัก จะรู้หมดทุกเรื่องที่เกิดขึ้น หุหุ เที่ยวโพทนา ว่าร้าย กล่าวหา และหาพรรค หาพวก ประจาน สามี หรือ ครอบครัวของสามีไป ................... *-* เวลาดีกัน หรือ เหตุการณ์ปกติขึ้นมา ตัวเองไม่ทราบเอาหน้าไปซุกไว้ตรงไหนดี *-* ทำลายเครดิสสามีตัวเอง ทำให้ โอกาสในการที่จะทำการอาชีพ ไม่ประสพความสำเร็จ เพราะปากคำจากภรรยานั่นเอง
3. ต้องเก็บตัวเองได้ มีสามีแล้วยังทำเป็นคนเปิด ใครชวนไปไหนไปหมด ชายใดหรือคนไหนมาพูดมาจีบ ก็ยิ้ม เสนอหน้ารับ และ ประเภทเหงาปาก เหงาใจ เที่ยวโทรคุยชาวบ้านทุกวันดึกดื่น ................ *-* สามีไม่เป็นอันทำมาหากิน เพราะมัวแต่ระแวงตามล้างตามผลาญ ไม่ก็ต่างคนต่างมีใหม่ให้มันรู้แล้วรู้รอด สร้างความกดดันแก่ครอบครัว และลูกเต้า น่าอับอายประชาชี ( สำคัญเวลาเจอโจทย์ แบบรถไฟชนกัน เวลาไปเจอสามี หรือเวลาควงสามีไปเจอคนอื่น หุหุหุ ) น่าละอายหน้าตัวเอง หน้าจะระบาดทุกข์
4. ต้องเก็นสามีให้ได้ มีสามีแล้ว เวลามีปัญหากัน ก็ยึดจุดเดินมาเป็นจุดยืน ( จุดยืนที่ว่ารักกันมานะ ลืมหมด ) เอาศักดิ์ศรี หน้ามืด คิดแต่เอาชนะ ไม่สนใจอนาคต คิดแต่จะไล่ไป ( แบบเก็บเสื้อผ้าสามี โยน และไล่ให้ไปอยู่ที่อื่น ) สะใจ แบบนี้เขาเรียกไล่สามีครับ ไม่ใช่เก็บสามี *-* ไม่ว่าไรเขาเป็นสามีเรา เราต้องมีหน้าที่เก็บเขาไว้อยู่กับเราให้ได้ เพราะเราเลือกเขาเป็นสามีนี่ ต่อให้ผิดยังไง ก็ต้องไปเอากลับมาเก็บไว้เป็นสามีเหมือนเดิม นะแหละ ( คิดให้เป็น และเข้าใจว่าจะ อภัย และ เก็บเขาให้เขาอยู่และเป็นสามีของเรายังไง ไม่ใช่ ไล่ ๆ ๆ ๆ ) แบบนั้นไม่ใช่เก็บสามี พอสามีไป คุณก็ถูกคนมองว่าไม่มีฝีมือ สามีคนเดียวเก็บไว้ไม่ได้ ( สู้ไม่ได้แม้แต่ นักร้อง หรือ เด็กเสริฟ รีเชพชั่น ที่ มากผัวหลายสามี หุหุหุ ) น่าอับอายขายขี้หน้า กับการแพ้แบบ สะใจ หุหุหุ ( สมน้ำหน้าดีไหม )
จบแระ ไม่จบมีหวัง โดนยิงตายตั้งแต่ ไม่ทันเห็นตะวันขึ้น หุหุหุ
อันของฝ่ายหญิงค่ะ ก๊อปเขามาอีกที หุ หุ ;D
พี่บัวขาวจ้ะ ตะวันอ่านดูแล้ว ขำไปด้วยค่ะ คล้ายๆ เป็นศิลข้อที่ต้องปฏิบัติ ว่าไหม..หนึ่งในหลายข้อทำได้ค่ะ แต่ก้อมีบ้างบางข้อที่ขัดๆ เราทำไม่ได้ เอิ้กกกๆๆๆ ยอมรับค่ะ ว่าปีแรกที่แต่งงานกับสามีมามีความสุขมากค่ะ นี่เข้าปีที่สองแล้ว รวมระยะเวลาทั้งเริ่มรักกันและจนแต่งงานก้อจะสามปีแล้ว สามีเคยทำตัวอย่างไรกับเรา เขาก้อทำเหมือนเดิม ยิ่งรักมากขึ้นค่ะ ยิ่งรู้ว่ามีลูกด้วย เขายิ่งเป็นเหมือนคนรับใช้เราไปเลย ยกเว้ณทำกับข้าวค่ะ เขาทำไม่เป็น แต่ก้อว่าไปแล้วเราต้องดูกันอีกยาวนาน แค่ไม่กี่ปีบอกไม่ได้คะ การมีสามีเป็นคนสวิส ก้อโชคดีไปอย่าง วัฒนธรรมเขาก้อดี อะไรหลายๆ อย่างสอนคนสวิสให้เป็นคนดี แต่เสียอย่างค่ะ เรืองภาษา เราต้องได้มาเริ่มใหม่ เซงตรงนี้ อีกอยางคะ สวิสมีคนหลากหลายวัฒนธรรมเข้ามาอยู่รวมกันหลายประเทศ แต่หล่ะประเทศไม่เหมือนกัน เห็นหัวทองๆ เดินอยู่คิดว่าสวิสหมดคงไม่ใช่ เราก้อศึกษาประเทศเขาไม่ใช่แค่จะศึกษาคนสวิสเท่านั้น ต้องได้ศึกษาบุคคล อราวด์เดอะเวิร์ด เลยหล่ะ
หวัดดีค่ะทุก ๆ คน ;D
อ่านข้อความคุณบัวขาวแล้วมันใช่เลยอ่ะ ;) จะคล้าย ๆ หลักธรรมการครองชีวิตคู่ที่ถือปฏิบัติอยู่ตามนี้ค่ะ
หน้าที่ของสามีพึงบำรุงภรรยา
1. ด้วยการยกย่องนับถือว่าเป็นภรรยา
2. ด้วยไม่ดูหมิ่นภรรยา
3. ด้วยไม่ประพฤตินอกใจภรรยา
4. ด้วยมอบความเป็นใหญ่ให้
5. ด้วยให้เครื่องแต่งตัว
ภรรยาย่อมอนุเคราะห์สามี
1. จัดการงานดี
2. สงเคราะห์คนข้างเคียงของสามีดี
3. ไม่ประพฤติตนนอกใจสามี
4. รักษาทรัพย์ที่สามีหามาได้ไว้
5. ขยันไม่เกียจคร้านในกิจการทั้งปวง
และก็ไม่ต้องกังวลว่าจะทำไม่ได้ทุกข้อ อยู่ด้วยกันไปนานๆ โดยอยู่กันด้วยความรักเป็นเหตุผลหลัก (เรื่องเงินกะความสบายคิดว่าเป็นผลพลอยได้)+ความเข้าใจ ค่อย ๆ ปรับพฤติกรรมกันไป มันก็จะทำได้หมดครบทุกข้อเอง...ฟันธง ;D
ถึงคุณ moo5202
เห็นใจคุณจัง อยากบอกว่าไม่ต้องกังวลอะไรมาก อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ถ้าปัจจุบันมันทำให้คุณมีความสุข คุณก็ไม่ต้องไปใส่ใจในเรื่องของอนาคตที่มันยังมองไม่เห็น อย่าไปทุกข์กับความสุขปัจจุบัน ;D
การที่จะตัดสินใจแต่งงานกันน่ะมันง่ายมากค่ะ แต่การที่จะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันนั้นมันยากกว่ามากๆ ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ส่วนเรื่องถูกหลอก คุณก็ให้ข้อมูลในบอร์ดไว้เยอะ ๆ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกะคุณจริง ๆ พวกเราก็จะช่วยค่ะ ;D
บีขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ พวกพี่ ๆ น้อง ๆ ที่ สวิท
เรื่องมันมีอยู่ว่าบีเอาเรื่องไปปรึกษาแม่เรื่องเค้า ส่วนแม่เค้าเอาไปปรึกษาป้าอีกทีหนึ่ง ป้าก็บอกว่าให้เรียนสินสอดเยอะ ๆ ประมาณว่าบ้านหนึ่งหลัง รถหนึ่งคัน เงินหนึ่งล้าน ป้าให้เหตุผลว่าหากเค้าทิ้งเราจะได้ไม่ต้องเสียใจกลับมาอยู่บ้านจะได้สบาย ไม่ต้องเครียดเมื่อกลับไทย(ทำมัยไม่คิดว่าอยู่กันรอดเลยหรอ) เฮ้อ....ส่วนตัวบีเองไม่เคยคิดอย่างนั้นเลย แต่สิ่งที่ป้าเค้าบอกก็เค้าใจว่าเป็นห่วงอยากให้ดูแล้วมั่นคง คือว่าบีไม่อยากให้เค้ามองว่าเราเห็นแก่เงิน แต่งเพราะเงิน เรื่องเงินไม่ใช่สิ่งสำคัญค่ะ เราก็มีสองมือสองเท้าเราหาเองได้ ไม่ได้กะว่าจะไปเกาะเค้า ญาติ ๆ ก็ยุยงให้ไปขอเค้าอย่างที่ป้าบอก ส่วนแม่ก็เริ่มเห็นด้วย หนูเองก็เริ่มเครียด ๆ ล่ะค่ะตอนนี้ หนูไม่อยากทำให้เค้ารู้สึกแบบนั้น กลัวเค้าจะเข้าใจเราผิด ๆ อยากทราบว่าตอนที่พวกพี่แต่งกันเนี้ย พวกพี่ ๆ มีวิธีบอกเค้าไง แล้วเรียกสินสอดอย่างไรบ้างค่ะ ขอประสบการณ์จากแม่บ้านที่สวิสหน่อยค่ะ
ของพี่ไม่มีสินสอดใด ๆ ทั้งสิ้น ไม่มีบ้านหนึ่งหลัง ไม่มีรถหนึ่งคัน ไม่มีเงินล้านจากสามี ถ้าได้แต่งงานและมาอยู่ที่สวิตฯ น้องจะเห็นเอง ทุกอย่างจะได้มาเอง โดยไม่ต้องขอ พี่ก็เข้าใจว่าประเพณีของเรา แต่ของฝรั่งเขาไม่มีค่าสินสอด เพราะฉะนั้นมันเรื่องละเอียดอ่อน
บางคนว่า ถ้าคิดจะแต่งงานกับหญิงไทย ก็ต้องเข้าใจวัฒนธรรม ประเพณีไทย แต่พี่บอกได้เลย ว่าไม่มีฝรั่งคนไหน ที่จะเข้าใจถ่องแท้
ทุกวันนี้สามีพี่ยังบอกเลยว่า "อย่าลืมบอกแม่ด้วยนะ ว่า ไม่ใช่แค่แม่คนเดียวที่จ่ายค่าเลี้ยงดู ส่งเสียให้เรียน ผมก็จ่ายเยอะเหมือนกัน"
แค่ค่าเรียน ค่าโน้นค่านี้ พี่ก็ได้เงินล้านเหมือนกัน แต่มันไม่มีเงินในบัญชีให้เห็นเท่านั้นเอง ตอนไม่มีเขา เราก็ไม่มีเงินล้าน แต่ก็ยังอยู่ได้ แล้วพอมีเขาอยากจะมีเงินล้าน เพื่อให้ตัวเองอยู่ได้ แต่มันก็นานาจิตตัง แต่อยากให้เข้าใจ เพราะน้องบอกว่า เขามีเงินเดือนแค่สี่พันฟรังก์ แล้วจะหาเงินล้านที่ไหนมาให้
แต่ถ้าได้สามีรวย ก็อาจจะได้ แต่บอกได้เลยว่าฝรั่งทุกคนใช้เงินอย่างมีเหตุผล และค่อนข้างประหยัด เนื่องจากว่าค่าครองชีพสูง
แต่ถ้าอยากลองดูก็ขอเขาได้ ไม่รู้ว่าเขาจะตอบว่าไงเหมือนกัน
การมาอยู่ที่สวิตฯ เหมือนกับเริ่มจากศูนย์ ไหนจะค่าเรียน ค่าประกัน ค่าโน้นค่านี้ เขาต้องจ่ายให้น้องในระหว่างที่น้องยังไม่มีงานทำ และอีกอย่างงานก็ไม่ใช่ว่าจะหาได้ง่าย ๆ ขั้นแรกน้องต้องเรียนภาษาก่อน
สวัสดีค่ะ น้อง บี กับกระทู้ล่าสุดพี่ตะวันเห็นด้วยกับพี่แพนจะคะ ...ไม่ใช่ว่าจะมองในแง่ไหนก้อแล้วแต่..ไม่ใช่ว่าความสามารถแฟนน้องไม่มี หรืออย่างไร พี่ไม่ทราบ แต่ถ้าป้าอยากได้ ซึ่งป้ายังไม่เคยมีสามีฝรั่งหล่ะ ยังไม่เคยเข้าใจหัวอกฝรั่ง ให้ป้ามาหาฝรั่งเองแล้วป้าของบีจะเข้าใจ ค่ะ ..ความสามารถเห็นว่าเขาเป็นฝรั่ง ไม่ใช่เขาจะทำได้ มีเก็บถังใหญ่กันทุกคนนะคะ ไม่ต้องกลุ้มใจค่ะ ค่อยๆ อธิบายให้ทางครอบครัวเราเข้าใจนะคะ ยิ่งแฟนหนูบี มีเงินเดือนแค่ 4000 ฟรังค์ ถ้าพ่อแม่เขาไม่รวย ไม่สปอยลูกจริงๆ ขอบอกว่ายากคะกับค่าสินสอด บ้าน1 หลัง รถยนต์1 คัน กับเงินอีก 1 ล้าน ถ้าเขาไม่มีเงินเก็บมาตั้งแต่อายุ 15 โน้นคงทำได้ยาก พี่ตะวันว่าน้องบีนั้นแหล่ะจะได้กลับใช้หนี้ช่วยสามีในอนาคต มาตกนรกพร้อมกันกับแฟนกรณีที่เขาไม่มีเงินแต่ไปบังคับเอานะ แต่ถ้ามีเงินก้อโล่งอกไป ด้วยความที่ผู้ใหญ่ฝ่ายบีไม่ให้ความเข้าใจเราทั้งคู่ อยากให้ลูกสาวมาตกนรก ก้อเรียกแพงๆ ไปเลย
ส่วนประสบการณ์พี่ เคยแต่งที่ไทย แม่เรียกสินสอด ก้อตามเนื้อผ้าค่ะ แม่พี่เข้าใจว่า ลูกสาวได้ผัวกรรมกรค่ะ แต่ไม่ใช่ขี้นก ต่างตรงไหนหน้อออ..เลยเรียกตามเนื้อผ้า ไม่มากเกิน ไม่น้อยเกิน แต่ก่อนเรียกพี่จะปรีกษาแม่ก่อนว่า ..แม่ฟังหนูนะ แฟนหนูงี้ๆๆๆๆๆ มีเงินเดือนเท่านี้ๆๆๆๆ พ่อแม่ทางแฟนรวยไหม จนเท่าไร พ่อแม่ทำไรที่สวิส..ถ้าแม่จะเรียกจนแม่รวยไปเลยชาตินี้ ให้หนูไปหาผัวใหม่ก่อนนะ ที่ไม่ใช่เขา อาจจะได้หรือไม่ได้ หนูไม่รู้ แต่คนนี้หนูรักเขา...จบ..จากนั้นแม่พี่ก้อเก็ตเลยทันที่ว่า...เฮ้ย..ลูกสาวเราจบป.ตรีมาก้อจริง มันไม่ใช่ จบด๊อกเตอร์นี่หว่า..เราเป็นลูก สส.ก้อไม่ใช่ ลูก รัฐมนตรีก้อไม่ใช่ เราก้อตาสีตาสา มีความมุ่งมั่นคนหนึ่ง แม่พี่เลยว่า..เอ้า..สมน้ำสมเนื้อ ในหมู่บ้านนี้ไม่เคยมีลูกสาวบ้านไหนในหมู่บ้านได้ค่าสินสอดเท่านี้ได้ เอาเกินกว่าคนไทยนิดหน่อยๆ ไม่หน้าเกียลด แค่หลัก 6 ไม่ใช่หลัก 7 กะทองคำ แหวนนิดๆ หน่อยๆ ทองแม่พี่ยกให้คู่บาวสาว แหวนเพชร นั้นมันของเราอยู่แล้วคู่บ่าว ส่วนเงินสินสอดทั้งหมด จัดงานให้ใหญ่ไปเลย..ตำมันเข้าไปพริกละลายแม่น้ำ กินกันให้คุมไปเลย ไม่ต้องให้เหลือ ว่าจะเอาไว้เผื่อรวย จัดให้ได้หน้าได้ตาลูกสาว ขี้เหร่ๆ นี่แหล่ะ ชีวิตนี้แต่งงานครั้งเดียว คนเราเกิดมาสิทธิจัดงานให้ตัวเองแค่ 2ครั้ง ครั้งแรก คือแต่งงาน (ถ้าคุณไม่แต่งหลายรอบนะ) ครั้งที่สอง คือตาย งานศพเราๆจะไม่สามารถอยู่เห็นได้ ว่าใครเขาจัดให้เราไง แต่งานแต่งก้อต้องทำให้ดีที่สุด เพราะเราเห็นได้ว่าเราต้องมีความสุขแน่นอน
แชร์ประสบการณ์ เรียกสินสอดแค่นี้ค่ะ โชคดีค่ะ ให้แม่หนูบีเข้าใจนะคะ
Quote from: moo5202 on March 25, 2009, 02:38:32 PM
บีขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ พวกพี่ ๆ น้อง ๆ ที่ สวิท
เรื่องมันมีอยู่ว่าบีเอาเรื่องไปปรึกษาแม่เรื่องเค้า ส่วนแม่เค้าเอาไปปรึกษาป้าอีกทีหนึ่ง ป้าก็บอกว่าให้เรียนสินสอดเยอะ ๆ ประมาณว่าบ้านหนึ่งหลัง รถหนึ่งคัน เงินหนึ่งล้าน ป้าให้เหตุผลว่าหากเค้าทิ้งเราจะได้ไม่ต้องเสียใจกลับมาอยู่บ้านจะได้สบาย ไม่ต้องเครียดเมื่อกลับไทย(ทำมัยไม่คิดว่าอยู่กันรอดเลยหรอ) เฮ้อ....ส่วนตัวบีเองไม่เคยคิดอย่างนั้นเลย แต่สิ่งที่ป้าเค้าบอกก็เค้าใจว่าเป็นห่วงอยากให้ดูแล้วมั่นคง คือว่าบีไม่อยากให้เค้ามองว่าเราเห็นแก่เงิน แต่งเพราะเงิน เรื่องเงินไม่ใช่สิ่งสำคัญค่ะ เราก็มีสองมือสองเท้าเราหาเองได้ ไม่ได้กะว่าจะไปเกาะเค้า ญาติ ๆ ก็ยุยงให้ไปขอเค้าอย่างที่ป้าบอก ส่วนแม่ก็เริ่มเห็นด้วย หนูเองก็เริ่มเครียด ๆ ล่ะค่ะตอนนี้ หนูไม่อยากทำให้เค้ารู้สึกแบบนั้น กลัวเค้าจะเข้าใจเราผิด ๆ อยากทราบว่าตอนที่พวกพี่แต่งกันเนี้ย พวกพี่ ๆ มีวิธีบอกเค้าไง แล้วเรียกสินสอดอย่างไรบ้างค่ะ ขอประสบการณ์จากแม่บ้านที่สวิสหน่อยค่ะ
;D ค่านิยมค่ะ อันนี้มันเป็นค่านิยมที่ถูกปลูกฝังกันมานมนานน... ถ้ามีสามีฝรั่งต้องมีบ้าน มีรถ มีทองเส้นใหญ่ มีเงินส่งกลับไปที่บ้านเยอะ ๆ ฯลฯ ;D ยังไงก็ต้องอธิบายให้ผู้ใหญ่เข้าใจ ถึงจะเกิดแรงกดดันภายในครอบครัวกันบ้างก็ตาม :-\
ของโจ้แต่งไม่มีสินสอดซักบาท จัดงานแต่งกันที่โรงเพยาบาลสงฆ์ ทุกวันนี้แหวนแต่งงานราคาสองสามหมื่นก็ไม่มีใส่กัน ทำงานหาเงินช่วยทางบ้านด้วยน้ำพักน้ำแรงตัวเองอยู่ตลอด ขนาดคุณสามีอยู่เมืองไทยมาตั้ง 12 ปี ก็ยังไม่มีทีท่าจะเข้าใจประเพณีไทยสักเท่าไหร่ :'( จนไม่มีใครยอมรับเขยฝรั่งสักคน :-\ พ่อกะสามีเกาเหลากันจนถึงทุกวันนี้ แม่โจ้ก็ยังโดนแซวว่าเป็นแม่ยายฝรั่งทำไมยังต้องทำงาน ???
แต่ก่อนท้องแก่จนคลอดลูกยังซ้อนแมงกาไซด์ ต๊อก ๆ ๆ สองคนผัวเมีย บ้านก็ต้องเช่าเค้าอยู่ ยังเคยถูกคนที่ทำงานด้วยกันเหน็บแนม ว่าแต่งกันมาจนลูกโตทำไมไม่เห็นมีบ้านซักที ดูอย่างคนโน้นซิ เจอกัน 4 เดือนฝรั่งซื้อบ้านให้แล้ว ???...คิดกันซะงั้น
นี่ก็เพิ่งจะครบรอบแต่งงานปีที่เจ็ดเมื่อสองอาทิตย์ก่อน เราอยู่ด้วยความรักและเข้าใจกันมากกว่าทรัพย์สินซึ่งเป็นของนอกกาย เราช่วยกันหา ช่วยกันเก็บ ช่วยกันสร้าง ทุกวันนี้ชีวิตสมบูรณ์แล้วค่ะ จากสถานะผู้เช่าเปลี่ยนเป็นผู้ให้เช่า และชีวิตครอบครัวก็มีความสุขมาก ๆ สุขตามอัตภาพที่เราเป็นอยู่ ไม่จำเป็นต้องได้กอดเงินล้าน กอดสามีกะลูกอย่างทุกวันนี้ดีกว่าเยอะ ;)
การที่โจ้พากันย้ายมาอยู่ที่สวิสก็จะมาหา มาเก็บ แล้วจะกลับไปสร้างกันต่อที่เมืองไทย ทุกวันนี้ไม่คิดจะขออะไรจากสามีไปมากกว่าการที่ขอให้เค้าส่งเราเรียน เพราะเราก็เห็น ๆ อยู่ว่าค่าครองชีพที่สวิสสูงมาก ๆ ได้ตกลงกันแล้วว่าไม่ว่าโจ้อยากเรียนอะไร ขอให้ช่วยหน่อย แค่เรื่องเรียนอย่างเดียวก็พอ เพราะโจ้จะถูกปลูกฝังมาว่า "พ่อและแม่ไม่มีทรัพย์มรดกให้ แต่จะให้ทุนทรัพย์ลูกคือการศึกษา" ก็เลยเอามาใช้กะคุณสามีมั่งอ่ะ ;D ทุกวันนี้ก็เลยเป็นเด็กนักเรียนทุน ทุน สมก.(สามี..รู) ;D
เพราะวัน ๆ ก็นั่งฝันไปเรื่อย ๆ ถ้าเรียนภาษาเยอรมันจนเก่ง เรียนต่อด้านนั้นด้านนี้เพิ่มอีกนิดหน่อย พอได้ทำงาน ได้เงินเดือน เอา 30 บาทคูณเข้าไป โอ๊วววว... เงินเดือนหลักแสน ;D ค่าใช้จ่ายในบ้านก็ใช้เงินเดือนคุณสามีเพราะเป็นส่วนความรับผิดชอบของเค้า ส่วนเงินเดือนเรา...เก็บ ;D
และหากวันใดวันหนึ่ง ไม่มีสามีอยู่ข้าง ๆ อีกต่อไป โจ้คิดว่าตัวเองก็คงจะกลับไปอยู่เมืองไทย บ้านของเรา ความรู้ ประสบการณ์จากสวิสที่ติดตัวเราไปด้วยนั้น ถ้าไปหางานทำที่เมืองไทยเงินเดือนก็คงมิใช่น้อย ;D
แค่อยากจะเข้ามาแลกเปลี่ยนแนวความคิดกะมุมมอง แค่นั้นนะคะ โชคดีนะคะ ;D
อย่างญาติ ๆ ของพี่ พวกน้า ๆ ทั้งหลายว่า ทำไมแกได้สามีจน พี่ก็เลยบอกว่า ถึงจะจนแต่ก็รวยกว่าสามีไทย ทำไมแกไม่หาสามีฝรั่งรวย ๆ พี่ก็เลยบอกว่า ใครหาได้รวย ๆ ก็หาไป ถือว่าโชคดี แล้วพี่ก็บอกว่า ก็แล้วทำไมไม่ให้ลูกสาวน้าไปหาสามีฝรั่งรวย ๆ ล่ะ ตั้งแต่นั้นมาไม่มีใครมายุ่งวุ่นวายกับพี่เลย พี่โชคดีที่แม่ไม่เคยบอกพี่ว่า "แกต้องขอค่าสินสอดเยอะ ๆ นะ" แม่พี่บอกเสมอว่า แกอย่าขออะไรเขามาก เขาให้แค่ไหนก็แค่นั้น เขาดีกับแก แม่ก็ดีใจ แค่นี้ที่แม่พี่ต้องการ
ชีวิตนี้อยู่อย่างไม่เป็นหนี้ ดีที่สุด
ทรัพย์สินเงินทองมากมาย ตายไปเอาไปไม่ได้จ๊ะ แถมสร้างปัญหาให้กับญาติ ๆ ที่ต้องมาแย่งสมบัติเราอีก พี่ว่ามันเป็นบาปนะ ที่ทำให้ญาติ ๆ ต้องทะเลาะกัน เพราะเงินอันน้อยนิดของเราเนี้ย
เหมือนพี่ตะวันว่า ไม่ได้เป็นลูก สส. ไม่ได้เป็นลูกนายกรัฐมนตรี เรียกสินสอดสมน้ำสมเนื้อก็พอจ๊ะ
รักนะ
ถ้าถามถึงตอนนี้ บีก็ไม่เคยนึกอยากได้อะไรจากเค้านะค่ะ แม้กระทั้งเรื่องเงินทองอะไรของเค้า บีก็ไม่เคยเอ่ยปากขอซักบาท ตั้งแต่ที่คบกันมาไม่เคยคิดเรื่องสินสอดเลย คิดอยู่อย่างเดียวขออย่าให้เค้าหลอกเรา รักเราจริง ๆ ไม่โดนหลอกไปขายตัวที่สวิสเป็นพอ หนูเองก็พอรู้ว่าเค้าไม่ค่อยมีหนูก็ไม่อยากเรียกร้อง บีเองไม่เคยกลัวลำบากนะค่ะ ไม่เคยยึดมั่นถือมั่นกับหน้าที่การงานในเมืองไทย แต่ทุกวันนี้โดนญาติ ๆ ว่าประนามกันยกใหญ่ นี้ขนาดยังไม่ได้อะไรกันเลย โทรมาด่าวันละหลาย ๆ รอบ รับโทรศัพท์ไม่หวาดไม่ไหว บอกว่าอยากมีสามีฝรั่งจนตัวสั่นบ้าง หลงฝรั่งบ้าง โดนหลอกบ้าง โง่บ้าง บอกว่าหน้าอย่างเรา ขี้เหร่อย่างนี้ใครจะเอา ส่วนแม่นั้น แรก ๆ แม่ก็บอกว่าสินสอดไม่ต้อง ขอให้มาคุยกันก่อนถ้าลูกรักเค้าแม่ยกให้ แต่หลัง ๆ ก็เริ่มบ่นว่าถ้าไม่มีเงินจะเอาไปทำมัย เป็นฝรั่งสำเหมาหรือเปล่าก็ไม่รู้ ก็เข้าใจค่ะว่าเค้าคงโดนญาติ ๆ ประนามมาเหมือนหนู หนูเข้าใจหัวอกความเป็นแม่ว่าต้องการให้ลูกสบาย ทุกวันนี้หนูเองก็ยังไม่กล้าบอกเค้า มันรู้สึกกระดากอายนะค่ะ เค้าก็คนธรรมดาคนหนึ่งไม่ได้รวยอะไร บีเองก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะต้องไปเป็นคุณนายที่โน้น ตอนนี้ญาติทุกคนเค้ากำลังดูหมิ่นดูถูกรอเห็นความพินาศย่อยยับของหนู หนูไม่โกรธหรอกค่ะ ถ้าเค้าจะคิดอย่างนั้น แต่ก็อึดอัดว่าปรึกษาใครไม่ได้แม้แต่แม่ตัวเอง :-\ ส่วนตัวหนูถ้าหากว่าได้แต่งงานกันไปหนูก็จะขยันทำงานเป็นแม่บ้านแม่เรือน แต่ในส่วนตัวเค้าเราก็ไม่อาจทราบได้ว่าจะดีได้นานขนาดไหน จะทิ้งเราเมื่อไหร่ หนูกลุ่มใจจังค่ะ ไม่เคยคิดว่ามีความรักจะทำให้กลุ่มใจขนาดนี้ค่ะ :'(
นี่แหละที่เขาว่า ที่ไหนมีรัก ที่นั่นมีทุกข์
เอางี้ดีไหม พี่ว่า ใช้เวลาคบเขาไปก่อน อย่าเพิ่งรีบร้อนตามเขา ถ้าเขารักเราเขาก็ต้องรอเราได้ เราอยู่เมืองไทยรอเขา ทำงานของเราไป
คนเราคู่กันแล้ว มันก็บ่แคล้วกันดอก น้องเอ๊ย
แต่ถ้าแฟนไม่เข้าใจ มันก็เป็นเรื่องของเขา มันชีวิตเรานะบี อีกอย่างเพิ่งจะรู้จักกันได้ไม่นาน จะมาขอแต่งแล้ว มันก็เร็วไป ให้เขารอ ถ้ารอไม่ได้ก็ให้เขาหาคนใหม่ ถ้าเขาหาคนใหม่ ก็แสดงว่าเขาก็ไม่ได้รักเราจริง
อีกอย่างอายุยังน้อย ค่อย ๆ เลือก ค่อย ๆ หา แล้วของดีก็มาเอง คนเราดวงแต่งงานมีหลายครั้ง แต่ว่าจะประจวบเหมาะ ตอนไหนก็เท่านั้นเอง ถ้าตอนนี้จิตใจยังสับสน ก็ปล่อยให้เวลาเป็นเครื่องตัดสินดีกว่า
พี่เป็นกำลังใจให้นะ
หลายคนเข้ามาให้กำลังใจน้องบี ขออีกรอบหล่ะกัน อิอิอิ
พี่ตะวันจะบอกว่าพี่ก้อเคยโดนมาจ้ะ กับสมาพันธ์ญาติๆที่ตาร้อนๆพร่าว บ้างทั้งตาทั้งกิริยาออกมาให้เห็นๆ เลย แหม้กระทั่งทราบว่าพี่จะแต่งงาน กำลังจัดการแต่งรอเจ้าบ่าวซึ่งยังอยู่สวิสอยู่เลย พากันยกมือสาธุขึ้นเหนือหัวให้เห็นๆ เลย แล้วบอกว่า...สาธุทีเทอญขอให้เจ้าบ่าวอย่ามาแต่ง จัดงานเก้อ ...พี่มีขนาดนี้นะ พี่ยังไม่สนเลย พี่ยึดมั่นในสิ่งที่พี่มีและแฟนยึดมั่นใจตัวแฟน ถึงพี่จะไม่มีแฟนเป็นฝรั่งมังคา พี่ก้อร้ว่าพี่ทำให้แม่ได้สบายมากกว่าที่ญาติจะมาช่วยเหลืออีก ญาติไม่ได้เอาไรมาให้พี่เลยแม้แต่บาทเดียว มีแต่ความอิจฉาริษยา รายรอบตัวพี่ จนหมอดูทักว่า อย่าไปฟังเสียงนกกาทัก จะทำให้เราสะดุด ทุกวันนี้พี่สบายใจแหล่ะ เวลากลับบ้านทีไม่มีญาติๆ มาลุมทึ้งลุมกิน สบายมากๆ เลย มะก่อนกลับบ้านที ญาติๆ นั่งรอตั้งแต่ยังไม่ลงเครืองเลย มารอลุมทึ้งกินๆ เสร็จก้อเผิ่นหนี ไปพูดโน้นนี่ รำคราญนะ ทุกวันนี้ใช่ว่าจะหยุดนะ เขาไม่หยุดหรอก คนตาร้อนๆ พร่าวๆ จนพี่หนีมาอยู่สวิสพี่ก้อได้ยินมาเรื่อยๆ กันคำพูดนินทาตามหลังมา แต่พี่ไม่สนใจ พี่ป้าน้าอาที่ชอบๆว่าๆ ให้ เรานั้นก้อใช่จะดีกว่าเรานะ ชีวิตเราต่างหาก ทีเขาว่าให้ดีๆ เรามาดีกว่าอีก พวกเขากับย่ำอยู่ที่เดิมๆ กัน
อยากบอกบีว่า แนนโตแล้ว ไม่ต้องไปยึดติดกับคำพูดเสียงนกเสียงกา อย่ากลัวในสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น อธิบายให้แม่เข้าใจก้อพอ พี่เข้าใจแม่บีนะ คงจะเหมือนแม่พี่แรกๆ ไปๆ มา เขาก้อปลงเอง บีต้องทำให้เขาเห็นนะ ว่า มีสามีฝรั่งแล้ว ไม่จำเป็นต้องให้ฝรั่งช่วยเราถึงจะยกฐานะครอบครัวได้ มีเงินได้ นั้นคิดว่าชีวิตหลังแต่งงานอาจจะใช้ แต่ก่อนแต่งงาน เราก้อทำให้เห็นว่าเราทำได้
เก็บคำพูดของญาติมาเป็นเครืองวัดการเดินทางและเป็นแรงผลักดัน ให้เขายอมรับตัวเราไปซะทุกอย่างไม่ได้หรอก ไม่ว่าจะเป้นใคร ต้องมีพูดบ้าง ดีแล้วทีเขาพูด สู้ๆๆ เอาใจช่วยจ้ะ
สวัสดีค่ะ คุณตะวัน น้องบี คุณ JoJo และคุณ Pan
ก่อนอื่นต้องขอให้กำลังใจน้องบีนะคะ ความคิดเห็นเหมือนคุณ the Sun คุณ JoJo และคุณ Pan ค่ะแต่ขอแชร์ประสบการณ์เรื่องการแต่งงานนะคะ สมัยพี่คบกับคุณสามีแรกๆ เค้าถามเรื่องแต่งงานก่อนที่พี่จะรักเค้าอีกค่ะ เค้าบอกว่าหมั้นก่อน แล้วค่อยแต่ง ถามเรื่องสินสอดเพราะเค้ารู้วัฒนธรรมไทยบ้าง ตอนนั้นพี่ยังไม่รักสามีพี่เลย พี่บอกประชดเรียกสินสอดสูงมาก พี่เรียกเพื่อที่เค้าจะเลิกจีบเราปรากฎว่า เค้ายอมทุกกรณี ไอ้ตอนที่พี่เรียกพี่กะว่าเค้าจะไม่มาตอแยพี่อีกปรากฎว่ามาหมั้นก่อน และเอาชนะใจพี่ได้เพราะความดีเค้ารักเราจริงๆ ยังเสมอต้นเสมอปลาย พอแต่งงานสินสอดแม่พี่ลดให้ครึ่งหนึ่ง แถมคืนทองทุกบาทให้พี่ และสามี และเก็บเงินสินสอดไว้แค่ไม่กี่แสน คืนเงินสดกลับมาให้พี่ครึ่งหนึ่ง พี่ก็บอกสามีพี่ว่าแม่ยกให้ คุณสามีพี่ก็ให้พี่เก็บไว้ค่ะ หลังแต่งงานพี่ถามสามีพี่ว่าเค้าใจวัฒนธรรมไทยด้วยหรือ เค้าบอกว่ารู้นิดหน่อยจึงไปค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับสินสอดทองหมั้นไทย ทั้งในเว็บไซด์ และผลงานวิจัย มีทั้งบวกและลบ เค้าก็โมโหเราตอนแรกว่าทำไมเราเรียกสูงจัง แต่เพราะเค้ารักเรา และ รู้ว่าเราไม่ได้หวังเงินเค้า เพราะเวลาเราคบกัน พี่ไม่เคยที่จะขอให้เค้าจ่าย หรือซื้อของแพงๆ ให้ มีแต่บอกให้เค้าเก็บเงินเก็บทอง เอาไว้ อะไรประหยัดได้ก็จะประหยัดให้ เค้ายังว่าเราขี้เหนียว 55555
ตอนนั้นเรามีหน้าที่การงานที่ดี การศึกษาก็สูง เค้าก็ใช้เวลาดูเราเหมือนที่เราดูเค้า เพราะพี่ไม่ได้ยึดติดเรื่องเงินทอง สมัยทำงานบริษัทข้ามชาติมีชาวแคนาดา ตามจีบจะมาขอเป็นหลักล้าน พี่ยังไม่สนใจเลยค่ะ เพราะเค้าเอาชนะใจไม่ได้ เค้าไม่อ่อนโยนเหมือนสามีพี่ พี่ขอแค่วันข้างหน้าเวลาเจ็บไข้ ขอเค้าเป็นคนที่อยู่เคียงข้างดูแลห่วงใจ และเป็นกำลังใจให้ก็พอแล้ว พี่ก็ขอโทษเค้าเรื่องสินสอดที่เราบอกมันสูงจริงๆ แม่และพี่สาวพี่ก็ดุเราว่าเราทำเกินไป แต่ตอนนั้นพี่ไม่ได้รักเค้าค่ะ ก็มีหนุ่มไทยเค้ามาจีบ พี่ก็ใช้สูตรเดียวกัน เพราะเราไม่ได้รัก เราก็เลยเรียกเพื่อให้เค้าเปลี่ยนใจจริงๆ ก็รู้ว่ามันไม่ดี แต่สุดท้ายพี่ก็ชนะความดีของคุณสามีค่ะ หลังจากเรารักเค้าแล้ว สินสอดไม่ได้มีความหมายเลย แฟนพี่ไม่ได้รวยค่ะ ฐานะปานกลาง แต่เค้ารักเรามากๆๆ เราทดลองใจเค้าหลายเรื่อง ผ่านการทดสอบใจ พี่จึงเปิดใจรับเค้ามาเป็นคู่ชีวิต พี่ไม่ได้รักเค้าที่อารมณ์ก่อน ไม่ได้หลง เพราะเงินทองหรือหน้าตา พี่บอกเค้าหลังจากเรารักกัน วันข้างหน้ากลับมาทำธุรกิจเล็กที่เมืองไทย ใช้ชีวิตปั้นปลายด้วยกันเท่านี้พี่ก็สุขใจแล้วค่ะ
สำหรับกรณีน้องบี พี่อยากบอกว่าถ้าน้องมีความรักน้องต้องเอาใจเค้ามาใส่ใจเรามากๆ แคร์คนที่เรารัก พี่แนะนำว่าอธิบายให้แม่น้องเข้าใจ รวมถึงแฟนน้องด้วย เรื่องสินสอดหรือประเพณีไทย เป็นเรื่องละเอียดอ่อนคนต่างชาติเค้าเข้าใจยาก แต่น้องต้องเข้าใจแม่น้องด้วยค่ะ อย่างน้อยก็เพื่อเป็นหน้าเป็นตาให้พ่อแม่ สินสอดให้เหมาะสมกับฐานะทางบ้านเราด้วยไม่ใช้มากจนเกินไป จนชาวต่างชาติมองว่าพ่อแม่ต้องขายเราค่ะพยายามอธิบายให้แฟนเข้าใจ กรณีพี่อาจจะแตกต่างจากน้องบีนะ เพราะแม่พี่ไม่ได้สนใจชาวบ้าน แค่มาแต่งก็ดีใจแล้ว คนที่เรียกสินสอดพี่เองค่ะ แม่พี่ใจดีมากๆ พี่แต่งงานก็ให้เป็นหน้าเป็นตา ตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ เพราะวันที่พี่แต่งงาน แม่และพ่อของพี่ยิ้มอย่างมีความสุขค่ะและที่สุขที่สุดคือพี่ได้คู่ชีวิตที่ดีมาก เค้ารักเราและดูแลเราได้เท่านี้แม่พี่สบายใจแล้ว
อย่างไรก็ตามน้องบีพยายามอย่าไปสนใจชาวบ้านหรือคนที่ไม่ประสงค์ดีกับเรามากนักนะจ๊ะ แคร์คนที่เรารักและรักเราดีกว่า พวกที่พูดให้เราเจ็บช้ำน้ำใจ เป็นได้เพียงแมงหวี่แมงวัน ทำให้รำคาญอย่างเอามาใส่ใจเลยค่ะ พี่เป็นกำลังใจให้
ขอเล่าประสบการณ์ของตัวเองนะคะ
เมื่อปี1998 internet,e-mailยังไม่boomเหมือนสมัยนี้ รู้จักกับฝรั่งอเมริกาที่มานอนป่วยอยู่ที่
โรงบาลคนหนึ่ง เขาเอารูปเราไปให้เพื่อนฝรั่งที่สวิสดู ติดใจอีท่าไหนไม่รู้เขียนจดหมายส่งทางไปรษณีย์
ติดต่อกัน โดยไม่เคยเจอหน้ากันเลยเป็นเวลา2ปีเต็ม จนถึงปี2000 hotmail เริ่มบูม ก็หันมาส่ง
e-mail แทน เวลาเขาบินมาประชุมที่ Hongkong หรือสิงคโปร์ ก็จะโทรมาหาขอนัดเจอกันสักครั้ง ตอนช่วงนั้นไม่รู้กลัวอะไร กลัวเสียตัว กลัวเขาเห็นหน้าเราแล้วเลิกติดต่อ กลัวถูกหลอกไปขาย(ช่วงนั้นสาวไทยถูกหลอกไปขายเยอรมันเยอะ) กลัวฯลฯ
ก็เลยไม่เจอกันสักที พอช่วงเดือน ก.พ ปี2000เขาเขียนe-mailมาว่าจะแวะมาไทย
หลังจากเสร็จประชุมที่Hongkong เขายื่นคำขาดว่าถ้าไม่เจอกันครั้งนี้ก็คงไม่ต้องเจอกันแล้ว
เราก็เอาก็เอาวะ ประกอบกับช่วงนั้นติดวัณโรคจากคนไข้ผอมมากน้ำหนักแค่39กิโล ก็เลยตัดสินใจเจอเขา เพราะคิดว่าคนเราไม่รู้จะตายวันตายพรุ่งลองมันดูซักตั้ง แต่เราก็บอกความจริงกับเขาทุกอย่าง ว่าฉันเป็นโรควัณโรคนะกินยารักษาอยู่ ช่วงกินยาโรคจะไม่แพร่เชื้อติดต่อ เจอกันครั้งแรกไอ้สิ่งแรกที่กลัวก็เกิดขึ้น
เราก็เรียบร้อยโรงเรียนฝรั่งไป เขาบินกลับประเทศได้1เดือนก็ทำเรื่องเดือนเรื่องให้เราไปหาเขาที่สวิส มาสวิสครั้งแรกก็กลัวนะคะกลัวถูกหลอกไปขาย แต่ก็เลือกที่จะเสี่ยง ก่อนมาก็เอารูป และที่อยู่เขา รวมทั้งเอกสารpassportของเรามัดใส่ห่อให้เพื่อนไว้ ถ้าฉันไม่กลับมาตามกำหนดให้แจ้งสถานฑูตได้เลย อันนี้แอบไปนะคะ พ่อแม่ไม่รู้ มีแค่เพื่อนรัก2คนที่รู้(อย่าเอาเป็นตัวอย่าง) ::)
แต่พอมาถึงสวิสเขาดีกว่าที่เราคิดไว้เยอะ พาเราตระเวนไปตามศูนย์ฟื้นสภาพปอด ดูแลดีมาก
ตอนนี้ถามเขาย้อนหลังดูทำไมเขาถึงทำอย่างนั้น รักฉันมากมายเลยเหรอหลังจากเจอกันครั้งแรก
เขาตอบอย่างไรรู้ไหม เขาตอบว่า เปล่าหรอกฉันสงสาร ซึ้งเลยค่ะ แล้วก็รักเขาขึ้นมาตอนนั้นเลย คิดไว้ในใจว่ายังไงๆฉันจะต้องได้(จับ)ผู้ชายคนนี้มาเป็นสามีให้ได้ ;D
แอบคบแฟนฝรั่งได้2ปีรวม2ปีเขียนจดหมายเป็น4ปี ไปๆมาที่สวิส4คร้งจึงพาเขามาแนะนำให้ทางบ้านรู้จัก
และผูกแขนแต่งแลย ไม่มีสินสอดไม่มีพิธีการใดๆทั้งสิ้นแค่พ่อแม่ ย่า ตาและยาย ญาติและเพื่อนบ้านอีก5-6
คนมาผูกข้อมือไห้ แถมได้ค่าผูกแขนมา 9 บาทเพื่อเป็นโชค
สาเหตุทีไม่มีสินสอดเพราะพ่อกลัวเขาไม่เอาลูกสาวตัวเองไหนๆก็อยู่กินกันแล้ว อีกอย่างไม่ได้บอกทางบ้าน
ว่าแฟนทำงานอะไร มีฐานะอย่างไรสามีจะเป็นคนแต่งตัวง่ายๆเวลาไม่ไปทำงาน มือไม้ก็หยาบกร้าน เพราะเขาออกกำลังกายยกน้ำหนัก พ่อก็เลยคิดว่าลูกเขยไม่มีค่าสินสอด ลูกสาวจะขึ้นคานเปล่าๆ
หลังแต่งงานพาพ่อกับแม่ไปเที่ยว เวลาสามีไปทำงานต้องใส่สูทผูกไทด์ พ่อเห็นถามว่าขอเรียกสินสอดย้อนหลัง
ได้ไหม :Dสายไปแล้วพ่อ
รู้จักอยู่กินแต่งงานกับสามีเข้าปีที่11แล้ว เขาก็ทำงานเราก็ทำงาน ถึงเงินเดือนเราจะไม่ถึงครึ่งเงินเดือนเขา
แต่เงินที่เก็บออมก็เป็นเงินของเราด้วย ถึงพ่อแม่จะไม่ได้สินสอดแต่ก็ได้รับความช่วยเหลือจากเขยฝรั่ง
ตามอัตถภาพไม่ขาด
ยังไงๆก็อย่าไปคิดมากเรื่องสินสอดเลยค่ะ ปากชาวบ้านถึงสินสอดจะมากหรือน้อยก็ไม่วายเก็บมานินทาอยู่ดี
ก่อนอื่นต้องขอขอบพวกคุณพี่ ๆ ที่เป็นแม่บ้านสวิทมากเลยนะค่ะ และก็ต้องขอบคุณเว็บไซท์ป้าพอลเป็นอย่างสูง
อ่านแล้วซึ่งจังค่ะ :'( ไม่รู้ว่าเราจะโชคดีเหมือนอย่างพวกพี่ ๆ หรือเปล่าเน้อ :D ประสบการณ์จากพวกพี่ ๆ ทำให้รู้ว่าความรักไม่ได้อยู่ที่เงินทองแต่อย่างไร แต่อยู่ที่ความรักและความเอาใจใส่จากคู่ชีวิตของเรานั้นเอง ตอนนี้บีเองก็ขอดูใจเค้าไปก่อนค่ะ ไม่ได้รีบร้อนอะไร เห็นเค้าว่าจะมาหาตอนเดือน ธันวาคม นะค่ะ เค้าบอกว่าเป็น long holiday 3 เดือน(ไม่ทราบว่ามีอย่างงี้ด้วยหรอ หรือว่าโดนไล่ออกก็ไม่ทราบได้ ???) ตอนนี้บีเองก็รู้สึกสับสนนิดหน่อยในเรื่องของแม่ และก็เรื่องของเค้าค่ะ แต่ถ้าคิดว่าเป็นเนื้อคู่กันแล้วก็คงไม่แคล้วกัน จะยากดีมีจนอย่างไรก็ต้องคู่กัน ก็จะได้สบายใจเน๊อะ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดค่ะ แต่ถ้าไม่ใช่เนื้อคู่ก็ขอให้จากกันด้วยดีค่ะ :)
แต่อย่างไรก็ต้องขอขอบคุณพวกพี่ ๆ มากเลยนะค่ะ อยู่กันตั้งครึ่งโลกยังหาเวลามาให้คำปรึกษากับบีได้ ซึ่งใจจริง ๆ :'( หากมีวาสนาได้เป็นสะใภ้สวิสจริง ๆ เราคงได้เจอกันนะค่ะ :)
รักนะจุ๊ฟ จุ๊ฟ อิอิ
คุณน้องบีคะ ช่วง Holiday หน้าหนาวสามเดือนเป็นไปได้นะคะ เพราะว่าพี่ชายสามีเค้าทำงานก่อสร้าง เค้าจะมีช่วงหยุดยาวหน้าหนาวเหมือนกันค่ะ แต่ช่วงหน้าหนาวงานก่อสร้างไม่มีเพราะหิมะมันตก เค้าก้อจะเป็นครูสอนสกีแทนค่ะ ช่วงเดือน เมษา ถึงเดือน พ.ย. เค้าจะอยู่ที่ Obersimmental ทำก่อสร้างอยู่ที่แถบนี้ค่ะ งานประจำเค้า หลังจาก พ.ย. ไปแล้วพี่แกก้อเบรคไปเทียวเมืองไทย ลูกเมียไม่มีค่ะ พี่แกก้อนั่นแหล่ะ พัทยา หุๆๆ หนุ่มโฉด เอ้ยหนุ่มโสดน่ะฮ่ะ แต่พอหิมะเริ่มลงเค้าก้อกลับจากไทย ไปทำงานเป็นครูสอนสกีต่อค่ะ จะบอกว่าตัวคนเดียว เค้าก้อมีเงินเก็บแบบเที่ยวเมืองไทยได้สบายค่ะ
ส่วนเรืองสินสอดทองหมั้น ที่ทางป้าคุณจะเรียกนั้น ขอบอกว่าโหดมากค่ะ โหดจริงๆนะคะ คือทำไมเราต้องจะคิดว่าอยู่กันไม่ได้ด้วยล่ะค่ะ เหมือนคุณโจ้บอกช่วยกันหาก้อได้นี่หน่า ตอนโหน่งแต่งญาติทางแม่ก้อทำเป็นกระแนะกระแน๋ว่า โหได้ลูกเขยฝรั่งทำไมเรียกถูกมากเลย ถ้าเป็นเค้าๆจะเรียกเป็นล้านเลย ตอนโหน่งแต่งงานอ่ะโหน่งท้องนะ สามีเราเค้าก้อดีใจ รับผิดชอบโหน่งทุกอย่างรวมถึงพ่อแม่โหน่งด้วย พ่อแม่โหน่งทำเค้าไม่ลงหรอกค่ะ ทุกวันนี้ความเป็นอยู่ โคตะระดีกว่าเมื่อก่อนร้อยเท่า พ่อแม่โหน่งบอกไม่ได้ขายลูกกินมีคนเอาลูกเราไปเลี้ยงไม่ทิ้งไม่ขว้างก้อดีถมไปแล้ว
อ้อส่วนเรื่องที่ป้าคุณคิดว่า ถ้าเผื่อเค้าทิ้งคุณๆจะได้มีบ้านอยู่ แต่ธรรมเนียมฝรั่งเนี่ยไม่มีสินสอด เพราะว่าคุณหย่ากันเนี่ย คุณได้เงินจากสามีนะคะ นี่แหล่ะคือสิ่งที่ว่าฝรั่งไม่ได้ให้สินสอดฝ่ายหญิง แถมผู้หญิงต้องจัดงานแต่งงานเองด้วย หุๆๆ
ก้อตอนสามีโหน่งหย่าเมียคนแรก เค้าก้อต้องให้เงินหล่อนมากมาย แถมต้องซื้ออพาร์ทเม้นท์ให้อีกหลังนึง รถอีกคันนึง หล่อนก้อไปเสพสมกับแฟนของหล่นแว๊ว ทั้งๆที่หล่อนมีชู้อ่ะ ผู้ชายยังทำอะไรไม่ได้เลย มีแต่เสียกับเสีย แต่โชคดีไม่มีลูกด้วยกัน
แต่เหนือสิ่งอื่นใดน่ะค่ะ อยากบอกว่าคุณควรจะมาดูสภาพชีวิตเค้าที่สวิสก่อนจะดีกว่าค่ะ อย่าด่วนตัดสินใจ อย่าคิดว่าเค้าเป็นฝรั่งต้องเอาไว้ก่อน คือเห็นมาหลายคนแล้วน่ะค่ะ ตามฝรั่งมาที่สวิส จะแต่งงานกะฝรั่งให้ได้ พอแต่งแล้วต้องหาให้ฝรั่งใช้ด้วยนี่สิ คือถ้าเราช่วยกันหามันดีกว่า ต้องมานั่งหาคนเดียวน่ะค่ะ แถมเลี้ยงปั๋วอีก โอ้วไม่ไหวนะฮ๊ะ
เป็นภรรยาฝรั่งนะค่ะ จนก็มี รวยก็มีค่ะ ไม่ใช่ว่าทุกคนจะรวยค่ะ อยู่เมืองไทยก็มีได้บ้านหนึ่งหลัง รถหนึ่งคัน เงินหนึ่งล้าน (ถ้ามีบุญ) สำคัญที่ว่าเรารู้หน้าที่ของภรรยาจริง จริงหรือเปล่า ถ้าเราทำหน้าที่ตรงนี้แล้วมีความสุขจริง จริง หรือเปล่า ทรัพย์สมบัตินั้นมันขึ้นอยู่กับบุญของแต่ละคนค่ะ ;D
ก่อนอื่นก็ขอสวัสดี พีๆน้องๆ ที่อยู่ที่สวิตก่อนนะค่ะ และก็สวัสดีคุณบี ขอแนะนำตัวก่อน ชื่อเจนค่ะเพิ่งแต่งงานและมาอยู่ที่สวิตอย่างเป็นทางการเกือบ 3อาทิตย์แล้ว แต่มาเที่ยวกับแฟนบ่อยที่สวิตค่ะ อยู่กินด้วยกันมาเกือบสามปีเพิ่งแต่งงานเมื่อเดือนมีนาที่ผ่านมานี้เองค่ะ
และเจนก็ได้อ่านเรื่องราวของคุณบี และก็อยากเป็นอีกคนหนึงที่เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆ ต่อไปนะค่ะ
ไม่ต้องกลัวอะไรที่ยังไม่เกิดขึ้น ลองมาเที่ยวดูก่อนสิค่ะถ้ายังไม่แน่ใจและก็ยังไม่รู้อะไร ศึกษากันดูให้ดีก่อน
เรื่องแต่งงานเป็นเรื่องสุดท้ายค่ะ
Quote from: naddyswiss on March 28, 2009, 07:13:38 PM
คุณน้องบีคะ ช่วง Holiday หน้าหนาวสามเดือนเป็นไปได้นะคะ เพราะว่าพี่ชายสามีเค้าทำงานก่อสร้าง เค้าจะมีช่วงหยุดยาวหน้าหนาวเหมือนกันค่ะ แต่ช่วงหน้าหนาวงานก่อสร้างไม่มีเพราะหิมะมันตก เค้าก้อจะเป็นครูสอนสกีแทนค่ะ ช่วงเดือน เมษา ถึงเดือน พ.ย. เค้าจะอยู่ที่ Obersimmental ทำก่อสร้างอยู่ที่แถบนี้ค่ะ งานประจำเค้า หลังจาก พ.ย. ไปแล้วพี่แกก้อเบรคไปเทียวเมืองไทย ลูกเมียไม่มีค่ะ พี่แกก้อนั่นแหล่ะ พัทยา หุๆๆ หนุ่มโฉด เอ้ยหนุ่มโสดน่ะฮ่ะ แต่พอหิมะเริ่มลงเค้าก้อกลับจากไทย ไปทำงานเป็นครูสอนสกีต่อค่ะ จะบอกว่าตัวคนเดียว เค้าก้อมีเงินเก็บแบบเที่ยวเมืองไทยได้สบายค่ะ
ส่วนเรืองสินสอดทองหมั้น ที่ทางป้าคุณจะเรียกนั้น ขอบอกว่าโหดมากค่ะ โหดจริงๆนะคะ คือทำไมเราต้องจะคิดว่าอยู่กันไม่ได้ด้วยล่ะค่ะ เหมือนคุณโจ้บอกช่วยกันหาก้อได้นี่หน่า ตอนโหน่งแต่งญาติทางแม่ก้อทำเป็นกระแนะกระแน๋ว่า โหได้ลูกเขยฝรั่งทำไมเรียกถูกมากเลย ถ้าเป็นเค้าๆจะเรียกเป็นล้านเลย ตอนโหน่งแต่งงานอ่ะโหน่งท้องนะ สามีเราเค้าก้อดีใจ รับผิดชอบโหน่งทุกอย่างรวมถึงพ่อแม่โหน่งด้วย พ่อแม่โหน่งทำเค้าไม่ลงหรอกค่ะ ทุกวันนี้ความเป็นอยู่ โคตะระดีกว่าเมื่อก่อนร้อยเท่า พ่อแม่โหน่งบอกไม่ได้ขายลูกกินมีคนเอาลูกเราไปเลี้ยงไม่ทิ้งไม่ขว้างก้อดีถมไปแล้ว
อ้อส่วนเรื่องที่ป้าคุณคิดว่า ถ้าเผื่อเค้าทิ้งคุณๆจะได้มีบ้านอยู่ แต่ธรรมเนียมฝรั่งเนี่ยไม่มีสินสอด เพราะว่าคุณหย่ากันเนี่ย คุณได้เงินจากสามีนะคะ นี่แหล่ะคือสิ่งที่ว่าฝรั่งไม่ได้ให้สินสอดฝ่ายหญิง แถมผู้หญิงต้องจัดงานแต่งงานเองด้วย หุๆๆ
ก้อตอนสามีโหน่งหย่าเมียคนแรก เค้าก้อต้องให้เงินหล่อนมากมาย แถมต้องซื้ออพาร์ทเม้นท์ให้อีกหลังนึง รถอีกคันนึง หล่อนก้อไปเสพสมกับแฟนของหล่นแว๊ว ทั้งๆที่หล่อนมีชู้อ่ะ ผู้ชายยังทำอะไรไม่ได้เลย มีแต่เสียกับเสีย แต่โชคดีไม่มีลูกด้วยกัน
แต่เหนือสิ่งอื่นใดน่ะค่ะ อยากบอกว่าคุณควรจะมาดูสภาพชีวิตเค้าที่สวิสก่อนจะดีกว่าค่ะ อย่าด่วนตัดสินใจ อย่าคิดว่าเค้าเป็นฝรั่งต้องเอาไว้ก่อน คือเห็นมาหลายคนแล้วน่ะค่ะ ตามฝรั่งมาที่สวิส จะแต่งงานกะฝรั่งให้ได้ พอแต่งแล้วต้องหาให้ฝรั่งใช้ด้วยนี่สิ คือถ้าเราช่วยกันหามันดีกว่า ต้องมานั่งหาคนเดียวน่ะค่ะ แถมเลี้ยงปั๋วอีก โอ้วไม่ไหวนะฮ๊ะ
ขอบคุณสำหรับข้อมูลค่ะ จากที่ได้บอกบีมานะค่ะ บีเองก็คิดไว้อย่างงั้นเหมือนกันค่่ะ ว่าเค้าจะต้องทำงานก่อสร้างแน่ ๆ เลยค่ะ ไม่ทราบว่าพอจะช่วยอธิบายรายละเอียดให้ฟังหน่อยได้มั๊ยค่ะ มีความมั่นคงหรือเปล่าค่ะ ขอบคุณค่ะ
อ้อ.....อีกนิดค่ะ
ขอขอบคุณป้าพอลเจ้าของกระทู้ และพี่ ๆ น้อง ๆ ที่เป็นแม่บ้านสวิททุกท่านที่มาให้กำลังใจนะค่ะ ตอนนี้บีเองก็ขอให้ผลบุญที่บีได้ทำมาทั้งหมด ให้ชี้นำให้บีได้พบเจอแต่สิ่งดี ๆ ค่ะ(ตอนนี้ก็เจอแล้วไง พวกพี่ ๆ น้อง ๆ ที่กระทู้ของป้าพอลไง ;D) ดลจิตดลใจให้เลือกในสิ่งที่ถูกต้องเหมาะสมค่ะ และขอให้ผลบุญนั่นกลับไปสู่ทุก ๆ ท่านด้วยนะค่ะ ร้อยเท่าพันเท่าทวีค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ :D
อิอิ อย่าหาว่าบีเป็นแม่ชีเลยนะค่ะ แต่บีไม่มีอะไรจะให้ มีแต่คำอวยพรค่ะ ;D
ปล. แล้วจะมาอัพเดทใหม่นะค่ะ ต้องกราบขอโทษป้าพอลจริง ๆ นะค่ะ ที่ต้องมาทำให้ป้าพอลเปลืองเนื้อที่กับเรื่องไรสาระของบี บีเองก็ไม่ทราบว่าจะไปพึ่งใครแล้ว แต่ถ้าหากว่าบีได้แต่งงานกับเค้าจริง ๆ ต้องเป็น story เรื่องยาว ที่มีทุกคนเป็นผู้มีส่วนร่วมเป็นกุนซือเลยล่ะค่ะ ซึ่งบีเองก็ไม่ได้ขาดหวัง ว่าจะมีอีกหลาย ๆ คนที่อยู่ในที่ไกลมาก ๆ หวังดีกับเรายิ่งกว่าพี่น้องเราเสียอีก แต่ถ้าหากว่าไม่ได้แต่งก็จะเป็นบทเรียนบทหนึ่งของชีวิตที่อยากแชร์ให้คนอื่นได้ทราบเป็นวิทยาทานค่ะ ติได้ ชมได้ เตือนได้ค่ะ ด่าก็ได้นะค่ะ บีไม่โกรธหรอกค่ะ เหมือนพี่เตือนน้อง เหมือนน้องเตือนพี่ค่ะ (หากท่านไดเบื่อบีบ่น หรือว่าบีบ่นมากไป กรุณาติดชมได้ค่ะ)
ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ :D
สวัสดีค่ะ คุณ moo5202
Nan ติดตามอ่านเรื่องของคุณมาตลอดและเข้าใจในสิ่งที่คุณกังวล แต่ความคิดของ Nan step
แรก เขาควรมาหาคุณที่เมืองไทย มาใช้เวลากับคุณ ไปเที่ยวด้วยกัน และเรียนรู้กันไปก่อน
จากนั้นถ้าไปด้วยกันได้ แนะนำให้คุณขอ visitor visa ไปเที่ยวบ้านเขาที่สวิส ไปดูชีวิตความเป็นอยู่ของเขาที่โน่น ครอบครัวเขา และอื่นๆ จากนั้นถ้าทุกอย่าง OK คุณค่อยตัดสินใจแต่งงาน ดูๆ แล้วชีวิตที่สวิสไม่ใช่เรื่องยาก โดยเฉพาะเรื่องภาษา ต้องพูดภาษาบ้านเขาได้ถึงจะหางานทำได้ คงใช้เวลาเป็นปี อีกอย่างการเรียนรู้กันบน msn ยังไงมันก็ไม่ดีเท่าการเจอตัวจริง
ใช้เวลาด้วยกันจริงๆ อย่าง nan เจอมาแล้ว ตอนคุยกันบน msn หวานทุกวัน อะไรก็ดีหมด พอมาเจอตัวจริง แฟนค่อนข้างเชื่อมั่นในตัวเอง ไม่ฟังความเห็นเรา พอตัวเองผิด ค่อยมาสำนึก แต่สุดท้ายก็เข้าใจกัน แต่ก็ไม่ได้หนักหนาอะไร ตอนนี้ก็ดีแล้ว เพียงแต่เราต้องเปิดใจกว้างๆ ปรับตัวเข้าหากัน เรียนรู้กันไปและมันก็จะไปด้วยกันได้ nan เจอกันสองครั้งในช่วงเวลาเกือบปี nanกำลังจะขอวีซ่า 20 เมย.นี้ไปเที่ยวบ้านเขาค่ะ หวังว่าคงทำให้คุณบีคลายความกังวล และค่อยๆ คิดไปนะคะ
Nan
สู้ๆค่ะ กิ๊ฟก้อเคยค่ะ ช่วงแรกๆก้อคุยกันทางเอ็มค่ะ และก้อไม่ได้ติดต่อแฟนอีกเลยสามเดือนแต่ก้อไม่มีปัญฆาค่ะเพราะเราเปงแค่เพื่อนกัน หลังจากที่กลับมาทำงานต่อ ก้อคุยกันค่ะ ทุกวันเลยแต่ว่าเค้ามีแฟนอยู่แล้วค่ะ เลยคุยมากไม่ได้ ของๆใครใครก้อหวงจริงไหมค่ะ แต่พอแฟนเค้าหายเงียบไป สองอาทิตยค่ะ เพราะไปมีกิ๊กอ่ะค่ะ ช่วงเวลาที่แฟนเค้าหาย กิ๊ฟก้อพึ่งเลิกกับแฟนใหม่ๆเลย มันคงมาเติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไปทั้งสองคนมั้งค่ะ เราก้อสึกดีด้วยกันทั้งคู่ค่ะ และก้อตกลงเปงแฟนกัน แต่ สองอาทิตยผ่านมาจากคนที่เคยโทรมาทุกวันแต่วันนี้เค้าไม่โทรมาเราก้อแปฃกใจค่ะว่าทำไม ไปร้านเน็ต ไปออนถามเค้าว่ทำไมไม่โทรมามีไรรึป่าวเปงไรรึป่าว เหงเค้าร้องไห้ค่ะ คิดไว้อยู่แล้วเชียวว่าต้องกลับมาหา เหอๆ ก้อถามแฟนค่ะ ว่าจะเลือกใคร จะกลับไปอยู๋กับคนนั้นก้อได้น่ะ เค้าก้อบอกเค้ารักผู้หญิงคนนั้นมากกว่ากิ๊ฟ กิ๊ฟก้อบอกโอเค รักเค้าก้อไปหาเค้าเถอะ และเราก้อนั่งคุยกัน ร้องไห้ไปด้วยตั้งแต่เที่ยงคืนยัน หกโมงเช้าค่ะ กิ๊ฟก้อขอตัวไปนอนเพราะต้องไปทำงาน แปดโมง ตกลงวันนั้นไม่ได้นอนค่ะ นอนไม่หลับ โดนทิ้ง เหอๆ ;D แต่หลังจากนั้นเค้าโทรมาหากิ๊ฟก้อไม่ค่อยรับโทรศัพย์หรอกค่ะ ยังทำใจไม่ได้ค่ะ คราวนี้ก้อชวนเพื่อไปเที่ยวตลอดเลย กินเหล้า แต่ก้อไม่เมาหรอกกลัวทำงานไม่ได้เนอะ :D แต่ผ่านไปสามวันเค้าส่งข้อความมาหาค่ะ บอกว่ามีข่าวดีจะบอก เราก้องง ไรหว่า ??? ที่ไหนได้ค่ะ เค้าขอเลิกกับผู้หญิงคนนั้น เพราะรู้แล้วค่ะ ว่ารักกิ๊ฟ ;D ;D แต่ผูหญิงคนนั้นเค้าก้อไม่ได้รักแฟนกิ๊ฟน่ะค่ะ เค้าแค่ชอบเท่านั้นเองเพราะเหงเค้าเด็กไง หนูรักเด็กค่ะ :D :D :D
คุณบีคะ โหน่งก้อไม่ได้ทราบอะไรมากนัก เค้าอาจจะทำก่อสร้าง
หรือบางทีเค้าอาจทำธุรกิจร้านอาหารก้อได้ เพราะร้านอาหารเค้าก้อจะมีช่วงที่ปิดเหมือนกันกัน
แต่สำหรับอาชีพก่อสร้างที่สวิส ขอบอกก่อนเลยนะคะ อย่าเอาไปเปรียบกับเมื่องไทยค่ะ เพราะว่าเทียบกันไม่ได้
คนที่ทำก่อสร้างที่นี่เค้ารายได้ดีและต้องเรียนมาเพื่อทำอาชีพนี้โดยเฉพาะค่ะ
ส่วนพี่เขยโหน่ง อย่างที่บอกเค้าตัวคนเดียว เค้ามีเงินสบายๆสำหรับอยู่ด้วยตัวเค้าเอง และยังสามารถเก็บไปเที่ยวเมืองไทยได้สบายๆเลยทีเดียวค่ะ
Quote from: moo5202 on March 30, 2009, 11:30:37 PM
Quote from: naddyswiss on March 28, 2009, 07:13:38 PM
คุณน้องบีคะ ช่วง Holiday หน้าหนาวสามเดือนเป็นไปได้นะคะ เพราะว่าพี่ชายสามีเค้าทำงานก่อสร้าง เค้าจะมีช่วงหยุดยาวหน้าหนาวเหมือนกันค่ะ แต่ช่วงหน้าหนาวงานก่อสร้างไม่มีเพราะหิมะมันตก เค้าก้อจะเป็นครูสอนสกีแทนค่ะ ช่วงเดือน เมษา ถึงเดือน พ.ย. เค้าจะอยู่ที่ Obersimmental ทำก่อสร้างอยู่ที่แถบนี้ค่ะ งานประจำเค้า หลังจาก พ.ย. ไปแล้วพี่แกก้อเบรคไปเทียวเมืองไทย ลูกเมียไม่มีค่ะ พี่แกก้อนั่นแหล่ะ พัทยา หุๆๆ หนุ่มโฉด เอ้ยหนุ่มโสดน่ะฮ่ะ แต่พอหิมะเริ่มลงเค้าก้อกลับจากไทย ไปทำงานเป็นครูสอนสกีต่อค่ะ จะบอกว่าตัวคนเดียว เค้าก้อมีเงินเก็บแบบเที่ยวเมืองไทยได้สบายค่ะ
ส่วนเรืองสินสอดทองหมั้น ที่ทางป้าคุณจะเรียกนั้น ขอบอกว่าโหดมากค่ะ โหดจริงๆนะคะ คือทำไมเราต้องจะคิดว่าอยู่กันไม่ได้ด้วยล่ะค่ะ เหมือนคุณโจ้บอกช่วยกันหาก้อได้นี่หน่า ตอนโหน่งแต่งญาติทางแม่ก้อทำเป็นกระแนะกระแน๋ว่า โหได้ลูกเขยฝรั่งทำไมเรียกถูกมากเลย ถ้าเป็นเค้าๆจะเรียกเป็นล้านเลย ตอนโหน่งแต่งงานอ่ะโหน่งท้องนะ สามีเราเค้าก้อดีใจ รับผิดชอบโหน่งทุกอย่างรวมถึงพ่อแม่โหน่งด้วย พ่อแม่โหน่งทำเค้าไม่ลงหรอกค่ะ ทุกวันนี้ความเป็นอยู่ โคตะระดีกว่าเมื่อก่อนร้อยเท่า พ่อแม่โหน่งบอกไม่ได้ขายลูกกินมีคนเอาลูกเราไปเลี้ยงไม่ทิ้งไม่ขว้างก้อดีถมไปแล้ว
อ้อส่วนเรื่องที่ป้าคุณคิดว่า ถ้าเผื่อเค้าทิ้งคุณๆจะได้มีบ้านอยู่ แต่ธรรมเนียมฝรั่งเนี่ยไม่มีสินสอด เพราะว่าคุณหย่ากันเนี่ย คุณได้เงินจากสามีนะคะ นี่แหล่ะคือสิ่งที่ว่าฝรั่งไม่ได้ให้สินสอดฝ่ายหญิง แถมผู้หญิงต้องจัดงานแต่งงานเองด้วย หุๆๆ
ก้อตอนสามีโหน่งหย่าเมียคนแรก เค้าก้อต้องให้เงินหล่อนมากมาย แถมต้องซื้ออพาร์ทเม้นท์ให้อีกหลังนึง รถอีกคันนึง หล่อนก้อไปเสพสมกับแฟนของหล่นแว๊ว ทั้งๆที่หล่อนมีชู้อ่ะ ผู้ชายยังทำอะไรไม่ได้เลย มีแต่เสียกับเสีย แต่โชคดีไม่มีลูกด้วยกัน
แต่เหนือสิ่งอื่นใดน่ะค่ะ อยากบอกว่าคุณควรจะมาดูสภาพชีวิตเค้าที่สวิสก่อนจะดีกว่าค่ะ อย่าด่วนตัดสินใจ อย่าคิดว่าเค้าเป็นฝรั่งต้องเอาไว้ก่อน คือเห็นมาหลายคนแล้วน่ะค่ะ ตามฝรั่งมาที่สวิส จะแต่งงานกะฝรั่งให้ได้ พอแต่งแล้วต้องหาให้ฝรั่งใช้ด้วยนี่สิ คือถ้าเราช่วยกันหามันดีกว่า ต้องมานั่งหาคนเดียวน่ะค่ะ แถมเลี้ยงปั๋วอีก โอ้วไม่ไหวนะฮ๊ะ
ขอบคุณสำหรับข้อมูลค่ะ จากที่ได้บอกบีมานะค่ะ บีเองก็คิดไว้อย่างงั้นเหมือนกันค่่ะ ว่าเค้าจะต้องทำงานก่อสร้างแน่ ๆ เลยค่ะ ไม่ทราบว่าพอจะช่วยอธิบายรายละเอียดให้ฟังหน่อยได้มั๊ยค่ะ มีความมั่นคงหรือเปล่าค่ะ ขอบคุณค่ะ
เห็นด้วยกับคุณโหน่งค่ะ แฟนเพื่อนของแนนเป็นช่างทาสีที่สวีเดน ได้เงินเดือนตั้ง 130,000 บาทเลยค่ะ เขาเป็นช่างอยู่บ.รับทาสีค่ะ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ช่วยกันหาช่วยกันทำดีกว่า ได้ประสบการณ์ชีวิตด้วย วันหนึ่งไม่มีสามี เราจะได้อยู่ได้ด้วยตนเอง นี่เป็นความคิดของแนนนะคะ
สวัดดีครับคุณ บี
ไม่ว่าแฟนคุณจะมีเงินเดือนเท่าไหร่ ถ้าไปด้วยกันได้ก็ขอให้มีความสุขจะครับ
เพาะผมเห็นมาหลายคู่แล้วนะ เงินไม่ได้ทำให้เรามีความสุขเท่ากับแฟนคุณรักคุณ แล้วคุณก็ยอมรับ
ซึ่งกันและกันะครับ
อาจจะอดมื้อกินมื้อแต่ก็ ขอให้มีความอดทนพอ แล้วคุยกันให้เข้าใจกันนะ ครับอย่าปิดบังกัน
จะทำให้เกิดปัญหาภายหลังได้นะครับ
ขอเอาใจช่วยให้ได้มาเป็นสะไภ้ คนสวิสนะครับ
วัต ::)
Sawassdee ka
Sorry that I can't type thai na ka. I have read your topic and wanna tell you that my boyfriend is studying Ph.D(doctor) at University and he earns(part time rate) about 4000fr.=120000bht. a month. We are in Zurich which the living cost is very very high. Excluded food and apartment rental, I spend only 10fr.=300bht a day which is a little money here. you can barely go shopping like in Thailand. I am not frugal, so it's quite hard for me to live. Although, I am happy to be with my boyfriend, it's even a little money. ;D
สวัสดีคะคุณบีและกราบสวัสดีคุณป้า pall ด้วยนะคะ ตั๊กกี้ก็เพิ่งคบกับหนุ่มสวิสไมนานเองแต่ก็วางแผนที่จะแต่งงานกันเร็ว ๆ ๆนี้ ของอย่างนี้มันอยู่ที่ใจคะถ้าเราเปิดใจกว้างที่จะเรียนรู้กันและกัน ค้นหาว่าสิ่งที่ต้องการมันคืออะไร ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ หรือไม่ก็เอาใจวัดกันไปเลย ตัวตั๊กกี้เองก็ไม่กล้าที่จะแนะนำซักเท่าไรเพราะยังไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร แต่ตอนนี้ก็ประคับประคองกันไป ตอนนี้ก็รู้สึกว่ารักกันมาก แต่ไม่รู้จะเป็นอย่างนี้อีกนานไหม ยังไงก็เอาใจสู้นะคะ เข้มแข็งและมั่นคงอะไรก้ไม่ใช่อุปสรรคคะ
สวัสดีค่ะ อ่านเรื่องของคุณแล้ว มีความคิดเห็นว่า อย่าเพิ่งเครียด อย่าเพิงใจร้อนตัดสินใจนะคะ คบกันไปนานๆ ยิ่งคุยกันทาง msn อย่างเดียวย่อมไม่รู้นิสัย คนที่นี่ถ้าไม่พร้อมไม่อยากมีลูกหรอกเพราะภาระและค่าใช้จ่ายในการเลี้ยงลูกสูงมาก ขอใช้เด็กแพง ก็อย่างที่หลายคนแนะนำมา คบกันไปก่อน ให้เขารู้จักครอบครัวเรา และเรามารู้จักครอบครัวเขาจะได้รู้จักตัวตนที่แท้จริงและครอบครัวเขากับเราเข้ากันได้ดีไหม เพราะถ้ามีอาชีพที่มั่นคงยิ่งไม่ควรรีบตัดสินใจนะ เพราะว่างานที่นี่หายาก
เป็นกำลังใจให้นะคะ
ว่าที่คุณแม่ค่ะ
สวัสดีค่ะน้องบี พี่เข้ามาให้กำลังใจค่ะ และขอบคุณที่แวะไปให้กำลังใจพี่(ให้กำลังใจซื่งกันและกันเนอะ) พี่คงให้คำแนะนำอะไรไม่ได้เพราะพี่เองก็เอาตัวไม่รอด ให้พี่ๆ เพื่อนๆที่มีประสบการณ์ตรงมาแนะนำจะดีกว่า แต่วันนี้พี่มีหนังสือดีๆมาแนะนำ ถ้ามีเวลาว่างก็ลองอ่านดูนะมีข้อคิดดีๆเยอะเลย....1 ธรรมะทอรัก ของพระ ว.วชิรเมธี....2 ธรรมะ delivery (ธรรมะคู่รัก)ของพระมหาสมปอง....3 ดังตฤณวิสัชนา ของคุณดังตฤณ.
พี่ขอให้น้องบี โชคดีและมีควาสุขนะคะ สูั สู้....
สวัสดีค่ะทุกๆคน
อยากบอกว่าเคยเจอแฟน สามวันแล้วลองอยู่ด้วยกันสามเดือนหลังจากนั้นก้อแต่ง สําหรับตัวเองแล้วอาจเป็นโชคร้ายก้อได้ค่ะ ที่ชีวิตแต่งงานล่ม มีความรู้สึกว่าตามใจตัวเองไปหน่อย เหตุผลก้อคือ เจอกันปุ้บก้อเหมือนจะว่ารักเลย อยู่แบบใช้ความรักล้วนๆ ทุกอย่างมันก้อเลยล่มสลายได้ง่ายดายสุดๆ จนกระทั่งคนปัจจุบันใช้เวลาดูใจกันถึงสามปีเต็ม ถึงได้รู้ว่าเวลามันเป็นเครื่องพิสูจน์ทั้งใจเขาใจเราได้ดีสุดๆ ขอเอาใจช่วยด้วยคนนะคะ ใจเย็นๆ โชคดีค่ะ
:D :D :D หวัดดีอีกรอบค่ะ
งานแต่งของซกมก ก้อคือปั่นจักรยานไปอําเภอที่นี่กันสองคน แถมเอาดอกไม้ซ่อนในแจ๊คเก๊ตอีกต่างหาก นายอําเภอถามเรื่องสวมแหวนแต่งงาน ซกมกบอกเลยค่ะตอนนี้ไม่สบายเป็นหวัดไม่มีแรงตีแหวนเอง ประมาณว่าไม่ยอมให้แหวนสําเร็จที่ไม่ผ่านการทําจากมือตัวเองมาอยู่บนมือตัวเองเด็ดขาด ไม่มีสินสอดใดๆเหมือนคนอื่นแระค่ะ จะได้ก้อคือได้ลูกแฟนฟรีๆมาเลี้ยงสองคน สนุกไปเลยค่ะ
สวัสดีค่ะทุกคนที่เป็นแฟน Pallswiss ทุกท่านนะค่ะ
ก่อนอื่นต้องขอ update ข้อมูลลก่อนนะว่าตอนนี้บีเองก็เฉย ๆ กับเค้าแล้วอ่่ะ ตอนแรกที่เค้าบอกว่าจะมาวันที่ 1 ธันวาคม ตอนแรกบีก็หวังและรอเค้ามาตลอดตอนนี้ก็คบกันมาหนึ่งปีแล้ว ปรากฏก่อนจะถึง 1 ธันวาคม ปีได้ถามว่ามาถึงเวลากี่โมง อย่างไรบ้างจะได้ไปรับถูก เค้าบอกว่า เดี๋ยวบอก ดูก่อน อารายทำนองเนี้ย ถามกี่ครั้งก็ไม่ตอบ ไม่พูด พูดแค่คำเดียวว่าเดี๋ยวบอก ดูก่อน บีก็แบบว่า อ่อ..ช่างเธอสิ ก็ไม่ได้สนใจ จนประมาณว่าใกล้ ๆ วันที่จะมามาก ๆ เค้าก็บอกบีว่าจะมาทำฟันที่มาเลเซียก่อน วันที่ 6-7 จะมาหาที่ไทย บีก็ถามว่าทำมัยต้องมาเลเซีย เค้าบอกว่าถูกมากทำดีด้วย ??? ก็งง ๆ นะ แต่ก็รู้สึกแย่อ่ะว่าทำมัยไม่เห็นเคยเล่าให้ฟังเลยว่าจะทำอะไร มีแผนว่าไงบ้าง ตอนที่รู้ว่าเค้าทำงี้กะเราก็รู้สึกแย่มาก ๆ จนหลังจากวันที่ 6 เนี้ย เค้าก็หายไปเลยค่ะเป็นอาทิตย์จนในที่สุดเค้าก็ติดต่อมา บอกว่าเกิดอุบัติเหตุ รถยนต์ชนรถมอเตอร์ไซค์ี่ที่เค้าขับอยู่ เค้าจะต้องได้รับการผ่าตัดที่ขาตอนนี้ไม่สามารถเดินได้ เลยไม่สามารถติดต่อหรือบินกลับไทยได้ บีก็คิดว่าทำมัยเค้าซวยอย่างงี้นะ แต่เค้าก้ไม่ค่อยติดต่อมา จนมาถึงวันที่ 21 ธันวาคม เป้นวันสุดท้ายที่คุยกัน จนถึงตอนนี้ยังไม่ได้ติดต่อกลับมาอีกเลย เค้าบอกว่าเค้าอ่ะยังเดินได้ไม่คล่องเท่าไหร่ แบดแผลจากการรผ่าตัดยังไม่หายดี แต่เค้าสัญญากับพ่อและพี่สาวไว้ว่าจะไปงานวันคริสมาสที่นิวซีแลนด์ ในวันที่ 24 วันนั้นบีเลยบอกเลิกเค้าไปค่ะ เค้าก็ไม่ยอมบอกว่าหลังจากรักษาตัวอาการดีขึ้นแล้วจะกลับจากนิวซีแลนด์แล้วมาหาที่ไทย จะมาแต่งงาน จนป่านนี้ยังไม่ติดต่อกลับมาเลย คิดแล้วเซ็งค่ะ :( :( :( คนอย่างงี้จะเชื่อได้อีกหรอเนี้ยยยยยยยย
คิดว่าแปลกๆแว๊วน่ะค่ะ เอาเป็นว่าผู้ชายมีมากยิ่งกว่าฝูงลิงแสมอีกนะคะ ใจเย็นๆรอดูคนอื่นไปก่อนดีกว่าค่ะ เพราะว่า หญิงไทยใจงามอย่างเรา "สวยเลือกได้ค่ะ" หุๆๆๆ
สวัสดีค่ะ ทุกๆคน
อ่านแล้วมันทะแม่งๆยังไงชอบกลนะค่ะ เหมือนจะจับปลาหลายมือยังไงไม่รู้ มาบอกว่าค่าทำฟันที่มาเลเซียถูกกว่าบ้านเรา?? ค่าเงินริงกิตแพงกว่าไทยบาทตั้ง 10 เท่า ไหนจะค่าเครื่องไปกลับ ค่าที่พัก ค่าอาหารอีก แสดงว่าราคาต้องถูกกว่าบ้านเรามากๆๆๆๆ ถึงสามารถตัดสินใจแบบนี้ได้ กรุงเทพฯเมืองสวรรค์บ้านเราออกจะโด่งดังเรื่อง health care ฝรั่งต่างชาติถึงขนาดทำเป็นสารคดีเผยแพร่ แบบนี้ก็อดคิดไม่ได้ว่า คิดไม่ซื่อกับช้านรึเปล่าเนี่ย แถมมามุกประสบอุบัติเหตุทำให้เดินทางไม่ได้ มันน่าเห็นใจดีหรือเปล่า??
เจอปุ๊บ 5 นาทีบอกอยากแต่ง อยากมีลูก ดูแลเราได้งั้นงี้ (ข้อมูลจากที่อ่านที่คุณบีโพสมานะคะ) แต่พอเอาเข้าจริงหายจ้อย จุ๊หมาน้อยไปเรื่อย แบบนี้ไม่ไหวมั่งคะ
ก็ถือว่าเราโชคดีที่รู้จักตัวตนของเขาตั้งแต่ตอนนี้ ถ้าคบหาหรือแต่งงานแล้วมารู้ตอนหลัง จะเสียใจมากกว่านี้นะคะ เรามันสวยเลือกได้แบบคุณโหน่งว่านั่นแหละค่ะ ไม่ง้อหรอก :)
สวัสดีค่ะ คุณโหน่ง และคุณLack
นั่นนะสิค่ะ บีเองก็งงมากกกกกกกกกกก จนป่านนี้แล้วเค้าก็ยังไม่ติดต่อกลับมาเลยค่ะ บีกลับมานั่งอ่านกระทู้ตัวเองแล้วขำ เหมือนนิยายน้ำเน่าอย่างไงอย่างงั้นเลย แต่มาติดตรงที่รู้สึกว่าจะไม่แฮปปี้ตอนสุดท้ายของเรื่องเท่านั้นเอง :) สงสัยบีคงจะไม่ได้เป็นสะใภ้บ้านป้าพอลแล้วแหละ :'( :'( :'( แต่ถ้าหากไม่มีเค้าบีก็คงไม่เจอเว็บที่ดี ๆ อย่างนี้และพี่ ๆ ที่หวังดีอย่างงี้หรอก ;) จริงม่ะ ก็อย่างว่านะค่ะ คนเราหากไม่ใช่เนื้อคู่กันจริง ๆ มันก็คงมีเรื่องอะไรที่ทำให้มันเป็นไปทำให้ไม่ได้เป็นเนื้อคู่กัน แต่ถ้ามองในแง่ดีเค้าอาจจะไม่ใช่คู่ของเรา เราอาจจะเจอคนที่ดีกว่านี้ก็ได้ ดีนะที่เค้าเป็นอย่างงี้ตั้งแต่ครั้งแรกก่อนที่จะคบกันจริงจัง จะได้ไม่เสียใจไปมากกว่านี้ ตอนนี้บีเฉย ๆ ค่ะ ไม่รัก ไม่เกลียด ถ้ามาก็มา ไม่มาก็ไม่มา ตอนนี้บีมีแต่มิตรภาพให้ค่ะคงเป็นได้แค่เพื่อนกันค่ะ คงไม่มากกว่านี้จนกว่าเค้าจะพิสูจน์ได้ว่าตัวเค้าดีจริง :-[ แต่ถ้าหากว่าพวกพี่ ๆ มีผู้ชายดี ๆ แล้วเค้าต้องการผู้หญิงไทยดี ๆ ก็บอกได้เลยนะค่ะ รับสมัครด่วนค่ะ ;D ;D ;D อิอิอิ <<-- (ป้าพอลจะว่าบีหรือเปล่าเนี้ย เพราะเดี๋ยวจะคิดว่าเป็นการโฆษณา :D )