มาแล้วค่ะ คิดถึงป้าและเพื่อนๆในเเว๊ปนี้มากๆเลยค่ะ

Previous topic - Next topic

ยาหยี




ภาพวิวสวยๆยังมีอีกมากเลยค่ะแต่สามีหนูเค้าไปถอดใส่โน๊ตบุค เราก็ย้ายจากโน๊ตบุคมาเครื่องเราไม่เป็น5555เดี๋ยวถ้ามีเวลาจะวานสามีย้ายมาให้จะเอามาฝากเพื่อนๆนะค่ะ
 
 มิโกะจ๋าจัสมินมาจูจู๊บน้ามิโกะแล้วค่ะ

ยาหยี




อีกรูปละกัน น้าแจงจะได้ข่าวดีจริงเปล่า? เย้ดีใจจัสมินจะได้มีน้อง5555

เขมรน้อย

หวัดดีค่ะทุก ๆ คน เขมรน้อยรู้สึกเหงา ๆ น่ะอากาศหรือเปล่าก็ไม่รู้ คุณนิดค่ะ มันก็ธรรมดาอยู่แล้วค่ะที่เราจะรู้สึกท้อบ้าง แต่ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจ ไม่มีทางที่เราจะยอมแพ้หรอกค่ะ พวกเราทุกคนเดินมาถึงขั้นนี้แล้วสู้กันต่อไปค่ะ  หลานน่ารักจึงค่ะพี่ยาหยี พวกเรารอลุ้นยัยหนูแจงกันอยู่ เขมรน้อยลุ้นมาเป็นปีแล้วพี่ อย่าให้เก้อน่ะหนูน่ะ  ที่ว่าเหนื่อยนั้นมันมีเรื่องค่ะ ลูกสาวถูกสวะยูโกคนหนึ่ง (ไม่ทุกคนแต่หาดีน้อยมาก) มันลวนลาม ลูกช็อคมาก พูดไม่ออก เดินผ่านเราโดยที่ไม่ทักไม่ทาย เรารู้ทันที่ว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกแน่นอน ลูกเดินไปเดินมาเรากอดลูกแน่น แล้วถามว่า หนูจ๋า บอกแม่ซิว่าเกิดอะไรขึ้น ลูกมองหน้า เหมือนกับว่าจะร้องก็ร้องไม่ออก จะหัวเราะก็ไม่ได้ จะพูด ก็ไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร แล้วก็พูดภาษาที่เราแทบจะฟังไม่รู้เรื่องเพราะเสียงเขาไม่ได้ออกมาด้วยมีแต่ปากที่ทั้งสั่นทั้งน้ำตาก็เริ่มจะปริ่ม ๆ จับใจความได้ตามที่บอกข้างต้น  ที่เกิดเหตุ*งจากบ้านพักเพื่อนไม่ถึงร้อยเมตร เขมรน้อยนี่ตัวสั่นเลย (ถ้าเป็นที่เมืองไทยไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น)

เขมรน้อย

ตะโกนให้เพื่อนเรียกตำรวจ ดีที่เพื่อนตำรวจของเราอยู่เวรพอดี มาทันที สอบปากคำลูกก่อนแล้วก็ไปดูที่เกิดเหตุ จากก็ตามหาตัวผู้ต้องสงสัย ไม่เจอก็กลับสถานี พอเขากลับลูกสาวมองเห็นมันนั่งอยู่ที่ระเบียงบ้านต้วสั่นแล้วชี้ให้เพื่อนเราดู เราก็ขึ้นรถไปเรียกเพื่อนมาทั้นที เขาก็ขึ้นไปคุยและเชิญตัวไปโรงพักใช้ ก่อนไปโรงพัก ก็ลงมาคุยกับเรามันออกมาจากบ้านแล้วจะมาคุยกับเรา โทบิอัส (ตำรวจ) มองหน้าเราแล้วจับใหล่มันไปที่รถแล้วบอกให้นั่งที่รถอย่าออกมา เขาโทรหาเพื่อนที่เป็นตำรวจด้วยกัน และเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านจิตวิทยาเด็ก ให้มาสอบปากคำลูกเรา เอาเสื้อผ้าลูกไปตรวจหาร่องรอยด้วยและเอาคำให้การมาให้เราทุกคนอ่าน (อ้อลืมบอก พ่อของลูกก็มาที่สถานี) คำให้การลูกเหมือนที่บอกเราและเพื่อนทุกอย่าง ตำรวจบอกว่าจะเป็นการดีมากถ้าเด็กได้พูดระบายออกมาหลาย ๆ ครั้ง ลูกทำได้ดีมาก ผู้ต้องหาให้การปฏิเสธในชั้นการสอบสวน และได้รับการตรวจจับค่าแอลกอฮอล์ ได้ค่า 2.6 ซึ่งถือว่าสูงมาก จึงขังไว้ หนึ่งคืน พอวันรุ่งขึ้นอัยการจากวินเตอร์ตูร์โทรมาบอกว่าผู้ต้องหาให้การสารภาพ ถามว่าต้องการเรียกร้องค่าเสียหายหรือเปล่า เราบอกว่าไม่เคยคิดที่จะเอาเงินจากเรื่องแบบนี้ขออย่างเดียวว่า อย่าให้มันทำกับเด็กคนใหนอีก เขาบอกว่า มันไม่เคยมีประวัติ เขาลงทัณฑ์บนไว้ (ภาษาวิบัติแหง เพราะลืมค่ะ) สามเดือน เราแค้นมาก ลูกกลายเป็นเด็กตื่นกลัว เรียนไม่มีสมาธิ ครูบอกว่าเขาตั้งใจเรียนดีมากก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์นี้ไม่คุ้มเลยกับสิ่งที่เขาทำกับเรา แต่อัยการบอกว่าเขาทำมากกว่านั้นไม่ได้ แต่เราสามารถหานักจิตวิทยารักษาจิตใจได้ทั้งครอบครัวจากเหตุการณ์นี้ฟรี

เขมรน้อย

จากเหตุการณ์ครั้งนี้มันทำให้เราเจ็บ เพราะรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้ปกป้องลูกเลย แม้ว่าลูกจะบอกว่าแม่ทำดีที่สุดแล้ว หนูภูมิใจในตัวแม่ และดูเหมือนลูกจะรักเราและห่วงเรามากขึ้น เขาเป็นเด็กคิดมาก ห่วงพ่อถ้าพ่อกลับบ้านผิดเวลาเขาจะโทรเข้าหาตลอด รักครูเคารพครู และครูก็รักเขามากด้วย พอมาเกิดเหตุการณ์แบบนี้ ลูกเราก็เครียดอีก
  ตอนสินามิ ครูก็โทรหากลางดึกถามว่าลินดาเป็นอย่างไรบ้าง เขาเครียดใหม เพราะเขาจะเป็นเด็กที่คิดเห็นคนอื่นมากกว่าตัวเอง เราก็บอกว่าไม่เป็นไรหรอกค่ะ เขาสบายดี เราได้คุยกับครูเขาเรารู้สึกภูมิใจในตัวลูกและในความเป็นไทยที่ลูกได้จากเรา แต่ก็ห่วงเพราะเด็กที่นี่ไม่เหมือนเด็กที่บ้านเรา ก็ต้องคอยดูกันไป ประคับประคองกันไป ตอนนี้ก็โทรหาเขาทุกวันวันล่ะสามสี่ครั้ง มีเวลาตอนเย็นก็ไปทำกับข้าวให้พ่อลูกเขากินกัน เหนื่อยแต่ก็ขอให้ได้เจอหน้าได้ดูแลลูกก็พอใจแล้วค่ะ

ตุ้ม

ขอแสดงความเสียใจกับเขมรน้อยและน้องลินดาดัวย  อ่านแล้วตกใจหมดเลยน้ำตาไหลเลย  ขอให้ทุกอย่างได้ลงที่เข้าปรกติเหมือนเดิมอีกนะ  เวลาจะเป็นสิ่งที่ช่วยในการรักษาให้  พวกยูโกนี่ใจคอโหดร้าย  เพื่อนที่เป็นตำรวจเคยพูดให้ฟังว่าในคุกมีพวกนี้มากกว่าเพื่อนเพราะชอบก่ออาชญากรรมและมีนิสัยโหด*มอำมะหิตชอบใช้กำลังกาย  ขอให้น้องลินดาขวัญมานะลูก

เขมรน้อย

ขอบคุณ คุณตุ้มมากค่ะ แล้วจะบอกลินดาค่ะ คงจะดีใจ หวังว่ารูปคงจะออกมาได้น่ะ เพี้ยง


เขมรน้อย

รูปลินดาไม่ผ่านแฮะ 1.46 mb. เองน่ะช่วยล่วยฮ่ะ



เขมรน้อย




อ้อลีมบอก ม้นอายุ สี่สิบสาม มีลูกสาวสองคนลูกชายสองคน ลูกชายคนโตเห็นตำรวจเอาพ่อขึ้นรถ ลูกเราก็คิดมาก เพราะเขามองเห็นเหตุการณ์จากบนบ้านตลอด บ้านมันอยู่เยื้อง ๆ กับบ้านเพื่อนค่ะ พอมันสารภาพ ลินดาก็บอกว่า แม่น่าสงสารลูกชายเขาน่ะ เขาเห็นตำรวจเอาพ่อเขามา และเขาก็ต้องมาให้การด้วย (เพราะอยู่ใกล้ที่เกิดเหตุ) ถ้าเป็นหนู หนูคงไม่ลืมภาพนี้และคงจะเกลียดตำรวจไปตลอดชีวิตเลย เราก็บอกว่าพอโตไปเขาก็จะแยกแยะออกได้แหละลูกว่าอะไรเป็นอะไร รูปนี้ถ่ายที่โอเบอร์ซักเซ่น คนอื่นเพิ่งกลับจากเดินเล่น แต่ลินดาจะชอบนอนอ่านหนังสือ หรือไม่ก็เล่นเกมส์มากกว่า (เป็นเด็กที่ขี้เกียจเดินมากผิดไปจากแม่ในข้อนี้แหละ)

แจง

โอ๊ว....พี่เก๋ ตกใจมากๆเลย
 
 ทำไมถึงได้เกิดเหตุการณ์ ร้ายๆแบบนี้ด้วย
 
 
 ขอให้น้องลินดา หายกลับมาเป็นเด็กร่าเริงเหมือนเดิมนะคะ
 
 แจงเชื่ออย่างนั้น เพราะมีคุณแม่ที่เข้มแข็ง และ คอยเอาใจใส่ อยู่ข้างๆ แบบพี่เก๋  
 
 และ ขออย่าให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ ขึ้นอีกเลย
 
 
 
 

แจง

พี่เก๋ยังออนไลน์ อยู่ชะมะคะ?
 
 เพิ่งเห็นรูปน้องลินดาชัดๆวันนี้เอง
 
 สวย น่ารัก มากเลยอ่ะพี่ ถ้าเดินไปด้วยกันกับพี่เก๋ ต้องเข้าใจว่าเป็น พี่น้องกันแน่ๆ