(http://www.pallswiss.com/images/old_board/1061014-070901-Zwischenablage01.jpg)
ทุกวันศุกร์แถบบ้านป้าจะได้รับหนังสือพิมพ์โฆษณาแจกฟรี
ที่เรียกกันว่าAnzeigerที่ทางเขตที่อยู่ส่งตามบ้าน
และหนังสือพิมพ์แบบนี้ทุกคน
ที่อยู่ที่สวิตฯจะได้รับแจกตามเขตที่อยู่
ข้างในจะมีเกี่ยวกับกฎหมายออกใหม่...ที่ตั้งชื่อองค์การณ์
เบอร์โทรศัพท์ช่วยเหลือคนมีปัญหาต่างๆ...
โฆษณาประกาศหางานทำ...มีงานให้คนทำ...ที่อยู่อาศัย...
คนตาย..และอีกมากมายตั้งแต่ไม้จิ้มฟันยันเรือรบ...
และวันนี้ก็เช่นกันเป็นวันศุกร์ที่13...
ที่บางคนอาจะเชื่อเกี่ยวกับโชคลางหรือเกี่ยวกับดวง
บางคนเชื่อถึงขนาดไม่ไปไหนเพราะกลัวเกิดเรื่องร้าย
ยิ่งถ้าศุกร์13..มีแมวดำมาประกอบด้วยยิ่งไปกันใหญ่
วันนี้เป็นวันศุกร์ที่13..ที่ป้ารู้สึกครึ้มอกครึ้มใจมาก
และไม่มีอารมณ์ทำงานหรือไปไหนนอกจากมานั่งจับคอม
และคุยกับเพื่อนทางโทรศัพท์...
หลังจากนั้นก็นั่งอ่านหนังสือแจกฟรีจากเขตที่อยู่
ยอมรับว่าเป็นคนที่อ่านหมดทุกหน้าและทุกประกาศที่ลงโฆษณา...
อ่านจนมาถึงหน้าที่เขียนเกี่ยวกับการลงโฆษณาสมัยเมื่อ70ปีที่ผ่านมา
ยอมรับว่าอ่านทุกตัวอักษรด้วยความสุขใจ
และคิดถึงความหลังเก่าๆพร้อมกับจินตนาการไปด้วย
ทั้งนึกถึงแม่ผัวพ่อผัวที่ตายไปแล้ว
และนึกถึงลุงสมัยที่แกยังอยู่ในรุ่นกระทงอยู่
ซึ่งป้าเห็นจากรูปถ่ายเก่าแก่สมัยก่อน
เห็นการแต่งตัวและการทำผมแล้วนั่งขำ
และนึกเปรียบเทียบถึงแฟชั่นเก่าและแฟชั่นใหม่จะ
เหมือนกับวงศรซึ่งจะย้อนกลับมายังที่เดิมตลอดเวลา
ลุงในขณะที่เป็นหนุ่มจะแต่งกายแบบหนุ่มสมัยนี้เสื้อยืดรัดพุงปล่อยโชว์สะดือ
และผมจะตั้งโด่เด่...ปอยผมด้านหน้าจะย้วยเป็นลอนตลบ
ลุงเกิดปี1939..และโฆษณาที่ป้าอ่านอยู่เป็นของปี1936
ซึ่งพิมพ์ก่อนลุงเกิด3ปี...
ป้าเคยฟังลุงเล่าถึงชีวิตเก่าของแกและของพ่อแม่
และการใช้ชีวิตช่วงนั้นและค่าครองชีพของคนรุ่นเก่า...
ฟังแล้วรู้สึกค่าครองชีพสมัยเมื่อ50กว่าปี
ตอนที่ยังอยู่ที่เมืองไทยจะคล้ายๆกัน
คนสวิสรุ่นเก่าจะมีชีวิตที่ต้องต่อสู้และปากกัดteenถีบ
ขัดสน..รัดเข็มขัด...และทุกอย่างจะต้องใช้ให้เป็นประโยชน์
คนสวิสรุ่นใหม่อยู่ในสภาพที่มีทุกสิ่งทุกอย่างเพียบพร้อม
อุดมสมบูรณ์...ได้ทุกอย่างตามที่ต้องการแทบจะป้อนกันถึงปาก
พูดมานานแล้วขอเขียนถึงการลงโฆษณาสมัย70ปีที่ผ่านมาดีกว่า
ป้านั่งอ่านทุกตัวอักษรยอมรับว่าเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง
เพราะอักษรที่เขียนบางโฆษณาเป็นอักษรที่เขียนเก่ามาก
และจะเป็นภาษาท้องถิ่นของBern
ขอยกตัวอย่างที่รู้สึกชอบมากมาให้เห็นว่า
ชีวิตของคนยุคนั้นเป็นอย่างไร.....
**กระทู้นี้เป็นกระทู้เดิมหมายเลข 0401 ห้อง openroom (เผื่อใช้ในการค้นหา)**
(http://www.pallswiss.com/images/old_board/1061014-070946-Zwischenablage02.jpg)
**ภาพโฆษณาหนังเมื่อปี1936...**
ภาพที่เห็นเป็นประกาศโฆษณาฉายหนัง
สมัยนั้นยังไม่มีโรงหนังเหมือนปัจจุบัน
เขาจะเปิดห้องสำหรับการเล่นกีฬา..หรือห้องแข่งขันกีฬา
จะเปิดมาทำเป็นโรงหนังหรือวิกหนังแบบบ้านเรา
อย่างหนังที่เห็นในรูปเป็นหนังใหญ่สวิสเรื่องแรกที่ใช้เสียง
ภาษาพูดเป็นภาษาพื้นเมืองท้องถิ่นสวิส
และตัวพระเอกที่แสดงนำเป็นดาราดังที่มีชื่อเสียงมาก
รู้จักกันดีในสวิตฯ...ถ้าจะเทียบก็คงคล้ายดาราเก่าที่ตายไปแล้วของไทย
มิตร ชัยบัญชา..หรือไชยา สุริยันต์ หรือสมบัติ เมทะนี...
พระเอกสวิสคนนี้ชื่อว่าPaul Schmid
ป้าถามลุงว่ารู้จักไหมแกส่ายหัวว่าไม่รู้จัก
หนังเรื่องนี้ใช้ชื่อว่า
***Nueme nid gspraengt***
อ่านว่า...นู๊เม่ะ....นิท...ฉะแปรง...
ถ้าเป็นภาษาเยอรมันก็หมายถึง
Nur keine Hetze
คำว่า Hetze(อ่านว่าเฮ๊ทเซ่ะ..แปลว่า...รีบร้อน..หรือไล่ต้อน)
Nur
อ่านว่า นัวร์...แปลว่าเพียง...
Keine...อ่านว่า..คายเน่ะ..แปลว่า...ไม่มี
**ดังนั้นชื่อหนังเรื่องนี้ไปแปลกันเองก็แล้วกันนะว่าควรจะชื่ออะไร
สำหรับป้าตั้งชื่อหนังเรื่องนี้ว่า...จะรีบไปไหนน้อง........
**เนื้อเรื่องหนัง**
เป็นหนังแนวตลกหัวเราะ...ดูรูปพระเอกขี่ควายเอ๊ยวัว
แต่งชุดประจำภาคBernจนหมวกของตัวเองหลุด...
น้องวัววิ่งพยศ...ยกขาไปมาแกว่งจนนมกระเพื่อม(ควรเซ็นต์เซ่อะนะนี่)
**วัน....เวลา**
เปิดให้ชมรอบเดียว...เวลา...8 ¼ Uhr
...ป้านั่งพิจารณาดูสมัยนั้นใช้เวลาต่างกับปัจจุบันมาก
แทนที่จะใช้ว่า20.15 น.
เขาใช้คำว่า...8 ¼ Uhr
**ค่าชมคนละFr.1.20 และ Fr.1.50
คงจะหมายถึงที่นั่งแถวหน้าและแถวหลัง
พูดถึงค่าตั๋วหนัง.. ถ้าพูดถึงสมัยนี้จะหัวเราะขำว่าทำไมถูกมาก
แต่จริงๆแล้วนับว่าราคาแพงพอสมควรสำหรับคนยุคนั้น
ลุงเล่าให้ฟัง...เมื่อประมาณปี1950กว่าๆ
แม่แกทำงานโรงงานกระป๋องได้เงินชั่วโมงละ80หรือ90รัพเพิ่ล/ชั่วโมง
ทำงานได้ชั่วโมงไม่ถึง1ฟรังก์..
และลุงเองตอนที่เริ่มทำงานเป็นลูกจ้างทำสวน
เมื่อปี1960..ได้รับค่าจ้างชั่วโมงละ2ฟรังก์กว่าๆไม่ถึง3ฟรังก์
เดือนหนึ่งทำจนฟันยื่นได้เงินแค่500ฟรังก์เอง..
แกอยู่แบบกระเบียดกระเสียรมาก..
ตอนที่ป้ามาอยู่ใหม่ๆไม่ค่อยจะเข้าใจคนสวิสเท่าไรนัก
คิดว่าคนสวิสขี้เหนียวมาก..กินอาหารแบบแทบไม่ต้องล้างจานเลย
และอาหารที่เหลือไม่ทิ้งจะเก็บไว้กินมื้อต่อไป..
และเงินจะใช้แต่ละทีก็แทบจะติดกราว
พูดถึงเรื่องนี้แล้วคิดถึงพ่อผัวถ้าเจอหน้าป้าจะรีบแอบควักเงินใส่มือป้าทีละ5ฟรังก์
5ฟรังก์ของพ่อผัวหมายถึงเงินทีมีค่าจำนวนมากมาย
เพราะเงินกว่าจะหามาได้ต้องทำงานหลายชั่วโมง
(http://www.pallswiss.com/images/old_board/1061014-071935-Zwischenablage02.jpg)
โฆษณาอันนี้ประกาศขายวิทยุที่ใช้ภาษาเขียนเก่ามาก
ยอมรับว่าอ่านไม่รู้เรื่อง
สวัสดีค่ะป้าพอล 55555 เข้ามาขำ แฟชั่นของคุณลุงในสมัยนั้น ป้าลองให้ลุงแต่งตัวแบบนั้นให้ดูใหม่ซิคะ ถ่ายรูปแล้วขอดูด้วยคน อีกขำนึงก็ชื่อเรื่องหนังของป้าน่ะค่ะ ฟังดูจ๊าบๆ เหมือนป้าเลย