อยากฟังประสบการณ์ของคนอื่น เกี่ยวกับเพื่อนบ้าน
ไม่ว่าจะด้านร้าย หรือด้านดี
ทั้งน่ารัก และน่าเกลียด
ไม่ว่าจะอยู่ตึกเดียวกัน หรือรั้วติดกัน
รักกัน กลมเกลียวกันมากแค่ไหน
เล่าให้ฟ้งด้วยจ้า
**กระทู้นี้เป็นกระทู้เดิมหมายเลข 0577 ห้อง pallswiss (เผื่อใช้ในการค้นหา)**
เดี๋ยวใครเล่า มีรางวัลให้ด้วยล่ะ
กุนเชียงหมูคนละแท่งเลยน๊า
ส.ขอนแก่น ของแท้ อิอิ
(http://www.pallswiss.com/images/old_board/105315-063117-339.gif)
ขอเปลี่ยนเป็น หมูยอ หรือ แหนม ไม่ได้หรือ กุนเชียงกินเบื่อแล้ว แต่ต้องเป็น บ.ขอนแก่น นะ กินยี่ห้อนี้ยี่ห้อเดียว .อิอิอิ
มาเรื่องเรื่อง ** เพื่อนบ้าน ** ดีกว่า
พี่นิดว่าพี่โชคดีนะ มีเพื่อนบ้านดีมาตลอด เราอยู่แบบถ่อยทีถ่อยอาศัย ก็มีบ้างที่มีการตักเตือน หรือ งอน กัน แต่สุดท้ายเรายังคงอยู่รวมกันดีทั้งตึกนะ ตึกบ้านนี้จะมีอยู่ 8 ห้อง มี3 ห้องที่มีเด็ก รวมบ้านพี่ด้วย พี่จะสนิทอยู่ชั้นบนของพี่กับชั้นล่าง ส่วนห้องอื่นๆถึงไม่สนิทกันมากนัก แต่เราก็ช่วยเหลือกันดี ในบางครั้งก็มีเสียงเด็กเล่นดัง ลากโต๊ะ ของเล่นตก เสียงปิดเปิดประตู เปิดวิทยุ โทรทัศน์ หรืออย่างบ้านพี่หนักหน่อย ลูกสามแถมตัวอย่างกับตึก เล่นอะไรกันที่ก็เสียงดัง แต่ทุกบ้านก็เข้าใจ ถ้าไม่ดึกดื่น หรือเช้าเกินไปก็ไม่มีการมาว่ากัน อย่างเวลาบ้านใครจะจัดปาร์ตี้ หรือบ้านพี่วันเกิดลูก จะมีการมาบอกกันหรือติดโน๊ตไว้หน้าประตูตึก ขอโทษขอโพยกันล่วงหน้า เราก็เข้าใจกันนานทีปีหน บางครั้งเพื่อนบ้านที่มีรถ จะไปซื้อของที่คล่าฟลู ก็จะมาชวนคนที่ไม่มีรถให้ไปด้วยกัน หรือเค้าไปซื้อของที่เยอรมัน ก็จะมาถามว่าใครจะฝากซื้ออะไรกันไหม ไปทิ้งลังกระดาษใหญ่ๆ หรือเศษไม้ของอะไรที่หนักๆ ก็จะมาช่วยกันขนใครมีรถก็ขับไปทิ้งให้ โดยเฉพาะพี่นิดจบสารพัดช่าง ชอบลื้อบ้าน ทำบ้าน เดี๋ยวๆต่อตู้ ต่อเตียง ทำสวนบนระเบียงบ้าน ไปแบกไปลากอุปกรณ์ ทั้งไม้ ทั้งสี ทั้งดิน กระถาง (โอ้ย บ้านแทบถล่ม )มาจากร้าน สามีเพื่อนบ้านตัวใหญ่ๆก็มาช่วยยก แล้วก็บอก ฉันเชื่อเธอเลยนะ ตัวเท่าแมว (แมวยุโรปนะสิ )แบกมาได้ไง (แหมพี่ก็ ความดันทุรังมันสูงนี้ค่ะ) ลูกเต้าใครเจ็บป่วย แม่อดหลับอดนอน เราก็ช่วยกันดูให้ ดึกดื่นเจ็บไข้ ฉุกเฉิน ก็ช่วยกันพาไปหาหมอ มีครั้งเพื่อนบ้านชั้นบนลูกอ่อน เป็นไข้หวัดใหญ่เด็กร้องไห้ ไข้ขึ้นเค้าเฝ้าลูกทั้งคืน กลางวันเด็กก็ยังโยเย้ เค้าอยู่คนเดียว อดนอนมาสามอื่น เค้าเดินลงมากดอ๊อดบ้านพี่ พอพี่เปิด เค้ากอดพี่ร้องไห้ บอกไม่ไหวแล้วฉันไม่ได้นอนสามวัน ลูกก็ร้องไห้ งอแง อ้อนให้แกอุ้มตลอด เค้า ล้าไปหมด กินข้าวก็ไม่ได้เพราะไม่ได้นอน พี่ก็บอก งั้นวันนี้เธอไปอาบน้ำให้สบายตัว แล้วไปนอนให้อิ่มนะ ฉันจะดูลูกให้ ทำอาหารให้นะ ไม่ต้องห่วง หรือตอนที่พี่ กระดูกหลังเคลื่อน ขาจะชาไปข้าง พี่เดินจะลำบาก ลากตะกร้าลงไปซักผ้า เพื่อนบ้านชั้นล่างเค้าบอกหยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะ ฉันจะเอาไปซักให้ เค้าทั้งซักทั้งตากเก็บพับมาให้อีก ตอนเค้าไม่สบายทั้งบ้านสามคนพ่อแม่ลูก พี่ก็ลงไปดูทำอาหารให้เค้า เอาผ้าไปซักให้ สี่ปีที่ย้ายมาบ้านนี้ พี่ได้เรียนรู้อะไรมากมาย สิ่งที่เห็นยังท่องแท้ และยังสัมผัสรับรู้ได้ ไม่ว่าชนชาติไหน น้ำใจยังคงมี และสามารถ เปลี่ยนความคิดคน ปั่นทอนกำแพงสีดำที่กั้นในใจให้พังทลาย และก่อตัวกลายเป็นคำว่า มิตรภาพ เอื้ออาทร และประโยคหนึ่งที่แม่เคยสอนพี่ มันใช้ได้จริงๆ ** ก่อนที่อยากจะให้คนอื่นยิ้มให้เรา เราก็ต้องยิ้มให้เค้าก่อน **
สวัสดีค่ะ คุณป้า ชาดำ และ ทุกๆคน แอนอยู่นิวซีแลนค์ค่ะ เคยเขียนมาคุยแล้วแต่นานมากแล้วค่ะ ครั้งนี้ไม่ทราบว่าผิดกติกาข้างบ้านรึเปล่า เพราะว่าเป็นคนละประเทศ คนละขั้วโลก แต่แอนสนใจอยากเขียนมาเล่า ถึงคนกีวีข้างบ้านบ้างนะคะ สั้นๆง่ายๆ แอนไม่เคยคุยกับคนข้างบ้านเลยค่ะ ทั้งๆ ที่อยู่มาตั้ง6ปีแล้ว มีแต่ยิ้ม และโบกมือให้กันแบบเป็นมิตร เธอเป็นผู้หญิงเมารี ซึ่งหน้าตาก็คล้ายๆคนไทยแต่ตัวใหญ่มากๆ มีลูกฝาแฝดเล็กๆ เธออยู่แบบเงียบๆ ซึ่งแอนชอบมากเพราะแอนก็อยู่แบบเงียบๆเหมือนกัน เพราะคิดว่าคงจะน่ารำคาญถ้าต้องอยู่ใกล้ๆกับบ้านที่มีวัยรุ่นที่ชอบเปิดเพลงเสียงดังอยู่ตลอดเวลา แต่ตั้งแต่ที่แอนอยู่นิวซีแลนค์มานะคะ แอนชอบประเทศนี้มากๆค่ะ คงจะเหมือนกับที่ทุกคนที่อยู่ที่สวิสและชอบสวิสมากๆเช่นกัน แล้วแอนจะเขียนมาคุยเรื่อยๆนะคะ แอนชอบทุกคนที่นี่ดูจริงใจดีค่ะ
สวัสดีจ้าชาดำ พี่นิด เเละ เเอน
ที่เยอรมัน มาราตีเเละครอบครัว อยู่กัน เป็น โวนง(ห้องชุด) ในบ้านหลังใหญ่ มี ทั้งหมด 6 ครอบครัว มี 2 ชั้น
ชั้นละ 3 ครอบครัว มีครอบครัวมาราตี ครอบครัวเดียวที่มี ลูก (คือเจ้าเจมส์ จอมซน)
เราอยู่เเบบ พิเศษ กว่าใคร คือ ห้องชุดของเรา มี 2 ชั้น
ชั้นล่าง เเม่สามีอยู่เเละ ชั้นบน(ใต้หลังคา) เรา พ่อเเม่ลูกอยู่ เเบบส่วนตัวมากๆ
"เพื่อนบ้าน" ห้อง เเรก ผู้หญิงกรีก อายุสัก 65เห็นจะได้ เธอเป็นคนดี นิสัยดี มากๆ โอบอ้อมอารี ช่วยเหลือผู้อื่น รักเด็ก เธอมีทุกอย่างในตัวเธอ มาราตีชอบเธอมากๆ
อายุเราต่างกัน คนล่ะครึ่งเห็นจะได้
เเต่เรา คุยกัน เหมือนเพื่อน เหมือนญาติ บางครั้ง เเหมือนเเม่เลยน่ะ เธอจะคอยดูเเล มาราตี เเละ เจมส์ รวม ตั้ง เเม่สามีมาราตี ที่เเก่เเล้ว ด้วย เธอจะขึ้นมาเยี่ยม มาคุยกับเเม่ บ่อย
เเละ ทำอาหารอะไร ก็เอามาเเบ่ง ครอบครัวมาราตีเเละเเม่
บางครั้ง เวลา เราไม่อยู่บ้านกัน หลายวัน เธอก็รับอาสา ดูเเลเเม่ให้ ที่สำคัญ เเม่สามี ก็ ชอบเธอมากๆ เหมือนกัน
เเละอีกหลายๆ อย่าง ที่ เธอมีให้ มากกว่า เพื่อนบ้าน
ปกติ เพื่อนบ้าน เเบบนี้ ที่เยอรมันหายาก มากน่ะคะ ส่วนมาก ก็ จะเเข่งกัน เหล่ใส่กัน หรือ ตัวใครตัวมัน.....
เดี๋ยวจะมาเล่า เรื่อง ของ เพื่อนบ้านห้องที่ 2 ให้ฟังน่ะคะ
มาราตี...........
มาตั้งทู้แล้วก็หายหัวไปเลย
เพิ่งจะเข้ามาเขียนได้
ตอนนี้ระทมทุกข์กับเพื่อนบ้านค่ะ
เพราะเพื่อนบ้านไม่ใช่แค่เพื่อนบ้าน
แต่มีอีกตำแหน่งพ่วงคือ ครอบครัวน้องชายแฟน
บ้านที่อยู่นี่เป็นกรรมสิทธิ์ร่วมกันของพี่น้อง 3 คน
พ่อแฟนซื้อไว้เมื่อ 16 ปีที่แล้ว
เอามาปรับปรุงตกแต่ง เป็นห้องชุด
บ้านหลังใหญ่ และพื้นที่เยอะค่ะ
รวมตัวบ้าน ปาร์ตี้เฮาส์ โรงรถ
สนามหน้าบ้าน ข้างบ้าน หลังบ้านแล้ว ร่วม 2 ไร่
มี 3 ชั้นครึ่ง อยู่คนละชั้น
ชั้นล่างเป็นกรรมสิทธิ์ของน้องสาว
แต่พอมีลูกคนแรกเขาก็ไปซื้อบ้านเดี่ยวอยู่เอง
คงเป็นเพราะสามีเขาไม่อยากอยู่ร่วมกับพี่ๆ
ตอนนี้ชั้นล่างก็ให้คนนอกเช่าไป อยู่กัน 2 คน ไม่มีเด็ก
ชั้นที่ 2 คือ ชาดำอยู่กับแฟน
แต่แฟนอยู่คนเดียวตลอดที่เข้ามาอยู่บ้านนี้
เพิ่งจะเกือบ 3 ปีที่มีชาดำมาอยู่ร่วมด้วย
แต่ไม่ได้อยู่แบบประจำ เทียวไปกลับกรุงเทพตลอด
ชั้นที่ 3 และชั้นใต้หลังคา เป็นของน้องชายและครอบครัว
มีลูกชาย 3 คน รวมแล้ว 5ชีวิต
ที่จอดรถก็แบ่งเป็นสัดส่วน ไม่มีปัญหา
สวนพักผ่อน ตรงข้างบ้านยกให้คนเช่าไป
แต่เขามีซัมเมอร์เฮาส์อยู่อีกที่ เลยไม่ได้ใช้สวน
แปรงปลูกผัก ปกติน้องชายแฟนเขาจะปลูกสารพัดเอาให้เต็มพื้นที่ไว้
คนเช่า ไม่ปลูกผักกิน
ชาดำเพิ่งจะปลูก ปีที่แล้วเป็นปีแรก
สนามหญ้าหลังบ้าน มีส่วนนั่งเล่น
เรากับครอบครัวน้องชาย อยู่คนละมุม คนละบรรยากาศ
แยกกันเป็นสัดส่วน
พี่ชายคนโต อยู่บ้านหลังใหญ่อีกหลังติดกัน
แต่เขาไม่ต้องแบ่งกับใคร ครอบครองคนเดียว 3 ชั้น
พื้นที่ใช้สอยรวมตัวบ้านและสวน พอๆ กันกับบ้านเรา
ซึ่งนั่นไม่เคยมีปัญหาอะไรกัน เพราะอยู่คนละหลังคา
ทีนี้มาเข้าเรื่องที่กำลังระทมทุกข์นะคะ
น้องสะใภ้แฟน ก่อนซัมเมอร์ที่แล้วก็ปกติดีกับชาดำ
แต่เริ่มไม่ปกติ หลังจากเขากลับมาจากฮอลิเดย์ซัมเมอร์กับครอบครัว
ครั้งแรกเลย ตอนงานกีฬาหมู่บ้าน
มีคอนเสริ์ตด้วย ชาดำเห็นเขานั่งอยู่กับหลานชายคนเล็ก 8 ขวบ
ก็เข้าไปทักและถามว่าสบายดีไหม ไปเที่ยวมาสนุกไหม
เขาไม่ตอบชาดำ (หน้าแตกเลยตู) แต่หลานชายหันมาตอบแทน
ซักพักมีผู้หญิงเข้ามาคุยกับเขา
กลายเป็นว่าเรานั่งเอ๋ออยู่คนเดียว (เพราะแฟนต้องเล่นดนตรี)
พอตอนเขาไป ก็ลุกไปซะเฉยๆ ไม่กล่าวคำลา
ครั้งต่อมา เราเชิญครอบครัวพี่ชายทั้งครอบครัวมาทานอาการไทยที่บ้านตอนค่ำ
ก็บรรยากาศพี่ๆ น้องๆ รักกันดี
ต้องบอกก่อนว่า ตรงทางเดินเวลาคุยกันจะเสียงดังมาก
พอวันรุ่งขึ้น ก็มีกระดาษแผ่นใหญ่ เขียนทั้งภาษาเยอรมันและอังกฤษ
ติดไว้ประตูหน้าบ้าน และประตูหลังบ้าน
ข้อความว่า...."กรุณาทำความสะอาดรองเท้าก่อนเดินเข้าบ้าน"
เรื่องทำความสะอาดทางเดิน น้องสะใภ้มีหน้าที่ทำ
เพราะเขามีคนอยู่มากกว่า และเด็กๆ อีก 3 คน
เราก็ เอ๋อ...อะไรเนี่ย คุยกับแฟน
แฟนบอกก็ระวังหน่อยแล้วกัน เราคงอาจจะลืมเวลาขึ้นมาจากสวน
ชาดำก็อาสาช่วยทำความสะอาดตรงทางเดิน
แต่แฟนบอกไม่ให้ทำ รอไปก่อน อีกอย่างเราอยู่กันแค่ 2 คน
ครั้งต่อมา เราเชิญเพื่อนๆ มาทานอาหารค่ำและดื่มกันอีก 4 คน
แต่ดื่มกินกันอยู่สนามหญ้าหลังบ้าน
พอจะกลับก็เชิญเพื่อนมาดูบ้านที่เราจัดใหม่
วันรุ่งขึ้นอักแล้ว...."ฉันไม่ใช่คนงานทำความสะอาด"
ตัวโตมาก ทั้งประตูหน้าบ้าน หลังบ้าน
จากนั้นเวลาเจอเราเขาก็จะทำเป็นไม่เห็นเรา
หรือถึงคุยก็จะไม่มาก
ก็จะเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ
ที่จริงเขาเป็นคนน่ารักนะคะ
เล่นเปียโนเก่ง เป็นคนของสังคม
ไม่ได้ทำงานนอก บ้านเป็นแม่บ้าน และออกงานสังคม
เขาเคยชวนให้ไปคุยกับเขา เวลาที่เราเหงา
แต่เพราะเห็นว่าเขามีเด็กๆ หลานๆ ต้องดูแลอีกตั้ง 3
ชาดำไม่อยากจะไปกวนเวลาเหล่านั้นของเขา
แต่ชาดำก็จะไปสนิทกับพี่สะใภ้แทน
เพราะลูกเขาโตๆ กันหมดแล้ว
ลูกสาวสองคน โตเป็นสาว และมีบ้านแยกอีกหลังจากพ่อแม่
และเป็นวัยรุ่น และคุยกับเราเข้าใจมากกว่า
พี่สะใภ้เขาก็จะว่างกว่า เพราะทำงานแค่ครึ่งวัน
ช่วงบ่ายเขาจะว่าง และมีเวลาให้ชาดำตลอด
เพราะเห็นว่าชาดำเป็นคนต่างถิ่น เลยทำตัวเหมือนแม่เรา
มาถึงวันนี้ อาการมึนตึงของเพื่อนบ้าน (หรือน้องสะใภ้)
มีเพิ่มมากขึ้น และตึงเครียดมากกว่าเดิม
เมื่อเดือนที่แล้ว มีกระดาษอีกแล้วครับท่าน
เขียนตัวโตเหมือนครั้งก่อนๆ ทั้งเยอรมันและอังกฤษ
ว่า "ดนตรีเสียงดังเกินไป"
เขาไม่เคยเข้ามากดออด หรือบอกกล่าวด้วยวาจา
และตอนเช้าและกลางวันเขาจะทำเสียงดังมากๆ
เดินเสียงดังมากๆ จนบางครั้งเราลองเดินดู
มันก็ปกติ จะต้องเดินลงส้นแบบหนักๆ ถึงจะดังได้ขนาดนั้น
เขาจะทำแบบนี้เฉพาะช่วงแฟนชาดำไปทำงาน
แต่เวลาเขาเล่นเปียโน และซ้อมฮอนน์
หลานชายเล่นกีต้าร์ไฟฟ้าเสียงดัง เราก็ไม่เคยว่า
ล่าสุด....มีโน๊ตในตู้จดหมาย
ข้อความว่า " เธอไม่ได้รับเชิญให้ไปงานอิสเตอร์ในปาร์ตี้เฮาส์ "
ซึ่งงานนี้เป็นการพบกันพร้อมหน้าพร้อมตา 4 คนพี่น้องและครอบครัว
พี่ชายและครอบครัว ที่บ้านติดกัน ก็จะมาร่วมงานด้วย
น้องสาวและครอบครัว อยู่อีกที่ไม่ไกลกันมาก ก็จะมาร่วมงานด้วย
น้องชายและครอบครัว หลังคาเดียวกันก็จะมาร่วมด้วย
งานจัดที่ปาร์ตี้เฮาส์ เพราะสะดวก สบาย กว้างขวาง
ไม่ต้องไปใช้บ้านใคร คนใดคนนึงแบบเจาะจง
ทุกบ้านนำอาหาร และเครื่องดื่มมาร่วมกัน
เรียกว่า 1 ปี มีแค่ครั้งเดียวที่จะพบกันพร้อมหน้า
คริสมาสต์ก็ไม่ทำแบบนี้ ต่างคนต่างอยู่กับครอบครัว
หลังจากพ่อแม่เสีย ก็ทำแบบนี้กันมาตลอด หลายปีแล้ว
เท่านั้นแหละค่ะ....แฟนชาดำโกรธหน้าแดงเป็นกวนอู
ไปกดออด แล้วเรียกน้องชายมาคุยกันที่บ้าน
เล่าให้ฟังว่าอะไรเป็นอะไร
อ้อ...ลืมเล่าว่า ชาดำพยายามเป็นมิตรกับเขานะคะ
บ่อยครั้งที่เอาสปริงโรลไปส่ง เพราะเด็กๆ ชอบ
เคยเอ่ยปากเชิญเขามาทานอาหารค่ำที่บ้าน
แต่คำตอบที่ได้คือ " ไม่จำเป็น "...แป๊ว....
ครั้งสุดท้ายที่เอาของไปให้คือ ผ้าพันคอไหม
เพราะเห็นว่าสวย และน่าจะเหมาะกับเขา
และเรามีให้พี่สะใภ้ น้องสาว หลานสาว และเขาด้วย
ก็ให้ครบกันทุกคน ไม่น้อยหน้ากัน
น้องชายแฟนเปิดประตู เราบอกว่าเรามีของมาให้เมียเขา
เป็นผ้าพันคอไหมมาจากเมืองไทย
เขาตะโกนเรียกเมียเขา บอกว่าชาดำมาหา และมีของมาให้
ขอตอบกลับมาว่า..." ฉันทำงานอยู่"
เราก็บอกไปว่า ไม่เป็นไร แค่เอาให้เขาก็พอ
ก็รู้แล้วแหละว่าเขาไม่อยากคุยกับเรา
น้องชายก็มาคุยกันกับแฟน
เขาก็ยอมรับว่าเขามีปัญหากันนะ
ไปหาหมอจิตวิทยาแล้ว ก็ไม่ได้ดีขึ้น
น้องชายเขารู้ทุกอย่าง
แฟนชาดำบอกไปว่า ถ้าไม่อยากอยู่ที่นี่ก็ไปหาที่อยู่อื่นซะ
บ้านนี้ถ้าอยากจะขายก็จะซื้อไว้เอง
หรือถ้าไม่อยากขายก็ให้เช่า เราจะเช่าไว้เล่นซ่อนแอบกันเอง
ก็เหมือนจะเงียบไปซักพัก
แต่ 2-3 วันมานี่ก็เอาอีกแล้ว
เดินลงส้นเท้าเสียงดังมากๆ
บางครั้งดังเหมือนกับเขาเอาฆ้อนมาทุบพื้นเลยแหละ
ลูกๆ เขาก็เตือนแม่เขา แต่เขาบอกไปว่า เขาเดินแบบนั้นเพื่อจะได้ระบายอารมณ์
อ้าว....ไหง มาระบายใส่เราล่ะเนี่ย
มันทำร้ายและบั่นทอนความรู้สึกชาดำมากๆ ค่ะ
ว่า...ทำไมนะ เราดีกับเขา และเขาก็คือคนในครอบครัว
ทำไมไม่รักและสามัคคีกันนะ
บางครั้งอยากจะออกไปเดินเล่นข้างนอก
ก็กลัวจะเจอเขาระหว่างทาง
บางครั้งเห็นอากาศดีๆ ก็อยากออกไปนั่งนอนตากแดดในสวน
ก็กลัวว่าจะเจอเขาในสวน
และก็เขาชอบแอบมองเราทางหน้าต่าง
ทำให้เราขาดความมั่นใจ
บางครั้งก็ไม่อยากจะบอกแฟนไปหมดซะทุกอย่าง
เกรงใจเขา เขาก็เหนื่อยจากทำงานมาแล้ว
ไม่อยากเอาเรื่องงี่เง่าพวกนี้ไปรบกวนเวลาพักผ่อนเขา
ยอมรับว่าเหนื่อยใจ และทุกข์ใจมาก
เคยคิดอยากบอกแฟนไปหาที่อยู่ใหม่
แต่ก็ทำไมล่ะ อีกไม่นานเราก็จะไม่ได้อยู่ที่นี่ตลอดแล้ว
เลยจำเป็นต้องทนทุกข์ต่อไป
ผู้หญิงอายุ 45 นี่ มีอาการของโรควัยทองหรือยังคะ
และเขามีอาการแบบไหนคะ
ชาดำควรจะทำตัวยังไงดี คะ
ขอโทษทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะ
อาจจะทำให้ขุ่นมัวหรืออย่าหมั่นไส้นะคะ
จริงๆ ก็เป็นเรื่องในครอบครัว
แต่ก็เหมือนจะไม่ใช่ครอบครัว
รบกวนช่วยชาดำที ว่าควรทำตัวแบบไหน
โอ๊ะ....หนูขอโต๊ะ...หนูมาแบบไม่ต่อเนื่อง
ลืมสวัสดีคุณแอน....อากาศที่นิวซีแลนด์เป็นไงบ้างคะ
สบายดีนะคะคุณแอน อย่าแอบอ่านอย่างเดียวซิ่คะ
เข้ามาคุยกัน มาคุยบ่อยๆ เดี๋ยวจะไปเยี่ยมถึงนิวซีแลนด์เลยนะ
แล้วจะให้ส่งกุนเชียงไปที่ไหนคะเนี่ย หรือว่าจะมารับเองถึงสวิส
ถ้ามาเองถึงสวิส มีของแถมคือ หมูยอกับแหนม อิอิ (หลอกล่อน่าดูเลยเรา)
สวัสดีพี่มาราตีด้วย มารอฟังเรื่องเพื่อนบ้านพี่เพิ่มอยู่นะคะ
พี่นิด....ตัวเองไม่ต้องเอาแล้วแหละผลิตภัณฑ์หมูๆ ทั้งหลายแหล่น่ะ
ลูกหมูมีแล้วตั้งสามแน่ะนะ อิอิ
**สวัสดีจ๊ะนิด**
**สวัสดีจ๊ะมาราตี**
**สวัสดีจ๊ะแอน**
หายหน้าไปนานเลยสบายดีไหมจ๊ะ?
ที่นี่มีความจริงใจให้กับทุกๆคนจ๊ะ
ถ้าแอนอยากเข้ามาแจมอะไรได้เลย
ถือว่าเป็นบ้านของตัวเอง
เชื่อแน่ว่าทุกคนต้องการฟังและได้พูดคุยกับแม่บ้านต่างแดน
ที่อยู่ต่างประเทศทุกมุมโลกอยู่แล้ว.
การเข้ามาพูดคุยกันทำให้ได้รู้อะไรอีกมากเลย
เชื่อแน่ว่าได้ข้อคิด..และความรู้เพิ่มขึ้น..
มีอะไรก็เข้ามาเขียนคุยกันอีกนะจ๊ะ.
ป้าดีใจที่บางคนโชคดีมากที่มีเพื่อนบ้านดีๆ
เพื่อนบ้านสำคัญที่สุด..เห็นมามากที่เพื่อนบ้านตอนแรก
ก็เป็นมิตรกันดีต่อมา...ก็เป็นอริกัน...
ถึงขนาดขึ้นโรงขึ้นศาล...
บางเรื่องเล็กนิดเดียวก็ทำให้เป็นเรื่องใหญ่โต...
อืมพูดยากนะ.....บางคนก็ถือทิฐิเกินไป...
ถ้าคนเราอลุ่มอะล่วยให้แก่กัน..ก็จะอยู่อย่างสันติสุขไม่น้อย
สวัสดีจ๊ะอ๊อนเจ๊าะเอ๊ยบี....
.อ่านแล้วแทบจะไม่เชื่อเลยว่าบี...แม่ยก...ในอนาคตของเรา..
จะมีทุกข์ถึงขนาดนี้....
บีจ๊ะ...เรื่องวัยทองนี่ถือว่าเป็นธรรมดาของมนุษย์
พอค่าทองเพิ่มขึ้นคนก็วัยทองจับเลย.
การเริ่มวัยทองเป็นการบอกสัญญาณว่าเราเริ่มรวยขึ้นนะ.
อย่าคิดว่าผู้หญิงจะมีวัยทองจับฝ่ายเดียวนะบี
ผู้ชายก็มีวัยทองจับด้วย....(เห็นชัดมาก)...
ป้าเอาลิงค์มาให้อ่านเห็นว่าน่าสนใจมาก
http://www.waithong.com/consumer/index.php
ป้าเองช่วงนี้ยังอยู่ในช่วงวัยทองอยู่...
รู้สึกคุ้มดีคุ้มร้ายเป็นบางเวลา...ขนาดตัวเองยังรู้สึก...
ป้าเคยดูรายการท๊อกโชว์ของหมอที่เข้ามาคุยกับคนไข้
และพูดคุยกัน...เลยได้รู้ว่า...ไม่ใช่คนวัยจ๊าบน้อยนะ...
ที่วัยทองจับ
จ๊าบมากๆแค่30กว่าจะ40วัยทองก็เริ่มจับแล้ว...
ถ้าใครรู้สึกพิกลๆๆวูบๆวาบๆ..หรือตาขวางๆ...
มองโลกแบบไม่ใช่ฤดูใบไม้ผลิ...
หรือเศร้าสร้อยพิกล....(ไม่ใช่เศร้าสร้อยแบบเงินหมดมือ
หรือกลางเดือน...)
ควรใส่ใจ..ให้มากๆ
เพื่อนป้าคนหนึ่งก็เข้าวัยทอง
ไปหาหมอ..ได้ยามากิน...แต่คนใกล้ชิดไม่ใส่ใจ
คนใกล้ชิดสำคัญที่สุด
เพราะคนวัยนี้ต้องการความรักและความอบอุ่น
ความเข้าใจให้มากๆ
เพื่อนป้าฆ่าตัวตายไปแล้วน่าสงสารจริงๆ
อืม...เรื่องการอยู่ร่วมกับคนวัยทองนี่พูดง่าย
แต่ทำยากมาก....
คนที่ประสบมาจะรู้ว่า..ต้องอดทนแค่ไหน..
จิตใจคนใกล้ชิดทรุดโทรมเพียงใด...
ว่างก็แวะเข้าไปอ่านนะจ๊ะ.
วิธีที่ช่วยผ่อนคลายคือใช้หลักธรรมะเข้าช่วย...
เพื่อนบ้านคือญาติพี่น้อง..เหมือนผงที่เข้าตา...
ที่ทำให้เรารู้สึกระคายเคืองมากที่สุด
ชาดำ(คนสวย) ป้าเข้ามาช้าหน่อยเห็นกระโดดโลดเต้นไปทั่วบ้านเลย เหนื่อยยังจ๊ะ วันนี้กินยาผิดซองป่าว กระทู้กระทุ้งกระแทกกระทืบมากข้อจัง เห็นหวานๆเยิ้มๆเหยาะๆยิ้มๆอยู่ดีๆ อย่าไปกังวลน่ะคนอื่นเค้าทำอะไรไม่ดีเค้าก็ไม่สบายใจเค้าเองแหละ ยิ้มๆเข้าไว้ สู้ สู้ ด้วยยิ้ม ทำอะไรคิดถึงคุณผู้ชายเอาไว้ อย่าทำให้เค้าไม่สบายใจแล้วในที่สุดเราก็จะเป็นผู้ชนะแบบเงียบๆคือชนะคุณผู้ชาย
คุณ Pall คะถ้าจะพูดเรื่องวัยทอง สงสัยต้องขึ้นกระทู้ใหม่แล้วมังคะ เด็กๆรุ่นหลังจะได้มีความรู้และถึงเวลาจะได้เอามาใช้ให้เป็นประโยชน์ ผู้ใหญ่ของเราเค้าไม่เคยบอกกล่าวพูดถึงเลย รุ่นเราต้องมาเรียนรู้เอากันเอง
สวัสดี ป้าพร ชาดำ และทุกคนคะ สบายกันดีนะคะ
ชาดำอย่าคิดมากเลย ในเมื่อเราพยายามทำดีที่สุดแล้ว
ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ปัญหามันไม่ใช่ที่เราแล้วหละคะ แต่
คือตัวเขาเอง เราเฉยไว้ดีกว่าคะ
เรื่องเพื่อนบ้านของแบ้ว ไม่มีปัญหา คงเป็นเพราะว่า
ไม่เจอหน้ากันบ่อย มีอยู่ครั้ง แบ้วอยากออกกำลัง โดย
ไม่ใช้ลิฟท์ วิ่งลงไปห้องซักล้างไปดูผ้าที่ซักไว้ แล้วก็วิ่ง
กลับขึ้นบ้าน วิ่งๆๆๆๆ เหนื่อยแย้วแฮะเปิดประตูบ้าน
จ๊ากกกกกกกกกก ใครมาอยู่ในบ้านเรา ชาย1หญิง1เด็ก
อีก1 อ้าววววว นี่มันไม่ใช่บ้านฉัน ฉันเข้าบ้านผิดจ้า
แบ้วก็ขอโทษขอโพยเขาใหญ่เลย เจ้าของบ้านก็ใจดี
เขาอมยิ้มบอกแบ้ว ไม่เป็นไรเธอ ไม่เป็นไร ดื่มกาแฟก่อนมั้ย(มีแซว)
(ใครจะดื่มหละ อายจะตาย )
สวัสดีค่ะ ป้าพร ชาดำ และทุกคน ที่ NZ ตอนนี้อากาศดีค่ะ ถึงแม้จะหมดหน้าร้อนแล้วแต่อากาศก็กำลังสบายๆ มีแดดทุกวันและยังว่ายน้ำในทะเลได้ถ้าไม่กลัวตัวดำค่ะ ขอฝากกุนเชียงไว้กับชาดำก่อนนะคะ เอาไว้แอนจะไปกินถึงที่สวิสถ้ามีโอกาสค่ะ หิหิ อยู่ NZ จะอดกินอาหารจำพวก meat ทั้งหลายจากเมืองไทยเพราะห้ามเข้าประเทศค่ะ เค้ากลัวเชื้อโรคที่อาจติดมากับอาหาร คือไม่สามารถตุนอาหารมาจากบ้านเราได้เลย ต้องมาหาซื้อกินที่นี่ซึ่งแพงมากๆค่ะ ถ้า คุณชาดำอยากมาเที่ยวที่นี่กับคุณผู้ชายก็ได้เลยนะคะ ยินดีต้อนรับค่ะ ป้าพรคะ แอนเคยไปเที่ยวสวิส เมื่อปีที่แล้ว น่าเสียดายที่ตอนนั้นแอนยังไม่รู้จักเวปของป้า เลยไม่มีข้อมูลเที่ยวสวิสเท่าไหร่ เอาไว้ถ้ามีโอกาสแอนจะกลับไปอีกแน่นอนค่ะ เพราะชอบที่นั่นมากๆ ถึงคุณชาดำอีกทีค่ะ ถึงแม้น้องสะใภ้แฟนจะมีปฏิกิริยาที่รบกวนจิตใจของชาดำมากๆ แต่ในที่สุดแล้วคนที่สำคัญที่สุดที่ชาดำแคร์มากๆก็คือคุณผู้ชาย เพราะฉะนั้นอย่าไปสนใจคุณสะใภ้เลยค่ะ เธออาจจะเป็นแค่โรคหงุดหงิดวัยทองหรือเป็นโรค mentally illness ก็ได้ วันนี้แค่นี้ก่อนแล้วกันนะคะ แล้วจะเข้ามาใหม่ค่ะ
ป้าพอลล่าคะ ขอบคุณสำหรับเวปนะคะ เดี๋ยวจะเข้าไปอ่านค่ะ
ใช่ค่ะป้า...เพื่อนบ้านที่มีตำแหน่งพี่น้องพ่วงมาด้วยนี่ลำบากมากๆ
ต้องทะนุถนอมน้ำใจกันมากๆ ถึงจะอยู่ร่วมกันได้อย่างสันติ
เห็นด้วยกับป้าตุ้มที่น่าจะเขียนเป็นหัวข้อใหม่เลย คำว่า วัยทอง ก็เพิ่งจะได้ยินมาไม่กี่ปีนี้เองค่ะ
ป้าตุ้มขา....คือกว่าจะตั้งหัวข้อนี้คิดนานมากนะคะ เพราะเป็นปัญหาครอบครัว
แต่อาจจะเพราะต้องการความมั่นใจกลับมา ว่าเราไม่ได้ทำผิดคิดร้ายกับเขานะ
และดูเหมือนกับว่า เขาจะรบกับสามีเขาแล้ว แต่ไม่มีการตอบสนองจากสามี
เพราะสามีเขาเป็นคนเงียบๆ ก็เลยหันเห มารบกับบ้านเรา คือจะรบกับคุณผู้ชาย ขานั้นก็ไม่มีเวลามารบด้วย
ชาดำมีเวลามากกว่า เลยกลายเป็นว่า รับอารมณ์เขาเต็มๆ เลยค่ะ
กะแบ้ว....ก็พอจะรู้แหละว่าปัญหาไม่ใช่ที่เรา คือเขามีปัญหาส่วนตัว
บางครั้งก็นึกสงสารเขานะ แฟนเรารู้ทุกอย่างแหละ เขาก็จะเคลียร์ให้
เขากลัวว่าเราจะเศร้าเสียใจ แล้วจะพาลไม่อยากจะอยู่ที่นี่
แต่เราบอกไปว่า เขาป่วย สงสารเขา เขาอยากทำอะไรก็ปล่อยเขาไป
คงจะไม่ถึงขั้นทำร้ายตบตี แต่ก็เป็นทุกข์ใจเราน่ะนะ(อุ๊ย...นางเอกจัง)
คุณแอน...ขอบคุณที่เข้ามารายงานสภพาอากาศค่ะ และขอบคุณสำหรับคำแนะนำ
ก็คิดว่าเขาป่วยแหละนะคะ แต่แย่หน่อย ตรงที่เขาเอาอาการป่วยมาแบ่งเราด้วยนี่ซิ่
สวัสดีค่ะคุณตุ้ม
ดีค่ะพี่เห็นดีด้วยค่ะ
การพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าสนใจที่สุด
แล้วพี่จะเข้าไปตั้งทู้ใหม่คุยกันเกี่ยวกับวัยทอง.
อะจ๊ากกกกกกกกกกก
ป้าขำกะแบ้วมาก...งานนี้หมอไม่รับเย็บจริงๆๆ
อืมป้าก็เคยทำแบบกะแบ้วนี่แหละ
แต่ไม่ใช่วิ่งหรอก...
ป้าจับมือผู้ชายคนอื่นจูงคิดว่าลุง
และถาม....แหมเขาก็เดินตามต้อยๆๆ...พอป้ามองหน้าว่า
ทำไมวันนี้ลุงไม่ด่าผิดปรกติมาก........
เห็นเขายิ้ม.....เลยขอโทษเขาๆบอกวันหลังมาจูงเขาใหม่5555555
สวัสดีจ๊ะแอน
เอาไว้แอนมาเที่ยวใหม่นะได้คุยกัน
ลุงก็เคยไปอยู่ที่นิวซีแลนด์
แกเคยไปเป็นบุรุษย์ไปรษณีย์ที่โน่นมาก่อน
และเคยทำไร่ปลูกมะเขือเทศ
แกไปอยู่แถบโอ๊คแลนด์มาจ๊ะ
ป้าว่าหลังจากกลับมาจากเที่ยวขั้วโลกเหนือ
ถ้าพอมีเงินเหลืออยากจะไปออสเตรเลียกับนิวซีแลนด์
ถ้าไม่เหลือก็คงจะไปปีหน้า..
นิวซีแลนด์น่าสนใจมากเลย
เข้ามาเล่าอะไรดีๆเกี่ยวกับคนและการดำรงค์ชีวิต
ของคนที่ดน่นก็น่าสนใจมากนะ
**พูดถึงประเทศนิวซีแลนด์**
เพื่อนบ้านป้า..อยู่ใกล้ๆกันนี่เอง
เขาเชิญเราไปดูรูปที่ถ่ายมาจากนิวซีแลนด์
ลุงบอกเปลี่ยนไปมากเลย...ไม่เหมือนสมัยที่ลุงไปอยู่
เมื่อ30กว่าปีที่แล้ว
เพื่อนเขาบอกโดนปรับมา200ดอลล่าร์
เพราะถือแอปเปิลที่เขาแจกบนเครื่องบิน
เขากินไม่ได้เลยเก็บใส่กระเป๋า...
ทางด่านตรวจบอกเป็นของต้องห้าม
แค่แอปเปิลผลเดียวจ่ายตั้ง200
และอีกคนถือเปลือกข้างนอกของหัวหอมใหญ่
ที่เขาลอกออกมาเพื่อย้อมสีไข่..
เขาเอาใส่ถุงเข้าประเทศ
เขาก็โดนปรับ....
เขาตรวจเข้มงวดจริงๆ
สงสัยไปคราวหน้าคงเข็ดไม่หิ้วอะไรไปแน่ๆ
สวัสดีจ๊ะบี
ถ้าว่างก็เข้าไปอ่านนะ.
แล้วป้าจะตั้งทู้เกี่ยวกับวัยทอง.....จะได้คุยกันได้สะดวก
(http://www.pallswiss.com/images/old_board/105316-202044-maratee%20(2).jpg)
ป้าจ๋า เเล้ว อย่างหนู นี่
เขาเรียนว่าวัยไหนจ๊ะ เข้าค่าย วัยทอง ด้วยป่าว :-))
สวัสดีจ๊ะมาราตี
เพิ่งจะเห็นรูปมาราตีชัดคราวนี้เอง
แหมแอบซุ่มความสวยเสียนานเลย
มาราตีสวยคมขำมากเลย...
มาราตีสมกับอยู่ประเทศเยอรมัน...เห็นเหยือกเบียร์แล้ว...เชื่อจริงๆ
อย่างวัยของมาราตีเขาเรียกว่าวัยจ๊าบ....จ๊ะ
สวัสดีค่ะป้า คุณชาดำ พี่นิด และอีกหลายๆ คนที่นี่ค่ะ มาขอเม้าท์เพื่อนบ้านให้ฟังบ้างค่ะ
อพาร์ทเม้นที่โอเลี้ยงอยู่มี 8 ครอบครัวค่ะ จะมีทั้งคนทำงาน และคนเกษียณแล้ว มีเด็กอยู่ 2 ครอบครัว คือ บนหัวเรา กับ ข้างๆ ห้องค่ะ
โดยร่วมที่นี่จะเงียบมาก จะไม่ค่อยมีเสียงดังอะไร เด็กข้างบนก็ไม่ค่อยได้ยินเสียง นานๆ จะได้ยินเสียงวิ่งเล่นกันซักดี แต่เพื่อนห้องตรงข้ามที่เข้ามาอยู่ใหม่นี่ ค่อนข้างจะเสียงดังค่ะ เสียงเด็กร้องไม่เป็นไรค่ะเพราะเข้าใจกันว่าเด็กเค้าห้ามไม่ให้ร้องไม่ได้หรอก แต่ผู้ใหญ่คุยกันนี่สิ ต้องทางเดินบันได แม้ในห้องที่ติดกับห้องนอนเรา ตี 2 ตี 3 บางทียังคุยกันอยู่เลย แฟนก็เคาะข้างฝาป๊อกๆ (เงียบได้แล้วนะเธอ) เค้าก็ไม่ได้สัญญาณเราค่ะ จนมีคืนหนึ่ง นอนไม่หลับจริงๆ เพราะจะตกใจตื่นง่ายแล้วจะหลับต่อนี่ยากมาก เราก็พูดกับแฟนเลย เธอว่าไหม เค้าคุยกันเสียงดังมากเลย แต่เราไม่เข้าใจว่าเค้าคุยอะไรกันเน๊าะ (เค้าเป็นคนต่างชาติน่ะค่ะ เดาๆว่าจะเป็นยุโรปแถวตะวันออก)
เมื่อวานก่อนไปหาผู้ดูแลซึ่งอยู่กันสองคน สามี ภรรยา เพื่อจะฝากเธอดูแลต้นไม้ในห้องให้หน่อย เพราะจะกลับเมืองไทยกันหลายอาทิตย์ เธอก็บอกเอากุญแจมาได้เลย ยินดีดูแลให้ ปกติแล้วจะทักทายกันก็ตอนเดินสวนกันเท่านั้น ไม่ได้คุยอะไรกันมากมาย ก็ดีใจอยู่เหมือนกันที่เธอรับฝากโดยง่ายๆ แล้วเธอก็บ่นให้ฟังเรื่องห้องตรงข้ามเรา ว่าเธอได้ยินเสียงดังมาถึงห้องเธอเลย แล้วห้องนี้ก็อยู่กันเยอะกว่าที่ลงไว้ในสัญญาอีก เราก็นึกในใจว่าสักวันหนึ่งจะลองถามดูเหมือนกันว่าได้ยินเสียงดังมั่งไหม พอดีเธอพูดออกมาซะก่อน
แฟนก็เลยบอกกับโอเลี้ยงว่า เห็นไหม ถ้าเราทำตามแบบที่เค้าเคยอยู่ๆกัน ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน เค้ายินดีจะช่วยเราในเรื่องเล็กๆน้อยๆเสมอ แต่ถ้าเราเสียงดังหรือทำอะไรให้ใครไม่พอใจแล้ว อย่าหวังเลยว่าจะมีใครช่วย อันนี้ก็เห็นด้วยกับแฟนค่ะ
ป้าพอลลาคะ เซอร์ไพร์ที่คุณลุงเคยอยู่ NZด้วย เอาไว้แอนจะเขียนเรื่องราวของที่นี่ให้อ่านกันนะคะ รวมทั้งจะพยายามส่งภาพสวยๆไปให้ดู แอนพยายามแล้วแต่ไมได้สักที ตอนนี้เค้ากำลังถ่ายภาพยนต์เรื่องKing Kong กันอยู่ ไม่ไกลจากบ้านแอนใน เวลลิงตัน ผู้สร้างเป็นคนเดียวกับที่สร้าง Lord Of The Ring ค่ะ เค้าเช่าและปิดถนนทั้งสายจำลองเป็น New York ปี ๑๙๒๓ น่าสนใจค่ะ
จะมาเล่าเรื่อง เพื่อนบ้าน ห้องที่สอง ต่อ
เเต่ก่อนอื่น ต้องขอบคุณป้าพอล ที่ ชมหนูว่าสวย :-)
เนี่ย ที่ทำให้เป็นขาวดำ เพราะ ไม่อยากให้ป้า เเละ เพื่อนๆ เห็นความสวย ชัด งัยค่ะ 55555555
เข้าเรื่อง "เพื่อนบ้าน" ต่อดีกว่าน่ะคะ
เพื่อนบ้าน ห้องที่สอง เป็นคนเยอรมัน พ่อม้าย เป็นคนเงียบๆ
ใจดี ชอบมาคุยกับ สามีมาราตีเสมอ
เวลาทำ อะไร ทาน ที่เเปลกๆ (สำหรับเราคนไทย) เขาก็จะเอามาให้ชิม โดยเฉพาะเจมส์ เขาจะมี ช๊อคโกเล็ต ลูกอม ขนม ให้บ่อยมาก
เเละ เวลาเค้าเจอว่า เราหิ้วอะไรหนักๆ มา ก็จะรีบเข้ามาช่วย(ห้องเค้า จะมองเห้น ถ้าใครเดินเข้าบ้าน ก็ จะ มองเห็นทางหน้าต่างห้อง ครัวเห็น)
สรุป เพื่อนบ้าน คนที่สอง ก็ดี คะ
สวัสดีจ๊ะโอเลี้ยง
เรื่องที่โอเลี้ยงเล่ามาป้าเห็นด้วยทุกอย่างจ๊ะ
และโอเลี้ยงโชคดีที่คนดูและเขาดีด้วย
เชื่อไหมโอเลี้ยงบางคนก็แย่มากๆ..
ไม่เกรงใจกันเลย..การบ่นหรือตำหนิมากๆ...
ทำให้มีเรื่องทะเลาะกันไปเลย..
ถึงแม้เขาจะออกกฎการอาศัยอยู่ร่วมกัน
แต่คนก็ไม่ค่อยทำตามกฎเท่าไรหรอก..
สวัสดีจ๊ะแอน
ดีจังเลยที่รูว่าแอนอยู่เวลลิงตัน
ลุงก็ไปอยู่แถบนี้มาก่อน
แกไปอยู่10กว่าปี..เกือบจะได้แต่งงานกับสาวนิวซีแลนด์แล้ว
เขาหักอกแกซะก่อน....
ถามแกตอนนี้..ลุงตอบว่าดีใจที่พระเจ้าให้เขาหักอกแก...
ทำให้แกมีผมหงอกมากกว่าเดิม...5555
แปลไม่ออกว่าลุงด่าหรือชมป้ากันแน่ๆๆ
ตอนนี้ลุงก็ยังสะสมสะแตมป์ของนิวซีแลนด์อยู่
แกเป็นสมาชิกสะสมแสตมป์มานานแล้ว20กว่าปี
รู้สึกว่าแกจะไปอยู่ช่วงปี1965หรือ1967นี่แหละ
ป้าเองจำไม่ได้....อืมว่าไปก็จริงจะจำได้อย่างไร
แกไปคนเดียว55
มาราตี..โชคดีที่ได้เพื่อนบ้านดี..นับว่าเป็นโชค
ของมาราตี
ที่เขาบอกว่าขึ้นอยู่กับการวางตัวของเรา
ถ้าเราดี..หรือเป็นมิตรกับเพื่อนบ้านหรือคนอื่น...
เขาก็จะดีตอบเรา...
แต่บางครั้งก็ไม่แน่เสมอไป....
ถ้าเราไปเจอคนที่มีอคติ...ที่เกลียดคนต่างชาติ...
ต่อให้ทำดีแค่ไหนก็ไม่ดีขึ้น
เราดูคนที่คุยกับเรา..ดูสายตาของเขาเขาจะบ่งออกมาเลย
เพื่อนบ้านห้องที่ 3
ห้องนี้เขาอยู่กัน 2 คนผัวเมีย ผู้ไม่ทำงาน เพราะเกษียณเเล้ว
เเต่ผู้หญิง เขาออกไปทำงานทุกวัน ตั้งเเต่เช้ามืด
หน้าหนาว เราไม่ค่อยได้เจอกัน (กับผู้หญิง) เเต่ สามีเธอ เราเจอกันเกือบทุกวัน
คู่นี้ ก็ใจดี นิสัยดี ขยัน ทั้งคู่ ผู้หญิง จะขยันเกี่ยวกับเรื่องในสวน ชอบปลูก ดอกมไม้ นานาชนิด
เเละมีอยู่ครั้งหนึ่ง เธอลองปลูกพริกขี้หนู ให้มาราตี เเละติดด้วย เธอดีใจมาก เเละ เอาอวด มาราตี พร้อมกับเเบ่งให้ตั้ง 5 ต้นเเน่ะ เเละ ยังมาคอยสอน เเน่ะนำ การดูเเลรักษา จนได้ กิน ด้วยเเน่ะ ส่วนสามีของเธอก็จะเก่ง เกี่ยวกับ เเก้ๆ (ไม่ใช่เเผ้น่ะคะ555) ซ่อมๆ เขาจะซ่อมได้ทุกอย่าง ตั้งเเต่ ไม้จิ้มฟัน ยันเรือรบ
(เวอร์นิดหนึ่ง หุ หุ หุ)
มาราตียังเคยหิ้ว กาต้มน้ำร้อน (ไฟฟ้า) ไปให้เขาซ่อมให้เลย ฮ่าๆๆๆ
ยังไม่ทันได้มาเล่าเรื่องเพื่อนบ้าน ห้องที่ 4 ก็ มีเรื่องเศร้าซะก่อนเเล้ว
เพื่อนบ้าน ห้องที่ 4 เพิ่ง เสียชีวิต เมื่อ เช้านี่เอง น่าสาร เเละ เศ้รา มาก กับการจากไป อย่างกระทันหัน ของเพื่อนบ้าน คนนี้
(http://www.pallswiss.com/images/old_board/105329-213005-10346_53255.gif)
ขอให้กำลังใจพี่บีนะคะ ต้องใจเย็นๆ เข้าไว้ ถ้ารู้สาเหตุแล้ว เราก็ถือซะว่า ทำบุญ ทางจิตใจ เป็นที่รองรับอารมณ์ให้เธอ
เป็นกุศลอย่างนึงนะจ๊ะ
เรื่องเพื่อนบ้าน แจงไม่ค่อยมีปัญหาน (คิดว่า )
มีคุณตาคุณยาย ชั้นล่าง จะอยู่เงียบๆ มีแต่แจงล่ะมั่ง ที่เสียงดัง แต่แกก็ไม่เคยว่าอะไร (แอ่ะๆ)
สวัสดีจ๊ะมาราตี
ป้าขอแสดงความเสียใจกับเพื่อนบ้านของมาราตีด้วยจ๊ะ
ชีวิตคนเราสั้นนักจริงๆ....ช่วงที่เรายังมีชีวิตอยู่เราควร
ใช้ชีวิตให้คุ้มค่าและถูกทาง...
ป้าเองช่วงนี้ยุ่งไม่ค่อยอยู่บ้านเลยวันนี้ก็ไปเอาลูกวอลนัทไป
ทำน้ำมันมาน่าสนใจมากเลย.
สวัสดีจ๊ะแจง
แจงจ๊ะสงสัยแกคงไม่มีแรงบ่นมัง5555
ว่าไปบ้านที่แจงอยู่น่าอยู่มากนะ..เห็นธรรมชาติสุดๆๆ